อย่างไรก็ตาม วันนี้ก็ถือว่านิติราษฎร์ได้เขียนประวัติศาสตร์ไว้แล้วว่ามีการพยายามแก้ไขมาตรา 112 เพื่อให้สถาบันพระมหากษัตริย์มีความมั่นคงและอยู่คู่กับระบอบประชาธิปไตยตราบนานเท่านาน

แต่ขณะเดียวกันบุคคลและกลุ่มที่ออกมาต่อต้านไม่ให้แก้ไขมาตรา 112 ก็จะต้องถูกบันทึกในประวัติ ศาสตร์เช่นกัน เพราะหากเกิดอะไรขึ้นในอนาคตกลุ่มที่ต่อต้านก็ต้องรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวง!

โดยเฉพาะสื่อเสี้ยมและสื่อกระแสหลัก ไม่ว่าจะเป็นสื่อสิ่งพิมพ์ สื่อออนไลน์ หรือโทรทัศน์ ก็ต้องรับผิดชอบกับวิกฤตของบ้านเมืองขณะนี้ ไม่ว่าสื่อจะเป็นตัวเล่นเอง หรือเซ็นเซอร์ตัวเองจนไม่กล้าเสนอความจริงให้กับประชาชน จะด้วยเหตุผลใดก็ตามก็ถือว่าสื่อคือหนึ่งใน “ตัวการ” สำคัญที่ทำให้บ้านเมืองหายนะ ดังเช่นครั้งเหตุการณ์วิปโยค 6 ตุลา ที่สื่อเสี้ยมให้เกิดการสังหารนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เพราะบิดเบือนข่าวและตกแต่งรูปภาพให้คนเข้าใจผิดว่ามีการหมิ่นองค์รัชทายาท หรือในประเทศรวันดาที่มีการเข่นฆ่าประชาชนเยี่ยงผักปลาก็เพราะการบิดเบือนของสื่อที่เป็นนักจัดรายการวิทยุปลุกระดมให้คน 2 เผ่าออกมาเข่นฆ่ากันจนเป็นสงครามกลางเมือง

จึงไม่แปลกที่แม้แต่อาจารย์และนักศึกษาคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนส่วนหนึ่งก็ออกมาต่อต้านคณะนิติราษฎร์ ทั้งที่เรียนและทำงานด้านสื่อยังใช้ความเชื่อมากกว่าเหตุผล มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์วันนี้จึงไม่ใช่ “บ่อเกิดแห่งปัญญาและบ่มเพาะประชาธิปไตย” ให้กับนักศึกษาและประชาชน แต่กลับผลักดันให้คณะนิติราษฎร์ออกไปข้างนอกและสร้างความขัดแย้งในสังคม จนมีการตั้งคำถามว่าธรรมศาสตร์ยังมี “ศาสตร์แห่งธรรม” อยู่หรือไม่? หรือได้กลายเป็น “อธรรมศาสตร์” ไปแล้ว?

ขณะที่พรรคการเมือง แม้แต่พรรคเพื่อไทยที่ได้เสียง ข้างมากจากประชาชน โดยเฉพาะคนเสื้อแดงที่ต่อสู้เพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยและความยุติธรรม ที่วันนี้รัฐบาลก็กลัวจนตัวสั่น ไม่กล้าต่อสู้กับความจริง เพราะต้องการเพียงให้ตัวเองอยู่ในอำนาจให้ได้นานที่สุดเท่านั้น

สังคมไทยวันนี้จึงต้อง “ตั้งสติ” ในการเปิดรับข่าวสารอย่างรอบด้าน และ “ใช้ปัญญา” ในการวิเคราะห์ให้เห็น “ทางสว่าง”

โดยเฉพาะข้อเสนอของคณะนิติราษฎร์ในการขอแก้ไขประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ที่สังคมไทยทุกฟากฝ่าย “ต้องอ่าน” ให้เข้าใจ อย่าฟังแต่เพียง “สื่อบอกว่า...” “มีคนเขาเล่าว่า...” อย่าเชื่อทันทีทันใดโดยไม่ไตร่ตรอง

โดยเฉพาะผู้ที่สนับสนุนให้มีการแก้ไขตามข้อเสนอนิติราษฎร์ก็ “ต้องอ่าน” เพื่อความเข้าใจที่ถ่อง แท้จนอธิบายให้คนในสังคมเข้าใจได้ด้วยความเมตตาและอดทน ในขณะที่ผู้คัดค้านต่อต้านนิติราษฎร์ก็ยิ่งสมควร “ต้องอ่าน” ข้อเสนอของคณะนิติราษฎร์ เพื่อที่จะแสดงการต่อต้านข้อเสนอด้วยเหตุผล มิใช่ต่อต้านเพราะความเกลียดชัง

เมื่อได้อ่านข้อเสนอของคณะนิติราษฎร์เพื่อปฏิรูป มาตรา 112 แล้วสังคมไทยจะเข้าใจได้เองว่า “ปรากฏการณ์แห่งนิติราษฎร์” เป็น “ขบวนการล้มเจ้า” หรือ “ขบวนการล้มคนทรงเจ้า” กันแน่?

สังคมไทยจึงจำเป็นต้องใช้ “สติปัญญา” ส่องทางสว่างเพื่อสร้างประชาธิปไตย ไม่ต้องให้ใครมาส่อง ไฟใส่โดมท่ามกลางความมืดในเวลากลางวันเช่นที่ “ธรรมศาสตร์” อ

สุดท้าย...ก่อนจะวิพากษ์วิจารณ์ก่นด่าใดๆ อย่าลืมถามตนเองก่อนว่า... “วันนี้ได้อ่านข้อเสนอของคณะนิติราษฎร์แล้วหรือยัง?”

http://www.dailyworldtoday.com/newsblank.php?news_id=13437