กรณีรถไฟฟ้า

ในฐานะพรรคฝ่ายค้าน ในช่วงเวลาก่อนหน้า
และภายใต้การบริหารในฐานะรัฐบาลชวน 1 (23 กย. 2535 - 13 กค. 2538)
โครงการรถไฟฟ้าลาวาลินมีปัญหายุ่งยากซับซ้อนจนต้องล้มเลิกโครงการ
พลตรีจำลอง ศรีเมือง ผู้ว่าฯ กทม. จึงได้ดำเนินการโครงการรถไฟลอยฟ้าบีทีเอสขึ้นมาแทน
และเปิดให้บริการในวันที่ 5 ธันวาคม 2542

โครงการรถไฟฟ้าใต้ดินเป็นโครงการต่อเนื่องจากโครงการรถไฟลอยฟ้าบีทีเอส
เป็นโครงการที่เกิดขึ้นจากการสานต่อโครงการรถไฟลอยฟ้าบีทีเอส
ในช่วงของรัฐบาลพรรคความหวังใหม่ (25 พย. 2539 – 9 พย. 2540)
ถูกระงับโครงการโดยรัฐบาลชวน 2 (9 พย. 2540 – 17 กพ. 2544)
ด้วยเหตุผลว่า เนื่องจากปัญหาเงินทุนสนับสนุนจากกรณีวิกฤติเศรษฐกิจ
ทาง รฟม. ได้พยายามขอความช่วยเหลือเงินทุนจากประเทศญี่ปุ่นแทน
โครงการรถไฟฟ้าใต้ดินจึงเดินหน้าต่อไป
รถไฟฟ้าใต้ดินเปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2547

แม้จะได้รับการต่อต้านคัดค้านจากพรรคเก่าแก่ด้วยการกล่าวหาต่างๆ
ในการดำเนินโครงการส่วนต่อขยายรถไฟฟ้าใต้ดิน
รัฐบาลพรรคไทยรักไทย (17 กพ. 2544 – 19 กย. 2549 )
และรัฐบาลพรรคพลังประชาชน (29 มค. 2551 – 18 กย 2551)
ได้สนับสนุนการดำเนินโครงการส่วนต่อขยายรถไฟฟ้าใต้ดินจนทุกอย่างพร้อมที่จะก่อสร้างได้
เช่น การจัดทีมทำงานและดูแล จัดหาเงินทุน ออกแบบก่อสร้าง จัดทำรายละเอียดที่ต้องใช้ จัดทำเอกสารสัญญา ฯลฯ
ยกเว้นยังไม่ได้ “ เซ็นชื่อ ” ลงนามสัญญา
เนื่องจากพรรคเก่าแก่สนับสนุนม็อบก่อความไม่สงบจนถึงขั้นก่อรัฐประหาร
ในวันที่ 19 กันยายน 2549

ผลจากการที่ยังไม่ได้ “ เซ็นชื่อ ”
ทำให้เกิดการโฆษณาผลงานของผู้อื่น แต่บอกว่าเป็นผลงานของตนเอง
โดยบางพรรคการเมือง
ใช่หรือไม่ ?

กรณีรถไฟฟ้าอาจเป็นอดึตนานเกินไปที่บางคนจะระลึกได้
ถึงเงื่อนไขอุปสรรคยุ่งยากซับซ้อนที่ถูกสร้างขึ้น
ที่พรรคการเมืองหนึ่งเป็นตัวอุปสรรค ตัวถ่วง ตัวก่อกวน การดำเนินงานรถไฟฟ้า
ในทุกช่วง หรือไม่ ?
(รวมถึงการชิงตัดหน้าส่วนต่อขยายส่วนหนึ่ง
โดยละเลยการต่อรองประโยชน์จากการให้ใช้ที่ดินของรัฐ
ที่อยู่ระหว่างการต่อรองโดยรัฐบาลพรรคไทยรักไทย
ซึ่งถ้าพิจารณาในทางกลับกัน หากรัฐบาลพรรคไทยรักไทยละเลย
จะถูกพรรคใดโจมตีเช่นไร?
หากพิจารณาเป็นการแทรกแซงก่อกวน จะใช่หรือไม่ใช่ ?)

กรณีรถไฟฟ้าอาจเป็นอดึตนานเกินไปที่บางคนจะระลึกได้
ต่างจากการพิจารณาในปัจจุบัน (มิย. 2554)
ที่น่าจะยังพอจำกันได้สำหรับกรณีต่างๆ

ดังเช่น
กรณีระบบสื่อสาร 3 G
กรณีเขาพระวิหาร
กรณีความสงบของบ้านเมือง
กรณีแก้ไขรัฐธรรมนูญ

จะเห็นได้ถึงการกระทำ
ล้วนปราศจากความจริงใจที่จะดำเนินการ
มุ่งเอาแต่ดำเนินเล่ห์เหลี่ยมทางการเมือง
ไม่ว่าจะในเวลาของการเป็นพรรคฝ่ายค้านหรือเป็นพรรครัฐบาล
จะเต็มไปด้วยปัญหาอุปสรรค

สำหรับพรรคการเมืองเก่าแก่
ไม่ว่าจะในเวลาของการเป็นพรรคฝ่ายค้านหรือเป็นพรรครัฐบาล
“ ทุกทางออกมีปัญหา ”

ใช่หรือไม่ ?

แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 15:19:02