“จำนำข้าว” หมดเวลาทำนาบนหลังชาวนา

วันหนึ่ง ผ่านไปแถวอุรุพงษ์ ตาเหลือบไปเห็นป้ายเก่าแก่ เขียนว่า “สมาคมสตรีชาวนาไทย” ผมสะดุ้งเฮือก ตาเหลือก อุทานออกมาว่า “เฮ้ย มีอยู่ในโลกด้วยเหรอะวะ สมาคมนี่นะ” ด้วยเหตุที่ผมไม่เคยได้ยินได้ฟังชื่อมาก่อน จึงไม่รู้ว่าตั้งขึ้นมาเพื่อวัตถุประสงค์ใด หรือตั้งขึ้นมาเล่นโก้ๆ เอามันส์เข้าไว้ เพื่อจะได้บรรจุ “คุณหญิง”ท่านใดท่านหนึ่งให้เป็นนายกฯสมาคม ไม่รู้จริงๆ..เล่าสู่กันฟัง

ไม่นึกไม่ฝันว่านโยบายรับจำนำข้าวทุกเมล็ดของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จะสร้างความหายนะอย่างใหญ่หลวงถึงขนาดนี้ มิน่า คนถึงออกมาต่อต้านกันมากมาย ..แย่มาก

หายนะใหญ่หลวงที่ว่านั้น กำลังมาเยือนพ่อค้าข้าว-ผู้ส่งออกแห่งประเทศไทย ซึ่งแต่เดิมเคย  “ทำนาบนหลังชาวนา” มาทุกยุคทุกสมัยอย่างเพลิดเพลิน แต่เมื่อมาเจอนโยบายรับจำนำข้าวของรัฐบาลยิ่งลักษณ์เข้า..ก็เหมือนขาดน้ำทำนา

คนพวกนี้ ร่ำรวยมหาศาลบานตะไทมาหลายชั่วอายุคน กับการเป็นคนกลางซื้อข้าวจากชาวนาโดยกดราคาให้ต่ำที่สุด แล้วนำไปขายข้าวให้ต่างชาติในราคาสูงที่สุด บางที สูงเกินครึ่งของราคาที่ซื้อจากชาวนาเสียอีก เช่นซื้อตันละ 6000-7000 บาท แต่ขายออกไปตันละ 15000 บาท..กำไรเกินครึ่ง !


ในอดีต เสียงสะท้อนที่ชาวนาถูกเอารัดเอาเปรียบจากนายทุน พ่อค้า บรรดาเจ้าสัวทั้งหลาย มักจะผ่านออกมาบทเพลงลูกทุ่ง หนังละคร หรือนวนิยายที่มีอยู่ดาษดื่น แต่ก็เพียงแค่ระบายความรู้สึกอัดอั้นเท่านั้น ..ไม่มีปัญญาทำอะไรได้

ทุกยุคทุกสมัย ชาวนาไม่มีปัญญาจะปากมีเสียงกับนายทุนพวกนี้ ชาวนาเหมือนตัวอะไรสักตัวหนึ่ง ที่ถูกเลี้ยงไว้ให้ทำนาเพื่อผลิตข้าวให้นายทุนเหล่านี้นำไปขายต่อเท่านั้น เลี้ยงไว้ไม่ให้ตาย ..แต่บอนไซไม่ให้โต

ไม่เคยมีรัฐบาลชุดไหน ให้ความสำคัญกับชาวนา หรือเห็นความสำคัญของชาวนาที่ผลิตข้าวให้คนไทยและให้ชาวโลกกินอย่างสำคัญ จนไทยกลายเป็นผู้นำส่งออกข้าวอันดับหนึ่งของโลก..แชมป์ตลอดกาล

แต่ชาวนาไทย ได้อะไรจากการเป็นแชมป์ส่งออกข้าวบ้าง? หรือชาวนารู้สึกยินดีกับการเป็นแชมป์ส่งออกข้าวหรือเปล่า ? แล้วใครล่ะ ดีใจกับการเป็นแชมป์ส่งออก ? ไทยเป็นแชมป์ส่งออกข้าว แต่ชาวนาผู้ผลิตข้าว ยังมีชีวิตโกโรโกโส ..แล้วจะดีใจทำหอกอะไรกัน !


วันนี้ รัฐบาลยิ่งลักษณ์ ขวัญใจชาวนาไทย ได้พลิกประวัติศาสตร์ ด้วยนโยบายรับจำนำข้าวทุกเมล็ด สร้างความรู้สึกสมหวังให้กับชาวนาไทย อันเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศให้เจิดจ้า สมกับคำว่า..สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร !

การออกมาต่อต้านรัฐบาลของนายทุน พ่อค้า และพรรคพวกเพื่อนพ้องของนายทุนทั้งหลาย ก็ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะเคยหากินสบายๆ  อยู่ๆวันหนึ่งมีคนมาดึงอ้อยออกจากปากช้าง มันก็ย่อมมีปฏิกิริยาบ้าง..ไม่แปลก

พวกเขาเคยทำนาบนหลังชาวนามานาน ทั้งกดทั้งขี่ จนกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ เมื่อภาพมันถูกเปลี่ยนไปจากเดิม จากที่เคยนั่งอยู่บนรถเบ็นซ์ แล้วชี้มือสั่งการ ต้องกลายมางอนง้อชาวนา จากที่เคย “บังคับซื้อ” เป็น “ขอซื้อ”ข้าวกับชาวนาบ้าง มันก็เกิดความรูสึกฝืนๆ..ยังไม่ชิน !

ชาวนาเป็นเกษตรกรแขนงหนึ่ง แต่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ  การจะพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้า ต้องพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนส่วนใหญ่ให้ดีขึ้น ยกย่องให้เกียรติอาชีพชาวนาหรืออาชีพเกษตรกรด้านอื่นๆ ให้เป็นอาชีพที่มีเกียรติ เพราะอาชีพเหล่านี้เป็นฐานรากของไทยมาแสนนาน  และที่สำคัญ“ทำแล้วต้องอยู่ได้”..รัฐบาลมาถูกทางแล้ว

ทั้งนี้ ส่วนตัว ก็เห็นใจพ่อค้าและนายทุนด้วยเช่นกัน พวกเขาเองก็มีอาชีพด้านนี้อยู่ ซึ่งก็เป็นการ “พึ่งพากันในระบบ” ระหว่างพ่อค้ากับชาวนา ที่ผ่านมาหากมีแต่ชาวนาก็คงอยู่ไม่ได้ หรือมีแต่พ่อค้าก็คงลำบาก..จึงต้องถ้อยทีถ้อยอาศัย

แต่ที่ผ่านมา พ่อค้า นายทุนทั้งหลายนั้น ก็ได้กำไรจากหยาดเหยื่อของชาวนามานานมากแล้ว ถึงเวลาที่ท่านจะ “ลดความได้เปรียบทางสังคม”ลงบ้าง เผื่อแผ่ให้ชาวนาได้มีโอกาสลืมตาอ้าปากบ้าง ท่านก็จะอยู่ได้อีกนาน..เพราะชาวนาอยู่ได้

หากท่านให้โอกาสรัฐบาล ก็เหมือนให้โอกาสชาวนา ให้โอกาสชาวนา ก็เหมือนให้โอกาสประเทศชาติ ให้โอกาสประเทศชาติ ..ก็คือให้โอกาสตัวท่านเอง !


เขาพูดกันว่า ไม่เคยมีใครได้อะไรมา โดยที่ไม่มีการสูญเสียอะไรไป เช่นเดียวกับที่ไม่มีใครที่สูญเสียอะไรไป โดยที่ไม่เคยได้อะไรมา เสียเพื่อได้ และเมื่อได้ ก็ต้องยอมเสีย..เป็นสัจจธรรม !!!

จากคุณ	: ปลายอ้อกอแขม
เขียนเมื่อ	: 24 ต.ค. 55 16:13:47 A:171.97.65.142 X: