การปรองดอง เป็นคำที่ฝ่ายมาร์คเรียกหามากที่สุด แล้วจะเรียกหาทุกครั้งที่ฝ่ายตัวเองจะเพรี้ยงพร้ำกับอีกฝ่าย แต่ในขณะที่ตัวเองเป็นได้เปรียบหรือเป็นฝ่ายกระทำ หรือไล่ล่าฝ่ายตรงข้าม คำว่าปรองดองก็จะเงียบหายไปจากสำนึกของตนเอง
เวลาที่คุณไล่ล่าทักษิณ ไล่ยิงคนเสื้อแดง หรือไล่ปราบแกนนำคนเสื้อแดง คุณเคยมีคำว่าปรองดองอยู่ในสำนึก หรือหัวใจบ้างไหม
แต่เมื่อคุณสอบตก และจะต้องเข้าสู่ขบวนการความยุติธรรม คุณกลับเรียกหาความปรองดอง ก็อยากจะถามกลับไปว่าคุณจะปรองดองกับใครปรองดองเมื่อไหร่ เพราะระยะเวลาเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา คุณทำอะไรที่แสดงว่าคุณอยากปรองดองกับฝ่ายตรงข้ามบางไหม
สีงที่เราเห็นคือ ขณะที่คุณเรียกหาความปรองดอง คุณได้ทำลายฝ่ายที่คุณจะปรองดอง จนสิ้นสภาพความคนเป็นด้วยมือของคุณเองทุกครั้งไป
แต่สีงที่ฝ่ายคนเสื้อแดงต้องการคือ ความเสมอภาคทางด้านความยุติธรรม ความเท่าเทียมกันในสิทธิเสรีภาพ ถ้าคดีเดียวกันการดำเนินคดี และผลแห่งคดีที่ได้รับต้องเท่าเทียมกัน อย่างเช่น คดีหมีนเบื้องสูง ของดา ตอปืโด โดนอย่างไร ลิ้มเหลืองก็ต้องโดนเช่นกัน เมื่อถึงเวลานั้นไม่ต้องเรียกหรอกความปรองดอง เพราะเมื่อเราอยู่ในสภาพเท่าเทียมกัน ความปรองดองย่อมเกิดขึ้นได้แน่นอน ไม่ต้องมาเรียกหาความปรองดองอย่างทุกวันนี้หรอก เสียเวลาเปล่า
เพราะคนที่เรียกหาความปรองดอง ต้องมีจิตใจที่จะปรองดองกับผู้อื่นด้วยเช่นกัน
