CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ทำไมผมอยากให้ประชาธิปัตย์แพ้ราบคาบในการเลือกตั้งครั้งนี้

    ผมรู้สึกว่าช่วงนี้ประเทศไทยเรามีกรรมอย่างไรชอบกลอยู่ ที่โดนปัญหาถาโถมอย่างหนักตั้งแต่ปัญหาที่ไม่รู้จะป้องกันอย่างไร เช่นภัยธรรมชาติจากไวรัสไข้หวัดนก ไปจนสึนามิเมื่อสองอาทิตย์ก่อน แต่กรรมที่หนักที่สุด ก็คือ เรามีรัฐบาลที่เข้มแข็งที่สุด แต่ในทางกลับกัน ก็เป็นรัฐบาลที่น่าคลางแคลงใจที่สุดเหมือนกัน พูดก็พูดเถอะว่า การดำเนินการทางการเมืองของรัฐบาลในช่วงที่ผ่านมา ทำเอาผมเกือบไม่อยากไปเลือกตั้ง เช่น การออกพระราชกำหนดแปลงสัมปทานเป็นภาษีหน้าตาเฉย การลัดขั้นตอนออกกฎหมายสำคัญหลายฉบับเป็นพระราชกำหนด การสอบเอนทรานส์ที่กำกวม การได้รับอภิสิทธิของคนบางกลุ่ม ไปจนกระทั่งเรื่องบ้าๆบอๆ อย่างหวยหงส์แดง วิ่งราวเหรียญทอง หรือรัฐมนตรีหน้าใหญ่ (ที่ต้องให้เขาประกาศขอบคุณตัวทุกเบรกตอนบอลโลกนั่นแหละ)

    แต่เหมือนกับซวยสองเด้ง คือ เมื่อมีรัฐบาลที่น่าเคลือบแคลงที่สุด แต่เราดันมีฝ่ายค้านที่อ่อนแอที่สุดในประวัติศาสตร์เหมือนกัน อ่อนแอชนิดที่ว่าแค่อ้าปากพูด ก็ไอแค่กๆ หอบเจียนตายแล้ว จากที่หัวหน้าพรรคฝ่ายค้านไปออกทีวีแล้วเละเทะชนิดแฟนๆตัวจริงของพรรคยังต้องหุบปากเงียบ ไม่กล้าแม้แต่มาช่วยเก็บศพท่านหัวหน้า (จำได้ตอนคุณชวนโดนคลื่นสึนามิพัด ยังมีคนมาช่วยแก้บ้าง แต่ตอนท่านหัวหน้าพรรคถูกพิธีกรจับแก้ผ้าหน้าจอ ไม่มีใครออกมาแก้เลย)

    ผมเชื่อว่าหลายคนคงคิดแบบผม และคงจะต้องกัดฟันกาให้รัฐบาลบริหารประเทศต่ออีกสมัย เพราะแม้จะแคลงใจเพียงไร แต่ก็เหมือนที่เขาว่า “มีบ้านไว้ให้กลัวขโมยขึ้น ดีกว่าไม่กลัวขโมยเพราะไม่มีบ้านอยู่” นั่นแหละครับ และผลงานที่เข้าตากรรมการของรัฐบาลก็มีมากจนถ่วงดุลกันได้พอสมควรกับเรื่องเคลือบแคลง จะให้กาเลือกพรรคฝ่ายค้านไว้ถ่วงดุลหรือ ? ก็กลัวพลาดได้มาเป็นรัฐบาลจะเก๊กซิมกันไป เพราะคนส่วนใหญ่คงยอมรับความจริงแล้วว่า หัวหน้าพรรคฝ่ายค้านคนปัจจุบันนี้ “ไม่ไหว” แล้ว อย่าว่าแต่มาเป็นนายกเลย เป็นหัวหน้าพรรคลูกพรรคก็หนาวแล้ว

    ทำไมผมอยากให้ประชาธิปัตย์แพ้ราบคาบในการเลือกตั้งครั้งนี้ ให้ได้ที่นั่งไม่เกิน 50 หรือไม่มี ส.ส. จากภาคอื่นเลยนอกจากภาคใต้ยิ่งจะดีมาก ก็เพราะผมอยากได้ฝ่ายค้านที่เข้มแข็งเพื่อทอนอำนาจ และสร้างตัวเลือกมาแข่งกับรัฐบาลในสมัยหน้า มาเป็นคู่แข่งที่พอสมน้ำสมเนื้อกัน ทางเลือกใหม่ของประชาชน

    แต่นั่น คือพรรคประชาธิปัตย์ต้องผ่านบทเรียนที่เจ็บปวดที่สุดในช่วงสี่ปีต่อไปนี้เสียก่อน เหมือนกับที่คุณสนธิฯ เขียนหนังสือเรื่องต้องแพ้ก่อนถึงจะชนะแหละครับ พรรคนี้ต้องได้รับความเจ็บปวดถึงขนาดที่จะทำพรรคให้แตกเป็นเสี่ยงๆได้ เพราะหากไม่พบความเจ็บปวดขนาดนั้น ผมเชื่อว่าพวกเขาก็จะยังคงไม่รู้ตัว หรือยังคิดว่าตัวเองแค่ “พลาด” ไม่ใช่แพ้ งานนี้ไม่ใช่แค่ผลัดใบ แต่อาจต้องรักษารากที่เน่าไปแล้ว หรือไม่ก็โค้นทิ้งทั้งต้นแล้วปลูกใหม่ สาหัสขนาดนั้นเลย

    ผมไม่คิดว่าการเปลี่ยนหัวหน้าพรรคจะแก้ปัญหาได้ จะหล่อเล็ก หล่อใหญ่ หรือหล่อเยาว์ (นักซิ่งผู้มีฐานันดรนั่นไง) อย่างดีก็แค่ไม่ทำให้หน้าแตกออกทีวี แต่ก็เรียกความไว้วางใจให้ใครไม่ได้หรอก เพราะถ้ามาเป็นหัวหน้าพรรคแล้วยังเล่นการเมืองแบบเดิมที่ถนัด คือตีโวหาร ป้ายสี ไม่มีนโยบาย ผูกตัวกับระบบราชการและกลุ่มทุนเก่า หรือคิดว่าทักษิณมีดีแค่สตางค์เยอะ ประชาชนชอบทักษิณเพียงเพราะนโยบายเอื้ออาทรต่างๆ หรือประชาชนไม่รู้ทันทักษิณ ลงถ้าคิดวนเวียนอยู่แค่นี้รับรองผูกปีแพ้ อีก 8 ปี 12 ปี ก็ไม่มีทางสู้ได้

    เพราะต้องยอมรับว่า โฉมหน้าการเมืองไทยเปลี่ยนไปแล้วพร้อมกับการตราขึ้นใช้บังคับของรัฐธรรมนูญปี 2540 ประชาธิปัตย์จะเล่นการเมืองแบบที่เคยภูมิใจว่าล้มนายกมาแล้วทั้งคุณบรรหารและบิ๊กจิ๋ว เห็นทีจะรุ่งยาก และใครจะประเมินได้ว่า อีก 4 ปีข้างหน้า รัฐบาลพรรคไทยรักไทยหรือตระกูลชินวัตร จะยิ่งใหญ่ขนาดไหน ???

    และต้องการ “พลัง” ระดับไหนในการถ่วงดุลได้

    ดังนั้นวันนี้ประชาธิปัตย์ต้องแพ้เสียก่อน แพ้เพื่อจะได้ซ่อมพรรคใหม่ เป็น “สี่ปีซ่อม” เพื่อจะไปสู่ “สี่ปีสู้” เพราะไม่งั้น ประเทศไทยจะมีอนาคตวนเวียนอยู่แต่ว่า “เคลือบแคลง แต่จำเป็นต้องเลือก”

    ถ้าไม่แพ้ยับเยินในวันนี้ พรรคนี้จะไม่มีวันรู้ปัญหาของตัวเองเลย...

    คำถามที่มีตามมาว่า งั้นสี่ปีนี้ เราจะถ่วงดุลรัฐบาลที่มีพลังมหาศาล และฝ่ายค้านที่เพลี่ยงพล้ำจนกระทั่งหายใจเองไม่ได้ได้อย่างไร

    ผมมั่นใจในพลังของคนไทยครับ ว่าเราอาจจะเหมือนจับตามองอยู่นิ่งๆ เราอาจจะเหมือนสุขสบายกับโครงการเอื้ออาทรที่เขาป้อนให้ เราอาจจะเหมือนคนรู้ไม่ทัน มองเห็นรัฐบาลดีไหมหมด แต่ผมเชื่อว่าคุณ “รู้ไม่ทัน” ประชาชนอย่างเราหรอกครับ

    เพราะเมื่อถึงเวลา ผมว่าพลังมหาศาลของคนในชาติ สามารถ “หยุด” การใช้อำนาจที่มิชอบได้สบายๆ ไม่ว่าใครจะเป็นผู้ใช้ ไม่ว่าเราจะเคยรักและไว้ใจคนผู้นั้นแค่ไหนก็ตาม จากเหตุการณ์สึนามิ ก็คงบอกได้แล้วกระมังว่า ถ้าประชาชนคนไทยลุกขึ้นมาร่วมกันทำอะไรสักอย่างแล้ว โลกยังต้องทึ่ง

    อย่าประเมินพลังของประชาชนต่ำไป อย่าคิดว่าการตรวจสอบ การถ่วงดุล ต้องมาจากองค์กรนั่นองค์กรนี่ หรือฝ่ายค้านในรัฐสภาประการเดียว

    ที่สำคัญ ผมว่านายกทักษิณแกดีอย่าง คือแกฟังประชาชน และยอมถอยเมื่อจำเป็น เช่นเรื่องหวยหงส์ หรือสมัยที่มีอธิบดีกรมตำรวจที่ระรานประชาชนไปทั่ว ประชาชนเรียกร้องมากๆ แกก็เด้งให้ ดีกว่าอีตาอะไรที่ผมลืมชื่อไปแล้ว ที่ “เสียใจ แต่ไม่ขอโทษ” นั่นแหละ ส่วนแกจะไม่ฟังนักวิชาการ นักสิทธิมนุษยชน หรือขาประจำต่างๆบ้าง ก็น่าเห็นใจ ก็ขนาดผมเองชาวบ้านธรรมดายังไม่ค่อยอยากจะฟังเลย

    หลับให้สบายเถิด ประชาธิปัตย์ หลับและรักษาตัวให้ดี หาตัวของตัวเองให้พบ สร้างจุดแข็ง เลิกพฤติกรรมเก่าๆ เพื่อกลับมาใหม่ในอีกสี่ปี ในระหว่างนี้ประชาชนทั้งประเทศจะดูแลประเทศชาติและผลประโยชน์ของพวกเรา บ้านของเราเอง

    ไม่ต้องอาสามาช่วย “เฝ้าบ้าน” ให้เราหรอก
    ตอนนี้แค่ลุกขึ้นยืนได้แบบขาไม่สั่นก็บุญแล้ว....

    จากคุณ : Players - [ 10 ม.ค. 48 15:07:34 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป