แย่งกันเป็นใหญ่ แต่ใหญ่แค่ไหน ก็เล็กกว่าโลง
เห็นนักการเมือง แย่งชิงอำนาจกันจัง ความจริงแล้ว โลกมีกฎ ที่จัดว่ายุติธรรมต่อมนุษย์ทุกหน้า
อนิจจัง หรือ ความไม่เที่ยง ดังชีวิต ที่ไม่อาจเป็นนิรันดร์ ไม่ว่ายิ่งใหญ่แค่ไหน
อภิสิทธิ์ เป็นนายกชั่วคราว เช่นเดียวกับ ทักษิณ ยิ่งลักษณ์ และคนอื่นๆ ที่กำลังไต่เต้าอยู่
เรียกว่า ผลัดกันครอง สมบัติโลกผลัดกันชม ได้เป็นกันถ้วนหน้า เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม ถึงเวลาของมัน
ไม่ควรแย่งกันจนทำร้าย ประเทศชาติ และ ประชาชน เพราะลืมไปว่า
ตำแหน่งปกครองสูงสุดนี้ มีอยู่เพื่อพัฒนาชาติ บำบัดทุกข์บำรุงสุข ให้ประชาชน ไม่ใช่เพื่อตัวเอง
ประชากรไทย ประกอบด้วย คนเชื้อสายไทยสยาม มอญ เขมร จีน
บางกลุ่มอาจเข้าถึงทรัพยากรได้มากกว่า เรียกว่า มั่งคั่งกว่าก็ว่าได้
ชาวจีน ค้าขายเก่ง ดูเจ้าของกิจการ ห้างร้านใหญ่ๆ ล้วนมีเชื้อสายจีน เพราะความขยัน หัวไว เก่งการค้า
ในขณะที่คนไทยส่วนใหญ่ ดั้งเดิม ถนัดการเกษตรกรรมยิ่งนัก มีความสามารถ ขยันอดทน เป็นเลิศการเพาะปลูก
นักการเมืองดังๆ ก็มีเชื้อสายจีนจากหลายถิ่น เท่าที่ทราบเช่น
แต้จิ๋ว - บรรหาร เสนาะ ทักษิณ ยิ่งลักษณ์ จำลอง สนธิ
ฮกเกี้ยน - ชวน
ฮากกา (แคระ) - อภิสิทธิ์
ไหหลำ - สมัคร
เมื่อประเทศมีคนหลายกลุ่ม มีความถนัด พื้นเพ ความสามารถต่างกัน แต่ก็ล้วนมีส่วนสำคัญในการสร้างชาติ
พระพุทธเจ้าว่า โลกธรรม หรือ ธรรมะ (กฎ) ของชาวโลก ที่เที่ยงแท้ ไม่แปรผัน
มีลาภ-เสื่อมลาภ มียศ-เสื่อมยศ สรรเสริญ-นินทาว่าร้าย สุข-ทุกข์ เป็นกฎความจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า
ไม่เหมือน กฎหมายที่เปลี่ยนได้ตามผู้ปกครอง กฎสังคม ก็ขึ้นกับใครชวนเชื่อ สร้างค่านิยม จิตวิทยาหมู่ ได้มากกว่า ซึ่งค่านิยม ความเชื่อ ไม่อาจวัดความถูกผิด ดีชั่วได้
สิ่งที่อำมาตย์แก่ๆ หรือ คนรุ่นเก่าที่อยู่สูงมองเห็นและ พรำสอนถึง ความพอเพียง นั้น เขาไม่ได้สื่อถึง
คนที่ยากจน ขัดสน แต่เขากำลังบอกไปยัง กลุ่มคนที่เข้าถึงทรัพยากรประเทศได้มากกว่า
มือยาวกว่า ว่า อย่า มือยาวสาวได้สาวเอา ให้อยู่อย่างพอเพียง เพื่อทรัพยากรที่มีจำกัดจะได้เหลือกระจายไปสู่กลุ่มที่ขัดสนกว่า
โดยไม่ต้อง เบียดเบียน โลก หรือ ธรรมชาติ มากเกินไป ก็เท่านั้นเอง
สมบัติผลัดกันชม ตำแหน่งนายก ผลัดกันครอง ใจเย็นๆ ได้เป็นกันถ้วนหน้า
