คงเพราะอภิสิทธิ์เชื่อว่า การพูดคือการปฏิบัติ

เขาจึงยึดหลักอย่างนี้มาตลอด แม้กระทั่งช่วงดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี

จนได้รับฉายาว่า "หลักลอย"  และ "ดีแต่พูด"

วันนี้  อภิสิทธิ์ผู้ผ่าเผยกลับกลายเป็นอภิสิทธิ์ผู้น่าสงสาร

เพราะวันนี้ไม่เหมือนวันวาน    วันวานที่อภิสิทธิ์พูดอะไรใคร ๆ ก็รับฟัง

แต่วันนี้  อภิสิทธิ์พูดอะไร  ใคร ๆ ก็ส่ายหน้า

นั่นเพราะคำพูดของอภิสิทธิ์ในวันนี้  ล้วนย้อนเข้าพันคออภิสิทธิ์เองทั้งสิ้น

ทุกเรื่อง !!!

นี่คือผลพวงของการพูดที่ไร้ความรับผิดชอบ   ผลพวงของการดีแต่พูด แต่ไม่มีปัญญาทำและทำไม่เป็น

ล่าสุด

วันนี้อภิสิทธิ์ก็เหน็บ พล.ต.อ.เพรียวพันธุ์ ว่าได้ดิบได้ดีเพราะนามสกุล

ได้ยินแล้วก็มึน   มึนว่า เพรียวพันธุ์เคยเหยียบปากอภิสิทธิ์ตอนไหน  ทำไมถึงต้องไปแขวะเขา

คำพูดของอภิสิทธิ์ในวันนี้   ทำให้นึกย้อนกลับไปยัง "ประวัติ" ของ พล.ต.อ.เพรียวพันธุ์

จริง  ชีวิตราชการของเพรียวพันธุ์เติบโตอย่างยิ่งในยุคทักษิณเรืองอำนาจ

แต่ในความเติบโตนั้น  มันก็ได้รับการยอมรับจากทุกฝ่าย  

ยอมรับในความรู้ ความสามารถของเพรียวพันธุ์  ยอมรับว่าเพรียวพันธุ์คือน้ำดีมีค่าสำหรับ สตช.

เมื่อคนดี  คนเก่ง  คนมีความสามารถมีชีวิตราชการที่เติบโตอย่างรวดเร็ว

มันมีอะไรผิด และไม่ปกติหรือ ?  

คนที่ชีวิตราชการเติบโตอย่างรวดเร็วมีเพียงเพรียวพันธุ์คนเดียวในประเทศไทยหรือ ?

ตัดกลับมาที่ชีวิตของอภิสิทธิ์

เกิดอังกฤษ  เรียนอีตัน  จบอ๊อกฟอร์ด   หลีกเลี่ยงการเกณฑ์ทหาร   เป็นอาจารย์โรงเรียนนายร้อย 1 ปี

แต่ลาซะสองร้อยกว่าวัน  ทั้ง ๆ ที่เวลาเรียนตามปกตินั้น  หนึ่งปีจะมีประมาณ 210 วัน (มันสอนตอนไหนว่ะ)

อภิสิทธิ์เป็น ส.ส. ครั้งแรกเมื่อปี 2535    

2538  ดำรงตำแหน่งโฆษกรัฐบาลในสมัยชวน 1

2540  ดำรงตำแหน่ง รมต.สำนักนายกฯ ในสมัยรัฐบาลชวน 2  โดยนายชวนให้เหตุผลว่า

รัฐธรรมนูญ 2540  จะมีผลบังคับใช้ซึ่งได้กำหนดไว้ว่า รมต.ต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 35 ปี   ตอนนั้นอภิสิทธิ์อายุแค่ 33 ปี 

จึงต้องให้อภิสิทธิ์เป็น รมต. เพราะไม่งั้นอภิสิทธิ์ต้องรอไปอีกอย่างน้อยสองปี   อุ้มซะ... สมกับนั่งสามล้อด้วยกันอย่างแนบชิด

2548  ขึ้นเป็นหัวหน้าพรรค ปชป.   จากการผลักดันของนายหัวชวน

2549  บอยคอตการเลือกตั้ง        2550  พ่ายแพ้การเลือกตั้งต่อพรรคพลังประชาชน

2551  ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี  จากการโอบอุ้มอย่างอบอุ่นจากมือที่มองเห็น ๆ

แล้วก็บริหารบ้านเมืองซะเละเทะ   จนแพ้การเลือกตั้งคาเก้าอี้นายกฯอย่างย่อยยับเมื่อ 3 ก.ค. 2554

ลาออกจากหัวหน้าพรรคเพื่อแสดงความรับผิดชอบที่แพ้การเลือกตั้ง  แล้วก็กลับมาเป็นหัวหน้าพรรคเหมือนเดิม

ไม่รู้ลาออกหาพระแสงด้ามกุดทำไม  

เมื่อเปรียบเทียบ

ก็จะเห็นว่า เพรียวพันธุ์นั้นมาด้วย "ฝีมือ" 

แต่สำหรับอภิสิทธิ์   กว่าสองปีในตำแหน่งนายกฯ มันพิสูจน์ชัดแล้วว่า "ดีแต่พูด"

ระหว่าง "ลูกผู้ชาย" ที่ชื่อ พล.ต.อ.เพรียวพันธ์   กับ "ลูกชาย" ที่ชื่ออภิสิทธิ์ 

ใครกันแน่ที่ได้ดิบได้ดีเพราะ "นามสกุล" ?

คำพูดที่ว่า คนอื่นได้ดีเพราะนามสกุล  มันก็เหมือนการเอาฝ่าเท้าตัวเองฟาดหน้าตัวเองนั่นแล....