เห็นด้วยในเรื่องความเข้าใจในแนวคิดของนิติราษฎร์ที่มุ่งปกป้องสถาบัน เพื่อไมให้คนบางกลุ่มบางพวกนำ 112 ไปใช้เพื่อทำลายฝ่ายตรงข้าม และเห็นด้วยในเรื่องการทอดเวลาออกไปอีกสักระยะ เพื่อให้รัฐบาลได้ทำงานแก้ปัญหาเศรษฐิกิจเฉพาะหน้าให้ลุล่วงไป โดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังหรือมาสะดุดกับเรื่องแก้ 112 ที่อีกฝ่ายพยายามดึงมาโจมตี
แต่ขอเห็นต่างที่บอกว่า ควรนำเสนอให้เป็นวิชาการโดยไม่ต้องมีแนวร่วม คือ ดิฉันเข้าใจว่าที่นิติราษฎร์กำลังทำอยู่นี้ ก็นำเสนอในรูปแบบวิชาการอยู่แล้ว และนำเสนอไปในทางสาธารณะ และเมื่อเสนอเป็นสาธารณะ ก็ย่อมมีผู้ที่รับฟังและมีทั้งเห็นด้วยและเห็นต่าง และในส่วนที่เห็นด้วยนั้น ก็มีทั้งที่เป็นเสื้อแดงและไม่ใช่เสื้อแดง และคนเหล่านี้ก็ได้กลายเป็นแนวร่วมทางความคิดไปโดยปริยาย ก็ไม่ทราบว่า จะไปสกัดไม่ให้เกิดแนวร่วมหรือให้เป็นแต่วิชาการเพียวๆได้อย่างไร
และการสนับสนุนของคนเสื้อแดงได้กลายเป็นการทำร้ายนิติราษฎร์นั้น น่าจะเป็นเพราะฝ่ายที่ต่อต้าน เป็นพวกที่ไร้เหตุผลและไม่ยอมรับฟังความเห็นมากกว่านะคะ
สุดท้ายมันน่าจะเป็นความซวยของคนเสื้อแดงมากกว่า ที่ได้กลายเป็นความซวยให้กับคณะนิติราษฎร์อีกที ทั้งที่การสนับสนุนแนวคิด ของบุคคลใดหรือคณะใด มันเป็นหลักการพื้นฐานในระบอบประชาธิปไตยแท้ๆ