ผมมองอีกแง่ว่าคนเมืองมักจะ
ขี้โอ่ ขี้อิจฉา และขี้โกง มากกว่าคนพื้นบ้านที่ยังอยู่แบบเดิมๆเหมือนสมัยก่อน
การตัดสินใจเลือกใครจึงมาจากเหตุผลที่ต่างกัน
จึงมีคนนำเอาจุดนี้มาเป็นกลยุทธใช้ในการโฆษณาชวนเชื่อ
-ความขี้โอ่ว่าตัวเองมีการศึกษาสูงกว่า รวยกว่า คิดว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น
-ขี้อิจฉา เมื่อเห็นคนอื่นดีกว่าตน (ก็เพราะความขี้โอ่)
-ขี้โกง เป็นปัญหาในสังคมไทย จึงนำมาเป็นเหตุผลใช้เป็นข้ออ้างโจมตีผู้อื่น
คนเมืองที่มีสามข้อนี้สูง กอปรกับรับได้การโฆษณาชวนเชื่อมากจากสื่ออินเตอร์เนท
จึงมีโอกาสถูกชักจูงได้ง่ายกว่า ทำให้มีไบแอสสูง
ส่วนคนพื้นบ้านได้รับข้อมูลข่าวสารการการโฆษณาชวนเชื่อ (ผ่านอินเตอร์เนท) น้อย
กอปรกับไม่มีสามข้อที่ว่ามากนัก จึงไม่มีค่อยไบแอสมากนัก ดังนั้นการเลือกผู้แทนจึงเลือก
คนที่จะเข้ามาทำประโยชน์ให้ชุมชนของเขา มากกว่า หรือจากความนับหน้าถือตา
(จะสังเกตเห็นว่าคนพื้นบ้านแสดงความชื่นชม คนที่มีการศึกษา และพื้นฐานทางสังคมดีกว่า
อย่างยอมรับ ไม่แสดงออกถึงความอิจฉา )
ในอนาคต เมื่อความเจิญไปถึง คนพื้นบ้านก็คงไม่ต่างจากคนเมือง การโฆษณาชวนเชื่อเข้าถึง
เหมือนๆกัน แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นคงเอาการโฆษณาชวนเชื่อแบบเดิมๆมาใช้ไม่ได้ คงต้องพัฒนาขึ้นไปอีก