ขอบ่นหน่อยนะคับ ตอนนี้ผมมีความรู้สึกว่าน้ำใจคนไทยบนรถเมล์นั้นเหลือน้อยเต็มทน ไม่ค่อยจะมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ผู้อื่นเท่าใดนัก
ลองมาดูเหตุการณ์ที่ผมเจอ ผมเชื่อว่าหลายคนต้องเกิดความรู้สึกแบบผมขึ้นมาบ้าง
- เวลาขึ้นรถ ผมมักจะเจอคนที่รีบวิ่งมาแซงคิว เพราะกลัวจะไม่ได้นั่ง ซึ่งโดยส่วนมากก็มักจะเป็นผู้ชายเรานั่นแหละครับ บางคนถึงกับแย่งผู้หญิงขึ้นไปก่อนหรือเบียดขึ้นไปทั้งๆ ที่คนบนรถยังไม่ได้ลงมา เพียงเพื่อที่จะแย่งที่นั่งกับผู้หญิง !!
- เด็ก, ผู้หญิงท้อง, ชายชรา ขึ้นรถมายืนติดกัน 3 คน ไม่มีคนลุกให้นั่ง
- อันนี้เจอกับเพื่อนตัวเองเลยครับ มีคนพิการขึ้นมาบนรถ ผมคุยกะเพื่อนอีกคนหนึ่งอยู่จึงไม่ได้สังเกตเห็นคนพิการคนนั้น เพื่อนผมอีกคนหนึ่งจึงเรียกผมให้ลุกให้เขานั่ง ทั้งๆ ที่เพื่อนคนนั้นนั่งอยู่ข้างคนพิการ !!
- ชายชราคนหนึ่ง ลุกให้ผู้หญิงนั่ง รอจนรถว่าง หรือไม่มีผู้หญิงยืนอยู่แล้ว เขาจึงจะนั่งอีกครั้ง เมื่อมีผู้หญิงยืนอีกเขาก็ลุกให้อีก ผมเห็นชายชราคนนี้แล้วรู้สึกซึ้งในน้ำใจของเขามาก แต่บนรถคันนั้นก็มีผู้ชายอีกหลายต่อหลายคน ที่ไม่ได้ลุกให้ผู้หญิงนั่ง
- ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งที่เบาะหลังสุดวางถุงพลาสติกใส่ของใบเล็กๆ ใบหนึ่งไว้บนที่นั่งข้างๆ ตน ทั้งๆ ที่คนยืนกันแน่นเต็มรถ โดยไม่มีใครกล้าบอกให้เธอเอาของออก จนกระเป๋ารถเมล์ทนไม่ไหว เดินเข้าไปบอก แต่กลับถูกด่าสวนกลับมาเป็นชุด ทั้งๆ ที่ผมดูยังไงเธอคนนั้นก็ผิดเต็มประตู
- ชายชราพิการแขนขวาขาดแบกเป้ขึ้นรถมา โดยที่ผมยืนอยู่ ปรากฎว่าไม่มีใครลุกให้นั่ง จนผมต้องพูดออกมาว่า"มีคนพิการยืนอยู่ ขอความกรุณาช่วยลุกให้เขานั่งด้วย" เชื่อไหมครับว่าผู้ชายแถวนั้นไม่มีใครทำท่าจะลุกสักคน จนผู้หญิงคนหนึ่งต้องลุกให้แทน
นี่เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งเท่านั้นนะครับที่ผมได้พบเจอมา ผมเชื่อว่าพวกคุณก็คงเคยเจอกับเหตุการณ์ทำนองนี้มาบ้าง
โดยส่วนตัวแล้วผมก็ไม่ได้เป็นคนดีถึงขนาดลุกให้ผู้หญิงทุกคนที่ยืนอยู่ แต่ถ้าเขาดูแล้วยืนไม่ไหว ผมก็จะลุกให้ ส่วนเด็ก คนชรา คนพิการ นี้ยังไงผมก็ต้องลุกให้อยู่แล้ว
ผมว่าคนเราควรจะน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ถึงแม้จะไม่ได้รู้จักกันก็ตามที คนไทยได้ชื่อว่ามีน้ำใจมาก แต่สังคมไทยทุกวันนี้ผมพูดตามตรงครับว่ามัน "แย่" มากๆ (ผมไม่ได้หมายถึงทุกคนนะครับ แต่ก็มีคนจำนวนมากที่เป็นแบบนั้น)
ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราควรจะคิดและแก้ปัญหาในจุดนี้?
จากคุณ :
AUDAC!TY
- [
1 ธ.ค. 47 23:54:04
]