P2753483 โหวต สีเทา ๆ รัฐบาล ช่วงนี้ครับ เรื่องไหนน่าสนใจสุดครับ [สังคม]

ความคิดเห็นที่ 8

โอละเหวย โอละวา!
ยาม “ขาลง” อะไรที่ไม่เคยไรู้ได้เห็น ก็มีให้เห็น จาก “ซีอีโอ” ซูเปอร์ผู้นำ ต้องแปรสภาพมาเป็ฯพระรามเดินดง จะเป็นเพื่อแก้เคล็ด หรือหลบราหู ดาวพุธ หรืออะไรก็สุดแล้วแต่ ไม่ว่าจะจรลีไปไหน ทียังหลอกหลอน ตอกย้ำไล่ตามหลังจะฟังหรือไม่ก็ตามใจ ก็คือว่า โพลล์ทั้งหลายก็ยังบอกว่า “ขาลง”
ความเสื่อมเมื่อเกิดขึ้นเวลาใดล่ะก็ ห้ามยาก ยิ่งทำผิดพลาดซ้ำซากเพราะเจตนาแฝงเร้น เมื่ออหังการ ยโสโอหัง ตั้งแต่หัวจรดหาง เห็นชาวบ้านโง่เง่าเต่าตุ๋น ก็ทำให้สถานการณ์เลวร้ายยิ่งขึ้น เป็นพระรามเดินดง สลับบทพระยาน้อยชมตลาดวัดกระแสความนิยม ก็ทำให้เป็น “ซีอีโอละเหวย โอละวา” ไปอย่างช่วยไม่ได้จริง ๆ
กลายเป็น “พ่อหาบ” “ แม่หาบ” แบกไม้คานหาบตะกร้ามะม่วง อวดบรรดาลูกหาบให้ชื่นชมความเป็นคนเท้าติดดิน ความเป็นจริงก็คือ สมุน บริวาร ลูกหาบทั้งหลายก็เริ่มใจฝ่อ เมื่อเห็นสภาพ “ขาลง” ไม่หยุด ที่ยังปากแข็ง หวังสร้างราคารอบสุดท้าย ก็อ้างว่าเป็นเพราะฝ่ายค้าน ฝ่ายตรงข้ามจ้องล้มรัฐบาลต้องการดิสเครดิต แล้วแต่จะคิดได้
ถามหน่อยดิ ถ้าผู้บริหารบ้านเมืองมีพฤติกรรมโกงกินในแบบแยบยล โฉ่งฉ่าง ด้านได้
อายอดแล้ว ชาวบ้านจะเอาไว้หาพระแสงด้ามยาวอะไร? ถ้ามีเครดิตดี น่าเชื่อถือ มีคุณธรรม ไม่โกงกิน ใครจะไปทำอะไรได้ ทุกวันนี้ยังมีเครดิตอะไรเหลือ หลังจากหักกลบลบจากพฤติกรรมน่ารังเกียจ เช่น นโยบายงาบแบบมีเชิง การทับซ้อนของผลประโยชน์ หมกเม็ดไข้หวัดนก โกงข้อสอบ ไอทีวี โฮ่ย! สารพัด
ยิ่งเจอการ “ลองของ” ในวิกฤติภาคใต้ พนักงานการไฟฟ้า ประปา รัฐวิสาหกิจต่อต้านการเอาสมบัติของชาติไปขาย ต้องพิสูจน์ฝีมือเต็มที่ ก็ทำให้เห็นว่าที่ผ่านมาแล้วเป็นราคาคุย เมื่อเป็นเสียแบบนี้เอง จะให้ชาวบ้านงี่เง่า หลับหู หลับตา เชื่อมั่นศรัทธา ไม่มีวันหูตาสว่างเห็นความชั่วร้ายบ้างเรอะ? ผู้นำแบบไหน ถึงได้นิยมเอาพวก “ไอ้ห้อย ไอ้โหน“ หรือพวกประวัติด่างพร้อย อัปลักษณ์ มาเป็นบริวารล้อมรอบตัว เกาะเก้าอี้เหนียวแน่น หรือว่าทั้งแผ่นดินหาคนดีไม่ได้อีกแล้ว
คนดีย่อมไม่เอาพวกขี้ฉ้อ นักกินหัวคิว ต้นน้ำ ตามน้ำ ทวนน้ำ เป็น “มิสเตอร์ 20 เปอร์เซ็นต์” เจ้าพ่อ ผู้มีอิทธิพล มารับใช้หรือต้องการให้ทำงานสกปรกเฉพาะกิจ ช่วงนี้เดินสายแจกจ่ายโครงการ หวังซื้อใจพวกรากหญ้า ชาวบ้านเดาว่าอยากยุบสภา 500 เต็มแก่ แต่โดนคำพูดค้ำคอตัวเอง จริงมั้ยนิ? อิอิอิ!!!

ขาขึ้นหรือขาลง
รู้สึกว่าปัญหาภาคใต้ เป็นเรื่องที่รัฐบาลแก้เกมไม่ตก เปลี่ยนตัว เปลี่ยนแทคติก จนคนดูเวียนหัวก็ยังดูเหมือนว่าตกเป็นฝ่ายถูกบุกเข้าซัลโวประตูแล้วประตูเล่า นี่ว่ากันตามภาษาบอลนะ ยิ่งแก้ยิ่งยุ่ง เพราะผู้เล่นกะจะเลี้ยงเดี่ยวท่าเดียว ไม่ประสานงานเป็นทีมเหมือนฝ่ายตรงข้าม ฝ่ายเดียวกันดันใส่เสื้อคนละสีเสียอีก กรรมการเองยังเป่าฟาวล์ไม่ถูกเลย เล่นออฟไซค์กันแหลก
บางคนยิงประตูเท่าไรประตูอีกข้างเซฟได้หมด เลยใช้วิธีอุ้มประตูหนึ่งหนีไปดื้อ ๆ ไลน์แมนยกธงเท่าไรกรรมการก็ไม่เห็น นี่ก็จะใช้วิธีทุ่มเงินซื้อคนดู ให้หันมาเชียร์ แม้จะเล่นไม่เอาอ่าวก็ตาม เค้ารู้ว่าคนเล่นน่ะประเภทไม่มีดิวิชั่น แบบว่าถูกใบแดงไล่ออกมาจากที่อื่น แต่ดันเอามารวมทีมในระดับพรีเมียร์ลีก มันก็เล่นได้ฟอร์มแบบเนี้ยะโค้ชหรือผู้จัดการทีมระดับแชมป์โลก ก็คงทำให้ทีมชนะไม่ได้
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน จะไปซื้อทีมนักฟุตบอลระดับลิเวอร์พูล มาทำพระแสงด้ามหอกอะไร ในเมื่อมองข้ามพื้นฐานความสามารถของนักเตะ ซึ่งเป็นเบสิกของการทำทีม ตอนนี้คนดูเซ็งดูบอลคู่นี้แล้วล่ะ มีคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวกว่าและคนดูเป็นห่วงมากกว่า แต่รัฐบาลไม่สนใจเลย ก็คือ “ภัยแร้ง” เอ๊ยไม่ใช่ “ภัยแล้ง” น่ะ
“ภัยแล้ง” น่ะ คือน้ำไม่พอกับการเพาะปลูกและดำรงชีวิตของผู้คน แต่ “ภัยแร้ง” น่ะมันคนละเรื่อง เพราะภัยของแร้งนั้นมันมาลงกับงบประมาณ กับนโยบายกับอำนาจหน้าที่ แม้มันจะเป็นภัยระยะสั้นแค่ไม่กี่เดือน แต่มันก็เป็นปัญหาประจำปีซึ่งไม่มีรัฐบาลไหนเอาไปเป็นนโยบายการบริหารงาน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันเกิดผลกระทบขนาดไหนกับเศรษฐกิจ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันคือสาเหตุหนึ่งของความยากจนของประชาชนระดับรากหญ้า
เพาะปลูกไม่ได้เพราะไม่มีน้ำมาหล่นมาจากฟากฟ้า จะมีหลั่งลงมาได้ก็เพราะพ่อของพวกเค้า ที่เรียกว่า ฝนหลวง เมื่อต้องทิ้งไร่นาก็เท่ากับขาดทุนยับ แล้วต้องเป็นหนี้ พอมีน้ำกลับมาทำใหม่ ก็ต้องเอาเงินไปใช้หนี้ วังวนของชีวิตก็เป็นอย่างนี้ แล้วการลงทะเบียนคนจจนมันจะะช่วยอะไรได้บ้างเนี่ย แทนที่จะแก้ปัญหาเรื่องน้ำให้เกษตรกรเป็นการถาวร จะสร้างเขื่อน จะขุดแม่น้ำหรือจะวางท่อ ปลูกป่าอะไรก็ว่าเข้าไป ทุ่มเงินภาษีที่ผู้คนเสียให้เพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้
รับรองว่าคนดูกระทืบเท้าเป่าปากเชียร์สุดใจเลยจะบอกให้ ดีกว่าเอาเงินไปทิ้งในที่ที่เค้าไม่ต้องการ แถวภาคใต้ เค้าไม่ได้ต้องการเงินสักหน่อย เพราะเค้าไม่เคยเจอภัยแล้ง เค้าอยากได้คนที่เข้าใจพวกเค้า เคารพนับถือซึ่งกันและกัน ถ้อยที่ถ้อยอาศัย อยู่ร่วมกับพวกเค้า ไม่ใช่ไปข่มเหงรังแกเค้า ดูถูกเค้า ไม่พอใจก็อุ้มเค้าอะไรทำนองนั้น
แทนที่ผู้คนต้องทิ้งไร่นาเข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ ก็ว่าจ้างแรงงานพวกเขาซะเลย สร้างที่เก็บน้ำประดามี เอาไว้เก็บตกตอนน้ำท่วม เพื่อไว้ใช้ในหน้าแล้งและต่อ ๆ ไป ณ พื้นที่ของพวกเขานั่นแหละ เอาเงินที่พวกหนึ่งไม่ต้องการมาให้พวกที่ต้องการอย่างแท้จริง ๆ ไม่ดีกว่าหรือ มันหงุดหงิด และหาคำตอบพอที่จะอธิบายเหตุผลของข้อสงสัยนี้ไม่ได้ ชักหนักใจว่าปัญหาภาคใต้ จะแก้ได้มั้ยเนี่ย เห็นตัวอย่างด้านอื่นแล้ว จะขาขึ้นหรือขาลงชักสงสัย

จากคุณ : blue - [ 8 เม.ย. 47 07:02:45 A:203.151.230.45 X: ]