..อันเนื่องมาจากกระทู้นี้..

อาการ "ปัญญาอ่อน" เป็นสัญชาตญาณ หรือเป็นความคิด สาธุ ของให้เป็นแค่สัญชาตญาณ เป็นแค่ความกระแดะ ดัดจริต อย่าเป็นความคิดเลย โดย คุณตระกองขวัญ (P11072035)

..และอันนี้...

ลุง klab ครับ ได้บทสรุปแล้วครับ ว่าอาการ "ปัญญาอ่อน" นั้นเป็นสัญชาตญาณครับไม่ใช่ความคิด เรื่องสุเทพ-เขมรมันบอกชัดเจนครับ โดย คุณตระกองขวัญ (P11074939)

.......ตามความเห็นของผม.."ปัญญาอ่อน"เป็นได้จากทั้งสัญชาตญาณและความคิด..

....จากที่เคยฟังมา..สาเหตุของ"อาการปัญญาอ่อน"..มีทั้งทางกายและทางใจ...ทางกาย..ก็เช่นบรรดาที่เกิดมามีปัญหาบกพร่องแต่กำเนิด..พันธุกรรม โครโมโซมมีปัญหา..ส่งผลให้อาการปัญญาอ่อนแสดงให้เห็น..และเป็นแบบรักษาไม่ได้..

..ส่วนสาเหตุทางใจ..ก็มีทั้งตั้งใจเป็นและไม่ตั้งใจ..ซึ่งทั้งคู่ก็ส่งผลให้เกิดอาการปัญญาอ่อน..ให้เห็น..คาดว่าอาการปัญญาอ่อนจากสาเหตุทางใจ..น่าจะแก้ได้..ง่ายกว่าเกิดจากพันธุกรรม..

..ประเด็น..ปัญญาอ่อนจากจิตใจ..นี่กระมังที่น่าจะสอดคล้องกับสิ่งที่พ่อรูปหล่อถาม..

..จิตใจ..แหล่งที่อยู่ของทั้งสัญชาตญาณและความคิดของมนุษย์

..สัญชาตญาณของมนุษย์..เป็นสิ่งที่ติดตัว ติดใจ..มาตั้งแต่เกิด..เพื่อใช้ในการนำพาชีวิตให้รอด..มีทั้งพลังสร้างสรรค์และทำลาย..ขึ้นกับว่ามนุษย์อยู่ในสถานการณ์ใด..

..การใช้สัญชาตญาณเพียวๆ..โดยไม่คำนึงถึง..ระดับจริยธรรมศีลธรรม..เพียงเพื่อเอาตัวเองให้รอด..มันก็คือสัญชาตญาณระดับของ..เดรัจฉานนั่นเอง..พบได้ในสัตว์..และมนุษย์แรกเกิด..ไปจนถึงระดับเริ่มสั่งสอน..

..ดังนั้นการที่มนุษย์บางคน..พยายามเอาตัวรอด..โดยแรงขับจากสัญชาตญาณตรงๆ..ไม่คำนึงถึงศีลธรรมจริยธรรมใดๆ..ก็เท่ากับ..เดรัจฉานตัวหนึ่ง...ที่ไม่จำคำสั่งสอนเรื่องศีลธรรมใดๆ..

..การกระทำทุกวิถีทางเพื่อเอาตัวรอด..ตามสัญชาตญาณ..ส่งผลให้ภาพการดิ้นรน..เป็นไปได้ทั้งน่าชื่นชมยินดี..หรือตรงกันขามได้....โดยที่..ระดับสติปัญญา...ระดับ"ความคิด"เป็น"...อาจเป็นส่วนที่มาเกี่ยวข้องได้ตรงนี้..

...ในกรณีที่ซับซ้อนเช่นนี้...การใช้สติปัญญา..แบบขาดทักษะของการใช้ตรรกะ....เอาหลักการอะไรก็ตาม..ที่คิดว่าน่าจะช่วยสนับสนุน..การเอาตัวรอดตามสัญชาตญาณ...ที่ไม่มีกฏเกณฑ์ศีลธรรมจริยธรรมรองรับ..ผลที่ได้แทนที่จะรอดตัวได้อย่างน่าชื่นชม..กลับกลายเป็นต้องตาย..ไปพร้อมภาพความล้มเหลวแห่งการใช้ตรรกะ..ตรรกะวิบัติ..

......จากการพยายามใช้สติปัญญาน้อย..และความคิดแบบไร้ตรรกะ..ที่เป็นได้แค่..ดัด..จริต..กระแดะ...เพื่อเอาตัวรอดตามสัญชาตญาณ...ก็เลยส่งผลทำให้เกิดภาพรวม..อาการปัญญาอ่อน...

..และถ้าสัญชาตญาณ"อ่อนมาก"..กับความคิด"อ่อนมาก"...อาการปัญญาอ่อน..ก็จะพลอยอ่อนมากตามกันไป..

..ดังนั้นถ้ามีอะไรที่แข็งขึ้นบ้าง..ก็น่าจะช่วยให้ระดับความแข็งของอาการปัญญาอ่อน..ดีขึ้นบ้าง..

....................................................................................................

...นั่นคือความพยายามอธิบาย..เรื่องปัญญาอ่อน..กับความคิด..และสัญชาตญาณ..

..และอีกประการ...อาการปัญญาอ่อนอันเป็นผลมาจากจิตใจที่หมกหมุ่นกับการพยายามเอาตัวรอดโดยสัญชาตญานมักจะดูน่าสมเพช...ในขณะที่..ปัญญาอ่อนอันมาจากสาเหตุทางกายจะดูน่าสงสาร...

...และนั่นคือความเห็นส่วนตัว..ตามที่คิดออก..หวังว่าคงไม่ทำให้งง.และวิงเวียน.นะครับ...