/////////////////////////////

การที่คุณนำบทความในเว็บไซต์ของนายประสงค์มาแปะ ที่พยายามโยง 2 กรณีเข้ามาให้ดูเหมือนน่ากลัว โดยเฉพาะตัวเลขที่ต่างกันมหาศาลสามารถปลุกเร้าอารมณ์คนที่โกรธเกลียดครอบครัวชินวัตรให้มีอารมณ์ร่วมได้โดยง่าย

เขายกกรณีการอุทธรณ์ภาษีของนางศิรินันท์ที่มีมูลหนี้เพียง 200 กว่าบาท แต่กรมสรรพากรกลับอุทธรณ์คดีถึงที่สุด

แต่กรณีโอ๊ค-เอม มูลหนี้เป็นหมื่นล้าน กลับไม่อุทธรณ์ พร้อมทั้งยกข้อกฎหมาย ความเห็นต่างๆ มาประกอบโน้มน้าวให้ดูน่าเชื่อถือ

แต่หากพิจารณาให้ดี 2 กรณีนี้ต่างกันโดยสิ้นเชิงครับ

กรณีอุทธรณ์ภาษีของนางศิรินันท์นั้น ชัดเจนว่าเป็นผู้มีรายได้พึงประเมินตามประมวลรัษฎากร เพียงแต่ว่าโจทก์คือนางศิรินันท์มีความเห็นว่าที่กรมสรรพากรเรียกเก็บนั้นไม่น่าจะถูกต้อง คือเก็บเกินไป ซึ่งศาลก็พิพากษาให้โจทก์ชนะและต้องคืนเงิน กรณีการอุทธรณ์เป็นไปตามกระบวนการเพื่อให้คดียุติ

แต่กรณีโอ๊ค-เอม นั้นเป็นกรณีต่อสู้ว่าโจทก์เป็นเจ้าของหุ้นที่จะต้องเสียภาษีตามประมวลรัษฎากรหรือไม่

ซึ่งเป็นที่แน่ชัดจากคำพิพากษาของศาลฎีกาแผนกคดีอาญาฯ ว่าไม่ใช่หุ้นของโอ๊ค-เอม และศาลภาษีอากรกลางก็พิพากษาโดยยึดคำพิพากษาของศาลฎีกา ซึ่งถือว่าสูงสุดแล้ว ไม่มีอะไรที่จะต้องต่อสู้อีก

เพราะการอุทธรณ์ไม่ได้อุทธรณ์เรื่องข้อเท็จจริง แต่เป็นการอุทธรณ์ข้อกฎหมายที่ดูยังไงก็ไม่มีวันชนะ หักล้างคำพิพากษาศาลฎีกาไปได้

และการอุทธรณ์ต้องมีเงินค่าธรรมเนียมวางศาล เท่าที่ทราบ (ไม่แม่นนะครับ) คือ ร้อยละ 2 ของมูลหนี้ก็คือ ประมาณ 200 ล้านบาท และอาจถูกยึดหากไม่ชนะอุทธรณ์

ดังนั้น การที่ยุติคดีเป็นเรื่องถูกต้องแล้ว ผู้รับผิดชอบต่างๆ ก็ออกมาให้สัมภาษณ์ชัดเจนแล้วนีครับ

ส่วนในบทความนั้นเป็นเพียงการแสดงความเห็นของผู้เขียน โดยอ้างเอาความเห็นของนายแก้วสรร อติโพธิ ว่า "ควรจะ"

แล้วฝีไม้ลายมือ แนวคิดของนายแก้วสรรนี่ควรเอามาเป็นสรณะหรือครับ แค่ทฤษฎีวัวกินหญ้า ก็เล่นเอานักกฎหมายมึนตึ้บไปตามๆ กันแล้วละครับ

แล้วบทความที่ทราบอยู่ว่าเป็นฝ่ายแค้น มากกว่าเป็นเชิงวิชาการอย่างนี้มีความน่าเชื่อถือเพียงใด

นายประสงค์นั่นแหละตัวดี พรรคพวกผมที่ทำงานสื่อบอกว่า ฝ่ายแค้นทักษิณตัวจริง สนิทซี้ย่ำปึ้กกับ ดร.เจิมศักดิ์ นายแก้วสรร และคตส.หลายคน รวมทั้ง ส.ส.ปชป.ด้วย

ผมจึงมีความเห็นดังที่สาธยายมานั่นแหละครับ!!!

ปล.ยังมึนหัวตึบๆ อยู่เลย สงสัยจังซี้มันต้องถอนซะแล้วละครับ อิอิ