นักการเมืองตัวตลก ที่ พูดเก่ง แต่เจ้าตัวไม่เคยทำอย่างที่พูด
ต.ย แค่เศษเสี้ยวของตัวตลก เปรียบเทียบ การสลายการชุมนุมที่ผ่านฟ้า ราชประสงค์
ในสมัยที่ ตลก เป็น นายก รมต
(((ตอกย้ำ ตลก ฆาตกร ที่ยังลอยหน้าลอยตา ปั้นคำพูด แต่ตลกลืมไปแล้ว))))))
คำปราศรัยเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 ณ ที่ทำการพรรค หลังทราบผลพิพากษาคดียุบพรรคการเมือง พ.ศ. 2549[2]
และการที่จะมีประชาชนจะหนึ่งคนหรือจะแสนคน ลุกขึ้นเรียกร้องให้รัฐบาลแสดงความรับผิดชอบ ทบทวนตัวเอง พิจารณาตัวเอง ไม่ได้ขัดกับหลักประชาธิปไตยครับ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้ามีข้อสงสัยว่า การบริหารราชการแผ่นดินของรัฐบาลนั้นอาจจะแค่บกพร่อง ผิดพลาด
ถ้าร้ายแรงกว่านั้นก็คือการละเมิดสิทธิของประชาชน หรือเลวร้ายอีกเรื่องหนึ่งก็คือการทุจริตคอรับชัน
จริงครับ ปัญหาเหล่านี้มีกระบวนการทางกฏหมาย
แต่ท่านดูเถอะครับ ทุกประเทศที่เป็นประชาธิปไตย ส่วนใหญ่เขาไม่รอให้กฏหมายจัดการครับ
มันจะมีสิ่งที่เรียกว่าสำนึกหรือความรับผิดชอบของนักการเมือง ที่เขาบอกว่ามันต้องสูงกว่าคนธรรมดา
มีเพื่อนสมาชิกวุฒิสภาท่านหนึ่ง ท่านยกตัวอย่าง
>> วรรคทองของตัวตลก
กรณีของเกาหลี นั่นแค่คิดนโยบายนะครับ ว่าจะต้องเปิดการค้าเสรี เอาเนื้อวัวจากอีกประเทศนึงเข้ามานะครับ คนลุกฮือขึ้นมาเป็นแสน เขาลาออกทั้งคณะ
ผมว่าอายุรัฐบาลเขาสั้นกว่ารัฐบาลนี้นะครับ ตอนที่เขาตัดสินใจอย่างนั้น
ใครเคยอยู่ในประเทศประชาธิปไตยในยุโรป ในสหรัฐจะทราบครับ อย่าว่าแต่รัฐมนตรีเลยครับ ส.ส. ส.ว. บางทีมีเรื่องอื้อฉาวส่วนตัว ลาออกครับ
ทำไมมาร์คถึงเป็นตัวตลกในห้องราชดำเนินนี้ครับ
