thyrocyte  คุณนี่มันเมพขิง ๆ เลยอ่ะ  

มั่วเอาถ้วยจริง ๆ เลย thyrocyte นี่   เพียงเพื่อมุ่งหวังเอาชนะ  ทำได้ทุกอย่าง  มั่ว บิดเบือน โกหก  ถามจริง ๆ เหอะ  ไม่รู้สึกอายในการกระทำของตัวเองบ้างเหรอ

ถึงขนาดลงทุนเป็นชั่วโมง ๆ  เพื่อหาอะไร ๆ มาแปะแล้วชี้นำเพื่อเอาชนะให้ได้  รู้ไหมว่ามันผิด มั่ว และที่สำคัญ  ยกมาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ  อย่างเดิม

ขอซูฮกนะ  ในความอุตสาหะ   ก็กระทู้ที่แตกประเด็นมานี่มีการแก้ไขถึง 7-8 ครั้ง    โอ้โห  เอาจริง ๆ 

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 20:19:06

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 20:16:44

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 20:15:44

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 19:40:29

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 19:21:44

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 18:57:50

แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 18:56:41

จากคุณ	: thyrocyte
เขียนเมื่อ	: 29 ธ.ค. 54 18:51:06 A:124.121.160.68 X:

...................

ก่อนอื่นอยากบอกว่า 

ประการแรก   อย่าเอาเรื่องหมิ่นประมาททั่วไปมาเทียบเคียงกับเรื่องหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ  มันเทียบเคียงกันไม่ได้   ทีหน้าทีหลังอย่าทำ

ประกาองที่สอง   อย่าอ้างเรื่องเจตนาอย่างมั่ว บิดเบือน ผิด  โกหก  เพราะมันเป็นอันตรายต่อสาธารณะ

แค่คำว่า "กฎหมายหมิ่นไม่มีข้อยกเว้น"   แค่นี้มันก็น่าจบแล้วนะ  ไม่น่าจะมีอะไรต้องถกเถียงต่อแล้วนะ  แต่เพราะ thyrocyte  ไม่ยอมรับ คงเพราะกลัวเสียเชิงนักกฎหมายใหญ่  เลยต้องแถสุดชีวิต

ประเด็นมันก็แค่ว่า  หากการกระทำใด ๆ ที่เป็นการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ จะเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม  ถือเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112    ไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ

ซึ่งเมื่อตอนกลางวัน   คุณก็ได้ยกเรื่องนี้มาอ้างแบบผิด ๆ แบบมั่ว ๆ มาแล้วครั้งหนึ่งว่าอ้างเจตนาได้  โดยมั่วมาว่า  

ฎีกาที่  2354/2531
ทรงเสื่อมเสียพระเกียรติยศชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง แม้การกระทำดังกล่าวของจำเลยจะไม่เกิดผลเพราะไม่มีใครเชื่อถือคำกล่าวนั้นก็ ตาม ก็เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 จำเลยจะมีเจตนาหมิ่นประมาทหรือดูหมิ่นหรือไม่ จะถือตามความเข้าใจของจำเลยซึ่งเป็นผู้กล่าวเองมิได้ ต้องพิจารณาจากข้อความที่จำเลยกล่าวทั้งหมด การที่จำเลยกล่าวข้อความไปอย่างไร แล้วกลับมาแก้ว่าไม่มีเจตนาตามที่กล่าว ย่อมยากที่จะรับฟัง

เห็นไหม เนื้อหาในฎีกาที่คุณมั่วยกมาอ้างแถเรื่องเจตนานี่บอกไว้ชัดเจนแล้วว่า เมื่อได้กระทำการผิดตามมาตรา 112 ไปแล้ว จะอ้างเรื่องเจตนาไม่ได้  แต่คุณก็ตะแบงแคงเรื่องไปว่า เห็นไหมอ้างเรื่องเจตนาได้  คือสักแต่ว่าอ้าง  โดยไม่คำนึงถึงความหมายว่ามันต้องคือหมายถึงการอ้างเพื่อต่อสู้ในคดีได้ ศาลอาจวินิจฉัยยกฟ้องได้ว่าไม่เจตนา  แต่นี่มันไม่ได้ เมื่อหมิ่นแล้ว จะอ้างเรื่องไม่เจตนาไม่ได้  ยกเว้นจะตีความเรื่องเจตนาตั้งแต่เริ่มแรกว่า การกระทำนั้นเข้าข่ายเจตนาหมายถึงสถาบันหรือไม่

แค่นี้ก็น่าเข้าใจแล้วนะ  จบแล้วนะ  แต่เพราะอะไรไม่รู้  จึงทำให้ตะแบงได้ถึงขนาดนี้  ยกเรื่องเจตนามามั่ว บิดเบือน โกหกเละเทะไปหมด

ผมว่าจะหยุดแล้วนะ  ตามคำแนะนำของเพื่อน ๆ สมาชิกหลายท่าน  แต่พอเห็นคุณมาบิดเบือนเรื่องหมิ่นพระบรมเดชานุภาพนี่  ไม่ได้ ๆ   เพราะถ้าผมหยุด  อาจทำให้สาธารณะเห็นว่าผมผิด ยอมรับ โต้ไม่ได้ ผมแพ้  ซึ่งเรื่องอย่างนี้ไม่มีความหมายสำหรับคนหล่อ ๆ อย่างผมหรอก  ขี้ผง   แต่ผมเกรงว่าสาธารณะจะเข้าใจว่าผมผิด-คุณถูก เห็นว่าการกระทำของคุณน่ะถูกต้อง  ซึ่งมันอันตรายอย่างยิ่ง  เกิดนำไปพูดต่อ ไปทำต่อ  ติดคุกหัวโตเลยเชียว   อันตราย ๆ    จึงต้องชี้แจงเพื่อให้สาธารณะเข้าใจไว้อีกสักนิด

...........

จากกระทู้ที่แตกประเด็นมานี่   มี 4 เรื่องที่คุณยกมาแถ บิดเบือน โกหก

ทุกครั้งที่มีการถกแย้ง  สิ่งที่คุณทำเป็นปกติก็คือ แปะ แล้วชี้นำ บิดเบือน   ข้อมูลที่นำมาแปะก็นำมาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ หรือแค่บางส่วนเพื่อชี้นำเท่านั้น  คุณทำแบบนี้เป็นประจำ  

บทบัญญัติข้อกฎหมายหรืออะไรที่คุณเอาแปะน่ะ  มันมีอยู่จริง  แต่สิ่งสำคัญคือ บ่อยเหลือเกินที่คุณเอามาแบบตัดต่อแล้วชี้นำแบบผิด ๆ มั่ว บิดเบือน โกหก  คนไม่รู้ก็หลงเชื่อ  หลงเชื่อเพราะเห็นบทบัญญัติ เห็นข้อความทางกฎหมายที่คุณเอามาแปะ เลยคล้อยตามคำชี้นำของคุณ  แล้วนึกว่าคุณรู้จริง

อันตรายจริง ๆ  เลยคุณนี่

ข้อมูล 4 เรื่อง  ที่คุณเอามาแปะ  มีดังนี้

1. คุณยกมาว่า 

ฎีกาที่  861/2521

ที่จำเลยฎีกาอ้างว่าตามข้อเท็จจริงที่ศาลล่างทั้งสองฟังว่าในขณะที่นาย**** *****ประพันธ์และส่งบทความตามฟ้องให้ลงพิมพ์จำเลยไม่ได้สมคบร่วมรู้กับนายเสนีย์ สูงนารถ จำเลยจึงไม่มีเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 59 และตามพระราชบัญญัติการพิมพ์ พ.ศ. 2485 มาตรา 48 วรรคสอง ไม่มีบทลงโทษและไม่ได้บัญญัติอัตราโทษไว้แต่อย่างใด จะลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ไม่ได้

.....

2. คุณยกมาว่า

คดีอาญาหมายเลขดำที่ 26228/2528 ของศาลแขวงพระนครเหนือ
คดีอาญาหมายเลขดำที่ 22128/2528 ของศาลแขวงพระนครใต้ 

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องมีความว่า
  ... พิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า จำเลยไม่มีเจตนาหมิ่นประมาทดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท ข้อความที่จำเลยกล่าวไม่เป็นการใส่ความและไม่อาจทำให้เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นหรือถูกเกลียดชังได้ จึงไม่เข้าองค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิด

............

แล้วคุณก็ชี้นำอย่างมั่ว บิดเบือน โกหกว่า

นั้นย่อมแสดงว่า ศาลพร้อมจะรับฟังการต่อสู้ของจำเลยในเรื่องเจตนา แต่ศาลจะเป็นผู้พิจารณาเองว่าจะเชื่อจำเลยหรือไม่ หากเจตนาไม่สามารถใช้ต่อสู้ในคดีหมิ่นสถาบันได้ ทำไมศาลชั้นต้นจึงนำมาใช้ตัดสินว่าจำเลยไม่มีความผิดจากการที่ขาดเจตนาได้

ดังนั้น มันไม่ใช่อย่างที่คุณมั่วไว้ในกระทู้ก่อนว่า เอาเรื่องเจตนามาต่อสู้ไม่ได้ เพราะหากเป็นอย่างนั้นจริงจำเลยก็ย่อมจะไม่ยกเรื่องนี้ขึ้นมาให้ปรากฏบันทึกในฏีกา

.....

มั่วสิ้นดี  บิดเบือน  โกหกอย่างร้ายกาจ  

ประเด็นในข้อที่ 1  ที่คุณยกฎีกา 861/2521  มานั้น  ก่อนอื่นขอให้ดูนี่สักนิด

จากกระทู้  http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P11487239/P11487239.html   คุณโพสต์ไว้ว่า (ไม่รู้โพสต์เองหรือไปตัดต่อมาจากไหนล่ะ  )

...ที่ผ่านมา การกระทำความผิดในมาตรา 112 แม้จะทำโดยการโฆษณา โดยการลงในอินเตอร์เน็ท หรือวิธีอื่นที่แพร่หลาย และมีผู้รับฟังข้อความหมิ่นมากกว่าการพูดบอกต่อหน้าคนคนเดียว  ศาลก็ไม่อาจจะลงโทษให้หนักไปกว่าการพูดให้คนคนเดียวฟัง เพราะไม่มีกฎหมายอาญาที่บัญญัติตรงนี้ไว้ ไม่เหมือนกับกรณ๊หมิ่นบุคคลทั่วไป ที่กฎหมายอาญาได้บัญญัติลักษณะนั้นไว้ เว้นแต่จะเอากกหมายอื่นมาประกอบ เช่น กฏหมายเกี่ยวกับการกระทำผิดด้วยคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็ไม่ตรง ไม่เหมือนกับการที่มีบัญญัติด้วยกฏหมายอาญาเอง 

ดังจะเห็นได้จากคดีในอดีต ที่มีนักการเมืองปราศรัยต่อสาธารณชนมีข้อความหมิ่นสถาบันสูงสุด แต่ศาลก็ไม่สามารถลงโทษได้มากไปกว่ามาตรา 112 (ฎีกาที่ 2354/2531 ) การร้องตะโกนในที่สาธารณ เช่นโรงภาพยนตร์ (ฎีกาที่ 1294/2521) หรือการตีพิมพ์บทความในหนังสือพิมพ์ (ฎีกาที่  861/2521 ) ศาลก็ไม่อาจจะลงโทษให้หนักไปกว่ามาตรา 112 เดิมได้....

นี่แปลว่าอะไร   แปลว่า   เป็นความผิดตามมาตรา 112  ใช่ไหม   ฎีกา 861/2521  ที่คุณยกขึ้นอ้างในวันนั้นคือความผิดตามมาตรา 112  ใช่ไหม

แล้วทำไมวันนี้  คุณถึงยกฎีกา 861/2521  มาบิดเบือน โกหกไปในทำนองว่าจำเลยไม่มีความผิดตามมาตรา 112  เพราะจำเลยไม่มีเจตนา   หือออ...... ???

ผมคาดว่า ฎีกา 861/2521  ที่คุณยกมาอ้างนี่  คุณคงตัดต่อมาจาก myfirstinfo  ซึ่งผมไม่ได้เป็นสมาชิก  จึงคลิกเข้าไปเอาคำพิพากษาฎีกา 861 แบบเต็ม ๆ มาไม่ได้  หรือหากจะค้นจากที่อื่น  ก็ขี้เกียจ

แต่ประเด็นของมันคือ  คำพิพากษาตามฎีกา 861/2521  นี่  เป็นคำพิพากษาฐานความผิดตามมาตรา 112  ซึ่งเกี่ยวโยงกับ พรบ.การพิมพ์  ซึ่งศาลเห็นว่าจำเลยผิดตาม 112  จริง แต่การลงโทษไม่ได้ลงโทษอย่างที่กฎหมายเปิดโอกาสให้จำคุกได้สูงสุด 15 ปี  แต่ลงโทษเพียง 1 ปีเท่านั้น (http://www.siamintelligence.com/lese-majeste-an-identity-of-thai-democracy/)

ที่สำคัญ  ข้อความของคำพิพากษาฎีกา 861/2521  ที่คุณยกมาอ้างนี่  คุณยกมาไม่หมด ยกมาแค่คำต่อสู้จำเลยบางส่วนเท่านั้น  โดยจบดื้อ ๆ ที่ข้อความว่า "จะลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ไม่ได้"  เพื่อให้เข้าใจว่าจำเลยไม่มีความผิดตามมาตรา 112 เพราะไม่มีเจตนา 

บิดเบือน โกหก ไร้บางอายสิ้นดี

เป็นคนหรือเปล่า ?

ข้อที่ 2   คำพิพากษาที่คุณยกมานั้น  คุณก็มั่วว่าศาลยกฟ้องเพราะจำเลยไม่มีเจตนากระทำการหมิ่นฯ (ไอ้นี่ก็ยกมาไม่หมดอีก  ยกมาแค่บางช่วงที่ต้องการชี้นำเท่านั้น   คุณทำแบบนี้ทุกครั้งเลยเชียว)   ในข้อนี้  ขอยกไปรวมกับ ข้อ 3  เรื่องจตุพรที่คุณยกมาอ้างนะ  ในกระทู้ตอนที่ (2)