ความคิดเห็นที่ 5
...... ดอกแก้วแห่งความหลัง.....
หอมดอกแก้วทีไรใจกระหวัด นึกถึงรักที่พลัดพรากจากกันหนอ ความรักเราเกาะเกี่ยวไม่เหนียวพอ วันหนึ่งก็หลุดจากกันสุดบรรยาย
เราคบกันหลายปีที่ผันผ่าน ทุกวันวาร์นาทีมีความหมาย บันทึกรักถูกเก็บไว้ถึงวันตาย ข้อมูลมากใหม่สะสมถมทวี
ความรักเราก้าวเดินมิได้หยุด แต่ละจุดพบได้ความสุขขึ ถึงไม่เห็นหน้าเวลาหลายปี ส่งทุกทีการ์ดความสุขผูกใจ
เมื่อมาพบกันอีกทีที่สีหน้า เธอส่งแววตาด้วยสงสัย ทำไมเราไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนไป เราตอบได้ว่าใจก็ไม่แปร
เธอสบตาค้นหาความจริงบ้าง แววตาจริงจังส่งจิตหลายกระแส พบตาเราฟ้องว่าไม่เคยแปร ดวงตาเธอแพ้แลหลบตกลง
จำได้ไหมว่าใครให้ดอกแก้ว ยืนรอแกร่วหน้าบันไดไปห้องโถง ทุกเช้าที่รถส่งเรามาลง ดอกแก้วส่งตรงมือเราก่อนเข้าเรียน
เหมือนเติมรักทุกเช้าก่อนเข้าห้อง ที่เราต้องนั่งขีดและคิดเขียน กลิ่นดอกแก้วหอมกรุ่นในชั้นเรียน เพื่อนเวียนเย้าแหย่เราแค่อาย
มาบัดนี้หลายปีที่เจอใหม่ เธอสงสัยว่าตัวใช่แฟนเก่าไหม เราสบตารักตอบต่ออย่างมั่นใจ เก่าอย่างไรยังมิได้ใช้กันเลย....
จากคุณ :
ซูซี่
- [
10 ก.ย. 48 16:55:53
A:203.113.37.10 X:203.151.140.116 TicketID:003845
]
|
|
|