เริ่มเวลาที่บ่ายสอง เจ้าหน้าที่ไทยเดย์ขนย้ายสิ่งของเข้ามา
ต่างหยอกล่อต่อกระซิกสนุกสนานเบิกบานไปตามกัน
ผู้คนเริ่มทยอยเข้ามาบริเวณจัดงานด้วยความคึกคัก
เวลาผานไปดนตรีเริ่มบรรเลงผู้คนยังบางตาหากันไม่ยาก
ผู้บริหารงานชักหน้าเสียในจำนวนคนที่บางตากว่าวันก่อน
พนักงานเริ่มเงียบ เสียงหยอกล้อเปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบ
ผู้ที่ไปร่วมงานหันหน้าหันหลังเช็คยอดผู้คนตลอดด้วยหัวใจอันหดหู่
สนธิ สโรชาขึ้นมาแล้วสร้างความคึกคักให้ผู้ชมในระยะแรก
เสียงตบมือที่เคยดังกระหึ่มในอดีตกลายเป็นเปอะแบะในเวลานั้น
สนธิ พูดวนอยู่ในประเดนเดิมที่เคยพูด
อารมณ์ สนธิ เริ่มเสียเมื่อเห็นจำนวนคน
หันไปกระซิบกับทีมงานว่า"ไม่น่าเชื่อไอ้สง วิธีของมันห่วย"
ขากลับลงมา สนธิเห็นคนมาน้อย ออกอาการเจ
ปากยื่นตาขวางน้ำลายยืด หายใจแรง
ยืนเอามือเกาะเสา โงนเงนไปมาน่ากลัวทรุดล้ม
ทีมงาน ไทยเดย์ต่างก้มหน้านิ่งแล้วแยกย้ายกันไปเก็บของ
เจ้าหน้าที่ระดับสูงของ ไทยเดย์ เรียกประชุมเป็นการด่วน
รถพยาบาลพร้อมอุปกรณ์ ตลอดถึงแพทย์ประจำตัว สนธิ ต่างเตรียมพร้อมด้วยใจระทึก
หลังจากประชุมเสร็จต่างพากันมาประคอง สนธิ ไปขึ้นรถพยาบาลที่จัดมามา
มีผู้สูงอายุท่านหนึ่งตะโกนให้กำลังใจ สนธิ ว่า "ศุกร์หน้าเอาใหม่ เราอยู่ข้างท่าน สนธิ"
สนธิ หันขวับมาทันทีแล้วเชิญให้ชายสูงอายุผู้นั้นทานกล้วย เภก เองยังงง สนธิ รู้ได้งัย ว่าลุงเขาหิว
.
จากคุณ :
พิเภกอินเตอร์ 
- [
5 พ.ย. 48 14:13:46
]
ลำดับเหตุการณ์และความเป็นไป ในเย็นวันศุกร์ ที่ สนธิ และ สโรชา มาพูด
...เลย
......