ขอนำบางตอนที่ทั้งสองท่านให้สัมภาษณ์มาเสนอตรงนี้สักนิดค่ะ....ประทับใจมาก  ส่วนรายละเอียดทั้งหมด  ตามลิงค์ข้างล่างนะคะ

ดร.สุเมธ  ตันติเวชกุล......"   เวลานี้บ้านเมืองกำลังเดือดร้อน  ถ้าใครมาขอให้ช่วยอะไร ยังมาคิดโน่นคิดนี่อีก  ก็ไม่รู้จะว่าไง  ฉะนั้น  จะเป็นใครมาขอให้ผมทำอะไร  ผมทำให้ได้ทั้งนั้น....ฯลฯ....คนกำลังเดือดร้อน จะมาเลือกอะไรไม่ได้ นอกจากยึดชาติบ้านเมืองเป็นที่ตั้ง   ฉะนั้น ถ้าขอให้ช่วยชาติบ้านเมืองแล้ว....ได้   แต่ถ้าขอให้ไปทำอะไรเพื่ออย่างอื่นนั้น.....ให้ไม่ได้   จะปฏิเสธได้อย่างไร  บ้านเมืองกำลังจะพินาศอยู่แล้ว.....

....วันนี้น้ำที่ค้างอยู่ในแผ่นดินเหนือกรุงเทพฯ ไม่ต่ำกว่า 8,000 ล้านลูกบาศก์เมตร มันเท่ากับน้ำในเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ถึง 8 เขื่อน   เป็นเทวดาก็ต้องยอมแพ้...." 

และท่านได้สรุปในตอนท้ายว่า..   

".... ถามว่าจะใช้เวลากี่ปีในการฟื้นฟู ผมไม่ทราบ  แต่เวลานี้ผมอายุ 72 ปีแล้ว  ผมคงไม่ได้เห็น   แต่ถ้าทำเสียแต่วินาทีนี้  ทั้ง 62 ล้านคนรับผิดชอบร่วมกันทำอย่างจริงจัง ภายใน 5 ปี  อาจจะยังพอมีหวัง

แต่ถ้ายังทำแยงกันไป  ตัดขากันไปอย่างนี้....ยาก........แค่ผมรับการแต่งตั้ง ยังมีทั้งคนโทร.มาเชียร์ โทร.มาตัดพ้อ   วันนี้...เศรษฐกิจ  การเมือง  ภัยธรรมชาติเตือนเราแล้วนะ   ร่วมมือร่วมใจกันทำเพื่อบ้านเมืองซะทีเถอะ ! "

และนี่คือบางตอนที่ ดร.โกร่ง "วีรพงษ์  รามางกูร"  ให้สัมภาษณ์ในคราวเดียวกันนี้ค่ะ

" ...ไม่รับ(งานนี้) ก็ไม่รู้จะตอบตัวเองอย่างไร   ส่วนจะทำได้แค่ไหนก็ต้องพยายามถึงที่สุด  เพราะถ้าไม่ทำอะไร คนที่จะตายไม่ใช่แค่รัฐบาล  แต่เป็นประเทศไทย....ฯลฯ....