เมื่อวานได้มีโอกาสคุยกับอาม่าคนหนึ่ง

อาม่าคนจีนที่อยู่ในกรุงเทพ คงไม่ต้องบอกนะครับว่า อาม่าคนนี้แกเลือกพรรคไหน แล้วแกก็รู้ด้วยว่า ผมเป็นพวกเสื้อแดงตัวพ่อ ดังนั้นในหลายปีที่ผ่านมาจึงพยายามจะไม่คุยกันเรื่องที่เกี่ยวกับการเมืองเลย ส่วนใหญ่ที่คุยกันจึงเป็นเรื่องของชาวบ้านล้วนๆ ทำให้ผมรู้เรื่องส่วนตัวในแง่มุมต่างๆของชาวบ้านแถวนั้นมากขึ้น ผมจึงรู้สึกซาบซึ้งอาม่าคนนี้ที่ทำให้ผมรู้ความลับของคนอื่นมากขึ้น

ก่อนที่จะไปพูดถึงการสนทนาระหว่างผมกับอาม่า ผมอยากบอกประวัติความเป็นมาระหว่างผมกับอาม่าคนนี้พอสังเขป เพื่อง่ายต่อการเข้าใจนะครับ

คือว่า ซอยที่อาม่าคนนี้อยู่ เป็นซอยที่ผมมักจะแวะเวียนไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ่อยๆ จนคุ้นเคยกับคนในซอยมากหน้าหลายคน ก้ออย่างที่บอกแต่ต้น คนเหล่านั้นผมรู้เรื่องส่วนตัวเขามากพอที่จะทำความรู้จักให้พวกเขาพึงพอใจ ดังนั้นจึงได้รับการต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี รวมทั้งอาม่าคนนี้ด้วย ดังนั้นอาม่าคนนี้เวลาคุยกับผม จะใช้สรรพนามในการเรียกผมว่า “เฮียโอ้” สาเหตุที่เรียกผมว่า “เฮีย” ไม่ใช่ว่าผมอายุมากกว่าอาม่านะครับ อย่าเข้าใจผิด แต่คนในซอยนี้ ตั้งแต่เด็กที่พอพูดได้ จนกระทั้งผู้ใหญ่อย่างอาม่า ทุกคนจะใช้สรรพนามเรียกผมว่า “เฮีย”กันทั้งนั้น อาจเป็นเพราะหน้าตาผมไม่ค่อยยอมแก่ตามอายุก็เป็นได้ อันนี้ไม่ใช่ผมชมตัวเองนะครับ แต่มีคนแอบนินทาให้ผมได้ยินออกบ่อย

ส่วนที่อาม่าเรียกผมว่า “โอ้” นั้นก็มีที่มาที่ไปนะครับ เพราะ “โอ้”นั้นมันไม่ใช่ชื่อผม เพียงแต่ช่วงแรกๆที่ผมได้ไปยังซอยนี้ ไม่มีใครรู้จักชื่อเล่นผม ก็เลยเรียกผมว่า “มาริโอ้” อาจเป็นเพราะผมหน้าตามีส่วนคล้ายๆกับดาราคนหนึ่งก็เป็นได้นะครับ แล้วอาม่าก็บอกว่า “มาริโอ้”นั้นเรียกยาก ผมก็เลยกลายเป็น “เฮียโอ้”ของอาม่ามาตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

คราวนี้มาเข้าเรื่องที่ผมได้สนทนากับอาม่าเสียที

อาม่า “อาเฮียโอ้ ลื้อยังมากิงเหล้าได้อีกหรือ โรงงานไม่น้ำท่วมหรือ”
ผม “ไม่ครับ อาม่า เห็นคุณชายผู้ว่าบอกว่าจะไม่ยอมให้กรุงเทพน้ำท่วมอย่างแน่นอน”
อาม่า “หว่า ลื้อกล้ามาเสี่ยงกับคำพูกคนแล้วหรือ อาเฮียโอ้”
ผม “อาม่า ก็ผมเห็นผู้ว่ายืนยันด้วยคะแนนเสียงเป็นล้านที่เลือกแกมาเชียวนะครับ”
อาม่า “อั๊วว่า ลื้ออย่าเสี่ยงดีกั่วหน่อ อั๊วเคยฝากชีวิตไว้ให้อีลูแล เลี้ยวลูสิ แกเอาก้องปอมไว้หลอกโจง แล้วนี่อั๊วก็เห็งแต่พิธีไล่น้ำของอีทำอย่างเล่งด่วน ส่วนกะสอบซาย อั๊วพึ่งได้ยิงอีขอรัฐบาลเองนะ อาเฮียโอ้”
ผม “อ้าว ผมเห็นอาม่ามั่นใจในความซื่อสัตย์ไม่ใช่หรืออาม่า”
อาม่า “อั๊วก็พึ่งรู้ ซื่อสัตย์มังไม่ช่วยให้อาม่ามีกิงนี่หว่า อะไรของมัง กู้มาตั้งเยอะแยะ เอามาแจก เอามาโกง แต่ความปลอกภัยของอั๊ว ดันใช้ก้องเป่า ส่วนป้องกันน้ำ อีก็ใช้พิธีไล่น้ำอะไรของอี ประหยัดอย่างนี้ อั๊วปวดตับหว่ะ อาเฮียโอ้”
ผม “ไม่รู้สิครับ แต่ก็ไม่เห็นมีใครด่าว่าผู้ว่า ผมเห็นแต่ด่านายกฯกันทั้งนั้น” ผมได้ทีรีบตีเหล็กกำลังร้อน แล้วก็ได้ผลเสียด้วย
อาม่า “ก็อียังไม่ท่วม ก็ไม่มีใครด่าสิอาเฮียโอ้ แล้วพวกที่ไปด่านายกฯ อั๊วว่าก็ไม่ถูกนัก ก้อตั้งแต่อั๊วเกิดจากท้องพ่อท้องแม่ ก็เห็งมีน้ำท่วมใหญ่ที่สุดครั้งเดียวก็ปี 2485 หรือ 86 อั๊วก็จำไม่ได้ แม้แต่ปี 38 ก็ไม่เห็งมันจะเยอะอย่างตองนี้ เลี้ยวอย่างนี้จะไปโทกรัฐบางมังก็ไม่ถูก”
ผม “เห็นใครๆว่าเป็นเพราะการบริหารจัดการที่ไม่ดีไม่ใช่หรือครับอาม่า”
อาม่า “น้ำเยอะขนากนี้ มังจะวางแผงอะไรได้ในเวลาไม่กี่วัง มังต้องใช้เวลามากกั่วนี้มากๆ ธรรมชาตินะอาเฮียโอ้ มันไม่ใช่อั้งฉี่นี่หว่า จะได้อั้งไปฉี่ที่ปั๊มข้างหน้าได้ ขนากอั๊วเคยวางแผงว่าจะไปฉี่ที่ปั๊งหน้า เจอรถติกทีเลียว อั๊วยังเล็ดออกมาในรถเลย นับประสาอาไรกับน้ำหนุง น้ำหลาก แล้วยังน้ำฝงอีก ใครจะไปเดาได้ อั๊วไม่ใช่คงแก่โง่ดักดางนี่หว่าอาเฮียโอ้ จะได้ไปเที่ยวโทกโน่งโทกนี่โดยไม่คิดถึงเหตุผง”
ผมงงอยู่แป๊บเดียว แล้วถามอาม่าต่อ “งั้นแสดงว่า อาม่าตาสว่างแล้วสิครับ”
อาม่า “โอ๊ย อั๊วสว่างมาตั้งนางแล้วอาเฮียโอ้ พรรคนี้อีเป็นรัฐบาลอีจะวุ่งวายอยู่กับงกประมาง เลยไม่มีเวลาทำงาง แต่พอเป็งฝ่ายค้าง เห็นมะ อีมีวิสัยทักทังที อีลู้วิธีแก้ไขน้ำท่วงได้ต่างๆนาๆ อั๊วว่า อีเป็งฝ่ายค้างได้สวดยวดจิงๆนะ อาเฮียโอ้”
ผม “แสดงว่า เลือกตั้งที่ผ่านมา อาม่าไม่ได้เลือกพรรคนี้สิครับ”
อาม่า “อั๊วก็ยังเลือกพรรคนี้ อั๊วชอบนะ อีทำงางไม่เก่ง แต่พวกอีเล่งละคนเก่งๆกังทุกคง เดี๋ยวนี้อั๊วเลิกลูละคนหลังข่าวแล้วล่ะอาเฮียโอ้ ลูละคนพวกนี้ลีกั่ว มีทั้งพะเอก นางเอก นางอิจฉา นางร้ายครบ”
ผม “เอ นางร้าย นางอิจฉา ผมพอจะเข้าใจนะครับ ส่วนพระเอกนี่ใครหรือครับ อาม่า ผมนึกไม่ออกจริงๆ”
อาม่า “พะเอก ต้องเป็นพวกเรียงสูง ทำงางตำแหน่งลี แต่เชื่อคงง่ายไง อาเฮียโอ้ ใคพูกอะไรมาเชื่อหมก เหมือนละคนน้ำเน่าไงอาเฮียโอ้ คิดๆแล้ว อั๊วก็เคยเป็งพะเอกกับเค้าเหมือนกันนะ อาเฮียโอ้”
ผม “อย่างนั้น ถ้าเลือกตั้งครั้งหน้า อาม่าจะเลือกพรรคไหนครับ”
อาม่า “อั๊วก็ยังเลือกพรรคเลิมแหละ อาเฮียโอ้”
ผม “อ้าว ไหนอาม่าบอกว่า ตอนนี้ตาสว่างแล้วไงครับ”
อาม่า “ก้ออั๊วไม่อยากให้เพื่อนๆอั๊วบอกว่า อั๊วโง่นี่นา อาเฮียโอ้”
อาเฮียโอ้ของอาม่า ก็เลยเมาคำพูดอาม่ามากกว่าเมาเหล้าเสียอีกครับ?????????????????????????

คำเตือน: โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน บทสนทนานี้เหมาะสำหรับคนที่มีการศึกษาต่ำกว่าประถมสี่เท่านั้น เพราะเป็นบทสนทนาที่แต่งเติมเสริมแต่งเพื่อความบันเทิงโดยเฉพาะ สำหรับผู้ที่มีวุฒิการศึกษาสูงกว่านี้ ควรมีผู้ที่อ่านแล้วเข้าใจให้คำแนะนำอยู่ข้างๆนะครับ

จากคุณ	: ทวดเอง
เขียนเมื่อ	: 19 ต.ค. 54 10:28:25 A:27.130.89.76 X: