พ่อครับ ผมคิดถึงพ่อครับ จริงๆแล้วผมไม่รู้ว่าพ่ออยู่ที่ไหน ตอนนี้ผมก็ยังเป็นไอ้ปื้ดคนเดิมไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่ได้ทำงานดีๆ เหมือนที่พ่อตั้งใจจะให้ผมเป็น ตั้งแต่วันนั้นวันที่พ่อถูกจำกุมตัวข้อหาร่วมกันฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาชีวิตครอบครัวเราก็เริ่มนับถอยหลังสู่ความมืดมิด ผมกับน้องสาวต้องออกจากโรงเรียน แม่ต้องพาครอบครัวเราอพยพ ไปอยู่ถิ่นอื่น ทั้งๆที่พ่อและแม่กำลังสร้างหลักสร้างฐานกันอยู่ที่นี้อยู่แล้วลำพังผมเอง ด้วยความที่เป็นผู้ชาย ในครอบครัวผมไม่เคยอายเมื่อถูกเพื่อนๆล้อ พ่อเป็นฆาตกร เพราะ ยังไงๆ ผมก็เชื่อพ่ออยู่แล้วว่าพ่อไม่ได้ทำ ถึงแม้ว่าบ้านเราไม่ได้รวยล้นฟ้า แต่ก็ไม่อดอยาก ขนาดที่ต้องไปปล้น คนอื่นเค้ากินแต่ทว่าแม่กับน้องต้องถูกสังคมทั้งที่บ้าน และที่โรงเรียนพิพากษาว่าเป็นครอบครัว ของผู้ร้ายใจโหดเหี้ยม ด้วยเวลาไม่นานแม่ก็จากเราไปด้วยอาการป่วยที่เฝ้าแต่โทษตัวเองว่า ทำไมถึงไม่สามารถช่วยพ่อจากคดีที่ไม่เป็นธรรมนี้ได้ หลังจากนั้นผมกับน้องสาวก็แยกกันตามแต่โชคชะตากำหนด ล่าสุดที่ผมได้รับข่าวตอนนี้น้องสาวคนเดียวของผม ได้จากโลกนี้ไปแล้ว เพราะถูกเพื่อนกลุ่มเดียวกันประทุษร้ายทางเพศ
                                      พ่อครับ ผมจะทำอย่างไรกับ ชีวิตดีครับพ่อ เมื่อเวลาที่ผ่านมาผมรู้สึกว่า ชีวิตของพวกเราช่างไร้ค่าเสียเหลือเกินกว่าที่จะดำรงชีวิตอยู่ในประเทศนี้ได้เวลาผ่านไปเกือบ 20 ปีครับพ่อ คดีของพ่อได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาพิจารณาใหม่อีกครั้งครับ เค้าสรุปกันว่า อย่างไรรู้ไหมครับพ่อ เค้าว่าพ่อกับเพื่อนๆไม่ผิดครับใช่แล้วพ่อได้ยินไม่ผิดหรอกครับ พ่อกับเพื่อนไม่ผิดเลย ซักกระทงเดียวหลักฐานที่มีอยู่เมื่อครั้งอดีต เป็นหลักฐานเท็จทั้งสิ้นครับ ส่วนพยานบุคคลก็ถูกสร้างขึ้นมาเหมือนกัน แล้วล่าสุดการพิจารณาคดีศาลท่านก็สรุปว่า จะให้มีการชดใช้ค่าเสียหายให้กับครอบครัว ผู้เสียหาย ผมควรจะดีใจใช่ไหมพ่อ เปล่าเลยครับ ผมไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเงินหลายๆสิบล้าน ที่ครอบครัวเรากับเพื่อนๆพ่อจะได้รับมันมากมายแค่ไหนเพราะลำพังวันๆหนึ่งผมก็ไม่ได้ มีค่าใช้จ่ายอะไรมากมายอยู่แล้วแต่ถ้าเป็นไปได้ เงินทั้งหมดที่จะได้นี้ผมขอแลกกับความรัก ความอบอุ่นที่ผมต้องเสียไปในวัยเยาว์จะได้ไหมครับ ผมรู้ยังไงก็เป็นไปไม่ได้แต่พ่อไม่ต้องห่วงครับเงินอะไรนั้น น่ะผมไม่สนใจหรอกผมได้แต่ภาวนา ขอให้ระบบราชการของเรา เข้าใจถึงปัญหากับอีกหลายๆหมื่นครอบครัวที่ต้องตกสภาพเดียวกับเรา ถึงแม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม
                                   พ่อครับ อีกไม่นานหรอกครับผมจะตามพ่อไป แล้วเราจะได้อยู่ร่วมครอบครัวเราเหมือนเดิมครับ

            ป.ล.  พ่อครับ ผมคิดถึงพ่อครับ.

แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 46 22:27:54

แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 46 19:26:10