65 ปี ของประชาธิปัตย์  มีอะไรเป็นสิ่งดีที่ติดตาตรึงใจประชาชน ?

ตอบได้เลยว่า ไม่มี

ผลงานของประชาธิปัตย์  ล้วนเป็นผลงาน "บนแผ่นกระดาษ" ที่วาดวาทกรรมและติดแปะภาพลักษณ์สวยหรูเท่านั้น

ที่จับต้องได้ไม่เคยมี

เป็นรัฐบาลก็ไม่มีน้ำยา

ย้อนกลับไปแค่สิบกว่าปีที่ผ่านมา   สมัยนายชวน   ก็ได้รับฉายาว่า "ชวนเชื่องช้า"  บริหารแบบไม่บริหาร

รอแต่รายงาน

จนถึงยุครัฐบาลอภิสิทธิ์ที่ผ่านมา   นอกจากบริหารแบบไม่บริหารแล้ว  ยัง "ดีแต่พูด" ซะอีก

เป็นฝ่ายค้านก็ค้านแบบไม่สร้างสรรค์  มีแต่น้ำลายใส่ร้ายป้ายสี

สมัยนายบรรหารเป็นนายกฯ   กระดาษแผ่นเดียวอภิปรายเรื่องสัญชาตินายบรรหารกว่าสามสิบชั่วโมง

คนไทยเกลียดบรรหารไปทั้งประเทศ    สุดท้าย   กระดาษปลอม

สมัยนายสมัคร

ก็เอาเรื่องพระวิหารมาถล่มนายนพดลซะชนิดนายนพดลกลายเป็นคนขายชาติขายแผ่นดิน

แล้วพระวิหารก็กลายเป็นปัญหามาจนถึงทุกวันนี้   จนทำให้คนไทยต้องไปติดคุกเขมรอยู่สองคน

อภิปรายนายสมัครเรื่องประชาชนหนึ่งคนหรือแสนคน  รัฐบาลก็ต้องฟัง

แต่พอ ปชป. เป็นรัฐบาลก็ซัดไปซะเกือบร้อยศพ   บาดเจ็บเป็นพัน

วันนี้

ภาพลักษณ์ในการบริหาร  ภาพจำในการเป็นรัฐบาลขอประชาธิปัตย์ก็คือ  "ดีแต่พูด"

ภาพลักษณ์ ภาพจำ ในการทำหน้าที่ฝ่ายค้านก็คือ "ทำลาย"  ไม่มีการสร้างสรรค์ใด ๆ

มันจึงเป็นทางสองแพร่ง  ศึกสองด้านของประชาธิปัตย์

จะจัดการ "ทำลาย"  กระบี่มือหนึ่งที่เป็นคู่แข่งทางการเมืองกับประชาธิปัตย์ได้อย่างไร

เดี่ยวมือหนึ่งทางการบริหาร  ทางการเป็นรัฐบาลก็คือ ทักษิณ

เดี่ยวมือหนึ่งทางการเป็นฝ่ายค้านก็คือ ชูวิทย์

ทักษิณมาเป็นนายกฯ  ก็ทำให้ ปชป. สิ้นท่าในการเป็นรัฐบาล

ชูวิทย์มาเป็นฝ่ายค้านแค่สองเดือน  ก็ทำให้ 65 ปีของ ปชป. สิ้นท่าในการเป็นฝ่ายค้าน

ประชาธิปัตย์จะเลือกทำลายใครก่อนกัน  ระหว่างทักษิณ และ ชูวิทย์

พยายามทำลายทักษิณมาห้าหกปี  ยังไม่สำเร็จ  แม้แอบอิงกับอำนาจนอกระบบก็ยังไม่สำเร็จ

ฉะนั้น   คุณชูวิทย์   โปรดจงรักษาตัวให้ดี ๆ   เผลอเมื่อไร   เสร็จเมื่อนั้น

ปชป. จะตั้งหน้าตั้งตาทำลายทักษิณต่อไป  หรือจะหันมาทำลายชูวิทย์เสียก่อน

หรือจะทำลายควบคู่กันไปทั้งสองคน

ชูวิทย์  อาจเป็นฝ่ายค้านคนแรกในโลก

ที่ชีวิตทางการเมืองย่อยยับเพราะฝ่ายค้านด้วยกัน  มิใช่ด้วยฝีมือรัฐบาล