..........

ข้อ 3   คุณยกเรื่องจตุพรมาว่า

จตุพรเบิกความยันไม่มีเจตนาหมิ่นสถาบัน
ศาลอาญารัชดา ไต่สวนคำร้องที่พนักงานอัยการขอให้สอบสวนข้อเท็จจริง เพื่อขอเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขการปล่อยตัวชั่วคราวนายจตุพร พรหมพันธุ์ กับพวก รวม 9 คน ที่เป็นแกนนำ นปช. เนื่องจากเห็นว่า พฤติกรรมของแกนนำทั้ง 9 คน ผิดเงื่อนไขที่ศาลกำหนดให้ประกันตัว กรณีการขึ้นการปราศรัยในการชุมนุมของกลุ่ม นปช. ซึ่งเนื้อหาในการขึ้นปราศรัย มีลักษณะเข้าข่ายหมิ่นสถาบันเบื้องสูง โดย นายจตุพร ขึ้นเบิกความการปราศรัยของตนในครั้งนี้ เป็นการปราศรัยลักษณะปกป้องสถาบันเบื้องสูง ไม่มีเจตนาหมิ่นสถาบันตามที่โจทก์กล่าวหา

แล้วคุณก็อย่างเคย  ชี้นำอย่างบิดเบือน โกหกว่า 

หากเจตนาไม่สามารถนำมาใช้ได้ในคดีหมิ่นสถาบัน ทำไมจตุพร หรือใครๆเช่นเจ๋ง ดอกจิก (ลองไปค้นนดูเอาเอง) ต่างก็พยายามต่อสู้เรื่องเจตนาเพื่อให้พ้นผิดทั้งนั้นหละ ที่คุณคิดเห็นนะคุณมั่ว เพียงเพื่อจะหาทางดิสเครดิตผม ด้วยมิจฉาทิฐิ ด้วยความแค้น

.....

ข้อ 2 และ ข้อ 3   ที่คุณยกมานี่   มันแสดงให้เห็น 2 อย่าง  คือคุณนี่จอมแหลระดับโลก   หรือไม่ก็บรมะปึกไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ แต่ทำรู้

จากข้อ 2  ที่ศาลยกฟ้อง  และ ข้อ 3   ที่จตุพรยกเรื่องเจตนามาอ้างนั้น   มันคือการอ้างถึงเจตนาของ "การกระทำ" ว่าการกระทำนั้นเป็นการเจตนาหมิ่นหรือไม่  ซึ่งมันไม่ใช่ประเด็นในเรื่อง "ข้อยกเว้น"

การจะพิพากษาว่าใครผิดตามมาตรา 112  หรือไม่  มันก็มีขั้นตอน(แบบเข้าใจง่ายๆ นะ อย่ามาแปะเรื่องวิธีพิจารณาความอะไรมาเถียงเอาชนะอีกล่ะ)  เริ่มจาก (1) พิจารณาว่าการกระทำนั้นเข้าข่ายหรือไม่  (2) ถ้าเข้าข่ายก็ดำเนินคดี  (3) พิพากษา

ไอ้ที่คุณยกมานี่  ข้อ 2 ศาลพิพากษายกฟ้องเพราะศาลเห็นว่าการกระทำนั้นไม่เข้าข่าย  ไม่ได้มีเจตนาหมิ่นหรือหมายถึงสถาบัน  เมื่อไม่เข้าข่าย การกระทำอันเป็นการหมิ่นฯก็ไม่เกิด  เมื่อไม่เกิดก็ย่อมไม่มีความผิด

คุณบิดประเด็นมาซะไกลสามแกแลคซี่  เพราะประเด็นมันคือ  การกระทำที่เป็นการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพไม่มีข้อยกเว้น อ้างเรื่องเจตนาไม่ได้  คือหมิ่นแล้วหมิ่นเลย ผิดอย่างเดียว จะอ้างว่าไม่เจตนาไม่ได้ จะเจตนาหรือไม่เจตนาก็ผิด  ผมถึงบอกไงว่ามันอันตราย  ถ้ามีคนเชื่อคุณ คิดว่าไม่เจตนาแล้วไม่ผิด ไปพูด ไปทำ  ซวย

เหมือนข้อ 3 กรณีจตุพรที่คุณอ้าง  เขาก็ต่อสู้ในเรื่อง "เจตนาของการกระทำ"  อย่างที่ผมยกตัวอย่างบอกไว้ในกระทู้ก่อนว่า

ถ้าจะตีความเรื่องเจตนา  ก็ต้องดูกรณีจักรภพ  ว่าที่เขาไปพูดที่สมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศนั้น มันเป็นการเจตนาหมิ่นหรือไม่

จักรภพพูดเรื่องระบบอุปถัมภ์ในสังคมไทย ไม่ได้เอ่ยถึงเบื้องสูง   มันก็เลยต้องตีความว่าที่เขาพูดน่ะเจตนาหมายถึงเบื้องสูงหรือไม่  เป็นการตีความเรื่องเจตนาในกรณีนี้  ไม่ใช่ตีความว่าเอ่ยถึงแล้วมีเจตนาหมิ่นหรือไม่  ลองเอ่ยถึงสิ  เหมือนสนธิเอ่ยน่ะ  แล้วเป็นไง  หลังปฏิวัติ  อัยการก็ตาลีตาลานรีบถอนฟ้อง  ทำไมไม่สั่งไม่ฟ้องตั้งแต่แรกเลยล่ะว่าสนธิไม่มีเจตนา

หากการกระทำใด ๆ มันเป็นการหมิ่น ย่อมไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ   ที่เขาอ้างเรื่องเจตนามาสู้นี่ ตามข้อ 2 ข้อ 3 ที่คุณยกมานี่  เขาสู้ในเรื่องการตีความว่าเจตนาไหม  ไม่ใช่ไปพูดไปทำการใด ๆ อันบ่งบอกถึงพระมหากษัตริย์ชัดเจนแล้วมาอ้างเรื่องเจตนาว่าไม่ได้มีเจตนาหมิ่น  อย่างนี้มันไม่ได้ ไมมีข้อยกเว้น อ้างเรื่องเจตนาไม่ได้ 

มันเรื่องเข้าใจง่าย ๆ ตั้งแต่แรก ตั้งแต่เมื่อวาน  แต่ไม่ยอมรับ  แถ แถร่ดดดดๆๆๆๆ.... ข้ามแกแลคซี่เลยเชียว  ยกนั่นยกนี่มาเบี่ยงเบนประเด็นไปหมด   เสียดายผมคนขี้เกียจค้น  ค้นไม่เก่ง ไม่ได้เป็นสมาชิกเว็บที่เก็บข้อมูลใด ๆ  และไม่เก็บข้อมูลใด ๆ ไว้ในเครื่อง  มีมากหน่อยก็หลังไมค์ เต็มประจำ    ไม่งั้นล่ะก็ บิวตี้ฟูล  จะเอามาแปะให้เลิศกว่าคุณสักสิบเท่าเลย  และจะเอามาหมดด้วย  ไม่เอามาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ  หรือเอามาแค่บางส่วนบางเสี้ยวเพื่อจงใจใช้ในการบิดเบือนเท่านั้น

กรณีจักรภพ  จตุพร  ถ้าพิจารณาแล้วว่าเป็นเจตนาหมิ่นฯ  ก็เสร็จครับ   เสร็จเพราะหมายถึงการหมิ่นเกิดขึ้นแล้ว  เกิดแล้วก็จบ ไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ

ข้อ 4   คุณยกมาว่า

ผู้กระทำความผิดจะต้องมีเจตนาในการกระทำความผิดดังกล่าว กล่าวคือ มีเจตนาหมิ่นประมาท, เจตนาดูหมิ่น หรือเจตนาแสดงความอาฆาตมาดร้าย โดยรู้ว่าผู้ที่กระทำต่อนั้นเป็นบุคคลตามมาตรา 112   กล่าวคือ โดยผู้กระทำต้องรู้ข้อเท็จจริงถึงสถานภาพของบุคคลดังกล่าว และประสงค์ต่อผลหรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำของตน    หากเป็นการกระทำโดยไม่รู้ข้อเท็จจริงก็รับโทษเท่ากับการกระทำต่อบุคคลธรรมดา 

..... 

ผมก็แปลกใจ  ยกมาทำไม ?    เพื่ออะไร  ก็ในเมื่อเนื้อหามันก็บอกชัดเจนแล้วว่าอะไรเป็นอะไร 

มันก็แค่ว่า...  สมมุติยังงี้นะ  นาย ก. เป็นพระราชา เดินมา  นาย ข. ไม่รู้ว่านาย ก. เป็นพระราชา  เลยพูดจาหมิ่นนาย ก.  อันนี้ไม่เป็นความผิดฐานหมิ่นพระราชา  เพราะนาย ข.ไม่รู้ว่าเป็นพระราชา  แต่ผิดฐานหมิ่นบุคคลธรรมดา

ก็คือผิดวันยังค่ำ   ซึ่งถ้านาย ข. รู้ว่านาย ก. เป็นพระราชา  นาย ข.ย่อมผิดฐานหมิ่นพระราชา

เมื่อไม่รู้  มันก็ย่อมไม่มีเจตนา  ยกมาทำไม    ไม่ใช่รู้ทั้งรู้แต่ยังพูดเฉี่ยวเฉียดแล้วอ้างว่าไม่ได้เจตนาหมิ่น

แล้วคุณยกมาอ้างเรื่องเจตนาได้อย่างไร   มันคนละทีป     มั่วเอาถ้วยอภิสิทธิ์จริง ๆ เลยคุณนี่

เจตนาก็คือ  การกระทำนั้นมันเข้าข่ายไหม   เหมือนจักรภพพูดเรื่องระบบอุุปถัมภ์  เหมือนจตพรพูดเรื่องทหารักษาพระองค์(มั้ง)  แต่ถ้าเอ่ยถึงพูดถึงอย่างสนธินั่น  จะอ้างเรื่องเจตนาไม่ได้   เหมือนที่คุณอ้างว่าสนธิมีบทบาทปกป้องสถาบัน  การกระทำของสนธิเป็นการกระทำเพื่อปกป้อง ไม่มีเจตนาหมิ่น  อย่างนี้มันอ้างไม่ได้  เพราะการกระทำการหมิ่นมันสมบูรณ์ไปแล้ว ไม่ต้องตีความ "การกระทำ คำพูด" เหมือนจตุพร เหมือนจักรภพ   

ก่อนปฏิวัติ 19 ก.ย.   อัยการสั่งฟ้องสนธิ   หากมันมีข้อยกเว้นเรื่องเจตนาได้  อัยการจะสั่งฟ้องทำไม   สั่งฟ้องแล้วพอหลังปฏิวัติปุ๊บก็ไปถอนฟ้องปั๊บ   เหมือนตอนนี้แหละ  เรื่องสนธิพูดซ้ำดานี่แหละ  ยืดแล้วยืดอีก ดาออกจากคุกแล้วไม่รู้สนธิจะถึงฎีการึยัง (ส่วนใหญ่ไม่ถึงฎีกาหรอกนะ ร้อยกว่าปีมานี่ คดีหมิ่นมีถึงฎีกาแค่สี่ห้าคดีเอง)

กรณีจตุพร  มันต่างกับกรณีสนธิ  จตุพรไม่ได้เอ่ยถึง  จึงต้องดูว่าเจตนาในการพูดการกระทำนั้น หมายถึงหรือเปล่า  แต่สนธิเอ่ยถึง ซึ่งไม่ต้องดูเลยว่าหมายถึงใคร  จึงผิดไปแล้ว ผิดไปแล้วก็ไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ  จะอ้างเรื่องเจตนาไม่ได้

นี่คือเรื่องความหมายของเจตนาในคดีหมิ่น  ต้องเข้าใจให้ถุก  ไม่ใช่ไปทำแล้วอ้างว่าไม่เจตนา ๆ ๆ ๆ   อย่าบิดประเด็น  อย่าบิดเบือนเพียงแค่หวังเอาชนะ

เมื่อย   จึงขอสรุปดังนี้นะครับ

เรื่องหมิ่นพระบรมเดชานุภาพนี่  ไม่มีข้อยกเว้น  เจตนาหรือไม่เจตนาก็ผิด  อย่าได้กระทำเป็นอันขาด  เดี๋ยวบางคนเข้าใจผิด  ลุกขึ้นพูดปาว ๆ เกี่ยวกับสถาบันแล้วนึกว่าไม่มีเจตนาหมิ่นไม่เป็นไร  จะติดคุกไม่รู้ตัว

ก็ขนาดหลาย ๆ คน  ไม่ได้เอ่ยถึงสถาบันโดยตรง แค่พูดเฉียด  ก็ยังโดน   อย่างดา ตอร์ปิโดนี่ก็ไม่ได้เอ่ย แต่การพูดของดาทำให้คนเข้าใจได้ว่าหมายถึงสถาบัน  จึงติดคุก  ไม่มีข้อยกเว้นว่าไม่ได้เจตนา

ขอจบไว้ตรงนี้

ส่วน thycocyte  จะมาบิดเบือน มั่ว  โกหกอะไรต่อไปก็ช่างหัวเขา   สาธารณะจะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ  จะเชื่อ thy หรือเชื่อหล่อขวัญคนดี  ก็เลือกเอาตามอัธยาศัยครับ