บ้างว่า เป็นกลอนกำมะลอ ใช้ล่อหลอกทางการเมือง

แต่กลอนชุดนี้ก็ประสบความสำเร็จ เรียกว่า โด่งดัง เป็นที่กล่าวขานกันมากกว่า 2 ปีมานี้ โดยเฉพาะกลุ่มคอการเมือง

แต่ที่น่าแปลกใจ คือ การตีความ หรือ การแปลความหมายของกลอนนี้ ซึ่งถ้าเป็นคนทั่วไป อย่างเราๆอ่าน ก็จะเข้าใจได้ทันทีว่า จะมีผู้หญิงมาเป็นฮีโร่ช่วยประเทศไว้ และกำจัดเหล่าคนพาลให้หมดไปจากแผ่นดิน

แต่พอมีข่าวว่า หลวงปู่จรัล พระอาจารย์ด้านวิปัสสนากรรมฐาน กล่าวอธิบาย ถึงบทกลอนนี้ว่า จะมีนารีมาทำประเทศเสียหายนั้น

มันกลับด้าน จากที่คนทั่วไปเข้าใจ (ด้วยความเคารพอย่างสูง)

ไม่แน่ใจว่า เป็นกลอนคนละชุด  หรือ  พระท่านใช้วิชานั่งสมาธิ เข้าญาณ หรือเปล่า

เนื้อหา คำกลอน ที่ถูกเผยแพร่ ใช้อธิบายเหตุการณ์บ้านเมืองช่วงที่ผ่านมา อย่างแพร่หลาย

“คำ ทำนายที่เคยมีช้านานนัก เริ่มประจักษ์ให้เห็นเร้นไม่ได้
หลวง พ่อฤาษีลิงดำเคยทำนาย เมื่อถึงปลายรัชกาลผ่านเข้ามา

ประเทศ ชาติจะรุ่งเรืองและเฟื่องฟุ้ง น้ำมันผุดขึ้นมาจนเห็นค่า
พวกกาขาวจะ บินรี้หนีเข้ามา เป็นประชาจนเต็มพระนคร

ชนทั่วโลกจะ ยกพระองค์ท่าน ชื่อกระฉ่อนร่อนทั่วทุกสิงขร
ออกพระนามลือ ชื่อดั่งทินกร องค์อมรเอกบุรุษแห่งแผ่นดิน

ชาวประชา จะปิติยิ้มสดใส แต่อกไหม้หนอนกินข้างในสิ้น
จะมีพวก กาฝากคอยกัดกิน เพื่อให้ได้สิ่งถวิลสมจินตนา

จะมี การต่อตีกันกลางเมือง ขุนนางเขื่องกังฉินกินทั่วหล้า
คอรัปชั่น จะกัดกร่อนทั้งพารา ประดุจปลวกกินฝานั้นปะไร

ข้าราชการ ตงฉินถูกประณาม สามคนหามสี่คนแห่มาลากไส้
เกิดวิกฤติผิด เพี้ยนโดยทั่วไป โกลาหลหม่นไหม้ไร้ความดี
ประชาชีจะสับสน เรื่องดีชั่ว ถ้วนทุกทั่วจะหมุดขุดรูหนี
ไม่แน่ใจสิ่ง ที่ทำนำความดี เกรงเป็นผีตายตกไปตามกัน

พุทธ ศาสน์จะถูกรุกและล้ำ มิตรเคยค้ำเป็นศัตรูมุ่งอาสัญ
เกิด วิกฤติธรรมชาติอุบาทว์ครัน พายุลั่นน้ำถล่มดินทลาย

แผ่น ดินแยกแตกเป็นสองปกครองยาก เกิดวิบากทุกข์เข็ญระส่ำระสาย
เกิด การปราบจลาจลชนล้มตาย เลือดเป็นสายน้ำตานองสองแผ่นดิน

ข้าเป็นนายนายเป็นข้าน่าสมเพช ผู้มีบุญมีเดชจะสูญสิ้น
ทั้งพฤฒาอาจารย์ลือระบิล จะร่วงรินดุจใบไม้ต้องสายลม

ความระทมจะถมทับนับเทวศ ดั่งดวงเนตรมืดบอดสุดขื่นขม
คนที่ดีจะก้มหน้าสุดระทม ส่วนคนชั่วหัวร่อร่าทำท่าดัง

จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว ควงคฑามุ่งสู่ดาวสร้างความหวัง
ผู้ปกครองจะเป็นหญิงพึง ระวัง สายน้ำหลั่งกรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ

ศิวิไลซ์จะ บังเกิดในสยาม หลังฝนคร้ามลั่นครืนจะยืนได้
จะเข้า สู่ยุคมหาชนพาไป เปลี่ยนเมืองใหม่ศักราชแห่งประชา

คน ชั่วจะถูกปราบราบคาบสิ้น แผ่นดินเดือดสูญหายไร้ปัญหา
ประเทศ ชาติผ่านวิกฤติด้วยศรัทธา ยามเมื่อฟ้าศรีทองผ่องอำไพ...”