แผนดังว่านี้...แม้นจะตั้งกระทรวงน้ำ ก็ไม่สามารถบริหารจัดการได้ ควรเป็นสำนักงานบริหารโครงการแบบบูรณาการ..โดยรวบรวมหน่วยงานในกระทรวงทบวงกรมที่เกี่ยวข้องมาร่วมมือและสานงานกัน

สำนักงานฯ ดังว่านี้..ควรสังกัดสำนักนายกรัฐมนตรี เพราะมีอำนาจสั่งงาน..สามารถประสานงานได้ทุกกระทรวง/ทบวงกรม

การบริหารจัดการน้ำ...มิได้เพียงแค่เพื่อการเกษตร หรือเพื่อการพลังงาน หรือเพื่อป้องกันภัยพิบัติ..แต่เพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ทำในลักษณะบูรณาการที่รับฐานข้อมูลต่างๆที่เชื่อถือได้จาก..กรมอุตุนิยมวิทยา จากกรมชลประทาน  กรมประมง กระทรวงเกษตร กระทรวงพลังงาน หรือแม้แต่กระทรวงมหาดไทย ซึ่งไม่น่าจะเกี่ยวอะไรด้วย..แต่เกี่ยวข้องเต็มๆ

กระทู้ก่อนหน้าโน้น..ผมเขียนเรื่องเกี่ยวกับการเสวนากับผอ.สำนักงานประมงน้ำจืด เขื่อนนเรศวร  ที่ท่านเชื่อว่าสามารถนำความอุดมสมบูรณ์ของปลาในลำน้ำน่าน(และในคูคลองทุ่งสาน) โดยต้องเป็นนโยบายของกระทรวงเกษตรฯเรื่องนโยบายการเพาะพันธุ์สัตว์น้ำ(กุ้งหอยปูปลา) และกระทรวงมหาดไทยซึ่งมีหน้ากำกับดูแลคูคลองหนองน้ำเพื่อทำเป็นคลองอนุบาลพันธุ์สัตว์น้ำ

ส่วนหนึ่งในแผนแม่บท..คือการขุดบ่อเพื่อรับน้ำฝนจากพื้นที่สูง รับน้ำจากเขื่อนชลประทานมาเก็บกักใช้ยามหน้าแล้ง

ส่วนหนึ่งในแผนแม่บท..คือการบริหารจัดการน้ำตามสภาพพื้นที่...พื้นที่ใดต่ำ..ฝนตก น้ำหลาก ต้องท่วมแน่นอนอยู่แล้ว..ก็ให้จัดทำเป็นแอ่งรับน้ำและเพาะพันธุ์-ขยายพันธุ์สัตว์น้ำ เพื่อเป็นอาหารยังชีพในชนบท

น้ำหลากครั้งใหญ่นี้..ประเทศไทยน่าจะได้ภาพรวมของพื้นที่สูงต่ำ แอ่งรับน้ำ พื้นที่เก็บกักน้ำ อัตราการรับน้ำของแต่ละแหล่ง อัตราการระบายน้ำของแต่ละแหล่ง และ ฯลฯ เพื่อนำมาใช้บริหารจัดการน้ำให้เกิดประโยชน์สูงสุด ขณะที่สามารถป้องกันอุทกภัยให้มีประสิทธิภาพสูงสุด

ประเทศพัฒนาแล้ว...เมื่อพัฒนาไปถึงขั้นหนึ่ง..ระดับหนึ่ง..ไม่ว่าจะเร็วหรือช้าย่อมเกิดปัญหาอย่างในยุโรป อเมริกา

ประเทศไทยยังไม่ได้พัฒนาอย่างจริงจัง เช่นเดียวกับที่ยังไม่ได้พัฒนาสร้างแผนแม่บทการบริหารจัดการน้ำแบบบูรณาการ..ที่เชื่อมโยงถึงการพัฒนาประเทศแบบคู่ขนาน ส่วนที่ทำอยู่แล้วก็พัฒนากันไป ส่วนที่ยังไม่ได้รับการเหลียวแลมานาน..ก็น่าจะถึงเวลาที่จะต้องพัฒนากันอย่างจริงจัง..นั่นคือภาคส่วนชนบท ซึ่งถึงเวลาที่ต้องเข้ามามีบทบาทในการร่วมกันพัฒนาประเทศ

สินค้าบางอย่างเช่นเครื่องใช้ไฟฟ้า-อิเลคทรอนิคซ์  เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม ซื้อมาใช้ได้นานนับปี แต่สิ่งที่ต้องใช้บริโภคทุกวัน วันละ 3 มื้อคืออาหาร

ประเทศไทยไม่มีทางเลือกที่จะมุ่งเน้นไปในทางเกษตรอุตสาหกรรม ซึ่งจะต้องเป็นสินค้าที่ไม่ใช่แค่ขายในรูป..Primary Product เช่นข้าว ข้าวโพด ถั่วเหลือง แต่ควรจะเป็นสินค้าส่วนเหลือส่วนเกินจากสินค้า Primary Product ที่นำมาแปรรูปอย่างมีเป้าหมาย

เกษตรอุตสาหกรรมระดับใดที่เหมาะสมกับการพัฒนาชนบทอย่างยั่งยืน? หรือยังผลให้เกิดประโยชน์แก่ผูกพันเกษตรกรผู้ปลูกผู้ผลิตอย่างยั่งยืน?

ธุรกรรม SME สินค้าโอท็อป ที่ใช้ข้อมูลการตลาดมาเป็นเป้าเพื่อสร้างแนวนโยบายการผลิต....คือคำตอบที่เหมาะที่สุดในปัจจุบัน แต่จะทำกันอย่างไร?

ข้อมูลการตลาดจากไหน? ในเมือง? สำนักงานการค้าในต่างประเทศ?

นี่ว่ากันด้วยเกษตรอุตสาหกรรม ยังไม่ได้กล่าวถึง..ทำให้ประเทศไทยเป็นศูนย์บำบัดรักษาฟื้นฟูสุขภาพของเอเซียอาคเนย์ ซึ่งคนในชนบทโดยรวมมีพื้นฐานจิตใจที่ดีงาม มีจิตบริการที่มีคุณค่า สามารถทำธุรกรรมบริการได้ดีมาก

เพียงแค่ 2 - 3 แนวทางของการพัฒนาชนบทอย่างยั่งยืน แนวทางการศึกษาและพัฒนาประเทศโดยรวมจะปรับเปลี่ยนครั้งใหญ่

เด็กในชนบทจะเรียนและศึกษาเพื่อหางานทำในชนบทที่เขาอยู่อาศัย สามารถพึ่งตนเองได้ สามารถดำรงชีพอยู่ได้ด้วยค่าครองชีพต่ำ ขณะเดียวกับที่มีทางเลือกอาชีพที่เหมาะในสังคมที่ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องแข่งขันอย่างบ้าคลั่งกับการเรียน-กวดวิชา เพื่อจะได้โอกาสที่ดีกว่าซึ่งมีสภาพไม่ต่างจากแก่งแย่งกันหนีภัยจากบ้านที่ถูกไฟไหม้..อย่างเช่นในปัจจุบัน

ขอสารภาพว่า..พื้นที่แสดงความเห็นในพันทิปราชดำเนินเหมาะสำหรับการแสดงความคิดเห็นที่ไม่ควรจะยาวมากนัก ผมเคยถูกหลานสาวแสนสวยเบรคหัวทิ่มว่า...ปู่ เขียนซะยาวเชียว ใครเค้าจะอ่าน?

ซึ่งก็น่าจะจริง เพราะเขียนยาว แต่ทำไมรายการกิ๊ฟท์จึงสั้นจุนจู๋ยังงั้น !  สู้คุณทวดเอง กะ คุณคนอุบลก็ไม่ได้ มิพักต้องเทียบเคียงคุณหล่อขวัญ..อิจฉานะเนี่ย..ขอบอก..เรื่องอาภัพเนี่ย...ในปฐพีนี้..ผมล้ำเลิศกว่าใครๆ อันหลังเนี่ย..ไม่เหลืออด-เหลือกลั้นจิงๆ..ไม่ขอบอก !!!

ขอบคุณ..คุณวอนที่เขียนอะไรดีๆให้ผมได้มีโอกาสเสวนา

ขอบคุณ..คุณ One Putt ที่เขียนอะไรดีๆให้คุณวอนนำมาแตกประเด็น ถามจิงๆ คงชอบตีกอล์ฟ..ได้โฮลอินวันบ่อยไหมครับ? หรือชอบตีทิ้งตีขว้าง..คือตีทีเดียว..แล้วเลิก?

ปู่อภิวัฒน์ (15 ตค.54)