จากที่เลือกเธอเพราะคาดหวังไว้ว่าเธอเคยผ่านการบริหารงานมาตั้งแต่ระดับล่างจนมาถึงระดับบริษัทยักษ์ใหญ่..คงจะสามารถบริหารกิจการงานเมืองได้..อย่างน้อยก็คงดีกว่านักเรียนนอกที่ 2 ปีกว่าเอาแต่บริหารวาจาซะจนชาติล้าหลัง...
แต่แล้ว...เมื่อมวลน้ำมหาศาลจากการผนึกกำลังของพายุยักษ์ 5 ลูก หลากทะลุทะลายกวาดกินเรียบตั้งแต่เหนือจรดที่ราบลุ่มภาคกลาง...เป็นดั่งธรรมชาติเริ่มบททดสอบความสามารถของมนุษย์ตัวเล็กๆคนหนึ่งซึ่งดันเป็นผู้หญิงที่อาสามาทำงานการบริหารปกครองประเทศ...
ผู้หญิงคนหนึ่ง ดูเหมือนผู้หญิงธรรมดา แต่กลับไม่ธรรมดา...
ท่วงท่าสง่างามยามเยือนผู้นำประเทศเพื่อนบ้าน...กลับสง่างามยิ่งขึ้นยามเธอยกมือไหว้ขอร้องประชาชนเพื่อแก้ปัญหาความเดือดร้อน
ยิ้มพิมพ์ใจยามเจรจาผูกมิตรเพื่อประโยชน์ทางการค้าของประเทศ...กลับเป็นยิ้มที่พิมพ์ใจมากยิ่งขึ้นยามเธอไกล่เกลี่ยข้อพิพาทระดับผู้นำบนโต๊ะประชุม
ความสงบนิ่งอย่างมีสมาธิยามปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ...กลับสงบนิ่งด้วยสติไม่ตอบโต้มากยิ่งขึ้นยามถูกใส่ร้ายถากถางเสียดสีหมิ่นเกียรติ
ความอดทนต่อสภาวะการณ์ภัยพิบัติและสารพัดปัญหา...กลับดูอดทนอดกลั้นมากยิ่งขึ้นยามเธอเสียน้ำตาจากความสงสารประชาชนและซึ้งใจจากแรงใจที่ได้รับจากประชาชน
ความเป็นนักบริหารมืออาชีพ...กลับยิ่งโดดเด่นสมเป็นผู้นำด้วยการวางแผนฟื้นฟูประเทศอย่างฉับไวและใช้ศักยภาพจากบุคลากรที่เหมาะสมอย่างปราศจากอคติ
เธอช่างเหนือความคาดหมายจริงๆ...นายกยิ่งลักษณ์..
ขอบคุณกระแสน้ำ..ที่ทำให้รู้ว่านายกยิ่งลักษณ์..เป็นอย่างไร..
