ความคิดเห็นที่ 1 นี่ยังไม่สำนึกตัวอีกหรือเนี่ย...ตายแล้ว!! ประชาชนทั้งชาติประทับใจและซาบซึ้งในบุญคุณมาก ที่ช่วยนำพาประเทศชาติไปสู่ความฉิบหายเป็นระยะเวลา ต่อเนื่องยาวนาน...จนพบจุดจบเมื่อปี 40 ประทับใจมากที่ช่วยให้เราเป็นประเทศผู้ส่งออก กระหรี่ และยาเสพติดมายาวนาน...ประทับใจมากที่ ประเทศไทยให้ความสำคัญกับถนนมากกว่า ระบบขนส่งมวลชน....ประทับใจ มากที่ทำให้ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนมันถ่างอย่างนี้.. ประทับใจมากที่ทำให้เด็กไทยโง่ที่สุดในอาเซียน... ขอขอบคุณบทบาทกุนซือเศรษฐกิจให้รัฐบาลปัญญานิ่ม ที่ไม่เคยพกนโยบายมาบริหารประเทศ พกแต่ปากมาอย่าง เดียว...และก็ไปกราบตีนคนในองค์กรนี้ช่วยชี้ทางสว่างให้ จนพากันฉิบหายวายวอดกันไปทุกหย่อมหญ้า..... ถ้ามีจิตสำนึก มีความละอายหรือเกรงกลัวต่อบาปบ้าง ควรลาออกไปเสีย...อย่าอยู่ให้เปลืองเงินเดือนหลวงเลย จากคุณ : Killer - [ 15 ก.ย. 47 22:15:05 A:203.118.100.30 X: TicketID:066056 ]

ความคิดเห็นที่ 2 44 ยังเป็นผู้ว่า กทม. ได้เลย จากคุณ : อิสรชน - [ 16 ก.ย. 47 00:37:58 A:61.90.36.31 X: TicketID:027068 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คนใน NESDB ลองบอกมาซิว่า รองเลขาธิการคนไหน มีคุณสมบัติเหมาะสมพอที่จะขึ้นเป็นเลขาธิการได้บ้างครับ จากคุณ : AQUANAUTS - [ 16 ก.ย. 47 07:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จริงๆแล้ว ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากให้การแต่งตั้งในระดับผู้บริหารระดับสูงขององค์กรนั้นๆ มาจากคนที่อยุ่ในองค์กรนั้นเอง มากกว่าที่จะเป็นคนของนักการเมืองที่มีอำนาจ ฝากมานะครับ เพราะอย่างน้อย การที่เป็นคนที่อยู่ในองค์กรนั้น จะทำให้สามารถเข้าใจระบบการทำงาน ปัญหา และอุปสรรคต่างๆภายในองค์กรนั้นๆ ได้ดีกว่า และก็ ไม่ก่อให้เกิดปัญหาความขัดแย้งในการปฏิบัตงาน ซึ่งจะส่งผลดีต่อการดำเนินงานขององค์กรนั้น ได้ดำเนินงานอย่างมีประสิทธิภาพและได้ประโยชน์ต่อส่วนรวมและประเทศชาติได้ครับ แต่ในเมื่อ ผลการพิจารณา ออกมาแบบนี้แล้ว ก็คงต้องยอมรับกับผลการพิจารณานั้นๆ ในเมื่อทางคณะของท่านผู้นำ นิยมชมชอบ บุคคลที่ชอบ"สร้างภาพลักษณ์ขององค์กร" มากกว่าสร้างสรรผลงานให้ออกไปสู่ภายนอกแล้ว เราก็คงจะต้องทำใจ และก็ ทำงานกันต่อไปล่ะครับ สุดท้ายนี้ ถ้าผลการดำเนินงาน หรือการคาดหมายตัวเลขทางเศรษฐกิจที่ออกมานั้น เป็นตัวเลขที่ไม่ได้ดั่งใจที่ท่านผู้นำได้ประกาศไว้ อันนี้ จะโทษเจ้าหน้าที่ที่ทำงานในองค์รนั้นๆ ไม่ได้นะครับ คงจะต้องไปโทษที่ทางท่านผู้นำเองนะครับ ที่อุตส่าห์เลือกคนที่จะมาเป็นคนคอยสร้างภาพให้ตัวเองดูดีแล้ว กลับมาทำให้ท่านผู้นำ ขายหน้าเสียเอง อันนี้ ก็ว่าอะไรไม่ได้นะครับ แล้วถ้ามีปัญหาตามมาภายหลัง ก็ต้องโทษไปทางท่านผู้นำนั่นแหละครับ จากคุณ : คุณเบ๊สะพานขาว - [ 16 ก.ย. 47 09:58:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ก็เป็นที่รู้ๆ กันอยู่แล้วว่ารัฐบาลชุดนี้คอมมิวนิสต์กลายๆจริงไหมครับท่าน ชาวไทยก็ต้องก้มหน้ากันต่อไป จากคุณ : นายสายลม - [ 16 ก.ย. 47 12:23:13 A:61.90.101.67 X: TicketID:072461 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอ่อ ทู้นี้เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับนายKILLER ************************** มันยอดเยี่ยมมากเลยนะจอร์จ จากคุณ : ป๋าค๊ะป๋าขา - [ 16 ก.ย. 47 12:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 วันพฤหัสบดีที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2547 รัฐบาลพูดความจริงเถอะ รับรองว่าเราไม่ห่อเหี่ยว นายกฯ ทักษิณ ชินวัตร ทำท่าหงุดหงิดกับสองหน่วยงานด้านเศรษฐกิจที่ปรับลดอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจลดลง ไปอยู่ที่ร้อยละ 5.5 ถึง 6 เพราะท่านต้องการตัวเลขสูงกว่านั้น ท่านบอกว่า "รัฐบาลไม่เป็นห่วงเรื่องนี้ เพียงทำงานให้ดี ใครอยากทำนายให้ทำนายไป แต่อย่าทำนายให้คนห่อเหี่ยว ปัญหาต้องสู้กับมัน..." เหมือนนายกฯ เป็นห่วงว่า ประชาชนจะ "ห่อเหี่ยว" ถ้าตัวเลขเศรษฐกิจไม่สวย เหมือนนายกฯ คิดว่าธนาคารแห่งประเทศไทยกับคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ จะพยากรณ์อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจไม่ได้ตามที่นายกฯ อยากได้ ผมไม่รู้ว่าคนทำงานสองแห่งนี้ "ห่อเหี่ยว" หรือเปล่า แต่ยืนยันกับนายกฯ ได้ว่าประชาชนทั่วไปไม่ได้ห่อเหี่ยวกับตัวเลข ถ้าตัวเลขที่ต่ำลงนั้นสะท้อนความเป็นจริง ประชาชนกลับจะต้องยินดีที่มีคนกล้าเสนอตัวเลขจริงๆ ตามหลักวิชาการที่ไม่จำเป็นต้องเอาใจนักการเมือง ทุกวันนี้ที่ผู้คนจะ "ห่อเหี่ยว" ก็เมื่อไม่แน่ใจว่าข้าราชการนั้นกล้าพูดความจริงหรือเปล่า เพราะยิ่งนับวันก็ยิ่งไม่แน่ใจว่า คนกล้าในรัฐบาลยังมีเหลือให้บอกกล่าวเรื่องจริงกับเรา ชาวบ้านไม่ห่อเหี่ยวถ้ารู้ความจริง จะห่อเหี่ยวก็ต่อเมื่อสงสัยว่าสิ่งที่เราได้ยินได้ฟังจากรัฐบาลนั้นเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน อัตราการโตของประเทศไม่จำเป็นต้องพุ่งสูงให้หวาดเสียวกันไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าเรามีพื้นฐานรองรับที่หนาแน่นมากน้อยเพียงใด เดิมบอกว่าจะโตร้อยละ 8 เราก็แปลกใจอยู่แล้วว่า ใครไปฉีดยาปลุก หรือโด๊ปด้วยสเตียรอยด์อะไรหรือเปล่า ยิ่งพอใครในรัฐบาลมาบอกว่า เผลอๆ อาจจะโตด้วยเลขสองหลักด้วยซ้ำ ชาวบ้านที่เขาติดตามข่าวสาร และตรวจหาข้อเท็จจริงก็ยิ่งเสียวไส้ว่า นี่มันจะดีอะไรได้ขนาดนั้น แต่เมื่อแบงก์ชาติกับสภาพัฒน์เสนอภาพใหม่เพราะราคาน้ำมัน ปัญหาปักษ์ใต้และหวัดนก แล้วบอกว่าน่าจะปรับลงมาในระดับที่สมน้ำสมเนื้อกับความเป็นจริงที่ร้อยละ 6 ก็ทำให้ชาวประชาใจชื้นขึ้นมาบ้าง ใจชื้น ทั้งๆ ที่ตัวเลขลดลงเพราะอะไร? เพราะเชื่อในการคาดการณ์ของคนที่อยู่กับตัวเลขและบอกความจริงกับเรา ผู้นำเป็นห่วงว่าเราจะ "ห่อเหี่ยว" ทำไม? เรากลัวผู้นำที่ต้องการให้เรา "หลงระเริง" เพราะความไม่เจียมเนื้อเจียมตัวมากกว่า รัฐบาลอาจจะวัดความสำเร็จของตัวเองด้วยตัวเลข แต่ชาวบ้านวัดด้วยระดับคุณภาพของชีวิตที่จับต้องได้ รัฐบาลห่อเหี่ยวกับตัวเลข อย่าโยนความห่อเหี่ยวนั้นมาให้ชาวบ้านเลย จากคุณ : จาก คมชัดลึก - [ 16 ก.ย. 47 13:18:27 A:10.20.32.238 X:203.149.16.13 TicketID:065537 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คนจนพุ่ง8ล.รับเส้นยากจนใหม่ รองสศช.ถาม"คนในไม่ดียังไง" ข้าราชการ สศช.นัดแต่งดำประท้วงใหญ่ ทันทีที่"อำพน"ก้าวเข้านั่งเก้าอี้เลขาธิการ ด้านรองเลขาฯข้องใจ คนเก่าที่อยู่มา 20 ปี ไม่เหมาะสมยังไง "จักรมณฑ์"เชื่อ รบ.ไม่สั่งซ้ายขวา-หันปั้นจีดีพี คนจนพุ่ง8ล.หลังปรับระดับเส้นความยากจนใหม่ ภายหลังจากที่ประชุมคณะรัฐมนตรี(ครม.) เมื่อวันที่ 14 กันยายน มีมติแต่งตั้งนายอำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตร และสหกรณ์ ดำรงตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ(สศช.) แทนนายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช ซึ่งสร้างความช็อกให้กับข้าราชการ สศช. เพราะยังไม่เคยเห็นว่านายอำพน มีผลงานที่เหมาะสมโดดเด่นเพียงพอที่จะดำรงตำแหน่งสำคัญดังกล่าว จนมีกระแสข่าวว่าข้าราชการ สศช.เตรียมแต่งชุดดำประท้วง นั้น ***"อำพน"ไม่เชื่อถูกแต่งดำประท้วง เมื่อวันที่ 15 กันยายน นายอำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตร และสหกรณ์ ในฐานะว่าที่เลขาธิการ สศช. กล่าวกรณีข้าราชการ สศช.เตรียมต่อต้านว่า ไม่รู้สึกหนักใจ เพราะการเข้าไปดำรงตำแหน่งครั้งนี้เป็นการตัดสินใจของผู้บริหารสูงสุดในประเทศที่ต้องการให้ตนเข้าไปเปลี่ยนแปลงระบบการบริหารงานใหม่ภายใน สศช.ให้ดีขึ้น ซึ่งเคยมีกรณีนำคนนอกไปบริหารงานองค์กร เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง "ส่วนที่มีการพูดกันว่ากระแสคัดค้านจะรุนแรงมากถึงขั้นมีการแต่งชุดดำประท้วงนั้น คงไม่จริง เพราะจากที่ส่งเจ้าหน้าที่ไปดูสถานการณ์ใน สศช.ในช่วงเช้าวันเดียวกันนี้ ไม่พบว่ามีการแต่งชุดดำใน สศช.แต่อย่างใด" นายอำพนกล่าว และว่าส่วนที่มีการตั้งข้อสังเกตว่าการคัดค้าน น่าจะมาจากความขัดแย้งเรื่องการสรุปผลตัวเลขผลิตภัณฑ์มวลรวม(จีดีพี)ภาคเกษตร ที่ตนเคยคัดค้านว่าข้อมูล สศช.ไม่ตรงกับข้อเท็จจริงว่า คงไม่ใช่เรื่องนี้ น่าจะเป็นความสับสนด้านข้อมูลเพราะตนไม่ได้คัดค้านข้อมูลตัวเลขจีดีพีดังกล่าว ตรงกันข้ามกลับเป็นผู้สนับสนุนมากกว่า ***ปฏิเสธรับลูกดันจีเอ็มโอ-เอฟทีเอ ส่วนกรณีที่มีข่าวว่าต้องการโยกย้ายตนไป สศช.เพื่อรับหน้าที่เจรจากับต่างประเทศเรื่องจีเอ็มโอ และเอฟทีเอนั้น นายอำพนยืนยันว่า ไม่เป็นความจริง แม้ว่าภาพการดำเนินงานเรื่องจีเอ็มโอจะมีความผูกพันกับตน "ช่วงนี้ผมคงต้องยุติการให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับการโยกย้ายตำแหน่งไว้ก่อน เนื่องจากได้รับแจ้งจากผู้ใหญ่ว่า เกรงว่าจะตกเป็นเป้าของการวิพากษ์วิจารณ์ อย่างไรก็ตาม หลังจากปรึกษาผู้หลักผู้ใหญ่แล้ว จะเปิดแถลงข่าวอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการบริหารงาน และทิศทางของ สศช." นายอำพนกล่าว ***ขรก.นัดแต่งดำประท้วงใหญ่ รายงานข่าวจาก สศช.แจ้งว่า จากการติดตามความเคลื่อนไหวของเจ้าหน้าที่ สศช.ช่วงเช้าวันที่ 15 กันยายนพบว่ามีการนัดแต่งชุดดำเพียงกลุ่มคน 10-15 คน แต่จะนัดแต่งชุดดำทั้งองค์กรในวันที่นายอำพนเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ด้านนายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี กล่าวกรณีข้าราชการ สศช. ไม่พอใจ ว่า เรื่องนี้เป็นดุลพินิจของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี และ ครม. ในการเลือกสรรคนที่คิดว่ามีคุณสมบัติที่จะตอบสนองแนวทางการแก้ปัญหาเศรษฐกิจของรัฐบาลได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นคนจากหน่วยงานเดียวกันขึ้นมารับตำแหน่ง ที่ผ่านมาเลขาธิการสศช.มาจากหน่วยงานอื่น ยุคนี้เป็นยุคปฏิรูป การที่ข้าราชการจะไปคิดว่า เลขาธิการ สศช.ต้องมาจากคนที่เป็นลูกหม้อคงไม่ได้ ***รองเลขาฯข้องใจคนเก่าไม่ดียังไง นางสาววิไลพร ลิ่วเกษมศานติ์ รองเลขาธิการ สศช. กล่าวถึงกรณีแต่งตั้งนายอำพนเป็นเลขาธิการ สศช.ว่า ในเมื่อ ครม.มีมติแต่งตั้งเลขาธิการ สศช.คนใหม่ คงต้องมีการหารือกันว่าต้องทำอะไรบ้าง ซึ่งจากการที่ฟังนายวิษณุ ต้องการให้ สศช.ทำอะไรที่เปลี่ยนไปจากเดิม เพื่อให้สอดคล้องกับสถานการณ์ และเป็นที่ยอมรับของส่วนรวมและประชาชน ส่วนกรณีที่มีกระแสความไม่พอใจจากข้าราชการ สศช.และจะแต่งชำดำประท้วงนั้น รองเลขาธิการ สศช.กล่าวว่า "เพิ่งอ่านจากหนังสือพิมพ์เหมือนกัน ไม่ทราบมาก่อน แต่คิดว่าคนที่ทำงานตรงนี้มานานเป็น 20 ปี ก็อยากจะหารือเหมือนกันว่าที่เขาทำกันมาไม่เหมาะสมอย่างไร" ต่อคำถามที่ว่าเลขาธิการ สศช.มาจากคนนอก จะมีปัญหาในการทำงานหรือไม่ นางสาววิไลพรกล่าวว่า จะคนนอกหรือคนในก็ข้าราชการเหมือนกัน และตำแหน่งเลขาธิการ สศช.ก็มีภารกิจตามกฎหมายอยู่แล้ว ส่วนอย่างอื่นก็แล้วแต่รัฐบาลจะมอบหมาย แต่อย่างหนึ่งก็คือจะต้องไม่ให้ทำอะไรที่เกินขอบเขต ผู้สื่อข่าวถามว่า เป็นเพราะคนในไม่สามารถตอบสนองนโยบายรัฐบาลได้ รองเลขาธิการ สศช.กล่าวว่า ไม่ทราบ ต้องไปถามคนที่แต่งตั้ง ***"จักรมณฑ์"รับคนสศช.เสียใจ-ช็อก นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช เลขาธิการ สศช.กล่าวถึงกรณีที่มีข่าวว่าเจ้าหน้าที่ สศช.จะใส่ชุดดำประท้วงการแต่งตั้งนายอำพนเป็นเลขาธิการ สศช.คนใหม่ว่า ไม่เป็นความจริง แต่การที่มีเจ้าหน้าที่บางคนใส่ชุดดำ ก็คงไม่ใช่การประท้วง เพราะชุดสีดำเป็นสีพื้นฐานและเป็นที่นิยมกันอยู่ในขณะนี้ "จริงๆ แล้วทุกคนก็อยากเห็นคนใน สศช.ขึ้นมาเป็นเลขาธิการคนใหม่ แต่ทั้งหมดก็ขึ้นกับการตัดสินใจของคณะรัฐมนตรี(ครม.) เมื่อมีการแต่งตั้งนายอำพน ทุกคนเลยช็อก ประหลาดใจ และเสียใจ เพราะรายชื่อที่เสนอไปก่อนหน้านี้ไม่มีชื่อนายอำพน" นายจักรมณฑ์กล่าว ***เชื่อรบ.ไม่แทรกแซงตัวเลขจีดีพี นายจักรมณฑ์กล่าวอีกว่า คุณสมบัติของเลขาธิการ สศช.ต้องมีไม่น้อยกว่า 3 ใน 5 ข้อ คือ 1.ต้องมีความรู้เชิงวิชาการบ้าง 2.ต้องสามารถนำเสนอเรื่องต่อสาธารณชนให้เข้าใจได้ 3.สามารถเสนอแนะในที่ประชุม ครม.ได้รู้เรื่อง 4.สามารถประสานงานกับหน่วยงานราชการต่างๆ ได้ หาก สศช.จะขัดกับใครต้องเป็นการขัดในเชิงวิชาการเท่านั้น ไม่ใช่การเข้ากับกระทรวงไหนไม่ได้ และ 5.ต้องเก่งในเรื่องการต่างประเทศ ผู้สื่อข่าวถามว่า มีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงใด ที่จะให้เลขาธิการ สศช.คนใหม่เป็นโฆษกเศรษฐกิจ นายจักรมณฑ์กล่าวว่า มีความเป็นไปได้ ผู้สื่อข่าวถามว่า การแต่งตั้งนายอำพน อาจทำให้การเมืองเข้ามาแทรกแซงการกำหนดตัวเลขจีดีพีของ สศช.หรือไม่ นายจักรมณฑ์กล่าวว่า เป็นไปไม่ได้ เพราะตัวเลขที่หน่วยงานส่งมา เป็นสถิติ และความน่าเชื่อถือของข้อมูลเศรษฐกิจของไทยก็อยู่ระดับต้นๆ ของภูมิภาคเอเชีย ที่มาของข่าว อ่านรายละเอียดได้ที่ http://www.matichon.co.th/ จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 16 ก.ย. 47 14:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าดูตามอาวุโสยังอีกนานกว่าจะเดินมาถึงจุดนี้ เว้นแต่มีคนจับยัดครับ หลายคนกังวลว่า ต่อไปตัวเลขจีดีพีจะขาดความน่าเชื่อถือ เพราะจะมีการปั่นตัวเลขให้สอดรับกับการปั๊มตัวเลขทางเศรษฐกิจของรัฐบาล ก็จับตา GDP ตามใบสั่งให้ดีก็แล้วกันนะครับ จากคุณ : *bonny - [ 16 ก.ย. 47 15:10:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อไหร่่ครับเมื่อไหร่ ที่ข้าราชการที่ทนทำงานเพื่ออุดมการณ์เพื่อชาติจะพ้นจากความคิดเห็นของนักการเมืองสักที นักการเมืองที่เข้ามาได้เพราะอามิส เข้ามามีอำนาจเหนือความชอบธรรมของความอุตสาห์ทุกข์มาเพื่อความดีที่จะได้รับเป็นผลตอบแทน ข้าราชการทนทุกข์ยากลำบากมาเวลากว่าสิบยี่สิบปีทนอดอยากยากแค้นความคิดของข้าราชการไทยมีแค่เพียงต้องการเกียรติยศชื่อเสียงเท่านั้น แล้วตอนนี้รัฐมนตรี หรือนายกรัฐมนตรี ที่เข้ามาบริหารงานประเทศเพียงชั่วข้ามคืนข้ามวัน เพียงมีเงินมากองนี่น่ะนะ มาทำลายอุดมการณ์ของข้าราชการที่จงรักภักดีต่อชาติ ไม่เหมาะมัง กฎหมายน่ะเค้ามีไว้เพื่อพัฒนาประเทศชาตินะครับ ไม่ได้เพื่อให้หาประโยชน์ใส่ตัวเองเมื่อมีกฎหมายอยู่ในมือขอให้ใช้กฎหมายเพื่อพัฒนาประเทศชาตินะครับ อย่าลืมนะครับว่านอกจากกฎหมายแล้วยังมีกฎแห่งสังคมอีกนะครับ จากคุณ : ครุฑ - [ 16 ก.ย. 47 18:15:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ส่งสมคิดไปดูแลตลาดหุ้นอย่างใกล้ชิด ส่ง อีตาคนนี้มาดูแล GDP อย่างใกล้ชิด ... 55555 งวดหน้า อยากให้อัตราเติบโตเป็นเท่าไหร่ขอให้บอก ไม่ต้องกระตุ้นรากหญ้าให้ ผ่อนมือถือให้เหนื่อย โทรหาเด็กเส้นเด็กเส้นๆ ออกแถลงให้ทันที จากคุณ : ก่อนปี 40ก็มาแนวนี้..เฮ้อ - [ 16 ก.ย. 47 18:20:02 A:203.113.39.10 X:203.150.217.111 TicketID:053932 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เรื่องนี้ ถ้าไม่ใช่อำพนอาจไม่เป็นเรื่องเท่านี้ คนในวงราชการเขารู้กันดีว่า อันดร.กบคนนี้ เก่งกล้าสามารถแค่ไหน ได้ดิบได้ดีมาเพราะอะไร ด้วยวิธีใด คนสภาพัฒน์จึงช็อคมากเป็นพิเศษ เมื่อรู้ว่าอำพนคนนี้จะมาเป็นนาย ส่วนที่คุณคิลเลอร์ไปโยนสาเหตุของปัญหาทุกอย่างไว้ที่สภาพัฒน์นั้น ก้ไม่แปลกใจอะไร เพราะคงไม่รู้เรื่องการทำงานของสภาพัฒน์จริงๆ เอาเป็นว่าถ้ารัฐบาลทำตามที่สภาพัฒน์ว่าทุกอย่างจริง ป่านนี้เมืองไทยมีสนามบินหนองงูเห่าไปนานแล้วค่ะคุณขา ..................... จากคุณ : เด็กสภาพัฒน์ - [ 16 ก.ย. 47 18:49:32 A:203.155.74.69 X: TicketID:031956 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สนามบินหนองงูเห่านี่มัน...มีมาก่อนรํฐบาลนี้ตั้งสองสามรัฐบาลก่อนแล้วไม่ใช่เหรอ...คุณเด็กสภาพัฒ์... ทำไม...ว่ารัฐบาลนี้ละ... อาจจะเป็นเพราะรัฐบาลที่ผ่านๆมา...จูนกับสภาพัฒ์ไม่ติด เรื่องต่างๆมันถึงจบไม่ได้ซะที... นี่อาจเป็นวิธีคิดใหม่ทำใหม่ก็ได้.... ถ้ามันไม่workตอนนั้นค่อยโวยวายแต่งดำแต่งแดงก็ไม่สายนี่...เพราะจ้องจะเล่นกันอยู่แล้ว หรือว่า...กลัวเสียอำนาจ..เสียตำแหน่งงาน..ที่วันๆนั่งบวกลบคูณหารเสร็จแล้วก้อเดินไปเดินมา..ไม่เห็นมีงานอะไรเลย..ในสภาพัฒ์ จากคุณ : บัวใต้น้ำ - [ 16 ก.ย. 47 20:55:57 A:202.5.88.135 X: TicketID:071084 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับเด็กสภาพัฒน์ครับ การที่อะไรไม่ดีแล้วไปโทษหน่วยงานอย่างสภาพัฒน์นี่ก็ตลกไปหน่อยล่ะ ยังไงก็ตอนนี้สภาพัฒน์หมดความขลังเสียแล้วล่ะครับ คงเป็นได้แค่หน่วยงานประสานแปลงนโยบายไทยรักไทยให้เป็นวาระแห่งชาติก็เท่านั้น หวังว่ายังคงหลงเหลือแบงค์ชาติอยู่อีกสักแห่งที่ไม่ถูกแทรกแซงโดยรัฐบาลนี้นะ จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 16 ก.ย. 47 21:29:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นเรื่องแปลกประหลาดดี แต่ก็ลองให้เค้าทำงานไปก่อน แล้วค่อยด่า ก็ยังทัน คนอายุน้อย ใช่ว่าจะไม่เก่ง ไปซะหมด ดูอย่างคุณปุระชัย ตอนอยู่นิด้า ก็อายุไม่เท่าไหร่ ยังทำงานได้เก่ง งานนี้ไม่ได้เข้าข้างรัฐบาล แต่ลองให้โอกาสคนๆนึง ก็น่าจะเป็นการเปิดใจที่ดีค่ะ จากคุณ : ด้วยดินสอและน้ำตา - [ 17 ก.ย. 47 02:22:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปุระชัยเนี่ยนะทำงานเก่ง เห็นไปทำที่ไหนก้มีปัญหาไปทั่ว เป็นประเภทมี E.Q ต่ำหนะ คิดว่าตัวเองเก่งคนเดียว ใครมีความคิดไม่ตรงกับมัน มันก้คิดว่าเขาเป็นศัตรู เเล้วไอ killer เนี่ย มีความรู้เเค่หางอึ่ง ไม่ต้องมาเขียนเเสดงความโง่ก็ได้ มันไม่ใช่ความผิดสภาพัฒฯ เลย นี่ถ้าไม่มีความรู้นะก็เอาเวลาไปเรียนเพิ่มเติมดีกว่านะ ดีกว่ามาเขียนให้คนอื่นเข้าใจผิด จากคุณ : เบื่อพวกมั่ว - [ 17 ก.ย. 47 09:22:49 A:161.200.255.161 X: TicketID:057781 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่ใช่ใบสั่งแต่ส่งมา แต่งตั้งข้าราชการทีหนึ่งก็มีเรื่องให้พูดกันทุกที ถือเป็นเรื่องปกติ ถ้าไม่มีเรื่องให้พูดถึงต่างหากที่ถือว่าไม่ปกติ การพิจารณาแต่งตั้งตำแหน่งปลัดกระทรวงหรือเทียบเท่า (ระดับ 11) ครั้งนี้ ใช้วิธีให้ผู้มีคุณสมบัติครบแสดงความจำนง ก็ปรากฏว่ามีทั้งที่ที่แสดงความจำนงมาและบางแห่งก็ไม่มี แต่ถึงไม่มีก็ไม่เป็นไรใช้วิธีสรรหาเอาก็ได้ เอาเป็นว่าการแต่งตั้งครั้งนี้ทุกตำแหน่งถูกใจคนแต่งตั้งหมด ตำแหน่งที่แต่งตั้งแล้วดูเหมือนมีปัญหาให้วิพากษ์วิจารณ์กันมากคือ ตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ที่ชาวบ้านเรียกกันสั้น ๆ ว่า สภาพัฒน์ อำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เหาะข้ามห้วยมาเป็นเลขาธิการสภาพัฒน์ ชนิดที่บางคนบอกว่า "ฟ้าผ่า" ไม่มีใครติดใจในเรื่องความรู้ความสามารถ แต่ข้องใจที่เอาคนนอกมา ดร.วิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี เป็นคนการันตีว่าเลือกมาแล้วอย่างดี แม้รองฯอำพนจะจบปริญญาตรีทางเกษตร แต่ก็จบปริญญาโทและเอกทางเศรษฐศาสตร์ ส่วนที่มีคนสงสัยว่าเป็น "ใบสั่ง" ทางการเมือง ดร.วิษณุย้อนถามว่า "ที่ถามแปลว่าอะไร" แล้วบอกว่าในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชาหน่วยงานนี้ ดูแล้วว่าเราต้องการคนอย่างนี้ ครับ ใครที่สงสัยว่าเป็น "ใบสั่ง" หรือไม่ เลิกสงสัยได้แล้ว เพราะท่านอำพนบอกเองว่า ความรู้สึกส่วนตัวมีความภูมิใจ เพราะตำแหน่งนี้มีความสำคัญมาก ซึ่งนายกรัฐมนตรีเป็นผู้พิจารณาเอง หมายความว่า ไม่ใช่ใบสั่ง แต่นายกรัฐมนตรีอยากได้ สำหรับ จักรมณฑ์ ผาสุกวนิช เลขาธิการสภาพัฒน์ ว่าที่เป็นปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม บอกว่ารู้สึกผิดหวังและเสียใจบ้างเล็กน้อย ไม่ได้เสียใจที่ได้ท่านอำพนมาอยู่สภาพัฒน์ แต่เพราะอยากให้คนในสภาพัฒน์ได้ขึ้น แบบนี้เรียกว่าเสียใจแทนบรรดาท่านรองฯที่ไม่ได้ขยับเก้าอี้มากกว่า แล้วท่านจักรมณฑ์ก็บอกว่าไม่มีปัญหาอะไร ท่านอำพนคงทำงานร่วมกับคนสภาพัฒน์ได้ ว่ากันว่าคนที่เป็นเลขาธิการสภาพัฒน์นั้น ปฏิบัติกันมาจนเป็นวัฒนธรรมจะองเอาคนในขึ้น หรือไม่ก็เคยทำงานที่สภาพัฒน์มาก่อน อย่างเช่น จักรมณฑ์ หรือ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล เพิ่งมีครั้งนี้แหละที่เป็นคนแปลกหน้า 100 เปอร์เซ็นต์ แถมอายุยังไม่ครบ 50 ดี ดร.สุเมธให้สัมภาษณ์ผ่านวิทยุบีบีซี ภาคภาษาไทย ออกอากาศมาจากกรุงลอนดอน ในวันที่มีมติ ครม. ออกมาว่า ถือเป็นวัฒนธรรมองคŒกรของสภาพัฒน์ ไม่เคยเอาคนนอกมาเป็นเลขาธิการ แต่ก็ไม่ถือเป็นเรื่องผิดที่เอาคนนอกมา เพราะเป็นอำนาจ ของฝ่ายบริหาร แล้วท่านยังพูดถึงการทำงานของสภาพัฒน์ที่มีรูปแบบการทำงานเป็นตัวของตัวเอง ไม่คล้อยตามการชี้นำของฝ่ายการเมือง ใครมาทำหน้าที่ก็ต้องยึดถือตามนี้ ดร.สุเมธคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ออกมาพูดย้ำเกี่ยวกับปัญหาทุจริตคอร์รัปชันในบ้านเมือง จนทำให้คนได้ฟังบางคนลมออกหูหลายตลบ ปัจจุบันท่านเป็นเลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา และประธานมูลนิธิประเทศไทยใสสะอาด เมื่อไม่กี่วันนี้ท่านบอกว่า ถ้าระบบดี มีนักธุรกิจดี ๆ มีข้าราชการดี ๆ ก็จะทำให้ประเทศชาติอยู่รอด แต่ถ้าระบบไม่ดี มีคนเก่งบวกคนโกงจะทำให้โกงแบบพิลึกกึกกือ คนเก่งอย่างเดียวไม่ได้จะต้องดีด้วย ได้ยิน ดร.สุเมธพูดแบบนี้ท่านเลขาฯสภาพัฒน์ คนใหม่คงใจชื้นขึ้น ระบบเขาดีอยู่แล้ว แถมตัวเองทั้งเก่งทั้งดี แบบนี้งานการก็ไปโลด. กำแหง ภริตานนท์ จากคุณ : ข่าว เดลินิวส์ - [ 17 ก.ย. 47 11:11:11 A:10.20.32.238 X:203.149.16.14 TicketID:065537 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สัญญานร้าย...หนี้ภาคครัวเรือนพุ่ง จากตัวเลขหนี้ภาคครัวเรือนที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) ต้องติดตามดูแล และระมัดระวังปัญหาหนี้ภาคครัวเรือนอย่างใกล้ชิด ถึงแม้ว่าตัวเลขในระดับปัจจุบันจะยังไม่ก่อให้เกิดปัญหาต่อเสถียรภาพของเศรษฐกิจก็ตาม !! เพราะแนวโน้มที่ประชาชนจะก่อหนี้เพิ่มขึ้นมีความเป็นไปได้สูง เนื่องจากอัตราดอกเบี้ยยังอยู่ในระดับต่ำประชาชนจึงนำเงินไปลงทุนอื่น ๆ หรือซื้อบ้าน และรถยนต์ มากกว่าที่จะนำไปฝากธนาคารที่ได้ดอกเบี้ยต่ำเกือบ ๆ ติดดิน นอกจากนี้ในปัจจุบันประชาชนสามารถเข้าถึงแหล่งเงินทุนได้ง่ายขึ้น ทั้งจาก นโยบายของรัฐบาล ที่ออกมาเพื่อเอื้ออาทรต่อคนในระดับกลางและรากหญ้า รวมถึงการที่สถาบันการเงินและไม่ใช่สถาบันการเงิน วิ่งแข่งขัน กันปล่อยสินเชื่อจนฝุ่นตลบ โดยเฉพาะสินเชื่อส่วนบุคคลที่มีการขยายตัวอย่างสูงในช่วงที่ผ่านมา เนื่องจากผู้ดำเนินธุรกิจเร่งขยายฐานลูกค้า นอกจากนี้ยังมีผู้ดำเนินธุรกิจรายใหม่เข้ามาแข่งขันในตลาดมากขึ้น ซึ่งรวมถึงธนาคารพาณิชย์ที่เริ่มหันมาให้ความสนใจในการดำเนินธุรกิจสินเชื่อส่วนบุคคลและสินเชื่อรายย่อยมากขึ้น !! ส่วนธุรกิจบัตรเครดิตก็เป็นธุรกิจที่มีการแข่งขันกันอย่างเข้มข้นจำนวนบัตรมีการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง โดยสิ้นไตรมาส 2 ของปีนี้ จำนวนบัตรเครดิตในระบบมีทั้งสิ้น 8,021,238 ล้านบัตร เพิ่มขึ้น 32.33% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน แต่หากเทียบกับไตรมาสแรกมีจำนวนบัตรเพิ่มขึ้น 661,332 บัตร นอกจากนี้การใช้จ่ายผ่านบัตรของผู้ถือบัตรมาจากการเบิกถอนเงินสดเพิ่มขึ้นมาก จาก 24,423 ล้านบาท ในไตรมาสที่ 1 มาอยู่ที่ 30,901 ล้านบาท ในไตรมาส 2 ซึ่งเพิ่มขึ้นถึง 55% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน แสดงให้เห็นว่า ผู้ถือบัตรนิยมใช้บัตรเบิกเงินด่วนมากขึ้น ทั้งหมดจึงเป็นปัจจัยให้ประชาชนก่อหนี้เพิ่มขึ้น ทั้งนี้จากงานวิจัยของธปท. เรื่อง "ภาวะหนี้ครัวเรือน : ความเสี่ยงและนัยเชิงนโยบาย" ซึ่งจัดทำโดย ดร.ยรรยง ไทยเจริญ ดร.เกียรติพงศ์ อริยปรัชญา และนายสมศักดิ์ วงศ์ปัญญาการ เศรษฐกร ของ ธปท. พบว่า หนี้ภาคครัวเรือนของไทยยังขยายตัวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและขยายตัวสูงกว่ารายได้ แต่ก็ยังถือว่าอยู่ในระดับที่สามารถบริหารจัดการได้ โดยตัวเลขหนี้ภาคครัวเรือนของไทยเมื่อสิ้นไตรมาสแรกของปี 2547 นี้ ขยายตัวที่ระดับ 35% หรือประมาณ 110,566 บาทต่อครัวเรือน เทียบกับปี 45 ขยายตัว 20% ส่วนอัตราเพิ่มของรายได้ทั้งปีต่อครัวเรือน ในไตรมาสแรกปีนี้ขยายตัวต่ำกว่า 10% เทียบกับปี 45 ขยายตัวสูงกว่า 10% ทำให้สัดส่วนหนี้ต่อรายได้เฉลี่ยเพิ่มขึ้นเป็น 62% จาก 51% ในปี 45 แต่ก็มีประเด็นที่น่าสนใจจากการศึกษา คือ ครัวเรือนที่เป็นหนี้และมีรายได้น้อยกว่า 25,000 บาท ต่อปี เป็นกลุ่มที่มีโอกาสประสบปัญหาทางการเงินในอนาคตได้ รวมถึงกลุ่มครัวเรือนที่มีการกู้ระยะยาวเพื่อซื้อที่อยู่อาศัยและจ่ายอัตราดอกเบี้ยแบบลอยตัว ก็ถือว่ามีความเปราะบางหากอัตราดอกเบี้ยปรับขึ้นในอนาคต แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีลูกหนี้บางกลุ่มอาจมีพฤติกรรมเบี้ยวหนี้ โดยคาดหวังว่ารัฐบาลจะเข้ามาช่วยรับภาระให้ ซึ่งจากผลสำรวจมีคนที่คาดหวังว่ารัฐจะเข้ามาช่วยถึง 37% และไม่ได้คาดหวังจำนวน 24% และอยู่ในกลุ่มที่ไม่แน่ใจอีก 38% ส่วนผลสำรวจหนี้ภาคครัวเรือนต่อสถาบันการเงินนั้น ผลสำรวจมีลูกหนี้ถึง 33% ที่คาดหวังว่ารัฐจะเข้ามาช่วยแบกรับภาระให้ ส่วนอีก 31% ไม่ได้คาดหวัง และอีก 36% ยังไม่แน่ใจ และผลสำรวจในส่วนที่เป็นลูกหนี้ของธนาคารรัฐพบว่า 39% คาดหวังให้รัฐเข้ามารับภาระหนี้ให้ ส่วนอีก 18% ไม่คาดหวัง และที่เหลือ 42% ยังไม่แน่ใจ จึงเป็นสิ่งที่ต้องระวังเพราะหากคนที่มีหนี้มีความคิดแบบนี้ ก็จะส่งผลต่อการชำระหนี้ และสร้างความเสียหายต่อระบบสถาบันการเงิน และระบบเศรษฐกิจ ซึ่งสุดท้ายแล้วรัฐก็ต้องเข้ามาแบกรับภาระที่เกิดขึ้นอีก !?! อย่างไรก็ตามงานวิจัยได้มีข้อเสนอแนะว่าไม่ควรให้อัตราดอกเบี้ยต่ำจนนานเกินไป เพราะอาจนำไปสู่ปัญหาครัวเรือนสะสมหนี้มากเกินไป การดำเนินนโยบายจึงต้องตระหนักถึงประสิทธิภาพของนโยบายการเงินที่มากขึ้นเมื่อระดับหนี้ครัวเรือนเพิ่มสูงขึ้น เนื่องจากการบริโภคและการชำระหนี้จะมีความอ่อนไหวหากมีการเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ย ทั้งยังต้องส่งเสริมการสร้างทัศนคติที่ดีทางการก่อหนี้ การชำระคืน และการออมเงิน และเพิ่มประสิทธิภาพในการกำกับดูแลสถาบันการเงิน และเพื่อการตรวจสอบการให้บริการสินเชื่อมีความรัดกุมและรอบคอบยิ่งขึ้น รวมทั้งเพิ่มประสิทธิภาพของโครงสร้างทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหาสินเชื่อส่วนบุคคล ทั้งนี้ตัวเลขหนี้ภาคครัวเรือนของไทยในขณะนี้ยังไม่เข้าขั้นวิกฤติ แต่จากพฤติกรรมของคนไทยที่มีแนวโน้มก่อหนี้เพิ่มขึ้น ก็เป็นสิ่งที่ต้องจับตาดูในเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด !?! ในส่วนของประชาชนก็ต้องมีการรู้ในการบริหารจัดการด้านการเงินของตนเอง เพื่อไม่ให้ต้องประสบปัญหาสภาวะทางการเงินในอนาคต !!!! และที่สำคัญต้องอย่าก่อหนี้จนเกินตัว !?!. จิราวัฒน์ จารุพันธ์ ทีมเดลินิวส์ 38 Y_38@dailynews.co.th จากคุณ : หมายเหตุประชาชน - [ 17 ก.ย. 47 11:15:48 A:10.20.32.238 X:203.149.16.14 TicketID:065537 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อำพนพร้อมร่วมทีมสภาพัฒน์ นายกฯให้เป็น"ดร.กบ"คนเดิม โดย ผู้จัดการรายวัน ผู้จัดการรายวัน - "อำพน" พร้อมทำงานเป็นทีมร่วมกับ ขรก.สภาพัฒน์ เผยนายกฯยังไม่วางกรอบการทำงานให้ แต่ย้ำให้เป็นตัวของตัวเอง ยอมรับการเป็นข้าราชการ ต้องทำตามคำสั่ง แต่งานวิชาการต้องมีความเป็นอิสระในตัวเอง รับตามทัวร์นกขมิ้นกับ "ทักษิณ" ไม่เคยขาด "วิษณุ" แจงอีกรอบ เลขาฯสศช.ผ่านการคัดสรรมาอย่างดีแล้ว ด้าน "หมอจักรธรรม" ปลื้มรับตำแหน่ง ผอ.พุทธศาสนา เผยอยู่กระทรวงหมอไม่ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ทำชัดเจน นายอำพน กิตติอำพน ว่าที่เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ(สศช.)กล่าวถึง กระแสข่าวการต่อต้านตัวเขาจากนักวิชาการในสภาพัฒน์ ว่า เท่าที่ทราบไม่เห็นมีการต่อต้าน เพราะนับตั้งแต่ทราบข่าวได้รับตำแหน่ง บรรดาเพื่อนๆ ที่เป็นคีย์แมนในสภาพัฒน์ ก็โทรมาแสดงความยินดี ซึ่งถือเรื่องปกติ เมื่อมีการเปลี่ยนผู้นำขององค์กรก็ต้องมีการจับกลุ่มคุยกันเป็นธรรมดา นายอำพน ยังกล่าวอีกว่าได้เข้าพบ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีแล้ว เพื่อรายงานตัว แต่การเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการต้องรอโปรดเกล้าฯ อีกครั้ง จากการพูดคุยกับนายกฯ ท่านยังไม่ได้วางกรอบการทำงานให้ เพียงแต่พูดเปรยๆว่า ให้เป็น"ดร.กบ"คนเดิมและใช้ความรู้ความสามารถของตนเองอย่างเต็มที่ ต่อกระแสข่าวที่มีการระบุว่านายอำพน เป็นลิ่วล้อรัฐบาล นายกฯ สามารถสั่งการได้ จึงไว้วางใจให้รับตำแหน่งนี้ นายอำพน กล่าวว่า เป็นข้าราชการผู้บังคับบัญชาสั่งการอย่างไรก็ต้องปฏิบัติตาม เป็นเรื่องปกติของการทำงาน แต่ในการทำงานทางวิชาการมันเป็นอิสระในตัวของมันเอง "ในเรื่องวิชาการสิ่งใดที่ถูกต้องก็ต้องปฏิบัติตามนั้น ซึ่งวิชาการมีความอิสระเป็นของตัวเอง ส่วนกรอบนโยบายขององค์กร ผู้บังคับบัญชาก็สามารถกำหนดหรือสั่งการได้" ส่วนเรื่องที่ นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช ให้สัมภาษณ์ ผ่านสื่อมวลชน แสดงความรู้สึกผิดหวังที่เสนอคนในเป็นเลขาฯ แต่ที่ประชุมครม.ไม่เอา ก็จะไม่ตอบโต้ใดๆ ทั้งสิ้น เพราะมีสิทธิที่จะวิพากษ์วิจารณ์ได้ แต่รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ท่านให้สัมภาษณ์แสดงความผิดหวังถึงสองครั้ง นายอำพน กล่าวว่า ช่วงที่อยู่กระทรวงเกษตร ก็ทำงานทุกอย่าง ทั้งเรื่องของการพัฒนาแบบยั่งยืน ทำงานกับชุมชน และก็เคยได้รับมอบหมายให้ทำงานรับผิดชอบด้านการเจรจาระหว่างประเทศของกระทรวงเกษตรฯ เกือบทั้งหมด ส่วนการทำงานที่ได้สัมผัสกับนายกรัฐมนตรีโดยตรงนั้น จะเป็นการประชุม และช่วงทัวร์นกขมิ้น ที่นายกรัฐมนตรีไปสำรวจปัญหาภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลางบางส่วน ก็ตามท่านไปตลอด ยกเว้นทางใต้ที่ประสบอุบัติเหตุเลยไม่ได้ไปด้วย "ผมไม่คิดว่างานตรงนี้เป็นเรื่องที่กดดัน แต่เป็นเรื่องที่ท้าทายมากกว่า ที่จะต้องพิสูจน์ตัวเองมากกว่า ว่าในตำแหน่งที่ได้รับผิดชอบเราจะสามารถทุ่มเท หรือดึงเอาความสามารถของเราเข้าไปทำงานร่วมกับทีม ผมมองการทำงานเป็นทีมมากกว่า เพราะฉะนั้นตรงนี้ผมคิดว่า คนที่สภาพัฒน์ส่วนใหญ่ เป็นนักวิชาการ เป็นคนที่ได้รับการศึกษาสูง และเป็นคลังสมองที่สำคัญขององค์กรหนึ่งของรัฐเลยทีเดียว ดังนั้นตรงนี้การไปทำงานเพื่อส่วนรวมผมคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะสายงานที่กระทรวงเกษตรฯ ก็ทำงานเชื่อมโยงกับสภาพัฒน์มาเป็นสิบปีแล้ว และผมคิดว่าเราเข้าไปในฐานะเพื่อนร่วมงาน การรับฟังและการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน การแลกเปลี่ยน ผมคิดว่าน่าจะเป็นกลไกหนึ่งที่ช่วยให้ทำงานได้ดีขึ้น" นางสาววิไลพร ลิ่วเกษมศานติ์ รองเลขาฯสศช. กล่าวถึงเรื่องจะแต่งชำดำประท้วงนั้นได้อ่านจากหนังสือพิมพ์เหมือนกัน ไม่ทราบมาก่อน แต่คิดว่าคนที่ทำงานตรงนี้ มานานเป็น 20 ปี ก็อยากจะหารือเหมือนกันว่า ที่เขาทำกันมาไม่เหมาะสมอย่างไร นายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี กล่าวถึง กรณีที่ข้าราชการสภาพัฒน์ ข้องใจในการแต่งตั้งนายอำพน เป็นเลขาฯสศช.เพราะเกรงความไม่เหมาะสมกับตำแหน่ง ว่า ให้เป็นดุลพินิจของผู้บังคับบัญชาหลายระดับที่ดูด้วยกัน การเป็นหัวหน้าหน่วยข้าราชการระดับ 11นั้นคือ การไปปกครอง บังคับบัญชา แต่ในส่วนที่รัฐบาลจะใช้งานก็เป็นเรื่องของรัฐบาล ที่จะเลือกคนที่มีคุณสมบัติที่จะนำมาใช้ในการตอบสนองแนวทางการแก้ปัญหาเศรษฐกิจของรัฐบาล อย่าไปคิดคิดตามแบบเดิมว่า คนที่นั่นต้องได้ขึ้น ระยะหลังจะเห็นว่ามีการสลับสับเปลี่ยนกันอยู่ และโอกาสเจริญก้าวหน้ามันก็กระจายไปทั่ว ส่วนที่ ข้าราชการใน สศช.เกรงว่านายอำพน เชี่ยวชาญแต่เรื่องเกษตร หากมาจับงานด้านเศรษฐกิจอาจจะทำไม่ได้ นายวิษณุ กล่าวว่า คงอาศัย 2 อย่างประกอบกัน คือ ดุลพินิจผู้บังคับบัญชาที่จะเลือก ต้องดูแล้วว่านายอำพนทำได้ อีกส่วนหนึ่งนายอำพน ต้องไปเรียนรู้เอง ต้องอาศัยความร่วมมือจากคนในสำนักงาน รัฐบาลจะใช้นายอำพน ในสิ่งที่นายอำพนทำได้ สิ่งที่นายอำพนทำไม่ได้ ก็ต้องมอบให้รองคนอื่นทำ ไม่ใช่ นายอำพนจะโชว์ออฟอยู่คนเดียว ส่วนใหญ่เราจะใช้นายอำพนในงานต่างประเทศ อย่างการประชุมครม.รองเลขาฯ ที่ปรึกษา ก็สามารถสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาได้ สำหรับเรื่องที่เกรงกันว่า นายอำพนจะเข้ามาเพื่อตกแต่งตัวเลขทางด้าน เศรษฐกิจให้ดูดีขึ้นนั้นนายวิษณุ กล่าวว่าให้ช่วยจับตาดูต่อไป การตกแต่งไม่ใช่ทำง่ายๆ นายอำพน คนเดียวจะมีปัญญาทำอะไรได้ สังคมเขากำลังจับตาดู และสศช.ก็มีบอร์ด ถ้าสั่งเลขาฯตกแต่งง่ายๆ ครม.ก็สั่งนายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช เลขาธิการ สศช. ได้ แต่ทำไมถึงสั่งไม่ได้ เพราะนายจักรมณฑ์บอกว่าบอร์ดเป็นคนผ่านตัวเลขนี้ ด้านนายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช กล่าวว่า มีความผิดหวังเล็กน้อยที่คนในสภาพัฒน์ที่ตนเสนอชื่อไปไม่ได้รับคัดเลือก แต่เมื่อเป็นการตัดสินเชิงนโยบายก็ต้องรับ "สภาพัฒน์กำลังปรับวัฒนธรรมองค์กรใหม่ และเน้นการทำงานเป็นทีมเพราะในอดีตเลขาฯเปรียบเหมือนภาพลักษณ์ของสภาพัฒน์ และเป็นสื่อที่สำคัญต่อประชาชน ดังนั้นเลขาฯจึงต้องมีความรู้ด้านวิชาการ สามารถสื่อสารข้อมูลต่อสาธารณชนและถ่ายทอดให้คณะรัฐมนตรีเข้าใจ ประสานงานกับหน่วยราชการได้ดี เก่งในเรื่องต่างประเทศ และรักชนบท" ผู้สื่อข่าวรายงานว่า บรรยากาศทั่วไปในสำนักงาน สศช.เมื่อวานนี้ ไม่มีมีการต่อต้านและแต่งชุดดำประท้วง ภายหลังที่มีกระแสข่าวเกิดขึ้น ซึ่งนายจักรมณฑ์ กล่าวติดตลกว่า หากแต่งชุดใหม่ ก็เป็นเพียงแฟชั่นชุดดำเท่านั้น ที่มาhttp://www.manager.co.th/daily/ViewNews.aspx?NewsID=9470000053249 จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 17 ก.ย. 47 12:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 "อำพน"ไม่สนกระแสต้าน มั่นใจทำงานสภาพัฒน์ได้ "อำพน" ไม่สนกระแสต่อต้านนั่งเลขาสภาพัฒน์ มั่นใจทำงานร่วมกันได้ ด้านแหล่งข่าวระบุที่ผ่านมาทำงานขัดขา"บรรพต"ตลอดจึงขอย้ายข้ามห้วย แต่จะอยู่สภาพัฒน์ฯแค่ 2 ปี ทรท.จะส่งกลับมาเป็นปลัดเกษตรแน่ นายอำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตรฯ กล่าวถึงกรณีที่มีกระแสต่อต้านการไปนั่งตำแหน่งเลขาธิการสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติว่า ตนไม่เห็นว่ามีกระแสต่อต้านเลย หลายคนที่ทำงานสภาพัฒน์ฯและเคยทำงานร่วมกันก็โทรศัพท์มาแสดงความยินดี ตนก็รู้สึกแปลกใจเพราะอ่านหนังสือพิมพ์ก็มีแต่การพูดของแหล่งข่าว ซึ่งเป็นเรื่องปรกติที่องค์กรมีการเปลี่ยนแปลงผู้บริหารระดับสูงก็จะต้องมีคนคุยกัน ซึ่งในฐานะที่ตนเป็นข้าราชการในรัฐบาลเดียวกันก็ไม่หนักใจที่จะเข้าไปทำงาน แม้ว่าจะข้ามสายงานไปก็ตาม ส่วนที่มีการระบุว่าตนเป็นลิ่วล้อที่สั่งได้เป็นสาเหตุให้ได้รับตำแหน่งนั้น ตนเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาก็ต้องทำตามหน้าที่ที่ผู้บังคับบัญชาสั่ง แต่ในเชิงวิชาการตนมีความอิสระในตัวเอง และนายกรัฐมนตรีก็บอกกับตนว่าการไปดำรงตำแหน่งดังกล่าวขอให้ตนเป็นนายอำพน ด้านแหล่งข่าวจากกระทรวงเกษตรฯ เปิดเผยว่า การโยกย้ายนายอำพน กิตติอำพน ไปดำรงตำแหน่งเลขาสภาพัฒน์ฯ ในครั้งนี้เนื่องจากที่ผ่านมานายอำพนมีความขัดแย้งในการทำงานกับนายบรรพต หงษ์ทอง ปลัดกระทรวงเกษตรฯ และมีการฝ่าฝืนคำสั่งของนายบรรพตหลายครั้ง ซึ่งถือว่าแนวทางการทำงานของทั้งสองคนก็เติบโตมาในสายงานที่ค่อนข้างใกล้เคียงกันโดยเฉพาะการเจรจาการค้าระหว่างประเทศ แต่นายอำพนค่อนข้างได้เปรียบในเรื่องข้อมูลการผลิตเพราะอยู่กระทรวงเกษตรฯ มานานทำให้นายอำพนมีความโดดเด่นกว่านายบรรพตในการรายงานข้อมูลต่อหน้ารัฐมนตรีว่าการเกษตรฯ ทำให้ที่ผ่านมาในสมัยของนายสมศักดิ์ เทพสุทิน เป็นรัฐมนตรีเกษตรฯ นายอำพนถูกโยกย้ายหลายครั้ง นอกจากนี้ในช่วงนี้ใกล้การเลือกตั้งที่ทุกกระทรวงฯ จะต้องเสนอโครงการเพื่อนำงบประมาณไปใช้เลือกตั้ง แต่ด้วยความที่นายอำพนเป็นคนทำงานและเป็นลูกหม้อกระทรวงเกษตรฯ หลายครั้งที่มีการเสนอโครงการที่ไม่โปร่งใสนายอำพนมักจะคัดค้านโครงการต่างๆเสมอ ทำให้ผู้บังคับบัญชาไม่พอใจ และหาทางโยกย้ายนายอำพน ซึ่งในการโยกย้ายข้าราชการระดับ 9 และ 10 นายสมศักดิ์ได้ให้ข้าราชการ เขียนวิสัยทัศน์ในการบริหารงาน โดยในส่วนของนายอำพนได้แสดงความประสงค์ที่จะดำรงตำแหน่งปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งมีแคนดิเดตอีกคน คือนายปีติพงศ์ พึ่งบุญ ณ อยุธยา ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาเก่าที่นายอำพนเคารพ เมื่อนายกฯ ได้เรียกให้นายอำพนไปแสดงวิสัยทัศน์จึงเล็งเห็นว่าจะสามารถเป็นตัวกลางในการเชื่อมโยงนักวิชาการกับชาวบ้านได้ เพราะนายอำพนมีทั้งความติดดินและความรู้ ทั้งนี้การดำรงตำแหน่งในสภาพัฒน์ฯของนายอำพนคงจะใช้เวลาไม่เกิน 2 ปี ทางพรรคไทยรักไทยจะส่งกลับมาเป็นปลัดกระทรวงเกษตรฯเพื่อแก้ปัญหาของกระทรวงเกษตรฯทั้งหมดที่เรื้อรังมานาน ที่มา http://www.dailynews.co.th/politic/each.asp?newsid=33860 จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 17 ก.ย. 47 12:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เลขาฯ...สภาพัฒน์ ฮือฮาพอสมควรในแวดวงราชการเมื่อ 2 วันที่ผ่านมา ได้แก่ ข่าว คราวการแต่งตั้งเลขาธิการสภาพัฒน์คนใหม่ แทนคนเก่าที่จะไปเป็นปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม ปรากฏว่าม้ามืดจากกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ดร.อำพน กิตติอำพน วิ่งพรวดมาเข้าป้าย แบบชนิดช็อกกันไปทั้งสภาพัฒน์ ไม่เฉพาะข้าราชการปัจจุบันของสภาพัฒน์จะช็อกเท่านั้น แม้ศิษย์เก่าสภาพัฒน์อย่างผมก็พลอยช็อกไปด้วยเหมือนกัน เพราะไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของท่านเลขาธิการคนใหม่มาก่อนเลย แม้ท่านจะเป็นถึงรองปลัดกระทรวงเกษตรฯก็ตาม อาจจะเป็นเพราะออกจากวงการราชการมาแล้ว 7 ปี และในช่วงหลังๆก็ห่างเหินกระทรวงเกษตรฯไปพอสมควร ทำให้ไม่รู้จักดาวรุ่งใหม่ๆ ของกระทรวงนี้ โดยส่วนตัวผมก็อยากจะเห็นรุ่นน้องๆในสภาพัฒน์ขึ้นมาดำรงตำแหน่งนี้ แทนคุณ จักรมณฑ์ ผาสุกวณิช ที่จะไปเป็นปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม เพราะหากจะใช้ "มาตรฐาน" เลขาธิการสภาพัฒน์อย่างที่เป็นอยู่ในช่วงหลังๆ ผมก็คิดว่ารุ่นน้องของผม 3-4 คน ขณะนี้สามารถจะทำหน้าที่ได้สบายมาก แต่ถ้าจะใช้มาตรฐานอย่างที่ "เลขาธิการสภาพัฒน์" ในอดีตเคยสร้างไว้ ผมก็เห็นด้วยว่าอาจจะต้องเชื้อเชิญคนนอกที่เหมาะสมมาดำรงตำแหน่ง ผมขอเอ่ยชื่อเอาไว้เลยว่าบุคคลมาตรฐานที่ผมถือว่าสุดยอดของสภาพัฒน์ยุคหลังคือใคร อันดับ 1 ดร.เสนาะ อูนากูล ที่เก่งทั้งเศรษฐกิจสังคม ทั้งกิจการภายใน และต่างประเทศ เป็นที่รู้จักและเป็นที่ยอมรับในแวดวงต่างประเทศอย่างดียิ่ง อันดับ 2 ผมยกให้คุณ โฆสิต ปั้นเปี่ยมรัษฎ์ อดีตรองเลขาธิการฯ ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะเป็นเลขาธิการสภาพัฒน์ได้ไม่แพ้ ดร.เสนาะ น่าเสียดายที่คุณโฆสิตไม่มีโอกาสเป็นเลขาธิการ แต่ก็ข้ามชั้นไปเป็นรัฐมนตรีเสียหลายกระทรวงก่อนจะออกไปอยู่กับธนาคารกรุงเทพ อันดับ 3 ผมขอยกให้ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล ซึ่งแม้ในทางวิชาการจะเป็นรอง 2 ท่านแรก แต่อย่างน้อยท่านก็มี "บารมี" อะไรบางอย่างที่ช่วยประคองให้สภาพัฒน์ได้รับการยอมรับจากสังคมไทย อย่างไรก็ตาม จากการที่ผมมีโอกาสทำงานใกล้ชิดกับ 2 ท่านแรก อันได้แก่ ดร.เสนาะ อูนากูล และคุณ โฆสิต ปั้นเปี่ยมรัษฎ์ มานาน ทำให้ผมเกิดความคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ถ้าจะเอาคนนอกมาจริงๆ ก็ขอให้ได้มาตรฐานอย่าง 2 ท่านนี้เถิด หรือไม่ก็ใกล้ๆเคียงๆไม่ห่างไกลจนเกินไปนัก ถ้าไม่ได้ถึงขั้นที่ว่านี้ ขอให้ตั้งคนในดีกว่า เพราะอย่างน้อยก็จะไม่ก่อให้เกิดปัญหาน้อยเนื้อตํ่าใจ หรือการต่อต้าน ซึ่งจะทำให้เสียบรรยากาศในการทำงานไปเปล่าๆ เท่าที่ผมดูชื่อตามที่เคยเป็นข่าว...ถ้าเป็นคุณ ปีติพงศ์ พึ่งบุญ ณ อยุธยา ถือว่ารับได้ แม้จะยังไม่เท่า 2 ท่านที่เป็นมาตรฐานในอดีต แต่คุณปีติพงศ์ก็มีจุดเด่นหลายอย่างที่จะเป็นผู้นำของสถาบันนี้ ทั้งในแง่วิชาการและปฏิบัติการ ทั้งยังเคยเป็นศิษย์เก่ามาก่อนด้วย คุณ ดำริ สุโขธนัง จากกระทรวงอุตสาหกรรม ผมก็มองว่าคงไม่เหมาะนัก หากจะมานั่งตรงนี้ คนที่เหมาะที่สุดและพอจะใกล้เคียงมาตรฐานเก่าในความคิดของผมอีกคน ก็ออกจากวงราชการไปแล้ว และรัฐบาลนี้จะไม่มีวันเรียกมาใช้ เด็ดขาดก็คือ ดร.ปิยสวัสดิ์ อัมระนันทน์ ผมถึงได้ช็อกเมื่อได้ยินชื่อ ดร.อำพน ที่ผมไม่รู้จักมาก่อนเลย แต่ก็เอาเถอะ ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน...ความจริง ดร.อำพนก็ไม่ได้ขอมา...กลายเป็นว่ารัฐบาลนี้ต่างหากเป็นผู้เลือกสรร ก็ต้องดูต่อไปว่า รัฐบาลนี้เลือกถูกหรือเลือกผิด เพราะถ้าเลือกผิด รัฐบาลก็สมควรที่จะได้รับคำตำหนิติฉินไปเต็มๆในอนาคต ผมก็เพียงแต่จะฝาก ดร.อำพนไว้ว่า ขอให้คุณทำหน้าที่เลขาธิการสภาพัฒน์อย่างเต็มที่และสมศักดิ์ศรีของข้าราชการสภาพัฒน์เถิด แล้วคุณจะรู้เองว่าศักดิ์ศรีของสภาพัฒน์คืออะไร เมื่อเข้าไปทำงานที่นี่สักพักหนึ่ง อดีตเลขาธิการสภาพัฒน์ที่ผ่านมาพร้อมจะ "ถูกปลด" หรือ "ลาออก" หากความเห็นไม่ตรงกับ "การเมือง" และมั่นใจว่าในเชิงวิชาการเป็นเรื่องถูกต้อง ข้าราชการสภาพัฒน์ไม่ใช่มนุษย์วิเศษวิโสอะไร บ่อยครั้งก็ผิดพลาดได้...แต่สิ่งที่ข้าราชการหน่วยนี้ในอดีตสั่งสอนกันมาก็คือ การเคารพต่อข้อเท็จจริงและหลักวิชา คุณอำพนเผอิญไม่ใช่ศิษย์เก่าของที่นี่...และผมเผอิญเคยเป็น ก็ขออนุญาตฝากไว้เป็นข้อคิดเล็กๆน้อยๆครับ. "ซูม" จากคุณ : เหะหะพาที ไทยรัฐ - [ 17 ก.ย. 47 13:06:27 A:10.20.32.238 X:203.149.16.14 TicketID:065537 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณสำหรับข้อเขียนคอลัมนิสต์เกี่ยวกับเรื่องนี้ น่าสนใจดีครับ จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 17 ก.ย. 47 13:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ้าว...เห็นชาวพันทิพ...ตะก่อนโวกเวกโวยวายว่า..ไอ้หนังสือพิมพ์หัวเขียวหัวแดงเลิกอ่านไปแล้วเพราะหาความจริงอะไรไม่ได้และก็มั่วชนิดหารากหาโคนไม่เจอ...ไม่เชื่อไปเปิดดูกะทู้เก่าๆดูสิ... แล้วพอจะหาเรื่องทำไม...ไท่เอาจากฉบับอื่นละ..ไปลิงค์จาก2ฉบับนี้ทำไม...เออ..ตอนนี้เลยเป็นดับเบิลสแตนดาดกันหมดแล้วเหรอ...555 จากคุณ : บัวใต้น้ำ - [ 17 ก.ย. 47 14:02:27 A:202.5.88.133 X: TicketID:071084 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรียนคุณบัวใต้น้ำ คห.13 ที่ยกเรื่องสนามบินหนองงูเห่ามา ก็เพื่อเป็นตัวอย่างให้คุณคิลเลอร์ทราบว่าความเห็น หรือข้อเสนอของสภาพัฒน์นั้น รัฐบาลที่ผ่านๆมา ก็ไม่ได้เห็นดีเห็นงามไปทั้งหมด อย่างสนามบินหนองงูเห่า เป็นต้น สภาพัฒน์ได้เสนอให้สร้างไว้เกือบสามสิบปีที่แล้ว แต่รัฐบาลแต่ละยุคแต่ละสมัยก็ไม่ได้เห็นด้วย รอมาจนป่านนี้ ราคาจึงได้แพงสุดๆ ข้อเสนอของสภาพัฒน์จึงเป็นข้อเสนอบนกระดาษ ที่รัฐบาลหรือหน่วยราชการอื่นจะหยิบหรือไม่หยิบเอาไปใช้ก็ได้ ไม่มีกฏหมายบังคับว่าจะต้องทำตาม ยิ่งสำนักงบประมาณไม่เห็นด้วยเมื่อไหร่ เงินก็ไม่มา ขอสรุปสั้นๆเพื่อให้เข้าใจบทบาทและสถานะของสภาพัฒน์ในโลกแห่งความเป็นจริง และเรียนคุณด้วยดินสอและน้ำตา คห.15ด้วยว่า กรณีที่คนสภาพัฒน์ อัพเซ็ทกับการแต่งตั้งครั้งนี้ ก็เพราะพวกเรารู้จักคนๆนี้ดี เคยทำงานร่วมกันมานานแล้ว ฝีมือขนาดไหน รู้ๆกันอยู่ ไม่ได้ปรามาส หรือ ดูถูกฝีมือก่อนเจอตัวจริง คนสภาพัฒน์ก็เป็นอย่างที่คุณซูมเขียน ไม่ได้วิเศษวิโสอะไร แต่เราทำงานด้วยวิชาการ ถกเถียงและโต้แย้งด้วยวิชาการ เสนอแนะและสนองนโยบายรัฐบาลภายใต้กรอบวิชาการ และไม่เคยทำหน้าที่เป็นโฆษกแก้ต่างให้รัฐบาล จากคุณ : เด็กสภาพัฒน์ - [ 17 ก.ย. 47 16:13:58 A:203.155.74.69 X: TicketID:031956 ]

ความคิดเห็นที่ 25 พี่ซูม (ไทยรัฐ) เป็นศิษย์เก่าสถาบันนี้มาตลอด ตำแหน่งสุดท้ายก่อนเกษียน ก็ รองเลขาสภาพัฒน์... นับเป็นข้อคิดที่น่าสนใจที่สุดคือ การเป็นสถาบันแห่งวิชาการโดยแท้ หากทำตัวเป็น "เสือคล้อย" คือ คล้อยตามผู้นำตลอด ก็นับว่าน่าเสียดาย เพราะผู้นำคนนี้เคยโว๊กว๊าก เกี่ยวกับตัวเลขเศรษฐกิจมาแล้วหลายครั้ง จากคุณ : Can - [ 17 ก.ย. 47 18:29:06 A:202.5.88.129 X: TicketID:014491 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จำได้ว่า คราวที่ย้ายข้ามห้วยนายบรรพต หงษ์ทอง มาเป็นปลัดกระทรวงเกษตรฯ ก็ทำคนกระทรวงเกษตรช๊อคมาแล้วครั้งหนึ่งไม่ใช่เหรอ? อ้างว่า เหมาะสมยังไงก็อ้างได้ แต่ความเป็นจริงจะเป็นยังไงก็อีกเรื่องหนึ่ง เหตุผลจริงๆในการย้ายบรรพตครั้งนั้นเดาว่า เป็นบำเหน็จให้กับทีมสส.ไทยรักไทยที่ยกทีมมาได้ที่จังหวัดอยุธยา เพราะหัวหน้าทีมนามสกุลเดียวกัน จากคุณ : เฮ้อ - [ 18 ก.ย. 47 02:06:54 A:210.86.214.56 X: TicketID:072936 ]

ความคิดเห็นที่ 27 น้อมรับคำชี้แจง ค่ะ จากคุณ : ด้วยดินสอและน้ำตา - [ 18 ก.ย. 47 03:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เลขาธิการสภาพัฒน์คนใหม่ บทนำ ไม่เพียงแต่มีกระแสข่าวความไม่พอใจของข้าราชการในสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติหรือสภาพัฒน์ถึงขั้นจะแต่งชุดดำเพื่อประท้วงการมาดำรงตำแหน่งเลขาธิการสภาพัฒน์ของนายอำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตร และสหกรณ์ตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันอังคารที่ 14 กันยายนเท่านั้น นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช เลขาธิการสภาพัฒน์ยังให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนว่า ข้าราชการรู้สึกช็อก ประหลาดใจ และเสียใจที่ "คนนอก"ข้ามห้วยมาดำรงตำแหน่งผู้บริหารสูงสุดของสภาพัฒน์ ซึ่งตนเองได้เสนอรายชื่อรองเลขาธิการสภาพัฒน์ไป 2 คน แต่สุดท้ายไม่ได้รับการพิจารณาจากคณะรัฐมนตรี ขณะเดียวกัน นายจักรมณฑ์ระบุคุณสมบัติของเลขาธิการสภาพัฒน์ไว้ต้องมีไม่น้อยกว่า 3 ใน 5 ข้อ คือ 1.ต้องมีความรู้เชิงวิชาการบ้าง 2.ต้องสามารถนำเสนอเรื่องต่อสาธารณชนให้เข้าใจได้ 3.สามารถเสนอแนะในที่ประชุม ครม.ได้รู้เรื่อง 4.สามารถประสานงานกับหน่วยราชการต่างๆ ได้ หากสภาพัฒน์จะขัดกับใคร ต้องเป็นการขัดในเชิงวิชาการเท่านั้น ไม่ใช่เข้ากับกระทรวงไหนไม่ได้ และ 5.ต้องเก่งในเรื่องการต่างประเทศ ส่วนนายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรีซึ่างกำกับดูแลสภาพัฒน์ชี้แจงว่า รัฐบาลต้องการเลขาธิการสภาพัฒน์ที่มีความรู้ความสามารถด้านเศรษฐศาสตร์ และสังคมในระดับเท่าๆ กัน มีความสามารถในการพูดจา ทำความเข้าใจทั้งในประเทศ และต่างประเทศได้ มีเชาวน์ ปฏิภาณ พูดจาทั้งภาษาไทย และต่างประเทศได้ รัฐบาลต้องการโฆษกเศรษฐกิจ ที่สำคัญนายอกพลจบปริญญาโท และเอกด้านเศรษฐศาสตร์ อาจเป็นเรื่องยากสำหรับการคัดเลือกบุคคลมาเป็นเลขาธิการสภาพัฒน์ซึ่งเป็นหน่วยงานที่แตกต่างไปจากหน่วยงานอื่นๆ การวางคุณสมบัติเป็นข้อๆ แล้วหาผู้ที่เข้าเกณฑ์มากที่สุดก็ยังต้องมาถกเถียงกันว่า จะเอาคุณสมบัติข้อใดขึ้นก่อน เพราะต่างคน และต่างฝ่ายก็จะถือเอาประโยชน์หรือผลได้ของตนเองมาเป็นอันดับแรก เป็นธรรมดาที่ข้าราชในการสภาพัฒน์ย่อมต้องการให้รองเลขาธิการคนใดคนหนึ่งซึ่งถือเป็น "คนใน"ได้ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน อีกทั้งนายอำพลก็ไม่ได้แสดงความจำนงที่อยากจะมาเป็นเลขาธิการสภาพัฒน์ เพียงแต่นายวิษณุเห็นว่ามีความเหมาะสมที่สุด นี่เองจึงกลายเป็นความขัดแย้งที่ยากต่อการปรับความเข้าใจให้มาลงในจุดที่ยอมรับกันได้ด้วยความสนิทใจ ว่ากันด้วยความเป็นธรรมแล้ว เมื่อนายอำพลมิได้ปรารถนาจะข้ามห้วยมาก้าวหน้าที่สภาพัฒน์ก็ไม่ใช่ความผิดของนายอำพล นายอำพนเป็นข้าราชการ การจะไปดำรงตำแหน่งไหน อย่างไร ไม่อาจเลือกเองได้ตามใจปรารถนา ขึ้นอยู่กับผู้บังคับบัญชาระดับที่จะต้องพิจารณา ดังนั้น หากข้าราชการสภาพัฒน์จะแสดงปฏิกิริยาใดๆ เพื่อประท้วง จะด้วยการแต่งชุดดำหรืออะไรก็ตาม ก็ควรจะแสดงกับคณะรัฐมนตรีหรือผู้ที่ดำเนินการเสนอนายอำพน สำหรับสภาพัฒน์เป็นหน่วยงานที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาประเทศด้านเศรษฐกิจ และสังคมในฐานะเป็นหน่วยงานกลางที่ต้องคอยดูในเรื่องของแผน ความเป็นหน่วยงานที่ต้องเน้นการวิเคราะห์ วิจัยเพื่อการก้าวไปข้างหน้าของประเทศอย่างมีทิศทาง สภาพัฒน์จึงต้องมีความเป็นอิสระ ความเป็นตัวของตัวเองที่จะถือเอาข้อมูล และตัวเลขเป็นสำคัญ ไม่ใช่โอนอ่อนผ่อนตามฝ่ายการเมืองไปทุกเรื่องทุกราว เพราะต้องเข้าใจว่า ฝ่ายการเมืองนั้นมาดำรงตำแหน่งชั่วครั้งชั่วคราว แม้จะมีนโยบาย และโครงการที่ประกาศไว้ในตอนหาเสียงหรือคิดขึ้นใหม่ระหว่างการดำรงตำแหน่ง แต่ถ้านโยบายหรือโครงการใดที่ไม่สามารถทำได้ หรือจะเกิดผลเสียหายในอนาคน สภาพัฒน์จะต้องอธิบายชี้แจงต่อฝ่ายการเมืองให้เข้าใจ เช่นเดียวกับธนาคารแห่งประเทศชาติหรือแบงก์ชาติที่สังคมกำลังเรียกร้องหาความกล้า และความเป็นอิสระในการทำงาน อาจไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้สภาพัฒน์วางบทบาทในชุดที่ลงตัวอย่างพอดิบพอดี ซึ่งในความเป็นจริงคงเป็นไปไม่ได้ แต่เดิมสภาพัฒน์มีบทบาทนำฝ่ายการเมือง การคิดนโยบายของรัฐบาล การกำหนดโครงการลงทุนต่างๆ สภาพัฒน์จะเป็นผู้ดำเนินการทั้งหมด มาถึงปัจจุบันเมื่อฝ่ายการเมืองแข็ง และกล้าที่จะคิด กล้าที่จะตัดสินใจทำ อาจทำให้สภาพัฒน์ต้องยอมสยบอยู่ภายใต้ฝ่ายการเมือง จนบางครั้งได้เกิดกระแสข่าวว่า ตัวเลขทางเศรษฐกิจถูกนักการเมืองเข้ามาแทรกแซงให้แถลงชี้แจงในสิ่งที่รัฐบาลต้องการซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดความเสียหายต่อภาพลักษณ์ของสภาพัฒน์เป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม การเข้ามาดำรงตำแหน่งเลขาธิการกสภาพัฒน์ของนายอำพล เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า บุคคลผู้นี้ปฏิบัติงานได้ดีหรือไม่ อย่างไรก็ดี นั่นคือดีต่อประเทศชาติ ซึ่งนอกเหนือจากความรู้ ความสามารถแล้ว บุคลิกภาพที่ต้องทำงานร่วมกับข้าราชการในสภาพัฒน์ การประสานกับหน่วยราชการอื่น การยอมรับจากคณะรัฐมนตรี การพูดจากับสังคมให้รู้เรื่อง เป็นเครื่องชี้วัด "คุณค่าของคน" ที่เป็นข้าราชการประจำ ข้าราชการที่อาจจะแสดงความไม่พอใจออกมาก็ต้องระมัดระวังว่า เมื่อแสดงออกไปแล้วจะมีความชอบธรรมหรือไม่ และจะเกิดผลได้มากกว่าผลเสียหรือไม่ ถ้าได้ไม่คุ้มเสียก็ไม่ควรกระทำ ที่มาของข่าว ดูได้ที่นี่ครับ http://www.matichon.co.th/matichon/matichon.php?s_tag=01edi01180947&show=1&sectionid=0102&day=2004/09/18 จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 18 ก.ย. 47 09:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 29 บทบรรณาธิการ เลขาธิการสภาพัฒน์ บูรณาการแบบบูรณากรู 16 กันยายน 2547 กองบรรณาธิการ ประหลาดใจไปตามๆ กัน แม้กระทั่งนายอำพน กิตติอำพน เอง จากการได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เพราะบทบาท หน้าที่ ของเลขาธิการสภาพัฒน์ ซึ่งเปรียบเสมือน "มันสมอง" ของประเทศนั้น มีนัยสำคัญผูกพันต่อภาพรวมด้านเศรษฐกิจและสังคมของประเทศจากอดีตจนถึงปัจจุบัน และยังเป็นองค์กรสำคัญในการกำหนดอนาคต และช่วยชี้ทิศทางการขับเคลื่อนพัฒนาประเทศด้วย การแต่งตั้งเลขาธิการสภาพัฒน์ ที่สร้างเสียงวิพากษ์วิจารณ์มากที่สุด จนถึงขนาดที่เรียกได้ว่า "ช็อก" วงการครั้งนี้ รัฐบาลมีข้ออ้างเกี่ยวกับนโยบายเฉพาะกิจว่า เลขาธิการสภาพัฒน์คนใหม่ต้องเป็นผู้นำต่อรองเจรจาเปิดการค้าเสรีหรือเอฟทีเอ เป็นเหตุผลหลัก นอกจากนั้นยังเห็นว่าเลขาธิการคนนี้มีภารกิจวางแผนกรอบการทำงาน เพื่อบริหารประเทศให้สอดคล้องกับแนวทางของรัฐบาล อันถือเป็นมิติใหม่ของการบริหารจัดการซึ่งไม่ติดอยู่กับรูปแบบเดิม และคนเก่าๆ เหตุผลของรัฐบาลซึ่งคิดว่าชัดเจน อธิบายได้ กลับยิ่งก่อให้เกิดข้อครหา ข้อสงสัยต่างๆ สารพัดในหมู่นักวิชาการ ตลอดจนข้าราชการทั้งในและนอกสภาพัฒน์ จนถึงขั้นเกิดความแคลงใจว่าเลขาธิการสภาพัฒน์คนใหม่ "สั่งได้" ตามอำเภอใจผู้นำ ทั้งนี้เพราะแนวคิดของรัฐบาลเกี่ยวกับตัวตนคุณสมบัติผู้บริหารสูงสุดของสภาพัฒน์ดังกล่าว ห่างไกลและเบี่ยงเบนจนผิดฝาผิดตัวแปลกแปร่งจากหลักการ วัตถุประสงค์ของการก่อตั้งสภาพัฒน์ อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ตั้งแต่มีหน่วยงานสภาพัฒน์เกิดขึ้นในประเทศไทยเมื่อปีพุทธศักราช 2504 หน่วยงานอิสระภายใต้การกำกับดูแลของสำนักนายกรัฐมนตรีแห่งนี้ ได้รับความเชื่อถือ ศรัทธา สามารถพึ่งพาได้มาอย่างต่อเนื่อง ในฐานะเป็นมันสมองของประเทศ เป็นนักวิชาการที่มีความคิดอิสระ เป็นผู้ทำหน้าที่กลั่นกรองโครงงานของส่วนราชการต่างๆ พิเคราะห์ข้อดีข้อเสียโครงการใหญ่น้อยของรัฐบาล กำหนดแผนกลยุทธ์ระดับชาติ เพื่อเป็นเครื่องมือในการกำหนดทิศทางการพัฒนาประเทศทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองอย่างเป็นระบบ จากระดับมหภาคไปจนถึงระดับจุลภาค จากส่วนกลางไปจนถึงท้องถิ่นระดับรากหญ้า ประสบการณ์ ความรู้ ความสามารถ ของเลขาธิการสภาพัฒน์คนใหม่ ซึ่ง "เข้าตา" ท่านผู้นำ จนกระทั่งอนุมัติเห็นชอบเรียบร้อยแล้ว ตรงสเปกอย่างที่รัฐบาลคาดหวังไว้แน่นอน เมื่อโจทย์คืออยากได้คนมาเจรจาต่อรองเอฟทีเอ และวางกรอบแผนงานให้สอดคล้องกับนโยบายของรัฐบาล แต่นายอำพน กิตติอำพน ไม่ถือเป็นบุคคลที่เหมาะสมจะนั่งในตำแหน่งเลขาธิการสภาพัฒน์เลย หากรัฐบาลยึดมั่นในหลักการ วัตถุประสงค์ของการก่อเกิดสภาพัฒน์ เพราะเลขาธิการสภาพัฒน์พูดภาษาอังกฤษเก่งอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องมีความรู้ความเข้าใจทั้งเศรษฐกิจและสังคมระดับมหภาคและจุลภาพ ต้องมีวิสัยทัศน์ กล้าคิดต่างแล้วกล้าแย้ง กล้าตักเตือน สวมบทนักวิชาการอิสระภายใต้เสื้อ "ข้า" แห่งรัฐ ไม่ใช่ "ขี้ข้า" รัฐบาล หากกลั่นกรองแล้วพบว่านโยบายของรัฐบาลจะนำมาซึ่งปัญหา จะเปิดโอกาสให้มีการโกงมโหฬาร หรือมีผลกระทบต่อประชาชาติโดยรวม ดังนั้น จึงขอแสดงความไม่ไว้วางใจกับตัวตนและเหตุผลในการแต่งตั้งเลขาธิการสภาพัฒน์ครั้งนี้ ขอยืนยันว่า คำตอบคำชี้แจงของรัฐบาลหรือรองนายกรัฐมนตรีผู้กำกับดูแลหน่วยงานดังกล่าว ที่อ้างเสมือนหนึ่งเป็นบูรณาการปฏิรูประบบราชการอย่างหนึ่งนั้น "ฟังไม่ขึ้น" และถือเป็นตอกย้ำสภาพปัญหาของระบบราชการ ซึ่งขาดความเป็นอิสระ รับใช้การเมืองเมื่อองค์กรกำหนดทิศทางของประเทศถูกอำนาจการเมืองครอบงำเช่นนี้ อนาคตของประเทศชาติประชาชนจะคงไม่ห่างไกล "ขาลง" อย่างแน่นอน. ที่มา http://www.thaipost.net/index.asp?bk=thaipost&post_date=16/Sep/2547&news_id=94969&cat_id=100 จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 20 ก.ย. 47 16:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณค่า 'สภาพัฒน์' กรุงเทพธุรกิจ วันศุกร์ที่ 17 กันยายน 2547 การตัดสินใจของที่ประชุมคณะรัฐมนตรี (ครม.) เมื่อวันที่ 14 ก.ย.ที่ผ่านมา โดยมีมติเห็นชอบให้ นายอำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เป็นเลขาธิการ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ (สศช.) ส่งผลให้เกิดแรงกระเพื่อมไม่น้อย ภายในองค์กรสภาพัฒน์ แม้แต่นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช อดีตเลขาฯ สภาพัฒน์ ยังกล่าวคำว่า 'เสียดาย' ขณะที่ นายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี ให้เหตุผลสั้นๆ แค่ว่านายอำพน เป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถ มีความชำนาญเรื่องการประชุมระหว่างประเทศ ซึ่งตรงกับความต้องการของรัฐบาลที่อยากได้เลขาฯ สภาพัฒน์ ที่มีบุคลิกของ 'โฆษกเศรษฐกิจของประเทศ' ซึ่งเป็นเหตุผลที่บ่งบอกชัดเจนว่า หลังจากยุคของนายจักรมณฑ์ สภาพัฒน์ จะไม่ใช่ผู้นำทางด้านนโยบายอีกต่อไป แต่จะเป็นหนึ่งใน 'กลไก' ของรัฐบาลเช่นหน่วยงานรัฐอื่นๆ นับจากรัฐบาลไทยรักไทยเข้ามาบริหารประเทศโดยใช้นโยบายเป็น 'ธงนำ' บทบาทของสภาพัฒน์ ในการกำหนดทิศทางเศรษฐกิจถูกลดทอนลงอย่างสิ้นเชิง แผนพัฒนาเศรษฐกิจซึ่งเคยเป็นแกนหลักทางเศรษฐกิจของประเทศ ถูกละเลย ไม่ได้รับการกล่าวถึง และต้องหยุดภารกิจในการจัดทำแผนพัฒนาฉบับที่ 10 ไปโดยปริยาย ซึ่งภาวะตกต่ำในบทบาทผู้กำหนดทิศทางเศรษฐกิจประเทศของสภาพัฒน์ ส่วนหนึ่งถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเพราะมีผลผลิตที่ล้าหลัง ก้าวไม่ทันเหตุการณ์ แต่อีกหนึ่งปัจจัยที่ต้องให้น้ำหนักเพราะทำให้ปัญหาภายในของสภาพัฒน์ ชัดเจนมากขึ้นก็คือ ภาคการเมืองที่แข็งแกร่ง กระทั่งสามารถกำหนดนโยบายเป็นองค์รวม แผนพัฒนาฯ ของสภาพัฒน์ จึงกลายเป็นเรื่องไร้ความหมายเมื่อเทียบกับ 'วาระแห่งชาติ' ที่รัฐบาลไทยรักไทยสร้างสรรค์ขึ้น ก่อนอำลาสภาพัฒน์ ไปนั่งเก้าอี้ปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม ต้องชื่นชมว่า นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช ผู้รับบท 'หัวเรือใหญ่' มาตลอด 2 ปี แห่งความสั่นไหว เขานำองค์กรเก่าแก่อย่างสภาพัฒน์ ฝ่าคลื่นลมมาไม่น้อย ในฐานะ 'ลูกหม้อเก่า' ที่ผูกพันเป็นเนื้อเดียว จักรมณฑ์ ต้องพยายามรักษาศักดิ์ศรีของหน่วยงานเศรษฐกิจที่เคยมีบทบาทระดับนำ ทั้งยังต้องฟูมฟักกำลังใจให้ทีมงานพร้อมปรับวัฒนธรรมการทำงานเพื่อให้องค์กรก้าวทันโลกและการเปลี่ยนแปลง ขณะเดียวกันยังต้องพยายามต้านทานแรงเสียดทานจากภาคการเมือง ซึ่งมักปรากฏขึ้นทุกครั้งที่มีการจัดทำตัวเลขผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ หรือ จีดีพี โดยจะเห็นได้ว่าไม่ว่าจะถูกวิพากษ์วิจารณ์เช่นไร แต่ก็ปรากฏหลายครั้งว่าสภาพัฒน์ นำเสนอความคิดเห็นที่แตกต่างกับรัฐบาล เช่นกรณีตรึงราคาน้ำมัน หรือ แม้กระทั่งการลดประมาณการจีดีพีครั้งล่าสุด แม้ว่าในช่วงเวลาที่รัฐบาลแข็งแกร่ง สภาพัฒน์ จะไม่เหลือบทบาทของการเป็นแกนหลักสร้าง 'แผนธุรกิจของประเทศ' แต่องค์กรเก่าแก่ที่มากด้วยภูมิความรู้อย่างสภาพัฒน์ ก็ใช่จะไร้ความหมาย เพราะบทบาทหน้าที่ที่มีคุณค่าไม่น้อยไปกว่าการวางแผนให้กับประเทศ ทั้งยังสามารถเป็นที่พึ่งพิงให้กับชุมชนธุรกิจของประเทศได้ก็คือ สถานะของการเป็นกลไกจับ นับ วัด ตัวเลขทางเศรษฐกิจที่ถูกต้องแม่นยำ มีความเป็นมืออาชีพในการวิเคราะห์ตัวเลขเศรษฐกิจ เพื่อเป็นเข็มทิศบอกสถานะที่แท้จริงของประเทศ เป็น 'ของแท้' ที่ไม่แห่ตามภาคการเมือง ฉะนั้นแม้ว่าเลขาธิการสภาพัฒน์ จะเป็น 'คนนอก' ที่ไม่มีอารมณ์ร่วมเยี่ยงลูกหม้อดั้งเดิม แต่เราก็หวังว่านาย อำพน กิตติอำพน เลขาฯ สภาพัฒน์ คนใหม่ จะทำให้บทบาทเล็ก แต่ยิ่งใหญ่ของสภาพัฒน์ เดินหน้าต่อไปได้อย่างน่าเชื่อถือ เพื่อยืนยันว่าสภาพัฒน์ ไม่ได้ 'เสื่อม' ไปตามยุคสมัย หรือเป็นแค่ 'หุ่นเชิด' อย่างที่ 'คนใน' กลัว ไม่ว่าแรงเสียดทานทางการเมืองจะหนักหนาเพียงใด ที่มา: หนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันศุกร์ที่ 17 กันยายน 2547 จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 20 ก.ย. 47 16:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ลองมาฟังความคิดเห็นจากคนที่ได้รับผลกระทบบ้างนะครับ ความคิดเห็นที่ 1 การไม่ยอมรับกันและกันสร้างปัญหามาอย่างต่อเนื่อง ไม่รู้จบ เริ่มตั้งแต่ขั้น บุคคลต่อบุคคล (ผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชา) บุคคลต่อองค์กร (เจ้าหน้าที่ กับ องค์กร ) องค์กรต่อบุคคล (องค์กร/ผู้บังคับบัญชา กับเจ้าหน้าที่ ) และ องค์กรต่อองค์กร (สศช. กับรัฐบาล หรือในทางกลับกัน ) ในทุกกรณี หรือบางกรณี แก้ปัญหาได้ และแต่ไม่ได้ ก็มี ก็ในเมื่อปัญหามีไว้แก้ และเราก็เชื่อว่า ทุกปัญหา มีทางออก แต่จะตรงกับปัญหา หรือออกมาแบบเฉียดๆ ก็ถือว่าออกนะ เป็นวิธีคิดที่มไสร้างทุกข์ให้กับตนเองและสภาพแวดล้อม สถานการณ์ที่เกิด น่าจะเป็นสิ่งท้าทาย แนวคิด ในการทำงานของชาว สศช. เรายังมีความเชื่อว่า ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน (แม้จะถูกมองข้าม ) ความคิดเห็นที่ 2 การแต่งดำเป็นแฟชั่น ทำไมคิดกันไกลขนาดนั้น คนสภาพัฒน์ฯมีวุฒิภาวะทางปัญญาสูงมาแต่ไหนแต่ไร แยกแยะเป็น ท่านผู้นี้มาไม่ได้เดินเข้ามาเอง มองไปว่า จะเข้ามาแต่งตัวเลข ...ไปกันใหญ่ เพราะตัวเลขที่ออกมาอำนวจอยู่ที่...... ตรงนั้นแหล่ะ ......ที่จะต้องระวัง อย่าตื่นกระแส แต่ต้องมีความสุขุม รอบครอบ คนไปใครมา....ชาวสภาฯก็ทำงานได้ด้วยความรู้ความสามารถ ...เป็นเกียรติภูมิของพวกเรามิใช่หรือ........ เราอยู่กับที่..ทำหน้าที่ไม่บกพร่อง(ตาม TOR) แต่คนที่มานี่สิ นอกจากหน้าที่ความรับผิดชอบที่ดำรงอยู่ แล้ว ต้องทำสนองนโยบาย + เป็น Spoke Man ให้รัฐบาลไปพร้อมๆกัน และ สศช. ก็อาจจะได้รับอานิสงค์ ตรงนี้ไปด้วย... จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 20 ก.ย. 47 16:20:54 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ลองมาฟังความคิดเห็น ต่อปัญหาดังกล่าว จากคนใน ที่ได้รับผลกระทบจากการแต่งตั้งฯในครั้งนี้นะครับ ความคิดเห็นที่ 1 ยังไม่เห็นเลยว่าสื่อว่าว่าอย่างไร แต่เราคิดว่าเจ้าหน้าที่ในระดับผู้ทำงานจริงๆ จะไม่หวั่นว่าใครจะมาเป็นเลขาฯ หรอก แต่เราคิดว่าการคัดเลือกผู้บริหารสูงสุดขององค์กรสภาพัฒน์ มันก็ต้องใช้หลักบริหารสากล การแต่งตั้งใครขึ้นมาดำรงตำแหน่งมันจะมีผลกระทบต่อขวัญกำลังใจของคนทำงานและระบบงานหรือไม่ เรื่องนี้ผู้มีอำนาจตัดสินใจก็ต้องคิดให้ดีดี และหากเลือกใครขึ้นมาเป็น หากว่าคนนั้นไม่ได้มีความเข้าใจในสภาพแวดล้อมขององค์กรดีแล้ว ก็อาจตกเป็นเครื่องมือหากินของผู้หวังประโยชน์ก็ได้ ความคิดเห็นที่ 2 ที่ผ่านมา การพัฒนาองค์กรของเราทำน้อยมาก แค่จัดนันทนาการวันสถาปนา ยังให้ความสำคัญน้อย การสร้างความรักร่วมของคนภายในองค์กรไม่มี การให้อภัย ความโอบอ้อมอารีของชาวสภาพัฒน์หายไป ใครเผลอแสดงความเห็นที่ไม่ตรงกับตัวเอง ใครพลาดพลั้งจะถูกกระทืบซ้ำทันที แล้วองค์กรจะดีได้อย่างไร การพัฒนาจิตใจของคนในองค์กรเราอาจเป็นเรื่องจำเป็นต่อไปในอนาคตด้วย มิฉะนั้นสังคมนี้จะมีแต่คนเอาตัวรอด หาคนกล้าเก่งออกมาแสดงความคิดเห็น หรือยืนหยัดเพื่อองค์กรไม่ได้เลย ทุกคนจะนิ่งเฉยว่าไม่ใช่เรื่องของตัว ซึ่งมันผิดหลักการและสำนึกของคนทำงานเพื่อพัฒนาประเทศอย่างยิ่ง จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 21 ก.ย. 47 16:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ข้อคิดที่ขอฝากไปยังผู้บริหารคนใหม่ ความคิดเห็นที่ 1 เรียนท่าน เลขาฯคนใหม่ สิ่งแรกในการทำงานของท่าน ในสศช. ผมขอความยุติธรรม อย่าเล่นพวกพ้อง หาคนเก่งที่ตกหล่นมาทำงาน มีความเด็ดขาด กล้ายืนหยัดเพื่อ สศช. 3 เดือนสังคมนี้จะประเมินท่าน และให้ความสำคัญ สร้างองค์กรให้เข้มแข็งก่อนรบ ความคิดเห็นที่ 2 ลศช. ควรจะเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถมากที่สุด เพื่อบริหารองค์กรณ์ให้เป็นประโยชน์กับประเทศชาติมากที่สุด ไม่จำเป็นต้องเป็นคนในหรือคนนอก เพราะคนในหรือคนนอกที่ไม่มีความสามารถที่ทำให้คนกลุ่มหนึ่งในองค์กรพอใจแต่จะทำให้ประเทศชาติเสียหาย อย่าคิดถึงแต่ตัวเอง ควรคิดถึงประเทศชาติเป็นหลัก ความคิดเห็นที่ 3 ขอฝากท่านเลขาคนใหม่ในประเด็นดังนี้ 1. ทำอย่างไรท่านจะสร้างความสามัคคีให้เกิดขึ้นในสศช.ได้ โดยเฉพาะผู้บริหารด้วยกันเอง อาจไม่จำเป็นต้องสร้างเอกภาพทางความคิด ความแตกต่างย่อมไม่ใช่ความแตกแยก อยากให้ท่านหาหนทางสร้างความสมานฉันท์ให้เกิดขึ้นในทุกระดับ เช่น การมีระบบการสื่อสารที่ดี ไม่ทำให้บิดเบือนหรือละเลยเจ้าหน้าที่ระดับล่าง สร้างการมีส่วนร่วมที่ดีในทุกสาย ทุกสำนัก ทุกกอง ทำให้ทุกคนรู้สึกว่าสิ่งที่ทำไปเพื่อประโยชน์ของสำนักงานฯและประเทศชาติมากกว่าเป็นการสร้างฐานอำนาจหรือระบบพรรคพวกขึ้นมา 2. ทำอย่างไรจะให้การปรับโครงสร้างใหม่ของสศช.เป็นไปอย่างชอบธรรม โปร่งใส เพราะพวกเราทุกคนจะต้องอยู่กับตรงนี้ไปหลายปี อยากขอความกรุณาให้ท่านนำบทเรียนที่ผ่านมาพิจารณาทบทวนให้รอบคอบอีกหลายๆครั้ง โดยให้ทุกคนมีส่วนร่วม ยอมรับและช่วยกันทำให้ดีขึ้น ไม่ใช่อยู่ในการตัดสินใจของคนไม่กี่คน 3. ทำอย่างไรจะสร้างทีมงานใหม่เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้สำนักงานฯขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่ใช้หน้าเดิมๆในทุกงาน ควรมีระบบการพัฒนาบุคลากรที่เน้นการเรียนรู้ร่วมกันระหว่างคนเก่ากับคนใหม่ ไม่มองเฉพาะแผนพัฒนาบุคลากรที่ยังไม่เห็นอนาคต 4. ทำอย่างไรที่จะให้แต่ละฝ่ายรับผิดชอบบทบาทหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด โดยมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ เพื่อสำนักงานฯ โดยหน่วยที่ทำหน้าที่สนับสนุนการทำงงานของเจ้าหน้าที่วิเคราะห์ควรยึดหลักการในการอำนาวยความสะดวกให้เจ้าหน้าที่สามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวดเร็ว มากกว่าจะสร้างเงื่อนไขที่เป็นอุปสรรคต่อการทำงาน เช่น ระบบรถ ระบบงบประมาณ ฯลฯ ความคิดเห็นที่ 4 เห็นด้วยว่า ไม่ว่าใครจะมาเป็น ลศช. คนใหม่ งานแรกที่ยิ่งใหญ่คือการสร้างความสามัคคี ความเอื้ออาทร ความมีเมตตาให้เกิดขึ้นกับบุคลากรใน สศช.ให้ได้ ทั้งระดับล่างและระดับบน ปรับปรุงการปรับโครงสร้างใหม่ที่พวกเขาบางคนกำลังนำเสนอให้ใช้อยู่ในปัจจุบัน เพราะเราไม่เห็นด้วย เราอยากให้มุ่งงานมากกว่านี้ ดังนั้น เราต้องการคนที่กล้าที่จะปฏิรูป กล้าที่จะตัดสินใจ แม้การตัดสินใจจะทำให้บางคนเสียผลประโยชน์และเจ็บปวดก็ตาม อยากให้ยึดหลักการมากกว่าหลักตน ความคิดเห็นที่ 5 จะเป็นใครมาเป็น ลศช. คนใหม่ ก็ขอให้มีความสามารถ และมีคุณธรรม คือ เป็นทั้งคนเก่ง และคนดี อย่างที่พวกเราสภาพัฒน์ชอบเอาไปใส่ไว้ในแผนหรือบทความต่างๆตลอดเวลาก็แล้วกัน ทำให้คนอื่นเขาดูเป็นตัวอย่างบ้าง ความคิดเห็นที่ 6 ชาวสศช เตรียมต้อนรับได้แล้ว ยินดีกับท่านที่มาใหม่ เสียใจกับท่านที่จากไป แต่ที่แน่ๆคือพวกเรายังต้องอยู่ช่วยกันทำงานให้องค์กรเข้มแข็ง ใครจะให้เราเป็นอะไร แค่ไหน ก็เป็นให้สุดๆในสิ่งที่เค้าให้เป็น สามัคคีกันไว้ เอื้ออาทรดูแลผู้น้อยให้มีขวัญกำลังใจทำงานกันบ้างคงจะดีนะ จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 21 ก.ย. 47 16:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 -_-" จากคุณ : ... - [ 22 ก.ย. 47 12:19:38 A:61.91.155.77 X: TicketID:073057 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เศรษฐกิจ - กระจกไร้เงา ส่งออกติดลบ ศึกค่าไฟ สัญญาณร้ายรุกคืบหนัก 23 กันยายน 2547 กองบรรณาธิการ ขณะที่ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย ออกโรงระบุว่า แนวโน้มเศรษฐกิจปี 48 ต้องจับตาอย่างใกล้ชิด เพราะราคาน้ำมันในตลาดโลกจะยังแพงต่อเนื่องอีก 8 ปี เฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 40 เหรียญสหรัฐต่อบาร์เรล ราคา 35 เหรียญฯ ที่สภาพัฒน์เคยคาดการณ์ไว้ไม่มีอีกแล้ว ทะลุเพดานความเลวร้ายไปเรียบร้อย ยังไม่ต้องคิดถึงปัจจัยนอกเหนือความคาดหมาย จะเกิดวินาศกรรมใหญ่ ระเบิดแหล่งน้ำมัน ตอนนี้เอาแค่พายุอีวานพัดถล่มเม็กซิโก จากเดิมคิดว่าไม่กระทบก็กลับลามหนัก ล่าสุด วิกฤติน้ำมันพ่นพิษชนิดที่กระทรวงพาณิชย์โต้เถียงอย่างไรก็ไร้ผล ไม่ใช่แค่ระยะสั้นอย่างคำกล่าวอ้าง เพราะตัวเลขมันโผล่มาแล้ว แม้ยอดการส่งออกเดือนสิงหาคมมีมูลค่า 8,285.5 ล้านเหรียญสหรัฐ ยังเพิ่มขึ้น 27.7% เทียบกับช่วงเดียวกันปีก่อน แต่ยอดการนำเข้าพุ่งกระฉูดกว่า 8,501.5 ล้านเหรียญสหรัฐ ทะยานไปถึง 35.4% "มูลค่าสูงสุดเป็นประวัติการณ์" จากการเพิ่มขึ้นของการนำเข้าในทุกหมวดสินค้าตามการขยายตัวของเศรษฐกิจและการส่งออก รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของราคาน้ำมันในตลาดโลก ตามด้วยอาการขาดดุล 216 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็นการขาดดุลการค้าครั้งที่ 3 ในรอบ 8 เดือน พูดไปแล้วก็เหมือนขาประจำไล่ถล่มแต่ก็ต้องย้ำ เพราะอุปสรรคสกัดการส่งออกยังมีมากมาย โดยเฉพาะปัญหาไข้หวัดนก ซึ่งล่าสุดสหภาพยุโรป หรือ "อียู" ประกาศขยายเวลาการห้ามนำเข้าผลิตภัณฑ์ไก่สดจากไทยออกไปถึงเดือนมีนาคมปีหน้า ส่งหนังสือรับประกันอย่างไรเขาก็ไม่เชื่ออีกแล้ว ไอ้ภายในประเทศก็ยังเถียงกันไม่จบ ผลกระทบดีไม่ดีกับการใช้วัคซีน เถียงกันจนกระแสแพร่ออกไป นโยบายรัฐบาลไม่ชัดเจนอย่างนี้ ก็ไม่แปลกที่เขาจะแบนไก่ไทย มาเรื่องจีเอ็มโอ แค่มะละกอส้มตำป๊อกๆ นี่แหละ กำลังเป็นประเด็นใหญ่และเกี่ยวข้องกับชีวิตคนไทยทุกคน รวมไปถึงเศรษฐกิจของประเทศ เมื่อนโยบายไม่ชัดเจนอีกเหมือนกัน ไม่เปิดกว้างเชิงสาธารณะ งุบงิบมุบมิบ จนเกิดการรั่วไหลของแปลงทดลอง แบบนี้คู่ค้าประเทศไหนเขาจะเชื่อถือเล่า ประเทศไทยเลยเจอปัจจัยลบไม่จบ รัฐบาลคาดว่ากองทุนน้ำมันเชื้อเพลิงสามารถอุดราคาน้ำมัน อั้นไว้ระยะหนึ่งเดี๋ยวตลาดโลกก็ต้องอ่อนตัวลงมา ที่สุดแล้วอั้นมาเกือบปี หนี้ชดเชยราคามีสิทธิ์พุ่งไปถึง 50,000 ล้านบาท รัฐบาลท่านยังต้องกัดฟันอุ้มต่อไปเพื่อรักษาตัวเลขเศรษฐกิจ ใช้เงินในอนาคต ซึ่งก็คือหนี้ก้อนมหึมาเช่นกัน น้ำมันแพงแน่นอนก็ต้องมีปัญหาค่าไฟ ซึ่งรุกไล่เข้ามาอีก ดูแล้วรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลังงานก็คงต้องสั่งการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ตรึงค่าไฟฟ้าอัตโนมัติ หรือ "เอฟที" งวดต่อไปในเดือนตุลาคม เพื่อเป้าหมายข้อเดียวกันกับน้ำมัน คือ ตัวเลขการเติบโตของภาวะเศรษฐกิจ นั่นก็หนี้ในอนาคตอีกก้อนหนึ่ง เวลานี้ คนไทยต่างอยู่ในภาวะย่ำแย่ ยอดคนจนเพิ่มมากขึ้นตบหน้านายกรัฐมนตรีไปแล้วฉาดใหญ่ รายได้เท่าเดิม รายจ่ายหนักหนาสาหัสมากขึ้น ข้าวของแพงหมด ไก่หวัดนกก็ยังไม่ถูกลงเลย สูงขึ้นไปอีกเพราะหายาก กิโลฯ ละ 50 บาท กินผักครึ่งหนึ่ง ไก่ครึ่งหนึ่ง ราคาไม่ถูกลงครึ่งหนึ่ง แพงหูฉี่หนักเข้าอีก เดือนหน้า คนกินเจมีหวังกระเป๋าฉีก เพราะราคาผักแพงเจอฟ้าลงโทษ เทฝนกระหน่ำ ผลผลิตเสียหาย คะน้า ผักบุ้ง พุ่งพรวดมากกว่าปีก่อน 100-200% กินเจไม่ต้องนึก มีหวังไปอีก 300-500% ได้เวลาเทศกาลโขกกำไรครั้งใหญ่ เรื่องลำบากๆ ปัญหาปากท้อง ชาวบ้านร้องว่า ของแพง รัฐบาลบอกไม่แพงเท่าไหร่ ชาวบ้านบ่นเศรษฐกิจไม่ดี รัฐมนตรียืนยันยังเจ๋ง ต่างชาติยังมั่นใจตลาดหุ้นดี ไม่มีปัญหา บรรดาแมลงเม่าหากินยากลำบากเอง เก็งกำไรอย่างเดียว ไม่ลงทุนระยะยาว ชาวบ้านกระอักหนี้บาน เจอแก๊งตามล่า ขนาดคดีอุกอาจยิงผู้พิพากษา ปัญหาภาคใต้ร้อนระอุ รัฐบาลเหมือนไม่ได้ยิน ชินและชา เฮ้อ..หัวอกคนไทยมันคนละไซส์ คนละเรื่องกับหัวอกท่านนายกฯ จริงๆ. ที่มา: http://www.thaipost.net/index.asp?bk=thaipost&post_date=23/Sep/2547&news_id=95331&cat_id=601 จากคุณ : มานั่งหลับเฉยๆ - [ 23 ก.ย. 47 10:21:38 A:172.30.7.40 X:203.144.213.3 TicketID:073880 ]

ความคิดเห็นที่ 36 การเมืองกับตัวชี้วัดความจน ดร.เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง สมาชิกวุฒิสภา สัปดาห์ที่แล้ว มีข่าวว่า สภาพัฒน์เตรียมนำเสนอข้อมูลทางวิชาการ ตัวเลขดัชนีชี้วัดความยากจน หรือเส้นความยากจนของทางการ (Official Poverty Line) ซึ่งได้มาจากการศึกษาวิจัยของนักเศรษฐศาสตร์ แต่จะนำเสนอคณะรัฐมนตรีเพื่อขออนุมัติเห็นชอบ! นัยว่า หากเพิ่มตัวเลขเส้นความยากจนขึ้นไปตามข้อเท็จจริงที่ได้จากการศึกษาวิจัย ก็อาจกระทบต่อเป้าหมายของรัฐบาล โดยเฉพาะตัวของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ที่ได้เคยประกาศให้คำมั่นสัญญาแก่ประชาชนไว้ตั้งแต่ปี 2546 ว่า ภายในเวลา 6 ปี หรือภายในปี 2552 นี้ คนจนจะหมดไปจากประเทศไทย! หลายท่านคงนึกสงสัยว่า ความยากจนนั้น เราจะวัดกันด้วยวิธีไหน" อย่างไรถึงเรียกว่าจน" มีหนี้สินมากๆ มากกว่ารายได้ ถือว่าจนหรือไม่" และความจนนั้นมีเส้นแบ่งกันด้วยหรือ" ยิ่งเมื่อนักการเมืองออกมาประกาศว่า จะทำให้คนจนหมดไปจากประเทศไทย ก็ยิ่งสงสัยว่า นิยามของคนจนที่ว่านั้นเป็นอย่างไร" จะเป็นการทุ่มเงินเทให้คนมีเงินมากขึ้นจนพ้นเส้นความยากจน" หรือจะเป็นการพัฒนาชีวิตในด้านต่างๆ ของคนด้อยโอกาสในสังคม" แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรเมื่อครบ 6 ปี ว่า ตอนนี้ไม่มีคนจนอยู่ในประเทศแล้วหรือไม่" ใครจะบอกได้ว่า เขาทำสำเร็จหรือเขาล้มเหลว เพราะมันดูไม่ง่ายเหมือนปัญหาจราจรกรุงเทพฯ ซึ่งปรากฏเป็นรูปธรรมกว่า ในแวดวงนักวิชาการจึงได้มีการกำหนดตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจตัวหนึ่ง เรียกว่า เส้นความยากจน หรือ Poverty Line เพื่อใช้เป็นมาตรฐานในการอ้างอิงศึกษา วางแผน หรือกำหนดนโยบายการแก้ปัญหาความยากจน เสมือนเป็นนิยามของคนจน" ขึ้นมาว่า หมายถึง บุคคลที่มีรายได้ไม่เพียงพอในการใช้จ่าย เพื่อสนองความต้องการพื้นฐานขั้นต่ำที่คนในสังคม ควรได้รับในการดำรงชีวิต โดยความต้องการพื้นฐานขั้นต่ำนั้น สามารถกำหนดให้เป็นค่าของจำนวนเงินที่ครัวเรือน ต้องใช้ในการหาซื้อหาให้เพียงพอต่อการดำรงชีวิต และมูลค่า ของจำนวนเงินดังกล่าวนั้นเอง เรียกว่า "เส้นความยากจน" กล่าวคือ บุคคลใดที่มีรายได้ต่ำกว่าเส้นความยากจน (ต่ำกว่าระดับรายได้หนึ่งที่กำหนด) บุคคลนั้นถือว่าเป็นคนจน กว่าจะได้เส้นความยากจนนี้มา นักเศรษฐศาสตร์เขาต้องไปศึกษาพฤติกรรมการบริโภคของประชาชน ว่าในสังคมปัจจุบันนี้ เขามีแบบแผนการบริโภค และมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไรบ้าง การคำนวณเส้นความยากจน จะมีการคำนวณความต้องการสารอาหารหรือพลังงานระดับครัวเรือน โดยคำนวณปริมาณความต้องการพลังงานของสมาชิกในครัวเรือน ตามมาตรฐานภาวะโภชนาการที่เหมาะสมของคนไทย(แยกตามอายุ และเพศ) พูดง่ายๆ ว่า คิดหาจำนวนเงินที่ครัวเรือน ต้องใช้ในการซื้อหาอาหารที่จำเป็น สำหรับสมาชิกในครัวเรือนแต่ละวันกินอยู่อย่างไร ใช้จ่ายไปเพื่อจัดหาอาหารเป็นสัดส่วนเท่าใด กินอาหารประเภทใดบ้าง เน้นแคลอรีหรือโปรตีน ต้องใช้เงินเท่าไหร่ในการซื้อหา ดูละเอียดถึงขนาดว่า การบริโภคเป็นการกินคนเดียว หรือกินอยู่ร่วมกันเป็นครัวเรือน เพราะหากกินเป็นครัวเรือน 3-4 คน ก็จะมีค่าใช้จ่ายต่อหัวถูกกว่ากินอยู่คนเดียว นอกจากนี้ ก็มีการดูถึงปัจจัยในการดำรงชีวิตอื่นๆ โดยมีปัจจัยสี่เป็นพื้นฐาน เช่น ค่ายารักษาโรค ค่าที่อยู่อาศัย ค่าเดินทาง ค่าติดต่อสื่อสาร ค่าเครื่องใช้ประจำบ้าน ค่าเชื้อเพลิงและแสงสว่าง ค่าใช้จ่ายส่วนบุคคล ค่าขนส่ง ค่าใช้จ่ายด้านการศึกษา ในแต่ละพื้นที่จึงมีเส้นความยากจนไม่เท่ากัน และเมื่อสังคมเปลี่ยน วิถีชีวิตของผู้คนเปลี่ยน ราคาสินค้าเปลี่ยนแปลง ระดับเส้นความยากจนก็ต้องมีการปรับเปลี่ยนตามให้เหมาะสม นับตั้งแต่ปี 2535 เรามีการใช้เส้นความยากจนที่ระดับ 922 บาทต่อคนต่อเดือน หมายความว่า ใครมีรายได้ต่ำกว่า 922 บาทต่อเดือน ถือว่าอยู่ในข่ายคนจน! หากถือตัวเลขรายได้ 922 บาทต่อเดือน เป็นเส้นความยากจน ในปีปัจจุบัน (2547) ก็จะมีคนยากจนอยู่ 6 ล้านคนทั่วประเทศ มาถึงปัจจุบัน ราคาสินค้าหลายชนิดแพงขึ้นกว่าสมัยปี 2535 มากแล้ว ทั้งค่าน้ำมัน ค่ารถเมล์ ค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า ค่าเช่าบ้าน ฯลฯ จึงเป็นการสมควรที่จะมีการศึกษาเพื่อปรับเส้นความยากจนตามหลักมาตรฐานวิชาการ ทราบว่า ผลการศึกษาออกมาว่า เส้นความยากจนใหม่อยู่ที่ระดับรายได้ 1,163 บาทต่อคนต่อเดือน หากยึดถือเอาตามนี้ ปัจจุบันมีคนจนอยู่ 9 ล้านคน ทั่วประเทศ วันนี้ ใครมีรายได้มากกว่า 13,956 บาทต่อปี โปรดทราบว่า ไม่ใช่คนยากจน ส่วนใครที่เคยมีรายได้ตั้งแต่ 923-1,163 บาทต่อเดือน ซึ่งไม่ถือเป็นคนจนตามเส้นความยากจนเดิม แต่ชั่วข้ามวัน เมื่อใช้เส้นความยากจนใหม่ กลับกลายเป็นคนจนไปได้ทันที นี่คือ อภินิหารของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ ที่นักการเมืองต้องการนำมาใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง หากนักวิชาการ นักเศรษฐศาสตร์ในองค์กรที่ทำหน้าที่ศึกษาวิจัยตัวเลข ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจไม่ตรงไปตรงมา ไม่มีอิสระในการทำงานวิชาการ ไม่มีอิสระในการเผยแพร่สิ่งที่ได้พบในทางวิชาการ ก็น่ากลัวว่าสังคมต้องถูกปิดหูปิดตาไปกับมายาทางตัวเลข เป็นฐานความชอบธรรมให้แก่นักการเมืองได้บรรลุเป้าประสงค์ส่วนตัว โดยที่สังคมไม่ได้อะไรเลย ตัวชี้วัดทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็น ตัวเลขจีดีพี ตัวเลขเส้นความยากจน ตัวเลขการกระจายรายได้ ล้วนแต่เป็นเรื่องเชิงวิชาการเฉพาะกลุ่ม เฉพาะทาง หากเมื่อไหร่ถูกแทรกแซง ถูกเซ็นเซอร์ ถึงขนาดว่า ได้ทำการศึกษาวิจัยถี่ถ้วนดีแล้ว ถูกต้องตามหลักวิชาการครบถ้วนแล้ว แต่กลับยังต้องขออนุมัติฝ่ายการเมืองเพื่อใช้ตัวเลขชุดใหม่ ก็ถือว่าเป็นความไร้ศักดิ์ศรีอย่างยิ่งของฝ่ายวิชาการ หรือราชการประจำที่เป็นเทคโนแครต หรือหากเป็นการถูกบังคับโดยผู้มีอำนาจ ก็ถือเป็นความใจแคบอย่างยิ่งของฝ่ายการเมือง เรื่องนี้จึงไม่สมควรต้องส่งไปให้ฝ่ายการเมืองพิจารณา และฝ่ายการเมืองก็ไม่สมควรรับพิจารณา ไม่ควรเข้ามาข้องเกี่ยว เช่นเดียวกันกับที่นายกรัฐมนตรีเอง ก็ไม่สมควรออกมาพูดชี้นำดัชนีตลาดหุ้น บอกว่า หุ้นกำลังขาขึ้น ขาดทุนก็ไม่ควรขาย ควรถือเอาไว้ก่อน เพราะหากเป็นวิสัยของนายกรัฐมนตรีที่มีวุฒิภาวะแล้วย่อมจะไม่กระทำเช่นกัน กรณีของตัวชี้วัดความยากจนนั้น ก็ยังเป็นปัญหาอยู่ว่า จะมองเพียงความยากจนที่เป็นเส้นความยากจนจากระดับรายได้ของคนจนเท่านั้น หรือจะมองความยากจนโดยเปรียบเทียบกับมาตรฐานชีวิตเฉลี่ยในสังคม ซึ่งจะต้องวัดความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ด้วย ด้วยการเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ ในประเทศ อย่าลืมว่า คนจนไม่ได้จนตัวเลข แต่จนในชีวิต ในเลือดเนื้อ ตัวเลขตัวชี้วัดเปลี่ยนอย่างไร ชีวิตของคนจนไม่ได้เปลี่ยนตาม ที่มา: http://www.bangkokbiznews.com/2004/09/23/comment/index.php?news=column_14768857.html จากคุณ : มานั่งหลับเฉยๆ - [ 23 ก.ย. 47 10:26:22 A:172.30.7.40 X:172.30.7.40, 203.144.213.3 TicketID:073880 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ปัญหาช่องว่างคนรวยคนจน ขณะที่รัฐบาลยังคงหลงปลื้มกับการมุ่งสร้างตัวเลขอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจ โดยที่คน ส่วนน้อยของสังคมเพียงไม่กี่ตระกูลกำลังร่ำรวยอย่างมหาศาลจากเศรษฐกิจที่เติบโตเฉพาะ กลุ่ม แต่ดูเหมือนว่าคนระดับล่างและคนชั้นกลางอันเป็นประชากรส่วนใหญ่ของประเทศกลับ ยังคงต้องกระเสือกกระสนดิ้นรนปากกัดตีนถีบเพื่อความอยู่รอดท่ามกลางหนี้สินและภาระค่า ครองชีพที่นับวันสูงขึ้นไม่หยุด ก่อนหน้านี้สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ(สศช.)ได้ประกาศตัวเลขคนจนใน ประเทศไทยเพิ่มขี้นจาก 8 ล้าน เป็น 9 ล้านคน หรือคิดเป็นประมาณ 15% ของประชากร ทั้งประเทศซึ่งมีอยู่ราว 65 ล้านคน ขณะที่สำนักงานสถิติแห่งชาติได้เผยแพร่ผลสำรวจราย จ่ายหนี้ครัวเรือนครึ่งปีแรกของปีนี้พบว่า เพิ่มขึ้นถึง 11.7% เมื่อเทียบกับ 3 ปีก่อน หรือจาก 83,000 บาท พุ่งสูงขึ้นเป็น 103,940 บาท โดยที่รายได้ต่อครัวเรือนในช่วงเวลาเดียวกัน เพิ่มขึ้นเพียง 4.4% หรือจาก 13,418 บาท ของเมื่อ 3 ปีที่แล้วเป็น 14,617 บาท ใน ปัจจุบัน 1 นอกจากนี้ยังพบว่าหนี้ครัวเรือนที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่เกิดจากการใช้จ่ายเพื่อบริโภคโดย เฉพาะในหมวดที่เกี่ยวกับการซื้อยานพาหนะ หรือเครื่องมือการสื่อสาร เช่น โทรศัพท์มือถือ และการสื่อสารแทนที่จะเป็นการใช้จ่ายเพื่อการลงทุนซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการกระตุ้นความเติบ โตทางเศรษฐกิจ ซึ่งการเพิ่มขึ้นของหนี้ครัวเรือนที่เกิดขึ้นถือเป็นสัญญาณอันตรายต่อภาวะ เศรษฐกิจในอนาคต ด้านธนาคารแห่งประเทศไทย(ธปท.)ได้ประเมินแนวโน้มเศรษฐกิจในปี 2548 ว่า เป็นเรื่องที่จะต้องจับตาอย่างใกล้ชิด เนื่องจากมีสัญญาณบ่งชี้ว่าไทยอาจจะต้องบริโภคน้ำมัน ในราคาที่ไม่ต่ำกว่า 40 ดอลลาร์สหรัฐ/บาเรลนานต่อไปอีกถึง 8 ปี และคาดว่ารัฐบาล จะขึ้นราคาน้ำมันดีเซลหลังการเลือกตั้งทั่วไปต้นปีหน้า ประกอบกับอัตราดอกเบี้ยในตลาด โลกที่สูงขึ้นจึงคาดว่าอัตราเงินเฟ้อในปีหน้าจะเพิ่มขึ้น 3.5-4% ดังนั้นคนไทยทั้งประเทศโดยเฉพาะคนระดับล่างและชั้นชนกลางคงจะต้องเตรียมใจ รับภาระกับราคาสินค้าและค่าใช้จ่ายจิปาถะที่จะต้องเพิ่มสูงขึ้นในปีหน้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น โดยเฉพาะผู้ยังเป็นหนี้ เช่น ผ่อนค่าบ้าน รถยนต์ นับว่าน่าเป็นห่วงเพราะต้องรับภาระอัตรา ดอกเบี้ยที่เพิ่มสูงขึ้นด้วย เพราะฉะนั้นอาจกล่าวได้ว่าอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจไม่ว่าจะขยายตัว มากขึ้นเท่าใดก็ตามคงไร้ความหมายตราบใดที่คนส่วนใหญ่ของประเทศยังตกอยู่ในภาวะปาก กัดตีนถีบ ขณะที่เหล่าเศรษฐีบนยอดพีระมิดเพียงหยิบมือเดียวกอบโกยผลประโยชน์มหาศาลจาก ตัวเลขอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศที่ดูสวยหรู ที่มา: http://www.naewna.com/ จากคุณ : มานั่งหลับเฉยๆ - [ 23 ก.ย. 47 10:53:20 A:172.30.7.40 X:172.30.7.40, 203.144.213.3 TicketID:073880 ]

ความคิดเห็นที่ 38 จักรมณฑ์" สอนเชิงว่าที่เลขา สศช.ใหม่มืออาชีพไม่พอต้องกล่อม ครม.เคลิ้มได้ นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช เลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) เปิดเผยถึงกรณีที่คณะรัฐมนตรีมีมติให้ไปดำรงตำแหน่ง ปลัดกระทรวงอุตสาหกรรมในวันที่ 1 ต.ค.นี้ ได้ยื่นรายชื่อรองเลขาธิการ สศช. 3 คน เพื่อให้นายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี ได้พิจารณาถึงผู้ที่เหมาะสมจะเป็นเลขาธิการ สศช.คนต่อไปแล้ว ซึ่งตนเองมองว่าคนที่จะเป็นเลขาธิการ สศช.คนต่อไปจะต้องเป็นคนที่มีความรักในองค์กร จึงมองว่าคนในจะเหมาะสมกว่า เนื่องจาก สศช.อยู่ระหว่างปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์กรใหม่ให้ทันสมัยมากขึ้น ให้เป็นองค์กรที่มีองค์ความรู้เข้มแข็ง มีฐานข้อมูลเพื่อบริการสาธารณชน ซึ่งคนที่จะมาบริหาร สศช.ไม่สนใจเรื่องนี้ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดแล้วคงอยู่ที่นายกรัฐมนตรีจะพิจารณาว่าใครคือผู้ที่เหมาะสม ทั้งนี้ คุณสมบัติที่สำคัญของเลขาธิการ สศช. จะต้องเป็นนักเทคนิคที่เชี่ยวชาญ สามารถประสานงานได้ นำเสนอข้อมูลได้เก่งทั้งต่อคณะรัฐมนตรีประชาชนและสื่อมวลชน สามารถประสานงานกับต่างประเทศได้และ ทำงานได้ลงลึกและเข้าใจประชาชน ในพื้นที่ต่างๆของประเทศ และการทำงานของ สศช.จะอยู่ได้ด้วยการมีองค์ความรู้ที่เป็นมืออาชีพจริงๆ ไม่ใช่ความรู้เทียมหรือการเสนอความรู้ที่เอาใจรัฐบาล ข้อมูลทางวิชาการออกมาอย่างไรก็ต้องว่ากันไปตามนั้น หากไม่มีก็อยู่ไม่ได้ เพราะคนไม่ไว้ใจโดยเฉพาะการจัดทำตัวเลขจีดีพี ซึ่งทั้งภาคเอกชนและองค์กรต่างประเทศต้องนำไปอ้างอิง ส่วนป้าหมายของรัฐบาลที่อยากให้ตัวเลขจีดีพีออกมาสูงนั้น การนำเสนอของ สศช.ที่ผ่านมาก็เน้นข้อมูลวิชาการอย่างแท้จริง จะเห็นได้จากที่นายกรัฐมนตรีตั้งเป้าหมายว่าให้จีดีพีตลอดทั้งปีขยายตัว 8% สศช.ก็ทำข้อมูลเสนอให้ว่าต้องเพิ่มปริมาณการส่งออกและเงินลงทุนจากต่างประเทศเท่าใด เพื่อให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องนำไปดำเนินการต่อ. ที่มา : http://www.thairath.co.th/thairath1/2547/economic/aug/28/eco3.php จากคุณ : มานั่งหลับเฉยๆ - [ 23 ก.ย. 47 11:07:32 A:172.30.7.40 X:172.30.7.40, 203.144.213.3 TicketID:073880 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เห็นพวกหน้าไหนก็ไม่เห็นประชาชนจะมีอะไรดีขึ้น มีแต่หนี้เพิ่ม อย่ามาตั้งแง่รังเกียจกันเลยให้โอกาสคนอื่นบ้าง เผื่อจะเจริญ อย่าคิดว่าคนอื่นทำไม่ได้ พวกอยู่มานานอาจจะรู้มากในการพลิกแพลงอาจทำให้ไม่เกิดการพัฒนากับประชาชนนั่นเอง คิๆๆ จากคุณ : Gecko - [ 24 ก.ย. 47 01:06:18 A:203.152.2.5 X: TicketID:036435 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ต้อนรับเลขา สศช. คอลัมน์ คลื่นความคิด โดย โสภิณ ทองปาน ครม.ได้ให้ความเห็นชอบแต่งตั้งเลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ชื่อยาวจัง ตำแหน่งที่คนทั่วไปคุ้นเคยคือเลขาฯสภาพัฒน์ ขออนุญาตใช้ด้วยเพราะสั้นดี เป็นการแต่งตั้งแทนคนเดิมซึ่งได้รับแต่งตั้งให้ไปดำรงตำแหน่งปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม ทั้งสองท่านจะเข้ารับตำแหน่งเดือนตุลาคมนี้ เลขาฯคนใหม่ทราบกันแล้วคือ ดร.อำพน กิตติอำพน รองปลัดกระทรวงเกษตรฯ เป็นดาวคนหนึ่งของกระทรวง ทันทีที่มีข่าวก็มีเสียงตอบรับพอควร เนื่องจากเจ้าตัวไม่ทราบมาก่อน ตัวเองถึงกับตกใจ ปวารณาตัวว่าต้องไปกราบขอบคุณท่านนายกฯ ท่านเลือกเพราะคงเห็นว่ามีความคิดแปลกๆ (ไทยรัฐ 15 กันยายน, เนชั่น 15 กันยายน) ท่านนายกฯเลือกก็เพราะเห็นว่าเหมาะสม ต่อมารองนายกฯ(ดร.วิษณุ) ขยายความว่าเหตุผลที่นายกฯเลือกเพราะต้องการผู้ที่มีความรู้ความสามารถในการพูดจา ทำความเข้าใจทั้งในประเทศและต่างประเทศ ทำหน้าที่เหมือนโฆษกเศรษฐกิจ เป็นคนกล้าพูด กล้าชน(มติชน 12 กันยายน สถานีคิดเลขที่ 12) ส่วนตัวแล้วผู้เขียนเชื่อว่า ดร.อำพนทำได้ตามที่นายกฯคาดหวัง แต่ตำแหน่งของท่านคือเลขาฯสภาพัฒน์ ซึ่งหน่วยงานนี้ทำหน้าที่กำหนดกรอบทิศทางเศรษฐกิจของประเทศในระยะยาว การที่ให้ไปเป็นโฆษกด้านเศรษฐกิจ ทำความเข้าใจกับต่างประเทศเขาจะงงที่เอาเลขาฯสภาพัฒน์ซึ่งดูแลทิศทางการพัฒนาในระยะยาวไปอธิบายความผันผวนระยะสั้น ดูแล้วไม่น่าเชื่อถือ สภาพัฒน์เติบโตมาจากสภาเศรษฐกิจแห่งชาติ(พ.ศ.2493) ขอบเขตของงานขยายมากขึ้นจึงได้ประกาศใช้ พ.ร.บ.สภาพัฒน์ฯ (พ.ศ.2502) และมีการแก้ไข พ.ร.บ.ใน พ.ศ.2505 และ พ.ศ.2509 งานนโยบายทั้งหมดอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของคณะกรรมการ หน่วยงานนี้มีประวัติการดำเนินงานมาเกือบ 60 ปี ในระยะยี่สิบปีแรกถือเป็นสี่เสาหลักในการกำหนดทิศทางเศรษฐกิจของประเทศ ประกอบด้วยกระทรวงการคลังดูแลนโยบายการคลัง ธนาคารแห่งประเทศไทยดูแลนโยบายการเงิน สำนักงบประมาณดูแลด้านเบิกจ่ายงบประมาณ และสภาพัฒน์ซึ่งกำหนดกรอบและทิศทางในการพัฒนา เริ่มประกาศใช้แผนฯฉบับที่หนึ่งครอบคลุมระยะเวลา 2504-2509 และแผนฯฉบับสอง พ.ศ.2510-2514 ทั้งสองแผนเน้นพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทั้งชลประทาน การพลังงาน ถนนหนทาง ในแผนพัฒนาฉบับที่สาม(2515-2519) และสี่(2520-2524) ประเทศเริ่มประสบปัญหาด้านเศรษฐกิจ ส่วนหนึ่งเพราะอเมริกาลดรายจ่ายด้านการทหารในประเทศไทย การลงทุนจากต่างประเทศลดลง แผนพัฒนาจึงต้องเน้นการเพิ่มรายได้ พอแผนฯฉบับที่ห้าจึงได้เน้นการศึกษาและสาธารณสุข และลดการเพิ่มของประชากร ขณะเดียวกัน มีการตื่นตัวในผลพวงของการพัฒนาว่าหลังจากดำเนินการมาแล้วกว่า 20 ปี ผลของการพัฒนาได้กระจายไปสู่คนในชนบทมากน้อยแค่ไหน สภาพัฒน์เป็นเจ้าของเรื่องเก็บข้อมูลและให้คำตอบ จากข้อมูลสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของสำนักงานสถิติ พ.ศ.2518/2519 ปรากฏว่ากว่าหนึ่งในสามคนในชนบทเป็นคนยากจนมีรายได้ไม่เกินคนละ 1,800 บาทต่อปี สภาพัฒน์เป็นเจ้าของเรื่องกำหนดทิศทางแผนพัฒนาชนบทยากจนขึ้นเป็นครั้งแรกของไทย เป็นแผนฯอีกฉบับต่างหาก ประกาศใช้พร้อมกับแผนพัฒนาฉบับที่ห้า (พ.ศ.2525-2529) ในแผนฯฉบับที่หก และเจ็ด ยังใช้กรอบเดิมแทนที่เน้นเฉพาะพื้นที่ยากจน กลับเน้นตามปัญหาในทุกพื้นที่ในชนบท พอขึ้นแผนฯฉบับที่แปด(พ.ศ.2540-2544) เป็นแผนแรกที่จัดทำโดยอาศัยการมีส่วนร่วมของประชาชน วัตถุประสงค์หลักเพื่อพัฒนาศักยภาพคนให้เป็นคนดี สามารถคิดเป็น วิเคราะห์เป็น และให้โอกาสผู้ด้อยโอกาสให้ได้รับความช่วยเหลือ แต่ดำเนินการไม่ได้ก้าวหน้ามากนัก เพราะเป็นช่วงที่ประเทศกำลังประสบปัญหาเศรษฐกิจ ในแผนพัฒนาฉบับที่เก้า(พ.ศ.2545-2549) ซึ่งได้ประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ 7 ตุลาคม 2544 โดยมีนายกรัฐมนตรี(พ.ต.ท.ทักษิณ) เป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ได้กำหนดวัตถุประสงค์ของแผนฯไว้สี่ข้อ ประกอบด้วย (1) ให้เศรษฐกิจมีเสถียรภาพ (2) วางรากฐานการพัฒนาให้เศรษฐกิจเข้มแข็ง และมีความยั่งยืน (3) ให้มีการบริหารจัดการที่ดีในสังคมไทย และ (4) แก้ปัญหาความยากจนและเพิ่มศักยภาพของคนไทยในการพึ่งพาตนเอง ผู้เขียนเห็นว่าภาระหน้าที่ของ สศช.คือกำหนดทิศทางการพัฒนาไปสู่วัตถุประสงค์แม้จะไม่เกิดขึ้นในช่วงแผนฉบับที่เก้า แต่ควรจะนำไปสู่ทิศทางนี้ ปรัชญาในการกำหนดกรอบข้างต้นแผนฯ เลขาฯสภาพัฒน์คนใหม่คงจะอ่านแล้ว ประกอบกับได้ทราบเจตนาของท่านผ่านสื่อ(ไทยรัฐ 15 กันยายน) ว่าในฐานะที่มาจากกระทรวงเกษตรฯควรจะเน้นความเป็นอยู่ของเกษตรกรให้มากขึ้น ทำให้ผู้เขียนสบายใจเพราะคนยากจนที่มีรายได้ไม่ถึงเดือนละ 1,200 บาท มีอยู่เกือบเก้าล้านคน แทบทั้งหมดเป็นเกษตรกร ในแผนฉบับที่เก้าได้กำหนดเป้าหมายไว้ว่าจะลดส่วนคนยากจนไม่เกินร้อยละ 12 ในปีสุดท้ายของแผนคือ พ.ศ.2549 เป็นเรื่องที่ท้าทายพอดู เพราะขณะนี้มีคนยากจนอยู่ร้อยละ 14 จึงเห็นว่าภาระหน้าที่สภาพัฒน์คือ พยายามกำหนดทิศทางการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ให้บรรลุตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ ซึ่งเป็นพระบรมราชโองการ ผู้เขียนเชื่อในความสามารถของเลขาฯซึ่งจะนำทีมทำงานไปสู่เป้าหมาย หน้าที่ของเลขาฯสภาพัฒน์ต้องชี้นำสังคมไปสู่เป้าหมายในระยะยาว อธิบายให้เห็นว่ามาตรการต่างๆ ไม่ว่ากองทุนหมู่บ้าน พักชำระหนี้ สินค้าโอท็อป เข้าไม่ถึงคนยากจน พูดง่ายๆ ว่าคนจนไม่ได้ประโยชน์ การทำหน้าที่เป็นโฆษกเศรษฐกิจ ทำความเข้าใจกับต่างประเทศไม่ว่าเรื่องใด ไม่น่าจะเป็นภาระหน้าที่ของสภาพัฒน์ จะให้เลขาสภาพัฒน์ไปทำก็คงขัดคำสั่งไม่ได้ แต่จะเป็นเศรษฐบริการไป ที่มา: http://www.matichon.co.th/matichon/matichon.php?s_tag=01eci03240947&show=1&sectionid=0142&day=2004/09/24 จากคุณ : มานั่งหลับเฉยๆ - [ 24 ก.ย. 47 12:07:49 A:172.30.7.40 X:172.30.7.40, 203.144.213.3 TicketID:073880 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คุณ..เด็กสภาพัฒ..ครับ ถ้าผมพูดอะไรแรงไปก็ขอโทษด้วยครับ... พอดี..ผมมีเพื่อนทำงานอยู่ในนั้น...มันเล่าให้ฟังข้างในมันก็มีหลายก๊กหลายเหล่า...แต่ไม่รู้ว่ามันพูดเล่นพูดจริง.. ต่อเนื่องจาก...ที่ผมบอกว่าโพสต์แต่ของหัวเขียวหัวแดง.. เออ...ตอนนี้หัวอื่นเพียบเลยครับ..อ่านตาลายเลย.... เอาแบบ..สรุปๆกันมาได้มั้ยครับ...ว่าถ้าคนใหม่มาเนี่ย.. มีข้อดีคือ..........อะไร.....ข้อเสียคือ.........อะไร..... แล้วสรุปว่า....แบบใหนคุ้มกว่ากันดีมั้ยครับ...ทุกท่าน จากคุณ : บัวใต้น้ำ - [ 24 ก.ย. 47 13:12:18 A:202.5.88.148 X: TicketID:071084 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ต่อไปอนาคตไม่มีแผนพัฒนาฉบับที่ 10 แล้วไม่ใช่หรือมีแต่AGENDA นโยบายรัฐบาลไม่ใช่หรือ คนใหม่คงมาทำตามนโยบายรัฐบาลให้ประสบความสำเร็จหรือเปล่า แผนที่เขียนกันมา 9 ฉบับที่เห็นมีแต่แผน 9แหละนะที่พัฒนาคนเต็มที่แต่ก็ยังลูกผีลูกคนอยู่ แผน1-8 เน้นวัตถุ การก่อสร้างเสียมาก(เพื่อ%สำหรับแบ่งกันมั้งคิๆๆ) มาร่ำร้องอะไรกันพวกสภาพัฒน์ พวกคุณมีตำแหน่งอะไร หน้าที่ของคุณเขาให้ทำอะไร ทำดีหรือยัง สำเร็จผลสัมฤทธิ์หรือไม่ มาร้องแร่แห่กระเชิงทำไม เดี๊ยะโดน 5 % คิๆๆๆๆ จากคุณ : Gecko - [ 24 ก.ย. 47 17:16:09 A:203.152.2.5 X: TicketID:036435 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ถึงข่าวถึงคน ชลิต กิติญาณทรัพย์ ใครไม่กล้า ทักษิณกล้า ย้ายข้ามห้วยสองคีย์แมน ศก. "อำพน"สภาพัฒน์ "นริศ"สศค. พลันรัฐบาลนายกฯ ทักษิณ ชินวัตร แต่งตั้งโยกย้ายแบบข้ามห้วย "คนสองคน" เข้ามาทำหน้าที่กำหนดและกำกับนโยบายเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศ ก่อให้เกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากโดยเฉพาะบรรดา "ลูกหม้อ" ของหน่วยงานนั้น หนึ่ง อำพน กิตติอำพน จากรองปลัดกระทรวงเกษตรฯ ม้านอกสายตาที่กระโจนเข้าป้ายเป็นเลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สภาพัฒน์) สอง นริศ ชัยสูตร อธิการบดีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นักเศรษฐศษสตร์เพื่อนร่วมรุ่น สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ รัฐมนตรีคลัง เหาะข้ามจากท่าพระจันทร์มาคลองประปา เป็นผู้อำนวยการสำนักงานเศรษฐกิจการคลัง (สศค.) กระทรวงการคลัง กล่าวอย่างรวบรัด สภาพัฒน์คือ เสนาธิการด้านเศรษฐกิจของรัฐบาล มีหน้าที่สำคัญในการวางกรอบแนวทางการพัฒนาประเทศโดยรวม เช่นเดียวกับสำนักงานเศรษฐกิจการคลังคือ เสธ. ของรัฐมนตรีคลัง คิดแนวนโยบายทางเศรษฐกิจโดยรวมและนโยบายการคลัง ตามโครงสร้างแล้ว สำนักงานเศรษฐกิจนั้นมิใช่มีแค่กระทรวงการคลังเพียงแห่งเดียว กระทรวงอุตสาหกรรมมีสำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรม และกระทรวงเกษตรฯ มีสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร ซึ่งคนรุ่นเก่าวางบทบาทหน่วยงานนี้ไว้เป็น "มันสมอง" ของเจ้ากระทรวง แต่อดีตที่ผ่านมารัฐมนตรีแต่ละคนให้ความสำคัญกับ "สมองก้อนนี้" แตกต่างกันไป รัฐมนตรีบางคนทำตัวเหมือนกับลิงได้แก้ว ขณะที่บทบาท ผอ.สศค. นั้น "โดดเด่น" มาอย่างต่อเนื่องยาวนาน เป็นบทบาทที่เดินเรียงเคียงคู่กับรัฐมนตรีคลัง เพื่อเข้าร่วมกับประชุมกับ เลขาธิการสภาพัฒน์ ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย และผู้อำนวยการสำนักงบประมาณ เพื่อจัดทำนโยบายเศรษฐกิจโดยรวมและกรอบของงบประมาณรายจ่ายประเทศ ก่อนที่จะมอบให้แต่ละกระทรวงทบวงกรมจัดทำรายละเอียดของโครงการ พลันเมื่อประกาศชื่อ อำพน และ นริศ จึงมีคำถามอย่างดูหมิ่นดูแคลนที่ถูกเสนอให้สังคมพิจารณาว่า รัฐบาลกำลังแปรรูปเสนาธิการไปสู่ "ข้ารับใช้" ทางการเมืองหรือไม่ แม้แต่อดีตเลขาธิการสภาพัฒน์บางคน ยังมองด้วยความวิตกกังวลว่า บทบาทความเป็นตัวของตัวเองของสภาพัฒน์กำลังถูก "อิทธิพล" ทางการเมืองเข้ามาแทรกแซงอย่างเต็มรูปแบบแล้วหรือนี่ ทั้งๆ ที่อดีตที่เพิ่งผ่านมาไม่นานสภาพัฒน์เป็นมือไม้ที่สำคัญทั้งในแนวรุกและแนวรับของนักการเมืองคนสำคัญอย่าง พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ซึ่งถือได้ว่าเป็นนักการเมืองฝ่ายธรรมะ กล่าวคือ เป็นมือไม้ช่วยคัดค้านโครงการที่ไม่ชอบมาพากลของนักการเมืองอาชีพ ขณะที่อดีตเลขาฯ สภาพัฒน์บางคนและสังคมมองนายกฯ ทักษิณ ชินวัตร ด้วยสายตาที่ต้องสงสัยว่า เล่นการเมืองเพื่อใคร วิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี ให้สัมภาษณ์ถึงสาเหตุที่ตัดสินใจเลือก "อำพน" เพราะต้องการคนที่มีความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์และสังคมในระดับเท่าๆ กัน และต้องมีความสามารถพูดจาทำความเข้าใจทั้งในประเทศและต่างประเทศ "สภาพัฒน์เป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับประชาชนและสภาผู้แทนฯ ทำหน้าที่เป็นจักรกลให้การดำเนินงานตามนโยบายรัฐบาลประสบผลสำเร็จทุกเรื่องโดยเฉพาะนโยบายด้านเกษตรที่นายกฯ ให้ความสนใจอย่างมาก คงต้องการให้ผมเข้าไปดูแลโดยตรงในระดับมหภาค" อำพน กิตติอำพน กล่าวภายหลังมีมติแต่งตั้ง หากพิจารณาในมุมมองของการบริหารจัดการแล้ว ระบบราชการได้วางรากฐาน "ข้าราชการ" คือ แหล่งทรัพยากรที่มีค่าของรัฐบาลมาตั้งแต่สมัยรัฐบาล พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ กฎหมายให้อำนาจรัฐบาลโยกย้ายแบบข้ามกระทรวง แม้แต่ตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดยังสามารถเอาคนนอกกระทรวงมหาดไทยมาเป็นได้เลย แต่ในทางปฏิบัติที่ผ่านมาไม่ได้ทำกันเพราะไม่มีใครกล้า รัฐบาลหลายสมัยกลัวคลื่นใต้น้ำจากภายในหน่วยงาน แต่รัฐบาลนายกฯ ทักษิณ กุมอำนาจอย่างเบ็ดเสร็จจึงกล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ตั้งแต่การปฏิรูประบบบริหารราชการแผ่นดิน ล่าสุดโยกย้ายสับเปลี่ยนปลัดกระทรวงแบบไร้ข้อจำกัดถึง 11 ตำแหน่ง เป็นต้น แหล่งข่าวระดับสูงคนหนึ่งของรัฐบาล ให้ความเห็นว่า อยากให้สังคมมองหลายๆ มิติ อย่ามองเพียงแค่สองคนนั้นจบอะไรมามีความรู้เศรษฐศาสตร์หรือไม่เพียงอย่างเดียวต้องให้เครดิตทั้งสองคนผ่านงานบริหารงานราชการมากว่า 20 ปีด้วย ถ้าย้อนกลับไปดูอดีตเลขาฯ สภาพัฒน์หลายคนไม่ได้จบเศรษฐศาสตร์แต่สามารถทำงานได้ดี อาทิ สุนทร หงส์ลดารมภ์ เลขาฯ คนแรกจบประวัติศาสตร์จากอังกฤษ สุเมธ ตันติเวชกุล จบรัฐศาสตร์ อดีต ผอ.สศค. หลายคนไม่ได้เรียนมาด้านนี้ อาทิ ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณนกุล จบวิศวะ ไม่ได้เรียนเศรษฐศาสตร์ นิพัทธ์ พุกกะณะสุต จบการละครจากสหรัฐ กำจร สถิรกุล ดูเรื่องศุลกากรมาตลอด แต่บุคคลเหล่านี้สามารถทำงานได้ดี แม้แต่ อลัน กรีนสแปน ผู้ว่าการธนาคารกลางของสหรัฐ เป็นนักวิชาการระดับศาสตราจารย์มาก่อน "ถ้าจะพูดว่าพรรคไทยรักไทยเข้ายึดสภาพัฒน์เพื่อต้องการผลทางการเมือง ความจริงนายกฯ ทักษิณ ยึดหน่วยงานนี้มาตั้งแต่เข้ามาบริหารรัฐบาลแล้วเมื่อส่ง ทนง พิทยะ มาเป็นประธานสภาพัฒน์ ส่วนตำแหน่งของ นริศ ชัยสูตร นั้น รัฐมนตรีสมคิดอยากได้มุมมองและความคิดใหม่ๆ จากนักวิชาการ เพื่อมาจัดทำนโยบาย" เป็นทัศนะที่ไม่อ้อมค้อมของแกนนำพรรคไทยรักไทยคนหนึ่ง ประเด็นที่สำคัญที่สังคมต้องจับตาดูคือ ทั้งสองคนนี้มี "กึ๋น" หรือไม่ ทั้งสองเป็นคนดีหรือไม่ มีความซื่อสัตย์ต่อตัวเองและวิชาชีพหรือไม่ ยอมตกเป็นเครื่องมือทางการเมืองหรือไม่ สิ่งเหล่านี้สำคัญมากกว่า คนที่มีความรู้ความสามารถแต่ไม่ซื่อสัตย์ต่อวิชาชีพและต่อตัวเองในสังคมนี้มีให้เห็นมาแล้วมากมาย สังคมต้องให้โอกาสเขาได้แสดงฝีมือก่อน เป็นมุมมองของแหล่งข่าวที่เคยผ่านงานการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของประเทศมาแล้ว นี่คือความหลากหลายมุมมองที่วางอยู่บนพื้นฐานของ "ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ที่มา: http://www.matichon.co.th/weekly/weekly.php?srctag=0406240947&srcday=2004/09/24&search=no จากคุณ : มาแปะชื่อเฉยๆ - [ 28 ก.ย. 47 08:44:26 A:172.30.7.40 X:172.30.7.40, 203.144.213.3 TicketID:073880 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สศช.หน่วยงานนี้ควรยุบตัวไปได้แล้ว ในข้อหา ความไร้ สมรรถภาพในการดำเนินงาน จากคุณ : วเนจรป่าคอนกรีต - [ 28 ก.ย. 47 11:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 45 นักการเมืองรุ่นก่อนๆ ไม่มีความคิดที่จะทำอะไรต่ออะไรได้เอง ก็อาศัยสภาพัฒน์นี่แหละ เมื่อ 40 ปีก่อน สมัยสงครามเกาหลี ทหารเรือไทยไปร่วมรบ ต้องแวะทั้งเกาหลีและญี่ปุ่น  ขากลับสาวเกาหลี สาวญี่ปุ่นตามมาเป็นเมียจ่าทหารเรือไทยหลายคน มีคำกล่าวถึงเพลงอารีดัง ถึงการไปคลี่กิโมโน ปัจจุบันเป็นไง หญิงไทย ลูกหลานไทยต้องไปนอนแบให้เขาย่ำยี ทั้งที่เกาหลีและญี่ปุ่น ประเทศละหลายหมื่นคน พัฒนากันมาอย่างไรกัน ว่ากันว่าแผนพัฒนาฉบับที่ 1 นั้นเกาหลีลอกไปเป็นแบบ แต่ต่อมาเขาทำของเขาเอง แล้วเป็นอย่างไร คิดถึงประเทศ  น่าจะดีกว่าคิดแคบๆแค่หน่วยงานนะคุณ ถึงอย่างไรสภาพัฒน์ก็อยู่ในประเทศไทยด้วยกันกับหน่วยงานอื่นๆแหละ  ลองเปลี่ยนแนวคิดเสียบ้าง  อะไรๆอาจจะดีขึ้นนะคุณ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 17:38:19 จากคุณ : suras (surasc) - [ 29 ก.ย. 47 17:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ลองอ่านบทความนี้ดูนะครับ เผื่อจะได้เข้าใจ เกี่ยวกับบทบาทของสภาพัฒน์ มากขึ้นนะครับ TurningPoint"สภาพัฒน์" จาก "เสนาธิการ" สู่ "เบ๊การเมือง" ในที่สุด นายอำพน กิตติอำพน อดีตรองปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ก็ขึ้นเป็นเสนาธิการด้านเศรษฐกิจของประเทศคนที่ 13 กินเงินเดือนในตำแหน่งเลขาธิการสำนักงานคณะกรรม การพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ หรือสภาพัฒน์ เป็นไปตามโผของ นายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรีที่ชงใส่มือ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ล่วงหน้าเพียง 8 ชั่วโมงก่อนที่จะเซ็นอนุมัติในวันที่ 14 กันยายนที่ผ่านมา นับจากนี้ไป อาจถือได้ว่าเป็นวันที่สภาพัฒน์ได้สิ้นสุด "ยุครุ่งเรือง" ไปแล้วอย่างเป็นทางการ และเป็นช่วงที่นับหนึ่งใหม่ของยุคที่ข้าราชการต้อง "ศิโรราบ" และสนองงานภายใต้การเมืองระบบ "ทักษิณ" โดยสมบูรณ์ทั้งรูปแบบและเนื้อหา เพราะหากนับว่ายุคที่ผ่านมานับตั้งแต่เลขาธิการคนแรกจนถึงคนปัจจุบัน ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเป็นยุคที่อย่างน้อยก็มีความดีงาม มีความเป็นกลางและอิสระ ขึ้นตรงต่อฝ่ายการเมือง ตามแนวทางการพัฒนาประเทศแนวทางหลักเท่านั้น ซึ่งสะท้อนความเป็นเอกลักษณ์ขององค์กร ผ่านการทำงานที่สำคัญให้กับบ้านเมืองมาไม่ใช่น้อย ทั้งภารกิจหลักภารกิจพิเศษ วาระแห่งชาติ และการจัดทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติมาแล้วถึง 9 ฉบับ ถ้านับย้อนหลังไปไม่ใกล้ไม่ไกล สภาพัฒน์ก้าวผ่านจากยุคที่เศรษฐกิจรุ่งเรือง เข้าสู่เศรษฐกิจถด ถอย และยุคเศรษฐกิจฟองสบู่สู่วิกฤตเศรษฐกิจ กระทั่งยุคที่ต้องผลักดันแนวคิดการพัฒนาเศรษฐกิจเติบโตที่ยั่งยืน เข้าสู่ภาวะเศรษฐกิจแบบ "ทักษิโณมิกส์" ในปัจจุบัน สำนักงานแห่งนี้ได้เปลี่ยนผ่านผู้บริหารที่เป็นเลขาธิการตั้งแต่คนที่ 7 คือ นายเสนาะ อูนากูล (พ.ศ.2523-2532) คนที่ 8. นายพิสิฎฐ ภัคเกษม (พ.ศ.2532-2537) คนที่ 9. นายสุเมธ ตันติเวชกุล (พ.ศ. 2537-2539) คนที่ 10. นายวิรัตน์ วัฒนศิริธรรม (พ.ศ.2539-2542) คนที่ 11. นายสรรเสริญ วงศ์ชะอุ่ม (พ.ศ.2542-2545) คนที่ 12. นายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช (พ.ศ. 2545 - ปัจจุบัน) และคนที่กำลังจะดำรงตำแหน่งในวันที่ 1 ตุลาคม 2547 เป็นคนที่ 13 นายอำพน กิตติอำพน หากไม่นับชื่อของเลขาธิการคนปัจจุบัน ถือว่าชื่อชั้นของแต่ละคนล้วนได้สร้างตำนานแต่ละยุคและสร้างคุณูปการไว้กับสภาพัฒน์ควบคู่ไปกับการพัฒนาประเทศเป็นประจักษ์แก่สาธารณะ "ยุคพิสิฎฐ" ถือเป็นยุคแห่งการพัฒนาโครง สร้างพื้นฐานทั่วประเทศ "ยุคสุเมธ" เป็นยุคแห่งการสร้างแนวร่วมและการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วนของสังคม ผ่านวาทกรรม "เห็นชอบมอบรอง เห็นด้วยผู้ช่วยทำ" ต่อมาเป็น "ยุควิรัตน์" ซึ่งเป็นยุคที่ได้สร้างระบบเศรษฐกิจมหภาคที่แข็งแกร่งได้รับความน่าเชื่อถืออย่างกว้างขวางทั้งแวดวงราชการและแวดวงธุรกิจ ส่วน "ยุคสรรเสริญ" เป็นยุคแห่งการทำงานกับชุมชนอย่างลงรากลึก ยุครัฐบาลปัจจุบัน เป็น "ยุคจักรมณฑ์" ถือได้ว่าเป็นยุคที่มีวาระแห่งชาติเป็นวาระพิเศษ ที่รับการบ้านมาจากรัฐบาลมากที่สุดยุคหนึ่ง ถึงขั้น "พันศักดิ์ วิญญรัตน์" ประธานที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี ด้านนโยบายถึงกับเคยออกปากว่า "ยุคนี้เป็นยุคที่เรียกว่ากระป๋องกาแฟที่เคยขึ้นสนิม บัดนี้สนิมเหล่านั้นได้หมดไปแล้ว และรัฐบาลเป็นผู้เปิดฝากระป๋องนั้นเอง" กระนั้นก็มีเงื่อนไขที่สำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเสนาธิการทางเศรษฐกิจอีกครั้ง จาก "ยุคจักรมณฑ์" เข้าสู่ "ยุคอำพน" ด้วยเหตุผลที่ไม่เชยแบบเดิมๆ "เพื่อความเหมาะสม" แต่คราวนี้สภาพัฒน์ที่เคยเสนอแนว "นโยบายเหนือ เมฆ" มาแล้ว ต้องรับฟังเหตุผลที่เหนือเมฆ จากนายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรีที่กำกับหน่วยงานนี้ว่า "เรื่องนี้เป็นดุลพินิจของนายกรัฐมนตรี และ ครม.ในการเลือกสรรคนที่คิดว่ามีคุณสมบัติตอบสนองแนวทางการแก้ปัญหาเศรษฐกิจของรัฐบาลได้ ยุคนี้เป็นยุคปฏิรูป จะไปคิดว่าเลขาธิการต้องเป็นคนที่เป็นลูกหม้อคงไม่ได้" แม้กระทั่งการปรับคณะรัฐมนตรีทุกครั้งตั้งแต่ "ทักษิณ 1" จนถึง "ทักษิณ 9" จึงหมายถึงการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของฝ่ายการเมืองในฐานะรองนายกรัฐมนตรี ที่ต้องกำกับสภาพัฒน์ ทั้ง 9 ครั้ง ตามไปด้วย นับตั้งแต่ นายจาตุรนต์ ฉายแสง นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ นายแพทย์พรหมินทร์ เลิศสุริย์เดช นายแพทย์กระแส ชนะวงศ์ นาย สุวิทย์ คุณกิตติ ไปจนถึง พล.อ. ชวลิต ยงใจยุทธ และรองนายกรัฐมนตรีคนล่าสุด คือ นายวิษณุ เครืองาม เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ต้องพลิกไปดู "วิสัยทัศน์"ของสภาพัฒน์ ที่ระบุไว้เป็นลายลักษณ์อักษรว่า "เป็น หน่วยงานหลักในการวางแผน และจัดทำยุทธ ศาสตร์ การพัฒนาประเทศสู่ความสมดุลและยั่งยืน ที่ยึดประโยชน์ส่วนรวม ทันต่อการเปลี่ยนแปลง และมีประสิทธิภาพสูง" ขณะเดียวกันมีภารกิจพิเศษของสำนักงาน ที่ต้องดำเนินการเรื่องธนาคารสมอง มูลนิธิพัฒนาไทย โครงการเมืองน่าอยู่ ชุมชนน่าอยู่ โครงการท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ แผนชุมชนแก้ความยากจน การขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง โครงการไทยแกร่งแข่งทั่วโลก การจัดทำข้อมูลและเสนอแนะเชิงนโยบายเรื่องเศรษฐกิจนอกระบบ แถมยังมีวาระแห่งชาติ ที่ต้องตอบสนองนโยบายหลักของรัฐบาลในเรื่อง การพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ การแก้ปัญหาความยากจนและกระจายรายได้ การพัฒนาทุนทางสังคม และการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน เหล่านี้อยู่นอกเหนือไปจากภารกิจหลักที่เป็นไปตามพระราชบัญญัติพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ พ.ศ.2521 ที่ต้องเสนอแนะและให้ความเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมของประเทศต่อคณะรัฐมนตรี พิจารณาแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติกับข้อเสนออื่นๆ แล้วทำความเห็นเสนอต่อคณะรัฐมนตรี เสนอความเห็นต่อนายกรัฐมนตรีในกิจการเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ ตามที่นายกรัฐมนตรีขอให้พิจารณา จัดให้มีการประสานงานระหว่างสภาพัฒน์ กับส่วนราชการและรัฐวิสาหกิจที่เกี่ยวข้องทั้งในด้านการจัดทำแผนงาน โครงการพัฒนาและในด้านการปฏิบัติตามแผนงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ ซึ่งเป็นภารกิจที่ล้วนต้องเก็บเข้ากรุทั้งสิ้น เพราะหน้าที่ข้างต้นนี้เป็นเรื่องที่รัฐบาลได้ "ไว้เนื้อเชื่อใจ" คณะที่ปรึกษาในทำเนียบรัฐบาลที่มีอยู่นับร้อยไปแล้ว จากนี้ไปจึงเป็นเรื่องที่ท้าทายยิ่งกว่าท้าทายต่อวิสัยทัศน์และพันธะกิจของสำนักงานเสนาธิการทางเศรษฐกิจแห่งนี้เอง และท้าทายต่อการขึ้นตรงกับ "อำนาจที่ทำเนียบ" สำคัญที่สุดท้าทายต่อการสนองต่อประโยชน์สาธารณะ ที่มีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนแปลงไปตามยุค "ศิโรราบ" ต่อฝ่ายการเมืองและปราศจากความเป็น "อิสระ" ของหน่วยงานวิชาการและโดยสิ้นเชิง ที่มา: http://www.matichon.co.th/prachachat/prachachat.php?show=1&selectid=02pol01200947&sectionid=0202&select_date=2004/09/20 จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 30 ก.ย. 47 09:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 "ดร.กบ" แหยงไม่กล้าเริ่มงาน สศช. ผู้สื่อข่าวรายงานจากสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) ว่า เมื่อวันที่ 30 ก.ย. มีเจ้าหน้าที่ของ สศช.บางส่วนได้ร่วมกันแต่งชุดดำเพื่อประท้วงรัฐบาล ที่ได้แต่งตั้งนายอำพน กิติอำพน หรือ ดร.กบ รองปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เข้ามารับตำแหน่งเลขาธิการ สศช. แทนนายจักรมณฑ์ ผาสุกวนิช ที่จะไปดำรงตำแหน่ง ปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม สำหรับการแต่งชุดดำดังกล่าวเป็นความคิดของข้าราชการระดับ 10 บางส่วนที่เห็นว่าควรดำเนินการบางอย่างเพื่อประท้วงรัฐบาล แต่ที่สุดแล้วก็มีเจ้าหน้าที่เพียง 10-15%ที่แต่งชุดดำมาทำงาน สำหรับเหตุที่มีการแต่งชุดดำกันมาจำนวนน้อย เนื่องจากยังมีความเห็นที่ขัดแย้งของผู้บริหาร บางส่วนที่มองว่า วันที่ 30 ก.ย. เป็นวันเลี้ยงอำลานายจักรมณฑ์และผู้ที่เกษียณอายุ จึงควรแต่งชุดดำในวันที่ 1 ต.ค. จะเหมาะสมกว่า แต่ผู้บริหารบางส่วนก็มองว่าควรแต่ง ในวันที่ 30 ก.ย. เพราะเป็นวันสุดท้ายที่แสดงให้เห็นว่าเป็นการประท้วง รัฐบาลในฐานะผู้อนุมัติแต่งตั้งเลขาธิการคนใหม่ แต่หากแต่งชุดดำในวันที่ 1 ต.ค. จะดูเหมือนผิดวัตถุประสงค์ที่ไปประท้วงนายอำพนแทนการประท้วงรัฐบาล และบางส่วนเห็นว่าสายเกินไปที่จะประท้วงรัฐบาล เพราะหากคน สศช.เข้มแข็งและเหมาะสม ก็จะเป็นตัวเลือกของรัฐบาลเอง ด้านนายอำพนกล่าวถึงเรื่องดังกล่าวว่า ตนเคารพสิทธิ์การแสดงความคิดเห็นจากทุกฝ่าย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะยึดเรื่องงานเป็นหลัก และคงไม่สามารถพูดอะไรได้มากไปกว่านี้เพื่อ ไม่ให้มีปัญหากับการทำงานในอนาคต โดยจะเข้าไปกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใน สศช.ก่อน แต่จะยังไม่เริ่มทำงาน โดยขอให้นายสมเจตน์ เตรคุปต์ รองเลขาธิการ สศช. ที่รับหน้าที่รักษาการเลขาธิการ สศช.ช่วยดูแลงานไปก่อน และในระหว่างนี้จะเดินสายขอคำแนะนำจากข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่เคยทำงานที่ สศช. มาก่อน สำหรับแนวทางการทำงานที่เตรียมไว้ จะเรียกประชุมข้าราชการระดับสูงของ สศช. เพื่อหารือแนวทางการทำงาน ในเบื้องต้นจะแยกเป็น 2 ด้าน คือด้านวิชาการ และด้านดูแลโครงการ โดยเฉพาะในด้านการดูแลโครงการนั้น จะเน้นเรื่องนโยบายโครงสร้างพื้นฐานของรัฐบาล ที่มีอยู่หลายโครงการ ที่จะต้องผ่านความเห็นจาก สศช. ดังนั้น จะต้องเร่งโครงการเหล่านี้เพื่อสร้างขีดความสามารถ ในการแข่งขันของประเทศ แต่จะเน้นว่าการพิจารณาโครงการจะต้องตอบคำถามสาธารณชนได้ ไม่ใช่ทำตามใบสั่งของการเมือง อย่างที่ถูกจับตามองไว้. ที่มา: http://www.thairath.co.th/thairath1/2547/economic/oct/01/eco2.php จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 1 ต.ค. 47 10:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 48 จาก"ด๊อกเตอร์จัดซื้อ" สู่เก้าอี้"เลขาฯ สภาพัฒน์" "อำพน กิตติอำพน" จีเอ็มโอสายพันธุ์เกษตร หากเทียบรุ่นศิษย์เก่า ม.เกษตรฯ หรือเด็กบางเขนด้วยกันเรียกว่า "อำพน กิตติอำพน" หรือที่คนกระทรวงเกษตรและสหกรณ์เรียกติดปากว่า "ด๊อกเตอร์กบ" โตเกินวัยล้ำหน้ารุ่นพี่ทุกคน เพราะวันนี้ได้ก้าวขึ้นเป็นว่าที่เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการพัฒนการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ หรือสภาพัฒน์ ไปเรียบร้อยแล้ว หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมเด็กเคยูรุ่น 34 คนนี้ถึงแซงโค้งไปเร็วขนาดนั้น เจ้าตัวก็งงและยากจะเดาใจ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี เพราะอำพนเองก็ประหลาดใจที่โผมาตกเป็นรางวัลชีวิตแก่เขาเร็วเกินคาด จนอาจกล่าวติดตลกให้สอดคล้องสถานการณ์ได้ว่า ดร.กบถูกตัดแต่งพันธุกรรมให้โตเกินวัยของจริง "จริงๆ ผมรู้เอาวันจันทร์ก่อนเข้า ครม. ท่านวิษณุ (เครืองาม) โทร.มาหา ถามโน่นถามนี่เพื่อคอนเฟิร์มประสบการณ์ของผม นั่นเท่ากับว่าท่านค้นประวัติและผลงานของผมหมดแล้ว และก็บอกว่าจะเสนอให้นายกฯ ตั้งเป็นเลขาฯ สภาพัฒน์" คำบอกเล่าเบื้องหลังมติ ครม. อย่างเป็นทางการของ ดร.อำพน ดร.อำพนเป็นคนเดินเร็ว เสียงดังมาก่อนตัวเสมอ คุยกับใครอยู่ที่ไหนจะรู้ว่าอำพนอยู่ที่นั่น เป็นคนไม่ถือศักดิ์ ให้ความคุ้นเคยกับทุกคน โดยเฉพาะนักข่าว ข้าราชการระดับสูงคนนี้แทบจะเป็นคนเดียวที่เข้าออกห้องนักข่าวมากที่สุด แถมจะขี้เล่นเสียด้วยซ้ำ หลายคนจึงตักเตือนว่าควรเลิกนิสัยนี้ เพราะเลขาฯ สภาพัฒน์ควรมีบุคลิกน่าเชื่อถือ เจ้าตัวก็รับว่าจะปรับเปลี่ยน เพื่อให้เหมาะกับตำแหน่งใหญ่ "อำพน" เล่าย้อนไปก่อนนี้ว่านายกฯ ทักษิณเคยถามเรื่องเก้าอี้ปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมว่าพร้อมรึเปล่า...แต่ได้ตอบไปว่าคนที่เหมาะกว่าคือนายเก่าที่ชื่อปีติพงศ์ มากกว่า ซึ่งช่วงนั้นมีข่าวกระเซ็นมาว่า สุวิทย์ คุณกิตติ จะดึงด๊อกเตอร์กบไปช่วยงานที่กระทรวงทรัพยากรฯ เพราะคู่นี้เคยถูกคอกันมาก่อนสมัยสุวิทย์คุมกระทรวงเกษตรฯ สมัยที่อำพนได้เป็นผู้ตรวจราชการกระทรวงเกษตรฯ เขาบอกว่าอยากเป็นต่อไปอีก 4-5 ปี เพราะถือว่าขึ้นระดับ 10 เร็วเกินไป รอให้แกร่งกว่านี้ เพราะอายุยังน้อย มีพี่ๆ เต็มกระทรวงไปหมด รวมทั้งการลงพื้นที่ในตำแหน่งผู้ตรวจทำให้ได้เรียนรู้งานเต็มๆ ว่าชาวบ้านที่เป็นลูกค้าคิดอย่างไรและต้องการอะไร "ผมไปบางอำเภอจะไม่บอกล่วงหน้า เช้าก็โผล่ไปเลย เจ้าหน้าที่วิ่งกันตาตื่นว่าผู้ตรวจมาได้ยังไง หรือไปดูตลาดโคกระบือที่อีสาน ชาวบ้านยังเรียกเฮียๆ สนใจตัวนี้รึเปล่า" อำพนเล่าเรื่องตลกๆ ของเขาอย่างอารมณ์ดี เหล่านี้อำพนบอกว่าทำให้เขาได้เรียนรู้ปัญหาจริง ไม่มีการจัดฉากตอนรับที่โอ่อ่า ไม่ถูกลูกน้องในพื้นที่หลอก แต่แล้วเขาทำได้ไม่นาน ก็ถูกตั้งเป็น ผอ.สำนักงานมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ หรือ มกอช. ที่มีศักดิ์เทียบเท่าอธิบดี ช่วงนั้นเป็นช่วงที่รัฐบาลกำลังรณรงค์นโยบายฟู้ด เซฟตี้ และเป็นช่วงเดียวกับที่หวัดนกเริ่มแพร่ระบาดจนกระทรวงเกษตรฯ สะเทือน และอำพนก็ถูกตั้งเป็นประธานศูนย์เฉพาะกิจติดตามโรคไข้หวัดนกของกระทรวง ตอนนั้นเขาเครียดหนัก เพราะต้องเตรียมพร้อมรายงานสถานการณ์ให้รัฐบาลตลอด ที่สำคัญกระทรวงเกษตรฯ ถูกกล่าวหาอย่างหนักว่าปกปิดการแพร่ระบาด ในที่สุดอำพนก็ต้องพ้นเก้าอี้ ผอ.มกอช. ที่เขากำลังทำงานเข้าที่เข้าทาง โดยไม่ค่อยแฮปปี้ที่ถูกย้าย แต่ก็ทำใจได้ และทำงานต่อไปในตำแหน่งรองปลัด อำพนเริ่มงานที่กระทรวงเกษตรฯ ครั้งแรกที่สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร (สศก.) ทำงานได้ 6 เดือนก็ได้รับทุนไปต่อปริญญาเอก โดยมุ่งมั่นจะเรียนรัฐศาสตร์ แต่ในที่สุดเบนเข็มไปเรียนเศรษฐศาสตร์เพื่อให้จบเร็วและกลับมารับราชการต่อ ก่อนที่จะก้าวมาเป็นผู้บริหารในตำแหน่งผู้ช่วยปลัดกระทรวง ฝ่ายต่างประเทศ ดูเหมือนชีวิตของว่าที่เลขาฯ สภาพัฒน์คนนี้จะผกผันตลอด เพราะในวัยเด็กเขาไม่ใช่เด็กเรียน เรียนซ้ำชั้นด้วยซ้ำ จนเพื่อนๆ เข้ามหาวิทยาลัยกันไปก่อน เพื่อนที่ว่า เช่น สุวัจน์ ลิปตพัลลภ รองนายกฯ ประวิช รัตนเพียร กรรมการผู้แทนการค้า แต่ที่จบรุ่นเดียวกัน ได้แก่ ธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล เลขาฯ ก.ล.ต. นริศ ชัยสูตร ว่าที่เลขาฯ สศค. ฉัตรชัย เอียสกุล ฯลฯ "ผมเคยถูกถามทำไมมาอยู่กระทรวงเกษตรฯ ทำไม่อยู่สภาพัฒน์ กระทรวงการคลังหรือแบงก์ชาติ ผมตอบเล่นๆ ไปว่าเป็นหัวหมาดีกว่าหางราชสีห์ ตอนเรียนเซนต์ฯ ผมยังเป็นหัวหน้าทีมฟุตบอลทีมบีเลย เท่กว่าเป็นตัวสำรองทีมเออีก" นั่นเป็นความคิดวัยเด็กที่ตัวเองอาจไม่เก่งเท่าพี่ๆ ทั้งที่เป็นลูกหมอ วันที่ชีวิตเขาเปลี่ยนก็ตอนสอบติด ม.เกษตรฯ "สิ่งแรกที่พ่อถาม นี่เอ็งจะทำอะไรกิน แต่มีเพื่อนพี่เรียนสายสังคม บอกว่าเรียนสังคมมันเรียนพฤติกรรมของมนุษย์ ป๋ารักษาคนที่ไม่สบายก็เอาหูฟังไปฟัง ป๋าก็รู้ว่าไข้หวัดหรือปวดท้อง แต่สายสังคมเห็นคนร้องไห้ ต้องวิเคราะห์มากกว่าป๋าเพราะต้องใช้ปัจจัยอื่นๆ วิเคราะห์มากมาย จึงมีกำลังใจตั้งแต่นั้น ว่าอาชีพผมต้องไปสืบอีกมากว่าทำไมคนถึงไม่สบายใจ” อำพนไปจบโทและเอกจากสหรัฐ สาขาเศรษฐศาสตร์ ด้านนโยบายและวางแผน จากนอร์ธอีสเทิร์น บอสตัน และจบเอกด้านเศรษฐศาสตร์ประยุกต์ จาก เคล็มสัน เซาธ์ แคโรไลนา แรกๆ ไม่ได้คิดเรียนเศรษฐศาสตร์ เพราะเรียนมาด้านสังคม จึงอยากเรียนรัฐประศาสนศาสตร์ แต่แฟนเรียนที่นอร์ธอีสเทิร์น จึงไปสมัครที่นี่ "หลังจบโทยังไปเรียนรัฐประศาสนศาสตร์ที่เพนสเตต แต่ไม่ได้ทำวิทยานิพนธ์ โดยเลือกทิ้งปริญญาใบที่ 2 เพื่อกลับมาแต่งงาน มารับราชการใหม่ๆ ผมได้ดูแต่งานจัดซื้อจัดจ้าง 3-4 ปีแรกไม่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาเลย แต่ทำให้รู้เรื่องงบประมาณ เรื่องระเบียบสำนักนายกฯ มากคนหนึ่ง จนได้ฉายาว่าเป็นด๊อกเตอร์จัดซื้อ...อยู่พักหนึ่ง" และในที่สุดอำพนก็เปลี่ยนสายงานอีก เพราะได้รับหน้าที่เป็นมวยแทนไปเจรจาดับเบิลยูทีโอ ทั้งๆ ที่เป็นแค่ซี 5 จากนั้นก็ได้ครูดีอย่าง พชร อิศรเสนาฯ ปลัดกระทรวงพาณิชย์ขณะนั้นเรียกไปพบและสอนงานเจรจาการค้าให้เป็นคนแรก ครูคนต่อมาคือ อาชว์ เตาลานนท์ ที่เข้ามาเป็นรัฐมนตรีช่วยเกษตรฯ ซึ่งอาชว์เรียกใช้ในฐานะที่ปรึกษา...นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของงานด้านการต่างประเทศที่ทำให้ถนัดมาจนปัจจุบัน ส่วนนักการเมืองคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น นิพนธ์ พร้อมพันธุ์ ที่ได้ติดตามไปต่างประเทศตลอด สุเทพ เทือกสุบรรณ ที่ไปเป็นสตาฟให้ แม้แต่ สุวิทย์ คุณกิตติ อำพนสนิททั้งนั้น โดยเฉพาะนิพนธ์ ที่เรียกได้ว่าเป็นสุภาพบุรุษทางการเมืองของอำพน ที่แสดงสปิริตด้วยการประกาศลาออกจากตำแหน่งและขอโทษประชาชนเรื่อง ส.ป.ก.4-01 ความคุ้นเคยกับนักการเมืองที่เข้ามาในฐานะผู้บริหาร ทำให้อำพนเรียนรู้การทำงานกับนักการเมืองได้เป็นอย่างดี "ท่านปีติพงศ์คนที่ปั้นผมมา สอนไว้ว่าเราเป็นข้าราชการจะต้องอ่อนน้อม แต่จะต้องเข้มแข็งในความคิดในหลักวิชาการ การสนองนโยบายไม่ใช่สั่งให้ทำอะไรก็ทำ แต่ต้องยึดว่านโยบายนั้นเป็นประโยชน์ต่อประชาชนหรือไม่ ถ้าสิ่งใดทำแล้วผิดระเบียบจะต้องให้ความเห็นที่ตรงไปตรงมา และผมทำอย่างนี้มาตลอด" แต่ก็มีบ้างที่เคยเห็นแย้งกับรัฐมนตรีจนเป็นที่ขัดใจ เช่น การเปลี่ยนเกณฑ์การซื้อปุ๋ยให้เกษตรกรสมัย ประภัตร โพธสุธน เป็นรัฐมนตรี "ผมแย้งว่าเรื่องนี้เป็นมติ ครม. ทำไม่ได้ ท่านเรียกไปชี้แจง ก็ชี้แจงได้ เชื่อว่าถ้าบริสุทธิ์ใจในการแสดงความคิดเห็น ผู้ใหญ่ก็จะรับฟัง แต่รวมๆ ไม่เคยขัดแย้งกับนักการเมือง สไตล์ผมเหมือนๆ ท่านปีติพงศ์ ผมเป็นมือขวาท่านมาโดยตลอด ท่านสอนว่าทำอย่างไรที่จะผลักดันสิ่งที่ดีๆ ที่เป็นประโยชน์ให้มากที่สุด ถ้าเห็นข้อผิดพลาดต้องให้ความเห็นในฐานะนักวิชาการ" อำพนเหลืออายุราชการอีก 12 ปี เขาตั้งใจไปบอกกับคนสภาพัฒน์ในวันเริ่มงานว่าอย่าถือว่าเขาข้ามห้วยเลย เพราะคนในอดีตของสภาพัฒน์ก็มาเติบใหญ่ในกระทรวงเกษตรฯ หลายคน เป็นต้นว่าปีติพงศ์ก็มาจากสภาพัฒน์ เถลิง ธำรงนาวาสวัสดิ์ อดีตปลัดกระทรวงเกษตรฯ ก็มาจากสภาพัฒน์ รุ่งเรือง อิศรางกูร ณ อยุธยา หรือ อภิชาต การุญวานิช ก็มาจากสภาพัฒน์ "ผมจะไปบอกเรื่องเหล่านี้เขาและจะขอแนวคิดในการทำงานร่วมกับเขา โดยไม่เอาทีมงานไปจากเกษตรฯ แต่จะใช้คนที่โน่น เพราะเขามีคนเก่งเยอะ และจะพิสูจน์ด้วยการทำงานหนัก ให้สภาพัฒน์ประสบความสำเร็จ เพื่อให้ผมออกมาให้เร็วที่สุด ให้คนภายในได้เติบโตขึ้นมา" ช่วงเวลาที่รอรับการโปรดเกล้าฯ อย่างเป็นทางการอำพนกำลังออกเดินสายหารือผู้ใหญ่ที่เคารพเพื่อขอความรู้และหลักในการทำงาน เพื่อให้ย่างก้าวในคลังสมองแห่งนี้ราบรื่น สนองนโยบายรัฐบาลและประชาชนมากที่สุด รายละเอียดหาอ่านเพิ่มเติมได้จาก http://www.matichon.co.th/weekly/weekly.php?srctag=0408011047&srcday=2004/10/01&search=no จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 1 ต.ค. 47 10:35:23 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เศรษฐกิจไทย พึ่งตนเองได้มากขึ้นหรือไม่ ดุลยภาพดุลยพินิจ โดย ผาสุก พงษ์ไพจิตร วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2547 เรื่อง "ต่างมุมมอง" ระหว่างรัฐบาลกับสภาพัฒน์กรณีการคาดการณ์ภาวะเศรษฐกิจปี 2546 ดูเสมือนว่าจะเป็นความขัดแย้งกันเรื่องความตั้งใจและเป็นการทะเลาะกันเรื่องตัวเลขประมาณการ แต่ลึกๆ แล้วทั้งสองฝ่ายมีสมมติฐานเกี่ยวกับเศรษฐกิจไทยที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ นายกฯบอกว่าเศรษฐกิจจะโตได้ถึงร้อยละ 6 ขอให้มาดูนโยบายของรัฐบาล รัฐบาลทำได้ แต่สภาพัฒน์ย้ำให้เห็นความไม่แน่นอนของภาวะเศรษฐกิจระหว่างประเทศ ซึ่งส่งผลให้คาดการณ์ได้เพียงร้อยละ 3.5-4.5 นายกฯบอกให้ดูนโยบายและสภาวะเศรษฐกิจภายในประเทศ และรัฐบาลกำลังทำงานหนักเพื่อเร่งเครื่อง แต่สภาพัฒน์ให้มองภาวะเศรษฐกิจ "ภายนอก" และเห็นว่าค่อนข้างจะมืดมน ดังนั้น ความแตกต่างจึงมากกว่าความตั้งใจที่ต่างกัน หรือความไม่ลงรอยกันเรื่องตัวเลข แต่เป็นเรื่องความเข้าใจภาวะจริงๆ ของเศรษฐกิจไทยที่แตกต่างกัน ความใฝ่ฝันของนายกฯค่อนข้างชัดเจนและเราควรปรบมือให้ 2-3 ปีที่ผ่านมาเศรษฐกิจไทยสุ่มเสี่ยงกับปัจจัยภายนอกประเทศมากขึ้นๆ โดยเฉพาะปัญหาที่มากับเงินเก็งกำไรจำนวนมหาศาล ความไม่แน่นอนในอารมณ์ความรู้สึกของนักลงทุน และการปรับเปลี่ยนค่าเงินของประเทศที่เป็นคู่แข่งส่งออกสินค้าประเภทเดียวกับไทย นายกฯต้องการให้เศรษฐกิจไทยพึ่งพาตัวเองได้มากขึ้นและมีภูมิคุ้มกันจากความผันผวนของเศรษฐกิจระหว่างประเทศ ดังนั้น จึงพูดถึงความสำคัญของนโยบายเศรษฐกิจที่จะทำให้ไทยพึ่งตนเองได้ สร้างธุรกิจที่มาจากรากฐานของทักษะและวัตถุดิบภายในประเทศ นายกฯหวังที่จะกระตุ้นให้เกิดนักธุรกิจหรือผู้ประกอบการรุ่นใหม่ที่จะประสบความสำเร็จได้เช่นตัวเอง แต่ความจริงก็คือ นับเนื่องจากวิกฤตเศรษฐกิจ พ.ศ.2540 เศรษฐกิจไทยกลับมีความสุ่มเสี่ยงกับภาวะเศรษฐกิจภายนอกมากขึ้น ตัวชี้ง่ายๆ คือ สัดส่วนของมูลค่าสินค้าออกต่อจีดีพี ก่อนวิกฤตเศรษฐกิจสัดส่วนนี้คือร้อยละ 40 ขณะนี้อยู่ระหว่างร้อยละ 60-70 ซึ่งนับว่าเป็นความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ นอกจากนั้นเรายังพึ่งพิงเงินลงทุนต่างประเทศมากขึ้น เศรษฐกิจไทยได้รับเงินลงทุนจากต่างประเทศในช่วง 5 ปี 2541-2545 เป็นมูลค่ามากกว่าที่เกิดขึ้นในช่วงเวลา 13 ปี เริ่มจาก พ.ศ.2528 ดังนั้น สภาพัฒน์จึงมีประเด็นที่ให้ความสำคัญกับปัจจัยภายนอก ในการประมาณการว่าเศรษฐกิจไทยปี 2546 จะโตเท่าไร เพราะปัจจัยภายนอกจะเป็นขีดจำกัดต่อนโยบายภายใน อย่างไรก็ตาม เราอาจจะตั้งคำถามด้วยว่า จริงๆ แล้วนโยบายของรัฐบาลที่ผ่านมาได้ช่วยทำให้เศรษฐกิจไทยพึ่งตนเอง โตจากปัจจัยภายในประเทศและลดความสุ่มเสี่ยงกับความผันผวนของปัจจัยภายนอกหรือไม่? จนถึง ณ จุดนี้ คำตอบคือ "ไม่" รัฐบาลพยายามให้มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจแบบเคนส์ คือยอมเป็นหนี้อัดฉีดเงินเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจโดยใช้งบประมาณขาดดุล และโดยการเพิ่มสินเชื่อในระบบเศรษฐกิจผ่านมาตรการต่างๆ เพื่อดึงเงินที่กองอยู่ในธนาคารให้ออกมาหมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจ ผลก็คือ การบริโภคกลับคืนสู่ระดับปี 2539 ในทางทฤษฎีการบริโภคที่เพิ่มขึ้นนี้น่าจะจูงใจให้ผู้ประกอบการลงทุนเพิ่ม และในท้ายที่สุดเศรษฐกิจก็จะเจริญเติบโตได้มากกว่าที่รัฐบาลลงแรงไปกระตุ้นเศรษฐกิจมากๆ แต่ดังที่ศาสตราจารย์อัมมาร สยามวาลา นักเศรษฐศาสตร์ชื่อดังตั้งข้อสังเกตไว้ เมื่อปีที่แล้วรัฐบาลอัดฉีดเงินเข้าไปในระบบเศรษฐกิจถึงประมาณร้อยละ 4 ของจีดีพีและได้รับกลับมาเป็นจีดีพีโตเพียงร้อยละ 5 ทำไมจีดีพีไม่โตมากกว่านี้? คำตอบอยู่ที่ธนาคาร ในอดีตธนาคารเป็นกลไกซึ่งผันเงินออมไปสู่การลงทุน โดยให้สินเชื่อแก่นักธุรกิจ แต่ขณะนี้ธนาคารยังฝันหนีดีฝ่อจากภาวะเศรษฐกิจวิกฤต พ.ศ.2540 และถูกจำกัดด้วยกฎเกณฑ์การให้กู้ใหม่ๆ ที่เข้มงวดมากขึ้น ช่วง 5 ปีที่ผ่านมาธนาคารลดสินเชื่อทุกรูปแบบ จนขณะนี้การให้สินเชื่อลดลงประมาณครึ่งหนึ่งของระดับปี พ.ศ.2540 เท่านั้น แล้วธนาคารอยู่ได้อย่างไร? อยู่ได้ด้วยการให้สินเชื่อบัตรเครดิตระยะสั้น ให้รัฐบาลยืมเงินไปใช้ และลงทุนพันธบัตรต่างประเทศ แต่การลงทุนภาคเอกชนยังต่ำอยู่ หมายความว่าการบริโภคที่เพิ่มขึ้นและซึ่งเกิดจากนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาลนั้น ส่งผลสำคัญ 2 ประการ หนึ่ง เพิ่มการนำเข้า ผู้คนมีเงินใช้สอยมากขึ้น แต่นักธุรกิจภายในประเทศไม่อาจผลิตเพื่อสนองความต้องการอย่างเพียงพอ ผู้คนจึงสนองความต้องการโดยซื้อสินค้านำเข้า มูลค่าสินค้านำเข้าพุ่งขึ้นทันทีทันใดจากปลายปี 2544 เมื่อนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจเพิ่มเงินในกระเป๋าผู้บริโภค สอง การบริโภคที่เพิ่มขึ้น กระตุ้นให้นักลงทุนต่างชาติยิ่งเข้ามาลงทุน ถ้าผู้คนใช้จ่ายมากขึ้นแล้วผู้ผลิตในประเทศไม่อาจสนองความต้องการได้ ก็เปิดโอกาสให้นักลงทุนต่างชาติเข้ามาทำทดแทนแล้วได้กำไรไป แม้ว่าส่วนหนึ่งของเงินลงทุนเป็นการผลิตสินค้าส่งออก แต่จำนวนมากทีเดียวสนองความต้องการของตลาดภายใน และแม้จะผลิตเพื่อส่งออกแต่มูลค่าเพิ่มที่ตกอยู่ในประเทศไม่สูงนัก เพราะว่าสัดส่วนของการผลิตมักใช้วัตถุดิบเป็นสินค้านำเข้าในอัตราสูง (ประมาณร้อยละ 40-50) มูลค่าสินค้านำเข้าที่เพิ่มสูงขึ้น และส่วนใหญ่เป็นไปเพื่อการบริโภคไม่เป็นผลดีกับระบบเศรษฐกิจโดยรวม รัฐบาลดำเนินมาตรการงบประมาณขาดดุลอยู่แล้ว ถ้าหากเกิดดุลบัญชีการค้าขาดดุลตามด้วยดุลบัญชีเดินสะพัดขาดดุลขึ้นมาอีก เราก็อาจจะต้องผจญกับวิกฤตเศรษฐกิจอีกครั้ง แต่เศรษฐกิจไทยยังไม่ถึงกับไร้น้ำยาเสียทีเดียว ปีที่แล้วการส่งออกเป็นที่น่าพอใจและช่วยเศรษฐกิจไทยไว้ได้ ไม่มีใครคาดว่าการส่งออกของไทยจะเฟื่องฟูหลังเหตุการณ์ 11 กันยายน และเศรษฐกิจสหรัฐและโลกถดถอย แต่มูลค่าส่งออกเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 16-18 ในช่วงสามเดือนสุดท้ายของปี 2545 ดังนั้นในปีที่แล้วการส่งออกจึงยังมากกว่าการนำเข้า ทำให้เรามีดุลการค้าเกินดุล ภาวะดุลการค้าเกินดุลและการทำงานหนักของธนาคารแห่งประเทศไทย ทำให้เรามีเงินทุนสำรองมากพอจนอาจจะจ่ายเงินชำระหนี้ไอเอ็มเอฟได้ก่อนกำหนด จนนายกฯกล่าวว่า เป็นเพราะเรามีสติปัญญาจะคิดแก้ปัญหาด้วยตัวเราเอง เศรษฐกิจไทยพึ่งตนเองได้มากขึ้น แต่ความจริงก็คือว่า เศรษฐกิจไทยกลับพึ่งพาสินค้าออกและการลงทุนจากต่างประเทศมากขึ้นกว่าก่อนวิกฤต นอกจากนั้น หากพิจารณาการส่งออกอย่างๆ ลึกแล้ว จะพบว่าสาขาที่เจริญเติบโตล้วนแล้วแต่เป็นอุตสาหกรรมที่บรรษัทข้ามชาติเป็นผู้ผลิต รัฐบาลต้องลงทุนส่งเสริมสาขาส่งออกเป็นอย่างมาก (โดยเฉพาะการท่องเที่ยว) และยังต้องเอาใจนักลงทุนต่างชาติด้วย (เช่นในกรณียกเลิก พ.ร.บ.เพื่อควบคุมการค้าปลีกยักษ์ใหญ่ของต่างชาติ) อย่างไรก็ตามไม่ได้หมายความว่านโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจแบบเคนส์ของรัฐบาลไม่ถูกต้อง และไม่ได้หมายความว่าที่รัฐบาลฝันอยากเป็นไทกับตัวเอง พึ่งตนเองได้และเศรษฐกิจเจริญเติบโตจากปัจจัยภายในเป็นสิ่งที่ผิด ทำมาถูกทางแล้ว ตรงนี้ขอปรบมือให้ แต่หากจะเพิ่มจีดีพีให้ได้ในอัตราสูงกว่าร้อยละ 5 รัฐบาลต้องสำแดงมาตรการใหม่ๆ วิธีการใหม่ๆ ที่จะส่งผลให้การบริโภคที่ขยายตัว แปลงเป็นการลงทุนภายในประเทศเพิ่มขึ้นให้ได้อย่างมีนัยสำคัญ คือต้องทำให้ธนาคารเพิ่มสินเชื่อให้ได้ หากยากเกินไปเพราะมีขีดจำกัดจากปัจจัยภายนอกที่เหลือกำลัง ใคร่เสนอแนะให้ท่านนายกฯทำใจยอมรับจีดีพีโตร้อยละ 4-5 สำหรับปี 2547 อย่างที่นักธุรกิจจำนวนมากยอมรับอยู่ในขณะนี้ และใช้เวลามุ่งไปที่ทำอย่างไรจะให้เยาวชนไทยซึ่งเป็นพลังในอนาคตได้มีการศึกษาและทักษะที่จะก้าวทัน และจัดการกับโลกาภิวัตน์ได้ ความพยายามในเรื่องการศึกษาจะให้ผลในระยะยาวมากกว่า เพราะเป็นการลงทุนลงแรงที่คุ้มค่า และนายกฯก็จะอยู่เป็นรัฐบาลได้นานๆ ดังหวัง จากคุณ : มติชนรายวัน - [ 2 ต.ค. 47 14:01:35 A:10.20.32.238 X:203.149.16.13 TicketID:074597 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นึกถึงโคลงที่ว่า ธรณี นี่นี้เป็นพยาน เราก็ศิษย์อาจารย์หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหารเราชอบ เราบ่ผิด ท่านมาล้างดาบนั้นคืนสนอง งานนี้สร้างความแค้นไปอีกนานแน่นอนครับ คำที่ว่าเด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว มีจริงครับ จากคุณ : ครุฑ - [ 4 ต.ค. 47 10:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เห็น กระทู้นี้ตั้งนาน เคยคลิ๊กเข้ายังไม่ได้อ่านรายละเอียด เพราะเห็นว่าจะหาข้อมูลเพิ่มเติมอีกเยอะ เลยผ่านไปก่อน วันนี้มีเวลาอ่านรายละเอียด ต้องขอบคุณหลายท่านโดยเฉพาะ คุณผ่านมา และอีกหลายท่าน ที่กรุณาปลอกมาเสิร์ฟใส่จาน กับคนที่ไม่มีเวลาเข้าตลาด?ทำอาหารกินเอง ผมเอาข้อมูลจากตรงนี้ และเอาจากที่ผมทราบตอนนี้(คือยังไม่ได้เจาะลึกติดตามข้อมูลเพิ่มเติมกับข่าวนี้) ผมสรุป ตรงนี้ก่อน เป็นข้อมูลกลางๆว่า ก่อนอื่นเราต้องเข้าใจบทบาทและหน้าที่ของตัวองค์กรนั้นก่อนขเมีขอบข่ายความรับผิดชอบแบบไหน? เกี่ยวโยงไปยังส่วนอื่นแบบไหน? ปรัชญาหลักของหน่วยงานนี้คืออะไร? เราถึงจะได้รู้ต่อไปถึงความเหมาะสมว่าเราจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวหน่วยงานนั้นตามบทบาท อำนาจหน้าที่ ของเขาที่มาเกี่ยวข้องกับเราต้องชัดเจนตรงนี้ก่อน? เพราะบางหน่วยงานต้องการความเป็นเอกภาพ ต่อระบบโครงสร้างหลักโครงสร้างรวม คือความเป็นหนึ่งในนั้นที่เล็กลงรวดเร็ว ฉับไว ในการเข้าถึงปัญหา (อันนี้คือเกี่ยวอย่างยิ่งกับการปฎิรูประบบราชการที่ใหญ่อุ้ยอ้ายเชื่องช้าขาดประสิทธิภาพในระบบทั้งโครงสร้าง และพฤติกรรมในองค์กร) อันนี้ผมเชียร์ท่าทีที่จะเอาจริงของท่านนายกจนประกาสกำหนดระยะเวลาอีกห้าปีเป็นท่าทีที่ผมพอใจในส่วนหนึ่ง แต่ยกไว้ก่อนที่จะวิเคาะห์วิจารณ์ในส่วนนั้น เพราะค่อนข้างไกลกับประเด้นกระทู้ แต่บางหน่วยงาน(เช่นหน่วยงานแบบนี้) ต้องการความหลากหลาย ต้องการความรอบคอบ ต้องการมิติของธรรมภิบาล,ภูมิความรู้สอดคล้องกับมิติของสังคมฐานความรู้ จึงต้องการ ความหลากหลายในมิติมุมมอง เพราะถ้าคิดถึงในบทบาทหน้าที่ส่วนสำคัญของหน่วยงานนี้ มีส่วนอย่างยิ่งที่เกือบจะเรียกว่า กลุ่ม หัวเรือหรือขุนพลขุนศึก ผู้ที่จะกำหนดแผนที่แผนการรบ วางยุทธศาสตร์ หลักของประเทศ โดยบทบาทหน้าที่นี้ จึงต้องการภูมิรู้ภูมิปัญญาที่หลากหลาย เพื่อจะกรองคั้น สังเคราะห์ เอาส่วนที่ถูกต้องที่สุดบนความหลากหลายมาเขียนแผนที่นำทางของคนทั้งประเทศ ดังนั้นการที่จะแอบอ้างเรื่องนี้เข้าไปอยู่ในมิติเดียวกับเอกภาพรวมศูนย์อำนาจตามตรรกะเดียวกับข้างบนจึงไม่ถูกต้อง แล้วยังมีการให้ข้อมูลถึงเหตุผลการแต่งตั้ง ให้สัญญานมาในทำนอง ความเป็นเอกภาพต่อรัฐบาลกับเลขาฯ สศช.นั้นคุรสมบัติเด่นต้องทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ได้ตามคำให้ข้อเฉลยต่อเหตุผลการพิจารณาสำคัญนั้น เป็นการส่งสัญญานอะไร? ที่ผิดพลาดออกมาหรือเปล่า? บทบาทหน้าที่ของสภาพัฒน์ฯ ต้องมีหน้าที่เป็นเชลล์แมนขายฝันด้วยเหรอ ? มันจะสอดคล้องหรือไม่กับบทบาทหน้าที่หลักความตรงไปตรงมาความถูกต้องจริงๆตามหลักวิชาการที่เป็นหน้าที่หลักจริงๆที่ต้องนำเสนอ ถ้าจะให้ไปทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ขายฝัน ช่วยรัฐบาลสัญญานแบบนี้ เชคกันให้ดีๆ มันมีอะไร?ต้องอธิบายเพิ่มเติมมากกว่านี้ไหม? กับถ้าจะอ้างเรื่องการคิดใหม่ทำใหม่? อธิบายให้ชัดเจนสิ ถ้าจะอ้างมิติความเป็นเอกภาพของหน่วยงานที่ต้องอาศัยความตรงมาตรงไปความที่มีความถูกต้องตามหลักวิชาการ เอามิติที่ต้องใช้ความหลากหลายในข้อมูลแบบโลกภิวัฒน์การเข้าถึงข้อมูลแบบสังคมฐานความรู้มาใช้ในการเขียนแผนที่ ถ้าจะให้เลขานั้นกลับไปทำหน้าที่ในทางการประชาสัมพันธ์ขายฝันช่วยรัฐมันขัดแย้งแน่ๆต่อบทบาทความที่ต้องตรงมาตรงไปและมีจรรยาบรรณรับผิดชอบ ต่อผลของข้อมูลศึกษาที่ตัวเองต้องนำเสนอ อย่างตรงมาตรงไป ความมีมิติแบบข้อมูลดิบๆดีกว่าส่วนใครรัฐฯจะเอาไปแปลงมูลค่าเพิ่มประชาสัมพันธ์กันยังงัยนั้น มันควรเป็นหน้าที่ของหน่วยงานอื่นๆ ส่วนการที่มีแนวคิดที่จะให้คนเขียนแผนที่หัวเรือนำทาง หัน ไปใช้วิธีโยนหัวโยกก้อย แถมมีการถ่วงให้ออกหัว เข้าข้างรัฐบาลอย่างเดียวนั้น พอดีเรือมันก็คงจะเลี้ยว วนๆในอ่าง เสร็จ แล้วก็จะทำการล่มเรือในหนอง? ชาวบ้านจะหลงทางเสียเวลา หรือจะจมน้ำตายโหง ตาย ห่ะ ก็ชั่งมัน ได้เหรอ? ที่ผทเชียร์น่ะคือให้ท่านทำให้ระบบราชการที่มันอุ้ยอ้าย ให้เล็กลง ไม่ใช่ให้ท่าน ทำแผนที่นำทางให้เล็กลงเท่าอ่างทองคำ? จากคุณ : ตอม - [ 4 ต.ค. 47 12:30:34 A:61.90.100.171 X: TicketID:001922 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ผมจะไม่ขอวิจารณ์เรื่องตัวบุคคลเลย เพราะผมข้อ มูลน้อย(ให้เป็นห้าที่ท่านอื่แล้วกันเพราะทุกข้อมูลมีส่วนทั้งหมด) แม่ส่วนตัวผมจะให้ความสำคัญเรื่องนั้นน้อย กว่ากระบวนการ หรือระบบที่ถูกต้องโปร่งใสและชัดเจนในบทบาทหน้าที่ตน เพราะคนๆเดียวทำให้ทั้งองค์กรเป๋แรงๆไม่ได้หรอก อย่างมากแค่ เซๆ เราก็ให้ระบบนั้นแหล่ะตบหัวกะบาลกลับมา? หรือกระบวนการที่ถูกต้องนั้นแหล่ะจะจัดการกับตัวองค์กรเอง เพราะถ้าอยู่บนความถูกต้องชัดเจนในบทบาทหน้าที่ของตัวเอง ใครเป๋ ใคร ร้องเพลงค่อมคีย์ เสียงหลงไปเด๋ออยู่ที่ใคร ?ก็คนนั้นแหล่ะโดนเขกกะบาล? จากคุณ : ตอม - [ 4 ต.ค. 47 12:53:15 A:61.90.100.171 X: TicketID:001922 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ความถูกต้องชัดเจนของข้อมูลของสภาพัฒน์นี่เป็นแหล่งที่หลายฝ่ายใช้ในการตัดสินใจนะครับ ถ้าข้อมูลออกมาโดยที่ไม่ตรงกับหลักความจริงแล้วคนที่พึ่งอิงข้อมูลของสภาพัฒน์ต้องเดือดร้อน แล้วก็จะต้องโดนตำหนิในเรื่องของการสร้างฐานข้อมูล และเมื่อนั้นสถาบันอันทรงเกียรติก็จะไม่ได้รับความเชื่อถืออีกต่อไปนะครับ แล้วถ้าสภาพัฒนมีอะไรต้องปรับปรุงดังที่ว่าที่เลขาคนใหม่ว่าไว้แล้วหละก้อ คนในสภาพัฒน สามารถปรับปรุงได้ดีกว่าครับ แล้วที่ท่านว่าอีกสองปีทรท.ก็จะให้ย้ายไปที่อื่นนั่นหมายความว่ายังไง ฟังไม่เข้าใจน่ะครับ เพราะอายุของทรท.น่ะมีอีกไม่กี่เดือนเอง พูดผิดหรือฟังมาผิดหรือเปล่าครับ จากคุณ : ครุฑ - [ 5 ต.ค. 47 11:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ผมเห็นด้วยกับหลายข้อความ ที่ไปคัดลอกมานำเสนอ โดยเฉพาะในประเด็น ที่ว่า ขณะ นี้ปัจจัยตัวแปร ภายนอก ตอนนี้กำลังร้อนแรงผันผวน มาก การที่เราจะกำหนดท่าทีการตั้งรับ หรือออกไปผจญภัยกัยเงื่อนไขตัวแปร แบบนั้น การวางแผน การนำเสนอข้อมูลในมิติต่างๆที่เป็นหน้าที่หลักของหน่วยงานนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง และมันสำคัญเกี่ยวโยงไปถึง นโยบาย แผนในทางปฎิบัติสู่ภาครัฐ ความสอดคล้อง ,ส่งเสริมและสนับสนุนกัน จึงคนละอย่างกับ การแทรกแซงควบคุม,หรือเปลี่ยนแปลงเจตนารมณ์ ,วัตถุประสงค์ในบทบาทหน้าที่ดั่งเดิมของตัวองค์กรนั้น ให้กลายพันธุ์แบบGMO จนหน่วยงานนี้กลายเป็น CEO ขายฝัน?(ท่าทีของรัฐบาลออกมาบอกว่าอยากเห็นเอกภาพ แบบนั้นโดยเน้นตำแหน่งนี้ชี้ไปที่การประชาสัมพันธุ์ เกื้อกูล(ขายฝัน) ให้รัฐบาล) สัญญานแบบนี้ไม่ดีในส่วนตัวผมแม้ ปัจจัยภายนอก และพลวัฒน์ความรุนแรงของผลกระทบจากทุนนิยมโลกาภิวัฒน์โลก จะผันผวนรุนแรงซับซ้อนขึ้นทุกวัน เรามีความจำเป็นเหมือนกันในบางมิติกับความเป็นเอกภาพ,ความร่วมมือกัน เก็บ,วางแนวป้องกัน, พลางตัวด้วยภาพ,หรือเก็บอาการ บางอย่างที่ ที่มันจะเป็นแผลหรือเป็นจุดอ่อน ที่จะแสดงสถานะความเป็นเหยื่อกับภาพของแผลที่เห็นนั้น จนมันกลายเป็นเป้าให้กับ นักล่าในระบบนิเวสน์แบบทุนนิยมโลกาภิวัฒน์โลก นั้นอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของความจำเป็นในส่วนที่ รัฐบาลส่งสัญญาน ไปที่การประชาสัมพันธ์สร้างภาพลดภาพหรือพลางตัวในความจำเป็นแบบนั้น อาจจะคนละเจตนา ที่ไปกล่าวหาว่า เขาจะมีแนวคิดเปลี่ยนเจตนารมณ์ เปลี่ยนบทบาทในหน้าที่ของหน่วยงานนี้ใหม่ ให้กลายเป็นเชลล์แมนขายฝันให้รัฐบาลไป อันนี้เราต้องช่วยกันดูและ ให้ความเป็นธรรมในข้อกล่าวหาแบบนั้นของผมด้วย? สภาวะการณ์ ที่ผันผวนรุนแรงแบบนี้ของสถานการณ์โลก ตอนนี้ เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปรับตัวให้ตั้งรับกับทุนนิยมโลกาภิวัฒน์โลก ด้วย การพัฒนาตัวเองสู่ยุคสังคมฐานความรู้ เราต้องเข้าถึงข้อมูลฐานข้อมูลข่าวสารที่รวดเร็วและมีองค์ความรู้พอที่จะบริหารจัดการปรับตัว ตั้งรับกับมันได้ ส่วนจะถึงขนาดโต้กลับนั้นก็ขึ้นอยู่กับจังหว่ะ โอกาศ และทิศทางของมัน แต่ตอนนี้สิ่งสำคัญเราต้อง สร้างความยั่งยืน กับปัจจัยภายใน หรือเศรษฐกิจ ภายในประเทศให้แข็งแรง หรือให้ทหารท้องอิ่มมี สะสมพละกำลังภูมิต้านทานที่แข็งแรงมรเสบีงอาหารสำรองที่ดีก่อน เพราะถ้าข้างนอกมันวุ่นวายนัก ก็ยังไม่ควรเสียกำลังพลโดยใช่เหตุ เช่นไปเปิดศึก FTA กับนักมวยรุ่นใหญ่หมัดหนักเท้าหนักอย่างจีน หรือใคร ?ไม่ดูตาม้าตาเรือ จนมันเข้ามากระทืบ เรื้อสวนไร่นา ชาวบ้าน สวนผลไม้ บ้านเรากระจาย เห็นด้วยว่าคนเราต้องออกทำมาหากินดิ้นรน แต่ต้องประมาณตนประมาณทิศทางลมศึกษาความเป็นไปของธรรมชาติของความต่างให้ชัดเจนจนรู้ทางหนีทีไล่ชัดเจนก่อน หรือถ้ายังไม่ชัดเจนก็นิ่งๆ ออมแรง ดูแลคนในบ้านสะสมความยั่งยืนให้กับเศรษฐกิจภายในประเทศไปก่อน ไว้ให้หมดฤดูมสุม หรือจากการพยากรณ์อากาศทางเศรษฐกิจด้วยข้อมูลทางวิชาการจากหน่วยงานนี้จนเห็นว่าดีเปรสชั่น ไต้ฝุ่น นั้นมันอ่อนตัวลงจนถึงใกล้สงบ เราค่อยออกเรือก็ได้ หรือไม่ก็หากินกันใกล้ๆหรือเอาที่ชัวร์ๆ ใครเท้าใหญ่หมัดหนักก็อย่างพึ่งไปยุ่งกับมัน หรือยุ่งได้ก็ต้องรู้จักประมาณตน อย่าไปหวังผลในแบบโลภเสี่ยงบนความน่าจะเป็นน้อย กระโดดขึ้นไปชกข้ามรุ่นจากแบนตั้มเวต ไปมิดเดิ้ลเวต ถึง แฮฟวี่เวต กับเขาหรือชกในเวที(รายการ)เดี่ยวกันได้ แต่ตั้งไม่ใช่พิกัดน้ำหนักเดี่ยวกับเขา ทีนี่ไม่ใช่แค่เราจะอยู่ที่พิกัด แบนตั้มเวทคือขนาดน้ำหนักที่เหมาะสมของเรา ขนาดผูกขาดแชมป์โลกเอาไว้ที่เราเช่นพี่เขาทราย ,สด อยู่แถวๆนี้ เลยมาหน่อยก็ เฟเธอร์เวท(สมารถ),สมรักษ์ ถ้าจะให้พี่เขาทรายฮีโร่ในดวงใจของหลายๆคนกระโดดขึ้นไปแบกน้ำหนัก ต่อยกับไทสัน จากแบนตั้มเวทข้ามไปถึงแฮฟวี่เวต ขนาด นั้น พี่เขาทรายผม ไม่ใช่แบนตั้มเวทหรอกคราวนี้ แบนแต๊ดแต๋แน่นอนเวท(วัด)แน่เลย?สังเวย FTA??? จากคุณ : ตอม - [ วันเกิด PANTIP.COM 10:22:44 A:61.90.55.129 X: TicketID:001922 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เรียนคุณบัวใต้น้ำ ขอโทษที่ตอบช้า เพราะว่างานยุ่ง เรื่องเลขาฯใหม่ จบแล้วสำหรับคนสภาพัฒน์ การประท้วงอะไรก็ไม่มี นอกจากลูกน้องไม่กี่คนในสายผู้บริหารคนหนึ่งที่คาดหวังในตำแหน่งนี้ แต่งชุดดำกันประปราย คนสภาพัฒน์ส่วนใหญ่แม้จะอัพเซ็ทกับดร.อำพน แต่ก็ให้โอกาสพิสูจน์ฝีมือ และพร้อมที่จะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เหมือนปรกติ ส่วนปัญหาภายในองค์กรก็ยังคงอยู่ ต้องรอให้ผู้บริหาร(ระดับรอง) 2 คนที่บ้าอำนาจไปๆเสียก่อนคงจะดีขึ้น ขอบคุณที่ติดตามความเคลื่อนไหวของคนสภาพัฒน์ จากคุณ : เด็กสภาพัฒน์ - [ วันเกิด PANTIP.COM 10:41:43 A:203.155.74.69 X: TicketID:031956 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ทุนนิยมเสรีตอนนี้ยังไม่มีจริงในทางปฎิบัติ มันเป็นจริงแค่การผูกขาดด้วยทุนนิยมอย่างเสรีเท่านั้น และเพราะตรรกะวัตถุประสงค์ที่มาของ FTA มันคล้ายหรือเทียบเคียง เป็นเซ็ตเดียวกันกับ อุดมคติทุนนิยมเสรี แม้FTA คือการเปิดใจเปิดกว้าง ใจนักเลงมีได้มีเสีย แม้จะมีความน่าจะเป็นมากกว่าการพนัน แต่มันยังมิติความเสี่ยงที่ค่อนข้างสูงกับความเป็นจริงของตัวเองและความจริงของโลก(ความต่าง) และสถานการณ์โลกแบบที่ผันผวนแบบนี้ทุกคนต้องเอาตัวรอด จึงสวนทางกับอุมคติของทุนนิยมเสรีในทางบวกหรือทางสว่าง เพราะด้านมืดของทุนนิยมเสรีนี้ ก็คือการผูกขาดด้วยทุนนิยมอย่างเสรีนี้ มันสวนทางกับแนวคิดที่จะ เปิดเสรีFTA แบบไม่ดูตาม้าตาเรือไม่มีเงื่อนไข ใจนักเลงในสถานการณ์เขี้ยวลากดินแบบนี้ สัดส่วนของความเป็นธรรมจะน้อยมากตามกำลังหรืออำนาจการต่อรอง เพราะการผูกขาดด้วยทุนนิยมอย่างเสรี พูดให้เห็นภาพง่ายไปกว่านั้นก็คือระบบนิเวสน์แบบนักล่า ใครมีกำลังมากกว่าคนนั้นจะมีสถานะภาพเป็นผู้ล่า ดังนั้นการ เปิด FTA แบบไร้เงื่อนไข(ไม่จำกัดพิกัดรุ่นอย่างที่กล่าวไว้ข้างบน) คนละอย่างกับการชกในรายการใหญ่เดี่ยวกัน แต่ชกตามพิกัดของเรา นั้นคือผมไม่ได้ ปฎิเสธ FTA ในภาพรวมทั้งหมด แต่ผมปฎิเสธหรือตั้งข้อสังเกตุ หรือทักท้วง เรื่องชกไร้พิกัดน้ำหนัก แบบข้าเจ๋งข้าเก่งชกกับใครหน้าไหน?ก็ได้? อย่างนั้นอันตราย เพราะแนวคิดนั้นมันมาจากคนที่เชื่อมั่นเพราะอาจจะเคยประสพความสำเร็จกับทุนนิยม ในภาพที่เคยชินนั้นสภาวะแวดล้อมที่ตัวเองเป็นต่อ จนมีสถานภาพเป็นผู้ล่าในสังคมนั้น แต่จะเอาความเชื่อมั่นแบบนั้นไปใช้ในตรรกะเดียวกับเสกล ระดับประเทศระดับภูมิภาค ไปเทียบกับ FTA แบบไร้เงื่อนไขไร้พิกัดน้ำหนัก แบบนั้นอันตราย ชกตามพิกัดดีกว่าครับสถานการณ์โลกตอนนี้ก็ไม่สู้ดี ความเสี่ยงมัน ทริปเปิ้ล หรือไม่ก็ชกในรายการณ์ใหญ่ที่โปรโมเตอร์ใหญ่จัดอย่างดอนคิงส์เพื่อให้ได้คุ้มเหนื่อย ก็ไม่ว่ากัน แต่ของให้ชกในรายการณ์นั้นด้วยพอกัดน้ำหนักที่พอดีกับตัวเราได้ไหม? ผมขอ? จากคุณ : ตอม - [ วันเกิด PANTIP.COM 19:38:05 A:61.90.100.190 X: TicketID:001922 ]