อุทกภัยครั้งนี้สะท้อนถึง การไม่เตรียมการวางแผน  ออกแบบประเทศ บ้านเมืองรองรับไว้ล่วงหน้า    ต่างคนต่างทำ  ต่างหน่วยงานต่างมีโครงการ  แต่ไม่ได้นำแผนเมือง แผนโครงการต่าง ๆ มาบูรณาการให้อยู่ในแผนเดียวกัน  .......ไม่เคยเห็นเมืองในอนาคตของเราอย่างจริง ๆจังๆ เลย  หน่วยงานผู้มีอำนาจอนุมัติการก่อสร้างต่างๆ    ปล่อยให้เมือง ไปตามยถากรรม  ไม่มีหน่วยงานใดยกเครื่องวางแผนประเทศไทยทั้งระบบ ให้ประสานต่อกัน

                ประเทศจะรอดได้ต้องมีวิสัยทัศน์   ผู้นำต้องสามารถวางแผน “ออกแบบเมือง” ไว้ล่วงหน้า  ผนวกกับแผนป้องกัน   ให้สามารถอยู่กับการเปลี่ยนแปลงของโลกได้อย่างปลอดภัย

                ในขณะที่ ประเทศไทยยังคงเป็น”แผนนามธรรม”  ไม่เห็นรูปร่าง รายละเอียด   มีแผนเฉพาะหน้า บรรเทาไปปีต่อปี     ตามสมัยของรัฐบาลเท่านั้น   และยังพร้อมที่จะเปลี่ยนแผนหลักได้เรื่อย ๆ “ผักชีโรยหน้า “ ด้วย มติคณะรัฐมนตรี  และพร้อมกับการ “ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ”  แก้ปัญหาไปทุก ๆปี แทนการสร้างเมืองอย่างเป็นระบบ   ให้บ้านเมืองมีทิศทางที่ชัดเจนแน่นอน

                เจ้าภาพ “ ผู้บริหารประเทศ “ นั้น     ไม่ต้องปัดความรับผิดชอบและโยนบาปให้ธรรมชาติ        ผู้ที่ต้องรับผิดชอบก็คือ “ นักการเมือง”นั่นเอง

                อ.เอกพงษ์  ตรีตรง ได้เสนอแนะการออกแบบเมืองไว้  3 ข้อ ดั่งนี้

                1.  การออกแบบผังเมือวางมาสเตอร์แปลนแห่งอนาคตทั้งประเทศ ให้มีการวางแผนสร้างวิธีการระบายน้ำทั้งประเทศ  วางแผนการไหลของน้ำจากสูงไปต่ำ การออกแบบผังแผนบูรณาการคำนึงถึงปัจจัยตามธรรมชาติ   การวางแผนสร้างชุมชน  และกำหนดโซนนิ่ง วางแผนซับน้ำตามธรรมชาติ  การออกแบพื้นที่รับน้ำของชุมชน

                2.  การวางแผนระบบเครือข่าย  โครงสร้างเส้นเลือด โครงการน้ำทั่วประเทศ   อันประกอบด้วย โครงการสร้างการไหลของน้ำตามธรรมชาติ  แม่น้ำลำคลอง ตลอดจน ที่พักซับน้ำตามธรรมชาติ ห้วยหนองคลองบึง และทะเลสาบ( แก้มลิง) ต้องทำการขุดลอกขนานใหญ่ให้ลึกพอที่จะเก็บน้ำได้  ในปริมาณที่มากพอก่อนระบายลงสู่ทางน้ำหลัก

                3.การออกแบบพื้นที่ริมน้ำให้เกิดประโยชน์ในทุกด้าน  อาจต้องเวนคืน หรือคืนพื้นที่ที่รุกล้ำ ต้องได้รับความเสียสละจากประชาชนที่รุกล้ำมานานแล้ว    ออกแบบเขื่อน การบำบัดน้ำเสีย  สถานที่นันทนาการ พื้นที่สีเขียวเพื่อการพักผ่อน ฯลฯ ให้สอดรับประสานกัน

       สำคัญที่สุดที่ ต้องมีผู้นำ ที่มีวิสัยทัศน์ มีความคิดก้าวหน้า และเดินหน้าอย่างมีแบบมีแผน  

    ประชาชนทุก ๆ คนต้องอยู่ในกฎเกณฑ์ของ master plan   เลิกประพฤติ ปฏิบัติ แบบไท - ไทย  ใครใคร่  ถม - ถม ใครใคร่   ขุด - ขุด   ใครใคร่รุกล้ำแม่น้ำ ลำคลอง     ตรงไหน ที่ใดก็ทำได้ โดยอาศัยอำนาจเงิน หรืออิทธิพล  เช่นที่ทำกันตลอดมาทุกยุคทุกสมัย     

         นิคมอุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่ประสบอุทกภัย น่าจะเป็นตัวอย่างให้เห็นได้อย่างชัดเจน   ในการที่ไปก่อสร้าง ดัก กั้นทางน้ำธรรมชาติ     ไม่มีแม้แต่จะขุดคลองให้น้ำล้นไหลได้โดยสดวก    น้ำก็จำต้องหาทางท้น ล้นไหลลงที่ต่ำตามยถากรรม   ผู้รับเคราะห์กรรมก็คือ เจ้าของโรงงานนั่นเอง โทษที่ไม่เคยมีการพิจารณาถึง  "น้ำ"    ของเมืองที่ตามธรรมชาติต้องมีน้ำท่วมทุกๆปี    มาตั้งแต่สมัยโบราณกาล  แม้ฝนจะไม่หนักมากเช่นในปีนี้ก็ตาม   

            เราได้เห็นการป้องกันตนเองของนิคมทั้งหลาย   โดยการสร้างคันดินล้อมรอบพื้นตัวเอง  โดยไม่คำนึงถึงทิศทางว่าจะปล่อยให้น้ำ ไหลไปไหน    จะท่วมบ้าน ท่วมนา ใครบ้างหรือไม่ ? ?