ประเทศไทยยังประหลาดไม่พออีกหรือครับ

มีรัฐบาลใหม่ มีรัฐสภาใหม่ที่มาจากการเลือกตั้งอย่างโปร่งใสชอบธรรม
แทนที่จะมีรัฐธรรมนูญใหม่ของประชาชน
ดันมีพรรคการเมืองพยายามจะยกย่องเชิดชูรัฐธรรมนูญจากการยึดอำนาจ

รัฐธรรมนูญกำหนดไว้ให้แก้ไขได้
รัฐสภามีมติเห็นชอบด้วยในการแก้รัฐธรรมนูญฉบับเผด็จการ
ดันมีพรรคการเมืองออกมาปลุกระดมต่อต้านไม่ให้แก้ อย่างนี้กลับไม่มีใครสนเรื่องขัดรัฐธรรมนูญหรือไม่

มีองค์กรอิสระต่างๆมากมายไว้คอยถ่วงดุล ตรวจสอบ การทำงานของรัฐบาล
ดันมีการเลือกข้าง เลือกปฏิบัติ
จึงกลายเป็นการถ่วงความเจริญของพรรคการเมือง ถ่วงความก้าวหน้าของประเทศและถ่วงความเติบโตของประชาธิปไตย

เราจึงได้เห็นการขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ที่ไม่ต้องเสียภาษี
แม้ไม่ผิดกฎหมาย
แต่ผิดจริยธรรม

เราจึงได้เห็นการทำกับข้าวออกทีวี
แม้ไม่ผิดกฎหมายแรงงาน
แต่ผิดตามคำแปลของพจนานุกรม

เราจึงได้เห็นคลิปที่มีความพยายามแทรกแซงกระบวนการยุติธรรม
แม้จะไม่ถูกในเนื้อหา
แต่ผิดดันเป็นคนเผยแพร่

เราจึงได้เห็น คตส. ซึ่งแต่งตั้งโดยคณะรัฐประหาร
ที่แปลว่า คณะกรรมการตรวจสอบการกระทำที่ก่อให้เกิดความเสียหายของรัฐ
แต่กลายเป็นหน่วยงานเฉพาะกิจที่คอยตรวจสอบคุณทักษิณเพียงคนเดียว

เราจึงได้เห็นสำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ
ที่จะดำเนินคดีของอีกฝ่ายด้วยความรวดเร็วทันใจ
แต่อีกฝ่ายเป็นไปอย่างล่าช้า จนใกล้จะหมดอายุความอย่าง ปรส. ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้

เราจึงได้เห็นความเป็นกลางของ กกต.
ที่คนทุจริตการเลือกตั้ง ล้านกว่า โดนใบเหลือง
ส่วนคนที่ทุจริตเลือกตั้ง หมื่นกว่า โดนใบแดง

เราจึงได้เห็นการยกฟ้องคดียุบพรรค
คดีหมดอายุความไม่ต้องมีคนรับผิดชอบ
นายทะเบียนพรรคการเมืองไม่แสดงความคิดเห็นไม่ต้องแสดงสปิริต

เราจึงได้เห็น ดีเอสไอ ที่ตรวจสอบสาเหตุการเสียชีวิตของผู้ชุมนุม
ตอนแรกเกิดจากการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนหลังกลับกลายเป็นไม่รู้ตายเพราะใคร

เราจึงได้เห็นการกระทำของกรรมการสิทธิ์ฯ
ที่เห็นด้วยกับการกระทำความรุนแรงกับผู้ชุมนุม
แต่ไม่เห็นด้วยกับการกระทำรุนแรงกับเหล่าพ่อค้ายาเสพติด

เราจึงได้เห็นเหล่า สว.ลากตั้งที่เป็นผลพวงจากรัฐธรรมนูญปี 50
ที่ไม่ต่อต้านกับการกระทำของรัฐบาลที่สนับสนุนรัฐธรรมนูญฉบับนี้
แต่ไม่เคยเห็นด้วยกับการการะทำของรัฐบาลที่มาจากเสียงส่วนใหญ่

เราจึงได้เห็นการชุมนุมทางการเมืองตามระบอบประชาธิปไตย
คนเสื้อเหลืองเป็นการชุมนุมตามรัฐธรรมนูญเป็นสิทธิพึงทำได้
คนเสื้อแดงเป็นการชุมนุมสร้างความเดือดร้อนให้กับประชาชน

เราจึงได้เห็นการกระทำของคนเสื้อสองสี
สีเหลืองปิดสนามบินได้เป็นผู้ก่อการดี
สีแดงปิดถนนได้เป็นผู้ก่อการร้าย

เราจึงได้เข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำว่าดุลยพินิจ
คนโกงเงินพันล้านได้ประกันตัว
คนส่งเอสเอ็มเอสประกันตัวไม่ได้

เราจึงได้เห็นสังคมที่ผิดเพี้ยน
คนเสนอความเห็นตามหลักวิชาการเป็นพวกไม่รักสถาบัน
คนลอบทำร้ายคนกลับได้เป็นวีรบุรุษ

เราจึงได้เห็นแนวทางปรองดองของสถาบันพระปกเกล้า
คนฆ่าคนได้รับการนิรโทษกรรม
แต่คนเผาตึกกลับไม่ได้รับการยกเว้น

เราจึงได้เห็นการแต่งตั้ง 2 รัฐมนตรีของท่านนายกฯ
ที่ไม่ผิดทั้งกฎหมาย ไม่ผิดทั้งจริยะธรรม
แต่ผิดที่ไม่รอบคอบ

เราจึงได้เห็น ฝ่ายค้านที่มีหน้าที่ตรวจสอบการทำงานของรัฐบาล
ที่ไม่เคยคิดตรวจสอบในเรื่องความโปร่งใส ในเรื่องผลประโยชน์ของประเทศและประชาชน
แต่คอยตรวจสอบแต่เรื่องจริยธรรมและคุณธรรม

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องแปลกประหลาดของรัฐธรรมนูญไทย
ที่รัฐบาลมาจากคน 15 ล้านเสียง
แต่มีโอกาสที่จะตกเก้าอี้ในเงื้อมมือของคนไม่กี่คนที่แต่งตั้งโดยคณะรัฐประหาร

แม้จะประหลาดแค่ไหน แต่ผมก็ไม่เคยแปลกใจ ที่เห็นกลุ่มคนหน้าเดิมๆ พรรคเดิมๆที่ออกมาต่อต้านและไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลไปเสียทุกเรื่อง พยายามที่จะก่อกวนให้ประเทศต้องประสบกับวิกฤติของความขัดแย้ง เพราะมีแต่วิธีนี้เพียงวิธีเดียวเท่านั้นที่คนเหล่านี้จะช่วงชิงอำนาจกลับมาได้ ส่วนความหวังที่จะชนะตามวิถีทางรัฐธรรมนูญ คงต้องรอถึงชาติหน้าตอนบ่ายๆแล้วครับ ซึ่งพวกเหล่านี้ล้วนแต่รู้ตัวดี แล้วพวกเรายังจะยอมให้พวกมันจูงจมูก เพื่อก้าวสู่อำนาจกันอีกหรือครับ

จากคุณ	: ทวดเอง
เขียนเมื่อ	: 9 มี.ค. 55 10:30:15 A:27.130.44.48 X: