ความคิดเห็นที่ 1 :) แต่งโคลงไม่ทันคืนนี้สำหรับกระทู้นี้ครับ (ผมใช้เวลาเยอะ) แต่ขอแสดงความยินดีด้วยครับผม จากคุณ : ลูกไทย หลานไทย - [ 15 ก.ย. 47 23:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชื่นชมกวีรัตนโกสินทร์ "คุณเนาวรัตน์" รวมทั้งชื่นชมความสามารถทางกวีของคุณอังศนาและเพื่อนอีกหลายท่านในนี้ค่ะ จากคุณ : ** ผู้หญิงไทย ** - [ 15 ก.ย. 47 23:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แวววาวแห่งทิพย์แท้ .......... นพคุณ เปี่ยมด้วยจิตการุณ ............. หลั่งล้อม สมถะสมดุล ....................... เรียบง่าย สง่างามพรั่งพร้อม ............. นบน้อมนับถือ ขอกราบขอบพระคุณ ท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กวีรัตนโกสินทร์ มา ณ ที่นี้ จากคุณ : ชารา๚ะ๛ - [ 16 ก.ย. 47 01:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ๏...ประทับใจซาบซึ้ง................สุดพรรณนา ที่ท่านได้กรุณา.........................มอบให้ สลักคำนิยมมา.........................เรียงลักษณ์ อักษรนา เป็นเกียรติหนังสือไว้..................กราบน้อมขอบคุณ ๚ " เป็นเกียรติแก่หนังสือเอกเจ็ดโทสี่ วางที่หัวใจ เป็นที่ยิ่ิง ค่ะ " จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 16 ก.ย. 47 06:50:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ๏...เชิญชมภาพวิจิตรแพร้ว..............รายเรียง ของท่านเนาวรัตน์เคียง...................คู่ฟ้า เสนาะโสตสำเนียง.........................ยามเอ่ย เือื้อนนา อิริยบทเจิดจ้า...............................ส่งให้ประทับใจ๚ " อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ท่านดูสมถะ ไม่ถือตัว เป็นธรรมชาติมากค่ะ ก็จะขอลงภาพท่านให้ชม ไปเรื่อย ๆ อีกซักสองสามภาพนะคะ " จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 16 ก.ย. 47 07:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ... จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 16 ก.ย. 47 07:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ... จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 16 ก.ย. 47 07:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ... จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 16 ก.ย. 47 07:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชั่วเหยี่ยวกระหยับปีกกลางเปลวแดด ร้อนที่แผดก็ผ่อนเพลาพระเวหา พอใบไม้ไหวพลิกริกริกมา ก็รู้ว่าวันนี้มีลมวก เพียงกระเพื่อมเลื่อมรับวับวับไหว ก็รู้ว่าน้ำใสใช่กระจก เพียงแววตาคู่นั้นสั่นสะทก ก็รู้ว่าในหัวอกมีหัวใจ ฯลฯ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ++++++++++++++++++ สวัสดีครับทุกคน จากคุณ : จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร - [ 16 ก.ย. 47 08:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เดือนแหว่งแล้วเต็มวง ไม่คงมืดให้หม่นแสง ฟ้าดำแล้วก่ำแดง ประดับดาวเมื่อคราวคืน หวังวายใช่หมายหมด มีรันทดมีสดชื่น รวมใจให้หยัดยืน อยู่คงที่ย่อมมีหวัง ดาวตกลงทุกคืน ยิ่งดึกดื่นยิ่งประดัง เต็มฟ้าทุกคราครั้ง ไม่เคยหมดเลยหนอดาว มีล้มแล้วมีลุก มีโศกสุขมีสืบสาว จงก้าวทีละก้าว ละก้าวไปถึงปลายทาง .......(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์) งดงามและประทับใจเป็นที่สุด จากคุณ : สาวชาวบ้าน - [ 16 ก.ย. 47 11:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กาญจนบุรีถิ่นนั้น............พงไพร กวีแห่งสยามของไทย......ท่านนี้ เนาว์รัตน์ชื่อเกรียงไกร.....เกิดก่อ มาเอย ดังโด่งหลายพันลี้............สถิตย์แท้พงษ์ไพบูลย์ฯฯะ สวัสดีขอรับพี่อังฯ ถ้าข้อมูลผิดขออภัยท่านเนาว์รัตน์ด้วยครับเผอิญแว่วๆว่าท่านอยู่เมืองกาญน์(คนให้ข้อมูลเขาว่าเป็นญาติท่าน)คิๆๆๆ จากคุณ : Gecko - [ 16 ก.ย. 47 11:18:27 A:203.113.80.141 X:203.150.217.114 TicketID:036435 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เพียงกระเพื่อมเลื่อมรับวับวับไหว ก็รู้ว่าน้ำใสใช่กระจก เพียงแววตาคู่นั้นสั่นสะทก ก็รู้ว่าในหัวอกมีหัวใจ ฯลฯ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ .........ชอบวรรคนี้จังค่ะ...ขอบคุณคุณจอมมาร ที่นำมาให้อ่านนะคะ จากคุณ : มัชฌิมา - [ 16 ก.ย. 47 13:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ..เพียงพิศรูปพรั่นพร้อม พึงใจ กวีเอกลิขิตใน ....เล่มแก้ว รีบเร่งรุดไวไว ....วันคลอด สตางค์เก็บจะครบแล้ว .รับได้ศุกร์เสาร์ ตังค์ก็ยังไม่ให้แต่อยากได้อ่ะ จากคุณ : คสล. - [ 16 ก.ย. 47 21:21:19 A:203.118.81.152 X: TicketID:024580 ]

ความคิดเห็นที่ 15 Zz~_มายินดีร่วมด้วย...............อีกคน ความปิติต่างยล..........................รับรู้ เอกกวีเนาวรัตน์ท่านดล............สลักบท นิยมเฮย เป็นเกียรติแก่ทุกผู้.......................ถิ่นนี้ห้องกวีฯ_~zZ ปล. อย่าลืม................คุณสรยุทธ อีกคน จากคุณ : Knight - [ 16 ก.ย. 47 22:26:19 A:203.156.31.150 X: TicketID:005127 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ๏....................คิดถึงบ้าน................ เรือเราคล้อยลอยเลียบเทียบแทบฝั่ง ดอกโสนบานสะพรั่งพลิ้วลมไหว ค่อยวาดพายย้ายเยื้องแดดเรืองไร จนหยุดใต้กอสะแกร่มแรเงา เหลืองดอกส้มลมโชยประโปรยพื้น ระลอกคลื่นกระเพื่อมคล้อยทยอยเข้า ทอดสายเบ็ดดิ่งน้ำพรายลำเพา และใจเราระึทึกด่ำตามทุ่นลอย กระเืทือนรถกระแทกร่างกระทั่งรุ่ง กระโจนฝุ่นกระจายฟุ้งกระเจิงฝอย จากฟางป่วนจากฝุ่นเปรอะจนฝนปรอย กันดารดอยเมืองกาญจน์มาเมืองกรุง จากแม่กรองสองแควแพไม้ไผ่ มาอบไอระอุควันอันพล่านพลุ่ง จากชีพชื่นเฉื่อยฉ่ำข้ามโค้งรุ้ง มายับยุ่งอยู่แทบเท้าเจ้าพระยา ทุ่นสะทกสะเทือนลู่อยู่ไหวไหว ดึงหัวใจเรากลับพลิกภาพพร่า ทุ่นค่อยนิ่งแนบน้ำธรรมดา ลมพัดมาพ้องน้ำฉ่ำพลิ้วพลิ้ว อดีตเอื้อมเชื่อมชัดปัจจุบัน คืนและวันบรรเลงดั่งเพลงผิว สะทกทุ่นสะเืืืทือนส่ำเราำกำนิ้ว วัดเบ็ดลิ่วปลิวใจไปคว้างฟ้า........ ...เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากหนังสือตากรุ้งเรืองโพยม ************************ สวัสดีทุก ๆ ท่านค่ะ ขอบคุณคุณไนท์ที่เป็นห่วงว่าจะหลงลืมคุณสรยุทธ์ ทางทีมงานจะลืมได้ไงละคะ ค่อย ๆ ชม ค่อย ๆ นำ มากล่าวทีละกระทู้ซีคะ ก็กระทู้นี้เรากล่าวยอยศ อาจารย์เนาวรัตน์ฯ ท่านอยู่อ่ะค่ะ เอ๊..คอยให้กำลังใจ ทีมงานกันอย่างนี้ ไม่คิดจะมีไว้ครอบครองซักหนึ่งเล่ม หรือคะ จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 17 ก.ย. 47 07:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ศุกร์สวัสดิ์เจ้าค่ะ ทุกๆ ท่าน หนังสือโคลงเล่มน้อย........นำเสนอ ด้วยรักในร้อยกรอง.......................กฎแก้ว เล็กเล็กแต่เลิศเลอ...........................ล้ำค่า เพราะท่านจารแล้วแพร้ว...............พิเศษพลัน ราวหนึ่งร้อยหน้านับ..........ไม่หนา รวมบทโคลงใส่บรรณ.....................ฉบับนี้ หลากรสหลากลีลา...........................หลายเรื่อง มีเปลือกแก่นกระพี้พร้อม................ผูกกรอง รสคำครบเครื่องเคล้า.........รอคอย ขับเคลื่อนความสำนอง...................ร่วมเน้น ดังแก้วเก็จเพชรพลอย.....................ไพสิฐ มิ่งมิตรมอบไว้เฟ้น...........................เสกฝัน...~*~ .. ขอบคุณค่ะ คุณลูกไทย หลานไทย  และ คุณผู้หญิงไทย .. ขอบคุณคุณไนท์ด้วยค่ะ ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 21:18:17 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 09:46:16 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 09:43:33 จากคุณ : อังศนา - [ 17 ก.ย. 47 09:32:07 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อยากแจมอะคร้าบ ขอลงชื่อเฉยๆ นะคร้าบ ช่วงนี้ สมองฝืด คิดมุก คิดโคลงกลอนอะไรไม่ออกเลย เฮ้อ ขอแปะโป้ง ก่อนะครับ อิอิ ขอขอบคุณท่านเนาวรัตน์ ด้วยคนนะครับ!! มหาปราชญ์ กวีผู้ยิ่งใหญ่ ชอบงานเขียนของท่านมากเลย !!! จากคุณ : บอกอกูรู - [ 17 ก.ย. 47 10:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 19 บาทบทแห่งกวีล้ำ....................คู่เมือง เนาวรัตน์นามท่านเมลือง............ทั่วฟ้า สยามประดับประเทือง...............ศิลป์อัก-ษรนา บารมีสถิตย์ศาสน์อ้า..................แซ่ซ้องสรรเสริญ สวัสดีค่ะ พี่อังศนา และเจ้าของกระทู้ทุกท่าน จากคุณ : malijauna - [ 17 ก.ย. 47 11:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ๏...ผลงานเนาวรัตน์ฯนั้น..........มากมาย ได้รับรางวัลหลาย...................เรื่องแล้ว ภาษาเปลี่ยนแปลหมาย............ต่างชาติ อ่านแล อังกฤษฝรั่งเศสมิแคล้ว.............ญี่ปุ่นนั้นก็มี๚ " งานเขียนอาจารย์เนาวรัตน์ ฯ ได้รับการแปลเป็นภาษา ต่าง ๆ แยะเลยค่ะ มีทั้งรัสเซีย เยอรมนี จีน อินเดีย มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และลาวด้วย ค่ะ " จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 18 ก.ย. 47 00:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 21 จากภาพกรอบที่ # 5 ถึง # 8 ๏...จรดปากกาบทไว้.................คำนิยม แต้มแต่งน่าชื่นชม......................ค่าล้ำ ใหม่สดถักร้อยผสม....................โคลงสี่ ชั่วครู่เท่านั้นย้ำ..........................เรียบร้อยเรียงราย ๚ ๏...สบายสบายยิ้มส่งให้...............ทุกคน คำแนะนำเจือปน.........................อุ่นเอื้อ เป็นศรีมิ่งขวัญดล........................โชติช่วง ให้รักษ์และกอบเกื้อ.....................ตราบสิ้นฟ้ามลาย๚ จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 18 ก.ย. 47 00:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ๏...ขาวสดหอมสดไม้.................มะลิวัลย์ แย้มกลีบย้ายกิ่งรอ.....................รุ่งเช้า ช่อชัยพฤกษ์พราวพรรณ..............ผลิสะพรั่ง ชัยประชาล้วนเร้า.......................เร่งบาน ๚ ๏...ดอกไม้ขาวดั่งสร้อย...............วิเศษศอ สรวมสอดใจประสาน....................สมัครไว้ ประชาเฉกรากกอ........................ก้านกิ่ง ลมลู่กรูเกรี้ยวไม้.........................อยู่เสมอ ๚ ๏...บางคาบไม้มิ่งล้ม....................ราบระเนน บางคาบไขว่ขยับเผลอ..................ยั่วฟ้า บางคาบพับพาบเอน.....................โอนหัก ทุกคาบทุกไม้ล้า..........................หลบลม๚ ๏...รอวันว่าจักฟื้น.......................ยืนตน ผลิดอกออกอวดชม......................ช่อไม้ คือชัยยิ่งชัยยล............................ผยองหยิ่ง ศักดิ์แห่งค่าไม้ได้.........................ดอกดวง ๚ ๏...เขาคือไม้มิ่งแย้ม....................เย็นหอม ขาวพิสุทธิ์สีสรวง..........................สลับสล้าง ควรแต่จักทะนุถนอม.....................นวลดอก อย่าด่วนโรยเรื้อร้าง.......................แหล่งเลย.......... ผลงานจากหนังสือ อาทิตย์ ถึง จันทร์ ............เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์............... ........................โคลงสี่ดั้นบาทกุญชร...... จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 18 ก.ย. 47 00:59:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ๏ ถึงร้อนจะแผด ถึงแดดจะกร้าน ถึงลมจะราน เจ้ามั่นเจ้าคง ๏ เจ้าเขียวใบเข้ม เต็มก้านเต็มกิ่ง ลำเพราลำพริ้ง เป็นพุ่มเป็นพง ๏ เจ้าเหลืองดอกน้อย เป็นสร้อยเป็นทรวง ระย้าเป็นรวง ระเหิดระหง ๏ แม้ร่วงใบเรียว ยังเกี่ยวยังก้อย พริบพริบพร้อยพร้อย เพียงใจผจง ๏ ประดับประดา ริมท่าริมถิ่น เพียงทิพย์ประทิ่น กระถินณรงค์ ฯ๛ เขียน : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ภาพ : จำนงค์ ศรีนวล จากคุณ : จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร - [ 18 ก.ย. 47 12:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอชื่นชม ทีมงาน เอกเจ็ดโทสี่ฯ...ครับ จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 18 ก.ย. 47 21:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ++ภาพเก่าๆ++ จากรอยเท้ากาจกล้า...............กว่าพัน ก้าวเก็บรอยร้าววัน.................หนึ่งไว้ พึงหวนคิดย้อนหัน..................กลับนึก ตรึกแล ทวนเรื่องราวล้วนให้................ชัดได้บัดดล วีรชนพลีชีพไว้.......................ให้ชม ภาพศพเลือดอาบจม.................ร่างสิ้น หว่างหนหว่างใจตรม.................ตรอมพรั่น นั้นแล ตนอยู่เพื่อทนดิ้น.....................ต่อสู้รอใคร อุดมการณ์ซ่อนไว้...................ในไพร พฤกษ์โอบล้อมตรึกใน..............สติตั้ง ตริไฉนโลกแห่งใจ...................แห้งเหือด เดือดฤๅ ใดก่อเวรกรรมครั้ง...................ใหญ่ให้ร้อนดิน อำนาจมืดล้อมร่าง....................ดังฝัน ร้ายแล หลากร่างกอดกายกัน................ก่ายดิ้น ทิ้งกองเลือดฆ่าฟัน...................วันเก่า รินรดท่วมสิ้นลิ้น.......................ปากร้องทักความ สู่ยุคเงียบไร้สรรพ.....................ขับเสียง สร้างเปลือกซ่อนพรางเพียง.........ครอบไว้ รอบหนามแตกเถาเรียง..............รุกยอด ทอดแล ตามผูกโซ่ล่ามไร้......................ค่าไร้ปรานี วิญญาณนักต่อสู้.......................อยู่ไหน เล่าดุจเรื่องเก่าใน......................อดีตนั้น ผิดที่วิรชนใด............................สร้างเรื่อง เคืองฤๅ ดีแค่ฝากผีรั้น............................ยั่วแม้ตัวตาย จากรอยเท้ากาจกล้ากว่าพันก้าว เก็บรอยร้าววันหนึ่งไว้พึงหวน คิดย้อนหันกลับนึกตรึกแลทวน เรื่องราวล้วนให้ชัดได้บัดดล วีรชนพลีชีพไว้ให้ชมภาพ ศพเลือดอาบจมร่างสิ้นหว่างหน หว่างใจตรมตรอมพรั่นนั้นแลตน อยู่เพื่อทนดิ้นต่อสู้รอใคร อุดมการณ์ซ่อนไว้ในไพรพฤกษ์ โอบล้อมตรึกในสติตั้งตริไฉน โลกแห่งใจแห้งเหือดเดือดฤๅใด ก่อเวรกรรมครั้งใหญ่ให้ร้อนดิน อำนาจมืดล้อมร่างดังฝันร้าย แลหลากร่างกอดกายกันก่ายดิ้น ทิ้งกองเลือดฆ่าฟันวันเก่าริน รดท่วมสิ้นลิ้นปากร้องทักความ สู่ยุคเงียบไร้สรรพขับเสียงสร้าง เปลือกซ่อนพรางเพียงครอบไว้รอบหนาม แตกเถาเรียงรุกยอดทอดแลตาม ผูกโซ่ล่ามไร้ค่าไร้ปรานี วิญญาณนักต่อสู้อยู่ไหนเล่า ดุจเรื่องเก่าในอดีตนั้นผิดที่ วิรชนใดสร้างเรื่องเคืองฤๅดี แค่ฝากผีรั้นยั่วแม้ตัวตาย แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 47 17:28:41 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 47 00:37:09 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 47 14:46:25 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 47 00:13:16 จากคุณ : KAVINT - [ 19 ก.ย. 47 00:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 .................จักรสู่สัจจะ .........สิ่งซึ่งหาไม่ได้ในคำพูด ซ้ำพิสูจน์ไม่ได้ในเหตุผล ทั้งคิดเอาไม่ได้ในใจตน และเรากล่าวไม่ได้ไม่มีอยู่ เพราะสำแดงให้ดูอยู่ไม่จบ ว่าไม่มีก็ไม่ได้เพราะไม่ครบ มันไม่หลบแต่ก็เร้นพร้อมเป็นไป เมื่อสระน้ำไร้ฝ้าเริ่มปรากฏ เมฆสวยสดจึงสะท้อนช้อนเงาใส เมื่อสระน้ำใสสนิทเหมือนจิตใจ สิ่งเหล่านี้ก็มีได้เหมือนไม่มี สิ่งรอบข้างยังคงอยู่ตรงนั้น เราให้มันเป็นนั่นมันเป็นนี่ จิตไม่พ้นพันธนาทั้งตาปี ไร้นาทีถ่องแท้แลเป็นจริง มาเถิดมาหมุนผลักวงจักรนี้ จักรธรรมที่เคลื่อนรุดโดยหยุดนิ่ง งามทั้งต้นทั้งกลางอย่างเพริศพริ้ง และงามยิ่งอย่างนั้นแม้บั้นปลาย.......... ๏ ผลงานเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ชุดนี้เป็นการ นำคำร้องเพลงของชาวบ้านมาปรับแต่งผสมผสานกับกลอน และเป็นช่วงที่สนใจเกี่ยวกับธรรมมะที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมา ค่ะ จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 19 ก.ย. 47 09:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เพลง : ทานตะวัน ตะวันส่องใส.........แดดฉายลงมา.............ทาบทาทิวทุ่ง แผ่วลมผ่านโรย.....เหมือนโปรยกลิ่นปรุง....ดอกฟางหอมลอย ดอกหญ้าดาว........วับวาวทางเกลื่อน.........เหมือนดังหยาดพลอย แตะนิดต้องน้อย....ราวมณีร่วงพรู..............พลัดพรายลงดิน จะอยู่แห่งไหน.......สุดฟ้าแสนไกล............คะนึงถึงถิ่น ด้าวแดนแผ่นดิน.....ที่เราจากมา................เนิ่นนานแสนนาน ดอกหญ้างาม........งดงามดังก่อน..............หรือรอนร่วงราน แดดร้อนดินแล้ง....ลมระงมแผ้วพาน.........บ้านนาป่าเขา ทุ่มกายทุ่มใจ........เข้าโหมแรงไฟ...........หัวใจแรงเร่า ยิ่งสร้างยิ่งทำ.........ระกำหนักเบา............ดิ้นรนหนทาง เจ้ามิ่งขวัญ............ยิ่งวันยิ่งดือน.............ยิ่งเลือนยิ่งราง ทอดทิ้งทุ่งร้าง........วันและวันผ่านเยือน.....เหมือนเดินทางไกล ตะวันส่องแสง.......สาดแสงลงมา.............ทาบทาทางใหม่ ร่วมจิตร่วมใจ........ก้าวไปก้าวไป..............ฝ่าภัยร้อยพัน มิ่งขวัญเอ๋ย..........หัวใจเรามั่น................เหมือนทานตะวัน เฉิดแสงแรงฝัน.....กลางระวีตะวัน.............สีทองผ่องใส เนื้อร้อง : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ทำนอง : ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีครับคุณยี่หร่า@ และ สหาย ฯเพลงนี้ฟังแล้วเย็นกายสบายใจมากเลยครับ จากคุณ : จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร - [ 19 ก.ย. 47 09:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ............... ดีด สี ตี เป่า ดีด....สายจะเข้ครั่น.............คนึงหา ดีด....กระจับปี่ผวา..............ประหวัดโพ้น ดีด....จองหน่องวัจนา..........แนวถนัด ดีด....อดีตอนาถโน้น...........ขณะนี้เนืองขยาย สี.......สามสายส่ายสะท้าน....สะเืืทือนเสียง สี.......เสียดใจจำเรียง...........ระลึกรู้ สี.......อู้อีกด้วงเอียง.............อกดื่ม สี.......สะอาดสะอึกสู้............สาดเปื้อนเปรอะสี ตี........โทนตีทับทั้ง...............ตะโพนมอญ ตี.........ตะลุงตรุงรอน............รบเร้า ตี.........กลองแขกครูสอน.......สะระหม่า ตี.........ฉิ่งตีฉาบเข้า...............เข่นร้ายใครราน เป่า......ปราณโปรยนิ้วขลุ่ย.......คำหอม เป่า......ปี่ประจงจอม...............จี่แจ้ว เป่า......ปีศาจจอมปลอม...........เปลืองเปล่า เป่า......ปากประกาศแล้ว...........เร่งแจ้งจริงเห็น ผลงานจากหนังสือ ชักม้าชมเมือง "  สวัสดีคุณจอมมารฯ  และทุก ๆ ท่านค่ะ" แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 47 09:43:24 จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 19 ก.ย. 47 09:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ปลั่งทองพระธาตุเจ้า..............เจิดตะวัน ปัญจฉัตรชุมฉัตรขัน-..............ธแห่งห้า ปลีปลาบทาบทางอัน..............เป็นหนึ่ง เกลียวปัจจยาการกล้า............ก่อเวิ้งวัฏกรรม ลายคำแผ่หุ้มรอบ..................บัลลังก์ โพธิปักขิยธรรมยัง.................อยู่พร้อม องค์พระธาตุทิพย์ประนัง..........มโนธาตุ ลดลาดลงหลั่นล้อม...............หล่อไว้เป็นศรี ฤาษีวาสุเทพยั้ง......................ยังสถาน สืบเรื่องสืบราวขาน..................สืบแคว้น เม็งรายพ่อเอาภาร...................เชียงใหม่ ก่อพระธาตุทิพย์แม้น...............เมื่อเจ้ากือนา ลิบผาลิบฟ้าผ่อ.....................เวียงพิงค์ ควันหมอกออกไออิง..............โอบไว้ หมอกฟ้าหมอกควันผิง............ผ่าวชีพ ขอพระธาตุปัดให้..................ห่างพ้นภัยผอง เขียนแผ่นดิน : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ พระธาตุดอยสุเทพ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ อ.๑๖ ธ.ค. ๒๕๓๓ พ.ศ. ๒๕๓๓–๒๕๓๕ ท่านเนาวรัตน์ ได้เดินทางไปทั่วประเทศเพื่อเขียนบทกวีบันทึกเรื่องราวของทุก จังหวัด ในผลงานชุด “เขียนแผ่นดิน” โดยมีเป้าหมายทูลเกล้าฯ ถวายต่อองค์สมเด็จพระบรมราชินีนาถ จากคุณ : จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร - [ 19 ก.ย. 47 20:40:47 ]

ความคิดเห็นที่ 30 • ความไม่มีที่เรามี • ความไม่มีของฉันนั้นมีมาก มีจนปากจำปิดสนิทเฉย จึงไม่เหมือนคนที่ มีจนเคย คนที่เอ่ยอย่างไรได้อย่างนั้น ขณะที่เขาทำสำเร็จได้ ฉันไม่ทำเพราะไม่เหมือนใจฉัน เขาอาจพูดจริงจังได้ทั้งวัน ฉันเงียบงันสงบฟังได้ทั้งปี ฉันจึงหน่ายจึงเหนื่อยจึงเฉื่อยช้า เจียมวาจาเจียมกายในทุกที่ เจ็บก็กล้ำช้ำก็กลืนฝืนท่าที ความไม่มีมันขังมันบังคับ ประมาณตนรู้ตนฉันทนได้ ประมาณใจรู้ใจให้จนอับ กายสงบแต่ใจไม่ระงับ เหมือนไฟวับวาบแรงใต้แอ่งน้ำ เธอคือส่วนสำคัญซึ่งฉันขาด เย็นซึ่งอาจดับร้อนอาทรฉ่ำ ร้อนซึ่งอบให้อุ่นกรุ่นประจำ สมบูรณ์สำเร็จหวังทั้งกายใจ ฉันต้องการกายที่สองส่วนของฉัน แต่ส่วนนั้นอยู่ที่เธอเธอไม่ให้ ฉันอยากได้ใจที่สองเธอครองไว้ เราจึงได้เหินห่างกันอย่างนี้... + + + + + + + + + + + + + + อีกบทหนึ่งของอาจารย์ครับ งดงามจับใจมาก จากคุณ : จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร - [ 20 ก.ย. 47 10:31:35 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เอา link กระทู้ บันทึกไว้ในวงวรรณ (ภาค ๓)...เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์... ของคุณ จอมยุทธเมรัย มาฝากนะครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2358358/W2358358.html จากคุณ : KAVINT - [ 20 ก.ย. 47 20:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เนาวรัตน์นฤมิตริ้ว...........อักษรา ทุกบทส่งภาษา..............................วิศิษฎ์ซึ้ง เสนาะสนานดั่งมนตรา................เติมเสน่ห์ หวานหยาดราวน้ำผึ้ง..................ผนึกร้อยรวงคำ กระนั้นเลย.. จากคุณ : อังศนา - [ 22 ก.ย. 47 15:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีครับ ท่านจท. ๐ เอก...อุเนาวรัตน์ร้อย ............... เรืองกานท์ เจ็ด......แถบรงค์รุ้งปาน ............... ประดิษฐ์ได้ โท.......ทนต์แทบลงคลาน ........... ครางเคลิบ..เคลิ้มเอย สี่........บาทบูรณ์บทไซร้ ............. เสนาะซึ้งถึงสรวง ฯ ๐ วาง...ปวงอักขระเอื้อน ............. อารมณ์ ที่........อาบธรรมอุดม ................ คติพร้อง หัว.......สวรรค์จรดจนยม ............. โลกประจักษ์..แจ้งเอย ใจ.......ซ่านรสทิพย์ซ้อง ............. ท่านแม้นมหากวี ฯ เอยยย จากคุณ : ๐ ชาวกรุง ฯ - [ 25 ก.ย. 47 11:30:50 A:203.209.98.233 X: TicketID:005022 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 28 ก.ย. 47 04:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ~*~ ..ชมไม้.. ~*~ ๏ ด่วนเดินดูหมู่ไม้.................ระเมียรตา เขียวโขดเขินเนินศิลา.............เลื่อมรุ้ง คิดไม้มิ่งพฤกษา......................สวนหย่อม อยู่กระถางคาคุ้ง......................ค่อยตั้งแต่งตาม ๏ งามใบงามต้นฝาก.............ฝ้ายคำ มือหนึ่งปลูกหนึ่งกำ................หนดเกล้า ปลูกจิตปลูกใจสำ....................นึกจด เพื่อนใฝ่เพื่อนฝังเฝ้า................ฝากฝ้ายคำแฝง ๏ แห้งจิตหักจิตปั้น..................จำปูน ยืนเดี่ยวยิ่งอาดูร......................เดี่ยวย้ำ ไม้ป่าปลูกเมืองสูญ...................สง่าป่า รังแต่เหี่ยวเฉาช้ำ......................ช่อไม้ใบเหลือง ๏ พลับพลึงเปลื้องกลีบแก้ว.............เกสร ใบดาบปลาบปรกงอน......................ระชดช้อย ปรงปลิวลิ่วอรชร................................แตกช่อ รสสุคนธ์ดอกน้อย.............................หนึ่งน้ำใจหอม ๏ แก้วเจ้าจอมแจกก้าน....................ใบกลม เกลื่อนกระเจิงเริงลม..........................ลู่ริ้ว ศรีตรังแตกใบสม...............................เสมอกิ่ง ละเอียดเพียงแพรพริ้ว.......................กระเพื่อมโต้ตะวันฉาย ๏ ส่ายใบโบกระบัดเจ้า.....................เมืองตรัง คือพัดโบกบังสูรย์..............................สง่าป้อง หมากหอมหมากแดงดัง...................แดงชาติ ขาวผ่องพวงเงินต้อง..........................แตกเส้นแดงสี ๏ ช้องนางคลี่ระส่ายเส้น.................เกษา สวยสิบสองปันนา.............................ประหนึ่งสร้อย ไทรแคระคลี่ใบหนา.........................ใบนิด ใบซ่อนใบซ้อนช้อย...........................เชิดชั้นชุมใบ ๏ ไม้ป่าจากป่าแก้ว........................กระถางกรุง หอมป่าปลอมปรนปรุง..................ป่าไม้ พอชื่นฉ่ำบำรุง.................................บริรักษ์ เห็นชื่อหอมฉ่ำให้............................ห่างช้าลาหาย ชักม้าชมเมือง : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากคุณ : อังศนา - [ 10 ต.ค. 47 21:59:34 ]