ผมชอบทำเครื่องไหว้ตรุษจีนเอง มันขลังและ"เผ่งอัง"กว่า
แต่มันก็เหนื่อยสุดๆเหมือนกัน ฆ่าเป็ดฆ่าไก่ถอนขนต้มเอง
เสร็จแล้วก็ต้องมาตีใข่(ด้วยมือ)จนกว่าจะฟูเพื่อทำหนมใข่
โม่แป้งห่อทำหนมเทียน หนมเข่ง
การทำเองทั้งหมดด้วยมือตัวเองจึงค่อยได้พบว่า
จิตวิญญาณของตรุษจีน แท้จริงแล้วมิใช่การเซ่นไหว้
แต่เป็นการมีสิ่งยึดเหนี่ยวให้ชีวิต
มีความเชื่อมีความศรัทธาที่ยอมเหนื่อยยาก
และด้วยความเหนื่อยยากนี้จะนำมาซึ่งปีใหม่ที่ดี
มนุษย์เราทุกคนต้องการมีโชค โดยไม่รู้ว่าโชคมักจะเกิดต่อคนที่เชื่อมั่นในโชคเท่านั้น
เพราะโชคแท้จริงแล้วคือความเชื่อมั่น!
เวลาผมตีเทนนิสลูกที่ยาก ผมมักจะหวังให้มีโชคช่วย แต่โชคไม่เคยยอมมา
แต่เวลาผมตีมันด้วยความเชื่อมั่นว่ามันจะลง โชคก็มักจะมาแล้วลงเสมอไป!
การต้องเหนื่อยยากในการทำเครื่องเซ่นไหว้เอง ทำให้ผมมีความเชื่อมั่นว่าผมจะมีโชคที่ดีปีใหม่นี้
ซึ่งผมก็มีโชคที่ดีเสมอมา และก็น่าจะเสมอไป เพราะผมจะทำเครื่องเซ่นไหว้ด้วยมือตลอดไป.
...............................
"อั่งเปา" เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เป็นจิตวิญญาณของตรุษจีน
ตอนผมเด็กๆเป็นผู้รับ อั่งเปาเป็นอะไรที่ผมมีความสุขที่สุด
แต่ตอนนี้ที่ผมเป็นผู้ใหญ่แล้ว เป็นผู้ที่ต้องให้อั่งเปา ผมพบว่ามันให้ความสุขที่มากกว่า
เพราะความสุขที่แท้จริง คือการให้ ไม่ใช่การรับ.
หน้าตาหลานๆเวลาเปิดซองอั่งเปาที่มากกว่าปีที่แล้ว2เท่า แล้วกระโดดโลดเต้น
เป็นอะไรที่ผมอยากให้มีตรุษจีนทุกๆวัน
ผมอยู่ห้องนี้มานานหลายปีแล้ว ผมพบว่าตัวเองเป็นแต่ฝ่ายรับ ฝ่ายที่ใช้ห้องนี้
ดูเหมือนว่าผมยังไม่เคยให้อะไรกับห้องนี้เลย
อยู่ห้องนี้มาก็ตั้ง3ปีแล้ว ตอนนี้ผมได้โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ถึงเวลาที่ต้องเป็นผู้ให้บ้าง
คืนนี้หลังกินเลี้ยงญาติพี่น้อง ผมจะเข้ามาเป็นผู้ให้กับห้องนี้อย่างจริงจังนะครับ
ซินเจียยูอี่ ซินนี้ฮวดใช๊ หยี่แกตั่งตั๊ง ทุกๆท่านครับผม
แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 55 05:45:50
เหนื่อยสายตัวขาดไปตั้ง3เส้น
