นายเปลวสีเงิน กล่าวหาว่ารัฐบาลเป็นโจร ... โถ...คำพูดจากปาก "ขอทานน้ำหมึก" (เรื่องนี้ไม่ยาวไม่ได้ครับ...ยาวมากๆ)

นายเปลวสีเงิน กล่าวหาว่ารัฐบาลเป็นโจร ... โถ...คำพูดจากปาก "ขอทานน้ำหมึก"


วันนี้นายเปลว กล่าวหาว่ารัฐบาลยิ่งลักษณ์ มีลักษณะของ "สุภาพบุรุษโจร"
เพราะกำลังจะแปรรูปรัฐวิสาหกิจ เช่น ปตท. และ การบินไทย
ไปสู่รูปแบบองค์กรเอกชน โดยกล่าวหาคนนู้นคนนี้เขามั่วไปหมด
ตามลิ้งค์นี้
http://www.thaipost.net/news/200112/51351


ผมไม่รู้ว่านายเปลว "รู้น้อย" หรือจงใจแกล้งไม่รู้หรือเปล่า..??
ว่านอกจากการแปรรูปรัฐวิสาหกิจเป็นเอกชน นอกจากจะทำให้
ประชาชนได้รับประโยชน์จากการแข่งขันในการพัฒนาบริการ
เหล่านั้นแล้ว ยังถือเป็นการลดหนี้สาธารณะอย่างหนึ่งด้วย
เพราะการกู้เงินจากรัฐวิสาหกิจเหล่านี้ จะไม่ถูกนำมารวม
อยู่ในหนี้สาธารณะของประเทศ


ทำให้ประเทศไทยยังคงเป็นประเทศที่น่าเข้ามาลงทุน
ดึงดูดนักลงทุนต่างชาติเข้ามา เพื่อต้อนรับการเตรียมพร้อม
เข้าสู่ประชาคมอาเซียนได้อีกทางหนึ่งอีกด้วย


การแปรรูปรัฐวิสาหกิจในประเทศไทย ไม่ใช่เพิ่งจะเกิดขึ้น
ความเป็นจริงเริ่มดำเนินการมาตั้งแต่ พ.ศ. 2504 โดยมีระบุไว้
ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติทุกฉบับ นับแต่นั้นมาได้มี
การแปรรูปรัฐวิสาหกิจไปแล้วกว่า 40 แห่ง ปัจจุบันคงเหลือ
รัฐวิสาหกิจอยู่ทั้งสิ้น 59 แห่ง แบ่งออกเป็น 5 สาขาหลัก คือ
สาขาสื่อสาร ประปา พลังงาน ขนส่ง และรัฐวิสาหกิจอื่น


ที่ผ่านมารัฐวิสาหกิจเป็นผู้กำหนดบทบาทการดำเนินธุรกิจของ
สาขานั้น ๆ มาโดยตลอดเพราะการดำเนินงานมีลักษณะผูกขาด
หรือผูกขาด ไม่มีการแข่งขันมากนัก ปัจจุบันมีพนักงานรัฐวิสาหกิจ
รวมทั้งสิ้นประมาณ 319,731 คน ในจำนวนนี้เป็นพนักงานของ
รัฐวิสาหกิจขนาดใหญ่ 10 แห่งถึง 226,154 คน


รัฐวิสาหกิจหลายแห่งสามารถทำกำไรส่งให้รัฐเป็นจำนวนมาก
แต่ยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป ทำให้รัฐวิสาหกิจเริ่มมีปัญหา
ที่เห็นเด่นชัดขึ้นด้วยสภาพของยุคโลกาภิวัตน์ ที่การค้าการลงทุน
ข้ามพรมแดน เกิดการแข่งขันระหว่างประเทศที่ทวีความรุนแรง
มากขึ้น บริการสาธารณูปโภคจากรัฐวิสาหกิจ จึงมีความสำคัญ
ต่อความสามารถในการแข่งขันของประเทศ ประกอบกับ
ความก้าวหน้าของเทคโนโลยี


โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เทคโนโลยีสารสนเทศที่ใช้เครื่องคอมพิวเตอร์
ช่วยทำงาน ทำให้การผลิตสินค้าและบริการมีขนาดเล็กลง โดยที่
การขาดทุนของรัฐวิสาหกิจ ไม่จำเป็นต้องหมายความว่ารัฐวิสาหกิจ
ไม่มีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ เพราะประสิทธิภาพหมายถึงการผลิต
สินค้าหรือบริการซึ่งมีต้นทุนต่ำสุดและมีคุณภาพดีเป็นที่ยอมรับของผู้บริโภค
รัฐวิสาหกิจที่ขาดทุนอาจมีประสิทธิภาพ แต่ต้องขาดทุนเพราะรัฐบาล
ไม่ยอมให้กำหนดราคา ที่คุ้มทุนก็ได้


ในทางตรงกันข้าม รัฐวิสาหกิจที่กำไรก็ไม่ใช่ว่าจะมีประสิทธิภาพเสมอไป
อาจเป็นเพราะรัฐวิสาหกิจนั้นเป็นผู้ผูกขาด และสามารถตั้งราคาโดยบวก
กำไรเพิ่มขึ้นจากต้นทุนการผลิตที่ค่อนข้างสูง อีกทั้งบริการที่ให้อาจมีคุณภาพต่ำ
แต่ผู้บริโภคไม่มีทางเลือกเพราะต้องใช้บริการจากรัฐวิสาหกิจที่ผูกขาด
เพียงรายเดียว (ปตท. ก็เข้าข่ายนี้ หรือเปล่าหนอ...??? ก็เห็นประกาศ
ราคาน้ำมันแบบตามใจฉันมาแต่ช้านาน เช่น ราคาตลาดโลกลดลง 3 รอบ
แต่ ปตท. จึงเพิ่งจะปรับลดราคาตามแค่รอบเดียว แบบนี้ก็ "กำไร"
น่ะสิครับ แล้วการหากำไรแบบนี้ ประชาชนเสียเปรียบไหมล่ะ...???)


วิกฤตเศรษฐกิจซึ่งเกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2540 เมื่อเงินบาทลอยตัวและ
ลดค่าลงจาก 25 บาทต่อดอลลาร์เป็นต่ำสุดถึงเกือบ 58 บาทต่อดอลลาร์
เงินตราต่างประเทศที่สำรองไว้ก็สูญเสียไป จากการขายขาดทุนแก่
นักเก็งกำไรหลายพันล้านดอลลาร์ ธุรกิจได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
เพราะตลาดซบเซาและขาดสินเชื่อจำเป็นต้องลดขนาดหรือปิดดำเนินการ
เกิดปัญหาการว่างงาน รัฐบาลต้องเข้ามาแทรกแซงเพื่อกู้สถานการณ์


โดยให้สถาบันการเงินกู้ยืมเงินจากกองทุนเพื่อการฟื้นฟู และพัฒนาระบบ
สถาบันการเงิน และเข้าไปจัดการเพิ่มทุนเพื่อให้ระบบการเงิน
สามารถทำงานได้ อีกทั้งรัฐบาลยังต้องใช้เงิน เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ
และบรรเทาปัญหาสังคม จากการที่ภาวะเศรษฐกิจถดถอย การบรรเทา
ภาระทางการเงินของรัฐบาลวิธีหนึ่งคือ การลดภาระการเงินของรัฐบาล
ที่เกิดจากการเป็นเจ้าของรัฐวิสาหกิจ การลดขนาดของรัฐวิสาหกิจ
จะช่วยลดความรับผิดชอบในภาระหนี้รัฐวิสาหกิจได้ในอนาคต


ซึ่งการแปรรูปของรัฐจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพให้แก่ภาคเศรษฐกิจโดยรวม
เพื่อให้บริษัทเอกชนของไทยสามารถแข่งขันได้ในระดับนานาชาติ
และเพื่อให้ประชาชนได้รับบริการที่มีคุณภาพ ในราคายุติธรรมด้วย
ด้วยการแข่งขันที่แท้จริง นอกจากจะทำให้ผู้ผลิตพยายามลดต้นทุน
และตั้งราคาที่ไม่เอากำไรเกินควรแล้ว ยังทำให้ต้องพยายามปรับปรุง
คุณภาพบริการ และสรรหาบริการใหม่ ๆ สนองความต้องการของ
ผู้บริโภคอยู่เสมอ

------

นายเปลวฯ คงจะลืมไปแล้ว หรือแกล้งลืมก็มิทราบ
ว่ารัฐบาลที่ประกาศใช้กฎหมายพระราชบัญญัติทุนรัฐวิสาหกิจ พ.ศ. 2542
ลงราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2542 และมีผลบังคับใช้
เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2542...นั่นคือ "รัฐบาลนายชวนหลีกภัย"
แห่ง ปชป. ที่นายเปลวฯ หลงไหลได้ปลื้มนั่นต่างหาก


ทำไมนายเปลวไม่ไปกล่าวหา "นายชวน" บ้างล่ะ...???
ว่าเป็นโจรปล้นชาติ ทั้งที่จริงๆแล้ว คดี สปก.4-01
และคดี ปรส. เป็นสิ่งที่เห็นกันชัดๆ ถึงความโสมม
ในการโกงชาติบ้านเมือง ของพรรคการเมืองเก่าแก่
พรรคนี้ได้เป็นอย่างดี


หรือว่านายเปลวฯ ไปร่วมขบวนโกงชาติกับพวกเขาด้วย
ใช่ไหม...??? ถึงได้ปกป้องพวกพ้อง และยังกล่าวหา
ผู้อื่นอีก


ทั้งหมดทั้งมวลที่ผมกล่าวมานี้ หวังเพียงจะช่วยทำให้นักเขียนคอลัมน์
สวะๆ แบบนายเปลวฯ พอจะเห็นแสงสว่างที่เกิดจากประกาย
ความรู้ และความคิดขึ้นมาได้บ้าง คอลัมนิสต์ประเภทเอากระดาษ
เปื้อนน้ำหมึกที่ใช้ด่าคนอื่นเพื่อไปขอเศษเงิน และขูดรีดไถเงิน
จากชาวบ้านเขา แบบที่นายเปลวฯทำ นั่นต่างหาก
เป็นสิ่งโสมมที่น่ารังเกียจเป็นที่สุดครับ


...

จากคุณ	: ห่างไกล
เขียนเมื่อ	: 20 ม.ค. 55 00:15:06 A:180.183.51.141 X: