ถ้าย้อนกลับไปเมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว.....

หากแผ่นดินของปู่ย่าตายายของผมสงบสุข ไม่รบราฆ่าฟันกันแล้ว
ท่านคงไม่ต้องอพยพข้ามน้ำข้ามทะเลเสี่ยงภัยอันตรายเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารแห่งแผ่นดินสยามนี้เป็นแน่ครับ
ผมก็คงไม่ได้มาถือกำเนิดในประเทศไทยและคงไม่ได้คนสัญชาติไทยอย่างเช่นทุกวันนี้หรอกครับ
แต่มาวันนี้กาลเวลานั้นผันเปลี่ยน  มันกลับตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง
แผ่นดินปู่ย่าตาทวดของผมนั้นเริ่มสงบสุขร่มเย็น ในขณะที่แผ่นดินที่ผมถือกำเนิดนั้นกลับลุกร้อนเป็นไฟ หาจุดดับยากเย็นเสียนี่กระไรเชียว
ก็ไม่เข้าใจว่ามันเป็นเพราะอะไรกัน  สวรรค์เล่นตลกกระนั้นหรือ?
หรือผมต้องอพยพกลับไปแผ่นดินปู่ย่าตายายของผมอีกครั้งหนึ่งหรือเช่นไร
เคยคิด แต่คงไม่ทำ  แต่ถ้าหากมีใครยุหรือผลักไสไล่ส่งมากๆ ก็คงไม่แน่เหมือนกัน
เพราะอีกหน่อยก็เปิดเสรีอาเซียนแล้ว ก็น่าสนใจอยู่ไม่ใช่น้อย
ทั้งๆ ที่รู้ว่ากลับไปก็ไม่รู้จักใครแล้ว จะกลับไปอีกทำไมกัน
แต่อาจเพราะหนีความวุ่นวายของเมืองไทย ที่มีทุกสิ่งทุกอย่างเพียบพร้อมแต่คนไทยไม่รู้จักรักษาไว้
มัวแต่ทะเลาะแย่งชิงเอาแต่อำนาจ ไม่ยอมลดราวาศอกให้กันเลย
ฝ่ายหนึ่งยอมถอย แต่อีกฝ่ายก็จะก้าวรุกให้จน
แต่ในที่สุดก็ไปตกหลุมพรางของอีกฝ่ายที่ดักไว้
สุดท้ายก็ไม่มีฝ่ายไหนเดินไปทางไหนได้เลย เดินหน้าก็ตายถอยหลังก็ดับแดดิ้น  ก็ต้องสู้แบบทางตันๆ ไปอย่างนั้นแบบที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้
ไม่รู้ว่าบทเรียนของประเทศไทยเรานั้นยังมีไม่มากพอที่จะให้จดจำหรือมีน้อยกว่าชาติอื่นหรือกระม้งครับ

แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 55 04:53:19

จากคุณ	: ละอองแผ่นดิน
เขียนเมื่อ	: 14 ก.ค. 55 04:46:18 A:171.7.141.16 X: