ผมเกิดมาก็ไม่ได้เกิดมามีโอกาสเมือนคนอื่นเค้า เกิดมาในชนบท ไม่ได้เกิดมาในเมืองหลวง ที่บ้านผมก็ไม่ได้เจริญอะไรมากมาย มีไฟฟ้า มีน้ำประปาครบก็เหมือนสวรรค์แล้ว เวลาได้ยินข่าวในทีวีว่าในเมืองกรุงเค้าจะสร้างถนน อุโมงค์ รถไฟฟ้า โครงการหมื่นล้านแสนล้านผมก็ตื่นเต้น เพราะมันแพงมาก ตัวเลขหลักแสนผมยังเขียนไม่ถูกเลย เลขมันเยอะ นี่ถ้าแสนล้านนี่ผมคงไปไม่เป็น ตัวเลขเยอะเกิน เพื่อนๆผมแถวบ้านก็แอบอิจฉาคนกรุงกันเพราะที่หมู่บ้านน้ำประปายังเข้าไม่ทั่วถึงเลย....อาชีพของผมก็ทำสวน ทำนา ทำไร่ เลี้ยงตัวเอง ชีวิตก็ไม่ได้สุขสบายนักหรอกครับ แต่ก็มีเรื่องที่ผมดีใจนะ คือในโรงเรียนหลายแห่งเค้ายังสอนเด็กกันอยู่ว่า ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ เด็กๆก็เลยรู้จักอาชีพชาวนาว่ามันลำบาก ครูสอนให้เห็นใจชาวนา แต่เด็กหลายคนพอโตขึ้น เค้าก็เรียกคนมีชีวิตแบบผมว่า "รากหญ้า" แต่ผมก็ไม่เข้าใจครับว่ามันหมายถึงอะไร มองในแง่ดีเค้าอาจหมายถึงว่าตัวผมเปรียบเป็นส่วนที่ต้องจมอยู่กับดิน ใต้ใบหญ้าสีเขียวสวยงาม คอยส่งน้ำและสารอาหารไปหล่อเลี้ยงกระมัง มันก็ดีนะ ตัวผมนั้นมีอาหารกินครบ 3 มื้อนี่ก็ดีใจครับ ถ้าฝนไม่แล้งน้ำไม่ท่วม เพลี้ยไม่ลง ผมก็อยู่สบาย แต่เวลาเจ็บป่วยก็ลำบากหน่อย เพราะเงินก็คงไม่ได้มีเหลือเฟือ แต่ยังไงผมก็ไม่ย้ายไปไหนหรอกครับ เพราะผมก็รักในอาชีพที่ผมทำ ถึงเงินจะน้อย แต่จริงๆที่บ้านผมก็อยู่กันมาแบบนี้หลายชั่วโคตรแล้ว เลยไม่รู้จะไปทำอะไรอย่างอื่น
วันหนึ่งมีนายกคนหนึ่งเข้ามาบริหารงาน ผมไม่รู้หรอกว่าเค้าบริหารบ้านเมืองดีหรือเปล่า GDP, กะ IMF อะไรก็ไม่รู้ ผมไม่เข้าใจ แต่ที่เห็นว่าเค้าต่างจากคนอื่นคือเค้าเข้ามาดูแล เค้าช่วยสร้างอาชีพในหมู่บ้านผม เด็กๆ คนแก่ ก็มานั่งทำงานผลิตและขายสินค้าเป็นอาชีพเสริม ผมก็มีรายได้มากขึ้น เวลาเจ็บป่วย เมื่อก่อนจากที่เคยพึ่งแต่หมอผีกับหมอตำแย ผมก็มีปัญญาไปโรงพยาบาล เพราะมันแค่ 30 บาท ผมมีกองทุนหมู่บ้านให้กู้ เป็นครั้งแรกที่มีคนเข้ามาทำให้ความเป็นอยู่ของผมดีขึ้น มีเรื่องดีๆอีกเยอะ คงเล่าไม่หมด แต่ก็ไม่รู้จริงๆ ว่า GDP มันทำให้ผมมีกินได้อย่างไร
แต่ก็มีหลายคนบอกว่านายกที่พวกผมรักเป็นคนโกงกินบ้านเมือง เป็นคนขายชาติ บริหารบ้านเมืองก็ไม่เก่ง มีกลุ่มคนมากมายรวมตัวกันออกมาขับไล่นายกของผม ซึ่งจนบัดนี้ผมก็ไม่เข้าใจว่านายกผมไปทำอะไรให้เขา มีคนหลายคนพยายามมาบอกผมว่านายกในดวงใจของผมเป็นคนเลว แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เพราะนายกคนนั้นดีกับพวกเรามาก ส่วนคนที่รูปหล่อที่มาบริหารงานก็ยังดูแปลกๆ เพราะเคยเอาปลากระป๋องเน่ามาให้เรากิน ทำเอาเราเกือบตาย บางช่วงเราก็หาซื้อน้ำมันปาล์มไม่ได้ รากหญ้าอย่างผมก็ไม่เข้าใจว่าน้ำมันปาล์มไปไหนหมด.....
สิ่งเดียวที่ทำให้พวกคนอย่างผมยังรู้สึกว่ามีสิทธิ์มีเสียงในสังคมก็คือ พวกผมมีโอกาสเลือกตั้ง มีสิทธิ์มีเสียงในการเลือกคนเข้ามาดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของพวกผม แล้วจะให้ผมไปเลือกนายกจากค่า IMF GDP NPL อะไรพวกเนี้ย ผมก็ไม่เข้าใจหรอก ไม่เห็นเขียนตัวเลขพวกนี้ไว้บนป้ายหาเสียงเลือกตั้งเลย ผมก็ยังคงจะเลือกคนที่จะเข้ามาดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของผมอย่างจริงใจ สนใจพวกผม คนในเมืองกรุงหลายคนก็ด่าว่าพวกผมโง่ที่เลือกผู้นำโง่และเลว แต่ในความคิดของพวกผม นายกหลายสมัยก็โง่ที่ไม่เข้าใจในความต้องการของพวกผม ไม่เคยเข้ามาดูแล พวกผมโง่มากหรือ ที่ไม่ชอบและไม่เลือกนายกเหล่านั้น เพราะดีแต่พูด พวกผมก็ยังคงยืนยันที่จะสนับสนุนอดีตนายกที่เคยถูกทหารมาไล่ออกให้กลับเข้ามาทำงาน
จะว่ารากหญ้าอย่างผมโง่ก็ว่าไปเถอะครับ ผมก็ยังคงจะสนับสนุนคนที่เข้ามาดูแลผม ตอนนี้น้องสาวของนายกคนนั้นก็เข้ามาทำงานแทน ซึ่งเราก็เลือกมากับมือ เพราะเรามีสิทธิ์ในการเรือกตั้ง แต่รากหญ้าอย่างผมก็ไม่รู้จะมีสิทธิ์เลือกตั้งอีกนานเท่าไหร่ เพราะเริ่มมีคนบอกว่า รากหญ้าอย่างพวกผมไม่ควรมีสิทธิ์เลือกตั้งเพราะโง่ มีความเป็นคนน้อยกว่าพวกจบ ปริญญาตรี ไม่ควรมีโอกาสเลือกผู้แทนในสภามาคอยดูแลพวกผม..... ซึ่งผมก็หวังว่ามันคงไม่เกิดขึ้น เพราะหวังว่ารากหญ้าชั้นต่ำติดดินอย่างพวกผม อย่างน้อยจะได้มีโอกาสได้มีชีวิตอยู่หล่อเลี้ยงใบหญ้าให้เขียวชอุ่มไปอีกนานๆอย่างมีความสุข
ผีรากหญ้าเข้าสิง.......