ความคิดเห็นที่ 1 เนื่องจากกลัวมันตกหน้าเพราะเงื่อนไขห้องราชเราไม่ปกติอยู่จึงต้องตั้งเป็นกระทู้ใหม่ครับ จากคุณ : อะตอม (ขอชื่ออะตอม) เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 10:09:32 A:171.98.190.10 X:

ความคิดเห็นที่ 2 คำว่าคลั่ง คือ หลง งมงาย อวิชชาบังตา มิจฉาทิฐิ ไร้สติ แยก ถูกผิด ดีชั่วไม่ออก ส่วนคำว่า ศรัทธา ต้องมีสติ มีองค์คุณแห่งปัญญา เข้ามาประกอบ มองรอบทิศ พิจารณารอบด้าน แล้วจึงปลงใจ เชิ่อ เป็นความจริงพิสูจน์ได้ จับต้องได้ ไม่้บิดเบือน. เรื่องความเชื่อ เชื้อชาติ ศาสนา การเมือง รสนิยมนี่ เถียงกันให้หายเหงาได้เลย. .แต่ข้อสำคัญ การดูหมิ่นความเชื่อ ความรัก ความศรัทธา ใครก็ตาม วิญญูชนเขาไม่กระทำกันคะ.. ขอบคุณที่ให้เกียรติเรียกสนทนาด้วยนะคะ. จากคุณ : onefineday5 เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 11:34:29 A:58.11.97.54 X:

ความคิดเห็นที่ 3 อ้อครับขอบคุณครับถือว่าเป็นเกียรติ เช่นกันที่คุณonefineday5 ร่วมสนทนา(พึ่งแน่ใจว่าเป้นผู้หญิง จึงต้องระมัดระวังการพาดพิงครับ) ผมได้อธิบายนิยามความหมายที่ถูกต้องในตัวตนที่แท้จริงของสองคำนี้ ไว้แล้วในหลักเกณฑ์การแยกแยะ ให้ถูกต้อง(ในท่อนแรกเนื้อหากระทู้) และได้ชี้เงื่อนไข ในวิธีปฎิบัติ ที่เป็นตัวตนคนไทย ที่แท้จริง มันมีการโคลนน่งของจริงไปแบบไหน? ด้วยเงื่อนไขอะไร? ค่อนข้างชัดแล้วน่ะครับ บางเรื่อง ต้องแยกให้ชัดก่อนเอามาเหมารวมว่าใครหมิ่นฯหรือบิดเบือน เนื้อหา หรือเจตนาอย่างอื่น? เพราะ ถ้าเราพูดถึงปัญหาเหมือนวินิจฉัยโรค มะเร็งตรงไหน?เนื้อร้ายในข้อเท็จจริงเราไม่ชี้ให้ชัด เพื่อนำไปสู่การผ่าตัดต้นตอต้นน้ำปัญหาหรือวิธีการแก้ที่ตรงจุด แต่ถ้ามองว่าผมตรงเกินไปหรือกล่าวหาให้ร้ายใคร?ไม่หวังดีปองร้ายใคร?  (ทั้งที่เจตนาไม่ใช่ แยกแยะให้แล้วไม่ใช่อย่างไร?) แต่กลับไปทำในสิ่งตรงข้ามเพราะนิยามคำนี้ของคุณ "เรื่องความเชื่อ เชื้อชาติ ศาสนา การเมือง รสนิยมนี่ เถียงกันให้หายเหงาได้เลย." แต่ทั้งหมดนั้นมันต้องมีส่วนผสมของข้อเท็จจริง ความจริงที่เป็นแฟคฯ เพื่อนำไปสู่การประมวลผล บนข้อเท็จจริงในสัดส่วนที่มากกว่าอารมณ์ความรู้สึกครับ ไม่งั้นถ้าเอาอารมณ์ความรู้สึกเป็นที่ตั้ง เราก็ไม่ต้อง มีหลักการเหตุผล หลักวิชาการที่ยึดโยงความถุกต้อง ข้อเท็จจริงเป็นหลักกส่าอารมณ์ความรู้สึก เพื่อใช้ในการตัดสินปัญหา ไม่ใช่วิ่งหนีความจริงขอ้เท็จจริงเรื่องโรคมะเร็ง??? เพื่อกลับไปให้ยาหวาน จนร้ายสาระ ไกลข้อเท็จจริง ในการพูดให้ดูดี แต่สร้างเงื่อนไขให้อัตราเร่งไปสู่หายนะเร็วขึ้นๆๆๆ ??? วิธีการผม ผมจะไม่ทำแบบนั้น ผมจะชี้ชัดๆตรงๆไปเลย กระทบใครอย่างไร? ถ้ามันใช่?  แล้วมองว่า เราชี้ปัญหาเพื่อนำไปสู่การแก้ไขถาวร เป็นการไปกล่าวหาว่าใครเป็นมะเร็ง แล้วเป็นความรู้สึกไม่ดีแอนตี้ผม? ถ้าใครคิดอย่างนั้น ผมไม่เสียใจ? แต่ผมสงสารเขามากกว่า ที่ยังดักดานถาวรและยังรั้นอยู่แบบนั้น??? จากคุณ : อะตอม (ขอชื่ออะตอม) เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 11:52:08 A:171.98.190.10 X:

ความคิดเห็นที่ 4 ก็ไม่ทราบว่าจะตอบว่าอะไรอีก เพราะ ถึงแม้ว่าจะตอบไปอย่างกว้างๆ มันก็ครอบคลุมแล้วในข้อความ. ดังนั้น สำหรับเรา คลั่ง และ ศรัทธา จบแล้ว. สำหรับเนื้อความใน คหที่3. ไม่ทราบว่าต้องการจะสื่อถึง เรื่อง ม. 112 ที่เป็นต้นเรื่องรึเปล่า!!!??? ถ้าใช่ ในความเห็นส่วนตัวคิดว่า **เห็นด้วยกับที่สังคมนำกฎหมายอาญา มาตรา 112 มาถกเถียงกัน แต่เราไม่เห็นด้วยกับการตั้งโจทย์แบบว่า กฎหมายผิดดังนั้นต้องยกเลิก แต่ต้องถกเถียงกันด้วยข้อเท็จจริงและบริบทของเนื้อหาของแต่ละคดี ที่แตกต่างกันไป (อย่างที่คุณอะตอมว่า) มองที่การบังคับใช้กฎหมายว่าเป็นธรรมหรือไม่ ไม่ใช่กระทำความผิด กล้ากระทำความผิด กระทำเพื่อท้าทายกฎหมายแล้วโทษว่า กฎหมายผิด. มาตรา 112 ไม่สมควรยกเลิกเพราะธรรมเนียมบ้านเรานั้น ไม่เป็นการควรเลยที่พระมหากษัตริย์จะมาต่อสู้ เถียงความเอากับประชาชน ถึงจะมาแถว่าให้สำนักราชเลขาธิการเป็นผู้ฟ้อง แต่สำนักราชเลขาฯ ก็สื่อถึงตัวพระองค์อยู่ดี ที่ควรทำคือแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 112 โดยเพิ่มเรื่อง 1. แจ้งความเท็จ กล่าวเกินจริง เพื่อกันการเอากฎหมายนี้มาเป็นเครื่องมือทำลายกัน ซึ่งเรื่องนี้จะส่งผลถึงตัวสถาบันด้วย เพราะมีพวกจ้องอยู่แล้ว 2. เพิ่มเรื่องการพิสูจน์เจตนากับการพิสูจน์ความจริงเข้าไป 2.1 ถ้าใครวิจารณ์ด้วยเจตนาบริสุทธิ์มีเหตุมีผลก็ให้ถือว่าไม่มีความผิด เช่นเดียวกับคนที่ต้องการปกป้องด้วย เพราะหลายครั้งคนที่อยากปกป้องก็โดนเล่นงานเสียเอง เช่นที่คุณสนธิเอาเรื่องดา ตอร์ปิโดไปพูดที่เวทีพันธมิตร เป็นต้น. Freedom is doing what you like under the law, Montesquier. "อิสรภาพคือการกระทำใด ๆ ภายใต้กฏเกณฑ์" ไม่ทราบตอบตรงกับที่คุณ อะตอมคิดรึเปล่านะคะ ปัญญาอันน้อยนิด ก็คิดได้เท่านี้เอง. ป.ล. ขอไม่ยาวไปกว่านี้ กลัวพวก มาสวมรอย เป็นอีแอบด่าสิ่งที่เรารักและศรัทธา. จากคุณ : onefineday5 เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 12:52:23 A:58.11.97.54 X:

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วนกับ คคห 4 แต่มีผิดอยู่นิดเดียวครับ เขาต้องการสังคยนา กม. อาญา ม. 112 ครับ ไม่เคยมีใครเลยครับที่ต้องการจะยกเลิก จากคุณ : โบกกรัก เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 13:14:49 A:180.183.113.124 X:

ความคิดเห็นที่ 6 ครับ เนื้อหา มันไม่แค่นั้นครับ ประเด็นที่ชีเรียสสุดๆ คือการตีความเอาผิด หรือในฐานความผิดคดีนี้ อยู่ในหมวดความมั่นคง อย่างขาดการแยกแยะ จน ปชป.ตอนมายแม้ปล้มเจ้า(ผังล้มเจ้า) ได้เอา เนื้อหาที่โยงความมั่นคงในเนื้อหาฐานความผิดม.112ผนวก เข้า มาประกอบเป็นอาวุธร้ายแรงทางการเมืองในการไล่ล่าฝ่ายตรงข้าม สรุปก็คือเอามาเป็นเครื่องมือทางการเมือง อย่างมักง่าย? ด้วยข้อกล่าวหา แบบมายแม็ปฯ(จิตนาการความผิดเขาด้วยการเขียนมายแม็ปการเชื่อมโยงมาแบบมักง่าย) แม้อ้างมันมีมูล แต่มูลในระดับไหน? มันเข้าข้อฐานความผิดสำเร็จหรือมีมูลต่อสาระทางคดีตามหลักกฎหมายปกติ หรือไม่?  แต่ในผังนั้นแค่ทรรศนคติ ไม่ดี(มาจากการให้เหตุผลทางวิชาการอย่างตรงไปตรงมาเกินไปแบบอ.ยิ้มโดน) ก็มีคุณสมบัติตามฐานความผิดในผังล้มเจ้าของเทพเมือกแล้ว? ประเด็นสำหรับผม การเอาเข้าหมวดความมั่นคงในนิยามอย่างกว้างแบบนั้น?  ผลก็คือจะมีการเอาไปประกอบเป็นอาวุธร้ายแรงแบบผังล้มเจ้าณ? อย่างมักง่ายเพราะกกหมายเปิดให้ทำได้ง่ายๆเหมือนให้เชคเปล่า แค่อ้างพิทักษสถาบันฯ) ในการเป็นเครื่องมือทางการเมืองในการไล่ล่ากัน จนสร้างเงื่อนไขความแตกแยก และปะทะกันทางความขัดแย้งทั้งทางตรง? ทางอ้อม ระหว่างเหยื่อกับสถาบันฯ เพราะไปกระทบเขา บนเนื้อหาการบังฃคับใช้กกหมาย อย่างไม่เป็นธรรม? ขยายแผลขยายผล เนื้อหานิติรัฐที่ขาดหลักนิติธรรม กลายเป็นเงื่อนไขการต่อต้านอำนาจรัฐที่ไม่เป็นธรรม? จนมีผลทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อสถาบันฯ เพราะเนื้อหาซีเรียสไปไกลถึงกระทบหลักมนุษยธรรมสากล เนื้อหากระทบหลักสิทธิมนุษยชนสากล บนความเกี่ยวเนื่องจากเนื้อหากฎหมายม.112 เพราะการตีความความมั่นคงอย่างมักง่ายครอบจักรวาล ไม่เขียนให้รัดกุมเฉพาะกรณี?  ในความมั่นคงต่อสถาบัน แบบไหน? จนเกิดการตีความความมั่นคงของการเคลื่อนไหวทางการเมือง เอาไปผนวกรวมอย่างมักง่าย กรณีผังล้มเจ้า(ประกาศภาวะฉุกเฉิน)เพื่อเพิ่มเนื้อหาเพิ่มฐานความผิดผสมกับเนื้อหาม.112ในการโยงความมั่นคงของใคร???แต่ทำร้ายสถาบันทางอ้อมแน่ๆ??? ทีมีที่มาจาก"มุกตะโกนในโรงหนัง" แล้วสร้างบาดแผล แบบ"ตุลา19" และล่าสุด"ลาบซ่ะประสงค์" เพราะการชงมันง่ายจนประกอบเป็นอาวุธร้ายแรงทางการเมืองอย่างง่ายๆ ในเงื่อนไข แบบ"ล่าแม่มด"สมัยยุโรปกลาง หรือสำหรับนิยามผมแบบไทยๆคือ"ปอบสยาม"(จิตวิทยามวลชนขั้นสูงในการทำร้ายกันทางการเมืองหรือสังคม)ที่ชงผ่านเนื้อหาในม.112? นิยามความมั่นคงที่ตีความให้อำนาจบางอำนาจเหนืออำนาจแบบปชต. เช่น มีข้อต่อสู้บางกรณีสู้เรื่อง สิทธิขั้นพื้นฐานในแบบปชต. ในการให้ทรรศนะ ความคิดเห็นทางสาธารณธอย่างบริสุทธิใจ อย่างเป็นวิชาการ ต่อบุคคลสาธารณะ ที่มีบทบาทกำหนดบทบาทกระทบสังคม หลายมิติ ในวิธีการยึดโยงหลักปชต.(คนละเรื่องกับเสรีภาพไร้ขอบเขตที่คุณonefineday5 พยายามจะขีดกรอบข้อความล่าสุด)ว่าเสรีภาพควบคู่ความรับผิดชอบ? แต่กรณีแบบนี้ มันเป็นการใช้สิทธิขั้นพื้นฐานในการปกครองระบอบปชต. ยังไม่ละเมิดถ้าเทียบเคียงหลักสากล ที่สำคัญ ทั้งการบังคับคดี ที่ต้องให้สิทธิในการประกันตัวทางคดี หรือการต่อสู้เพื่อพิสูจน์ความผิดแก้ข้อกล่าวหาอย่างถึงไม่ปกติ  ก็เป็นไปตามสิทธิที่ยึดโยงหลักสิทธิมนุษยชนสากล(กรณีตายในคุกไม่ได้ประกันตัวเพราะปัญหานี้) อ้างความมั่นคงที่ไม่ยึดโยงสิทธิขั้นพื้นฐาน ทางปชต. เพราะเรานิยามความั่นคงไม่ได้ยึดโยงอำนาจแบบปชต. แต่ยึดโยงอำนาจที่เหนืออำนาจปชต.???ในตัวม.112(ชัดคือการตีความแบบนั้นคือการใช้กกหมายแบบรัฐซ้อนรัฐที่ไม่มีที่ไหนในโลกทำกัน) จึงทำให้คนที่ยืนยันในข้อต่อสู้แบบรัฐที่ปกครองในระบอบปชตทั่วไป? จะเป็นข้อต่อสู้หลักทางคดี เพื่อปกป้องตัวเองตามสิทธิประเทศที่ประกาศว่าปกครองในระบอบปชต.แต่ทำไม่ได้เพราะการตีความเนื้อหาความมั่นคงแบบรัฐซ้อนรัฐของม.112นี้??? แต่เนื้อหา ที่ตีความไปอ้างอิงความมั่นคงในม.112นี้ ไม่ได้ยึดโยงความมั่นคงที่ว่าอำนาจสูงสุดคือปชต.หรือปชช. ในการตีความเอาผิดในฐานความผิด จนข้อต่อสู้เรื่องนี้ตกไปทุกคดี? นั้นคือสรุป การตีความความมั่นคงแบบนี้ มันชี้โดยลักษณะรัฐนี้ไม่ได้ปกครองในระบอบปชต.ในเชิงพฤตินัย แต่นิตินัย เหมือนใช่?  ผ่านเครื่องหมายทางนิติรัฐ(บังคับใช้กฎหมายอย่างขัดหลักนิติธรรมสากล) นั้นคือประเทศนี้ไม่ใช่ใช้กฎหมายที่ยึดโยงหลักนิติธรรมสากล หลักปชต.สากลในตัวเนื้อหากฎหมายม.112 ครับ ต่างชาติเขาไม่ได้มองแบบไทยๆ เขาตีความความเป็นประเทศปชต.หรือไม่ผ่านพฤติการตรงนี้ มันกระทบอะไร??? กระทบความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรมไทย ? กระทบ ความเป็นประเทศที่ไม่ใช่ปชต.แท้จริง? แต่พยายามแอ๊พ.ซ๋อนรูปเผด็จการแต่แอ๊พว่าใช่? ,กระทบเนื้อหาการละเมิดสิทธิมนุษญชนต่อคนในประเทศ(ข้อหานี้ร้ายแรงแต่เขาสรุปอย่างเป็นทางการว่าเราใช่?ประกาศออกมาอย่างเป็นทางการแล้ว) ว่าไทยติดท้ายตารางตรงไหนแบบใด?ด้วยการอ้างอิงกฎหมายม.112 และการแสดงออกทางสาธารณะในพื้นที่สาธารณะแบบนี้ เราติดกลุ่มประเทศมีปัญหาร้ายแรงท้ายตาราง ระดับ ประเทศเกาหลีเหนือ,จีน ตะวันออกกลางมุสลิมเคร่งศาสนา หรืออแอฟริกาที่มีปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนร้ายแรง? คือติดกลุ่มประเทศมีปัญหาเรื่องสิทธิมนุษยชน ขั้นร้ายแรงผ่านดัชนีชี้วัด ในเงื่อนไขกกหมายม.112สูงมากพอๆกับการแสดงออกสาธารณะ(ปิดหูปิดตาปชช.)มีปัญหามากขณะนี้?แบบนี้ตอนนี้ มันปกติที่ไหนเอาแค่ง่ายใกล้ราชดำเนินนี้ปกติที่ไหน? ตัวแปรดัชนีชี้สำคัญๆสูงสุดคือเงื่อนไขของกฏหมายม.112ครับ??? แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 55 13:48:53 จากคุณ : อะตอม (ขอชื่ออะตอม) เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 13:33:32 A:171.98.190.10 X:

ความคิดเห็นที่ 7 พระบรมราโชวาท คอลัมน์ เดินหน้าชน  โดย นงนุช สิงหเดชะ มติชนรายวัน วันที่ 07 ธันวาคม พ.ศ. 2548 ปีที่ 28 ฉบับที่ 10133 เป็นอีกครั้งหนึ่งที่พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่พระราชทานแก่คณะรัฐมนตรีและคณะบุคคลต่างๆ เมื่อวันที่ 4 ธันวาคมที่ผ่านมา แสดงให้เห็นถึงพระปรีชาสามารถอย่างรอบด้าน เปี่ยมด้วยความรอบรู้ ภูมิรู้ ภูมิธรรม และภูมิปัญญา ทศพิธราชธรรม พระบรมราโชวาทในครั้งนี้ หากสดับตรับฟังอย่างพินิจพิจารณา จะเห็นว่าพระองค์ท่านทรงเน้นถึงการมีสติ การรู้จักระวังตัว การรู้จักเปิดใจกว้างยอมรับเสียงวิพากษ์วิจารณ์โดยเฉพาะบุคคลที่อยู่ในที่แจ้ง หรือบุคคลสาธารณะ จะต้องมีสิ่งที่กล่าวมาแล้วเป็นพิเศษ ทรงยกตัวอย่างว่า พระองค์ท่านในฐานะพระมหากษัตริย์ ซึ่งในรัฐธรรมนูญระบุว่าพระมหากษัตริย์ "ไม่มีวันผิด" หรือ The King can do no wrong แม้ท่านจะไม่ทรงเห็นด้วยว่าพระมหากษัตริย์ไม่มีวันผิด เพราะพระมหากษัตริย์ก็เป็นคน การมากำหนดไว้เช่นนี้จึงเป็นเรื่องที่ผิดธรรมชาติ แต่ท่านก็ทรงเข้าพระทัยดีว่าทำไม The King can do no wrong ท่านว่าก่อนที่ท่านจะเป็นพระมหากษัตริย์ ท่านทรงทำผิดหลายเรื่อง แต่เมื่อมาเป็นพระมหากษัตริย์แล้วท่านต้อง "ไม่ทำผิด" เหตุที่ท่านไม่ทำผิดก็เพราะท่าน "ระมัดระวังตัว" และมี "สติ" อยู่เสมอในการทำสิ่งต่างๆ ด้วยเข้าพระทัยดีว่าพระมหากษัตริย์นั้นเป็นตำแหน่งที่อยู่ในที่แจ้ง คนมองเห็นง่าย หากใครฟังอย่างมีสติ จะได้ยินพระองค์ท่านทรงย้ำอยู่หลายครั้งในเรื่องการระมัดระวังตัว การมีสติ แต่ก็ไม่แน่ใจนักว่าบรรดาคณะรัฐมนตรี และผู้มีหน้าที่บริหารประเทศที่นั่งฟังในวันนั้น จะ "ตระหนัก" ในเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน นอกจากนี้ท่านยังทรงแสดงให้เห็นถึงการเป็นพระมหากษัตริย์นักประชาธิปไตยอย่างแท้จริง ด้วยการไม่เห็นด้วยนักที่มีการระบุไว้ในรัฐธรรมนูญว่าพระมหากษัตริย์จะละเมิดมิได้ ซึ่งหมายถึงว่าผู้ใดจะวิพากษ์วิจารณ์พระมหากษัตริย์ไม่ได้ ท่านว่าถ้าพระมหากษัตริย์ถูกวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ แล้วพระมหากษัตริย์จะรู้ได้อย่างไรว่าทำผิดหรือทำถูก ท่านทรงยินดีและอนุญาตให้วิพากษ์วิจารณ์พระองค์ได้ แต่การวิจารณ์นั้นควรจะเป็นการวิจารณ์ในทางที่ถูกที่ควร อาจเป็นครั้งแรกที่พสกนิกรชาวไทยได้ยินพระเจ้าอยู่หัวของเราตรัสในเรื่องนี้อย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา ว่าท่านทรงยินดีให้วิพากษ์วิจารณ์พระองค์ท่านได้ ซึ่งบทเรียนและตัวอย่างประชาธิปไตยไหนๆ ก็คงไม่สามารถอธิบายให้ชาวบ้านและคนทั่วไปเข้าใจเรื่องประชาธิปไตยได้เท่าสิ่งที่พระองค์ท่านตรัสในวันนี้ได้ เพราะท่านเป็นถึงพระมหากษัตริย์ แต่ท่านทรงมีพระทัยกว้าง ที่จะเปิดรับฟังเสียงวิพากษ์วิจารณ์ ทั้งติและชมได้ ไม่ใช่ต้องการเพียงคำชมอย่างเดียว ในเรื่องการ "ระมัดระวังตัว" ที่พระองค์ท่านตรัสไว้นั้น มีความลึกซึ้งมาก ถึงแม้พระองค์ท่านจะไม่ได้ทรงอรรถาธิบาย ไว้อย่างละเอียด แต่วิญญูชนเมื่อฟังแล้วย่อมสามารถคิดได้เองว่าทรงหมายถึงอะไร "การระมัดระวังตัว" ของบรรดาบุคคลที่อยู่ในที่แจ้ง หรือบุคคลสาธารณะ ย่อมมิได้หมายถึงว่าต้องปฏิบัติตามกฎหมาย(Legality) หรือเดินไม่ให้ตกหลุมเท่านั้น แต่ถูกกำกับด้วยสิ่งที่มีมาตรฐานสูงกว่ากฎหมาย นั่นก็คือ ความชอบธรรม จริยธรรม และหิริโอตตัปปะ เช่นว่าแม้กฎหมายหรืออำนาจหน้าที่ของเราดูเหมือนจะอนุญาตให้เราทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ได้เช่นว่า การแต่งตั้งเครือญาติดำรงตำแหน่งสำคัญๆ จะเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ผิดในเชิงกฎหมายนัก โดยเราอาจจะอ้างว่าเครือญาติหรือพวกพ้องเป็นคนเก่งมีฝีมือ แต่หากวัดด้วยความเหมาะควร ถูกต้องเหมาะสมแล้ว สิ่งนี้หากมากเกินไปจะทำให้สังคมเกิดความรู้สึกไม่พอใจได้ และท้ายสุดก็จะทำให้เราเสียความเชื่อมั่นและศรัทธาจากสังคม จากคุณ : thanapatpp เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 13:43:33 A:171.99.172.89 X:

ความคิดเห็นที่ 8 #7คุณ"thanapatpp"ครับ นั้นคือสิ่งยืนยัน เจตนารมณ์ ในหลัก"ประชาสมาศรัย" หรือปชต.แบบกษัติย์ ที่แสดงถึงสิ่งที่ขัดแย้งอย่างยิ่งในเป็นอุปสรรค อย่างยิ่งต่อเจตนารมณ์นั้น ตัวเนื้อหาม.112 นั้นแสดงว่า พระองค์ท่าน มีเจตนารมณ์อีกแบบ แต่คนประแดะเขียนกกหมายม.112 ที่อ้างปกป้อง แต่เนื้อหา เนื้อแท้เป็นการกีดกันพระองค์ ท่าน ตามเจตนารมณ์"ประชาสมาศรัย"(ปชป.แบบกษัติย์ตามโครงสร้างอำนาจแบบนี้) ม.112แสดงถึง สิ่งที่ขัดเจตนารมณ์เพราะพระองค์ท่าน จะใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญตามกติกานี้ ต้องมีผู้ทำสนอง แล้วการทำสนอง แบบม.112 นี้หัวขาดไหม? เพราะมันขัดอย่างสิ้นเชิง กับเจตนารมณ์ในข้อความคุณ"thanapatpp"ยกมา ทั้งเนื้อหา และพฤติกรรมการบังคับใช้ ผมจึงไม่เข้าใจสังคมไทย ทำไมพูดอะไร ให้ไกลความจริงเข้าไว้แม้แต่เรื่องนี้มีหลักฐาน เป็นพระราชดำรัช เป็นพระราชประสงค์ชัดเจน แต่คนชงม.112(ชงมาหรือที่มามาจากเงื่อนไขสมัยตุลา19ที่บริบทสังคมพิเศษมาก) แต่เมื่อบริบทสังคมเปลี่ยนไป ที่สำคัญเจตนารมณ์ ในพระราชดำรัชชี้ชัดมาแบบนั้น มันค้านอย่างยิ่งกับเนื้อหาในม.112ครับ??? จากคุณ : อะตอม (ขอชื่ออะตอม) เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 14:05:15 A:171.98.190.10 X:

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามามุง . จากคุณ : ผีกรุแตก เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 16:46:37 A:171.99.1.201 X: