 |
งานวัดภูเขาทอง
๏ เดือนสิบเอ็ดฝนตกหนักช่อฟักแม้ว จากบางกอกไปก่อนขอลาแจว ชุลีแล้วเสน่หาเหลืออาวรณ์
๏ ส่งกฐินลอยกระทงลงสระเกศ ธุระเสร็จเลยเตร็ดเตร่สโมสร เรื่องไร้คู่ตุนาหงันนิรันดร ลางสังหรณ์สามฤดูมิรู้จาง
๏ ทำสังฆทานให้รักอันหนักอก ช่อฟ้ายังจะยกหากโผงผาง ภูเขาทองเจ้าถองพี่ทิ้งรายทาง น้ำตาหลั่งชโลมล้างเมื่อกลางคน
๏ มองศาลาว่าการสะท้านจิต คิดถึงเจ้าก็คิดถึงทุกหน เข้าเขตสำราญราษฎร์ย่านชุมชน จะสำราญไปทุกหนได้อย่างไร
๏ เห็นเขาเดินควงแขนใบแล่นเสี้ยว หัวใจพี่เคยเซี้ยวจนเสียวไส้ ด้วยหวังไว้ว่าเจ้าจะเข้าใจ แต่เจ้ากลับไปเข้ากับใครก็ไม่รู้
๏ จงทราบความตามจริงทุกสิ่งโศก ต่อให้โลกนินทาจนหนาหู นักเลงกลอนนอนเศร้าเจ้าไม่ดู ไม่อาลัยเพราะไร้คู่ควรดูดาย
__________
สวัสดีครับ อนุสนธิจากไปด้อมๆมองๆงานภูเขาทองวัดสระเกศ นมัสการพระบรมบรรพต ที่สูงกว่า ๗๐ เมตร สร้างในสมัยรัชกาลที่ ๓ และชมการออกร้านงานวัดเก่าแก่แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
อารามนึกไปถึงนิราศภูเขาทอง ของบรมกวี อันเลื่องชื่อ สุนทรภู่ ว่ากันว่านี่คืองานเขียนที่เยี่ยมที่สุดของท่าน ทั้งน้ำคำ และ เนื้อความ
บรรยากาศคนมากๆ ที่ตั้งใจมาทำบุญก็เยอะ ตั้งใจมาทำบาปก็แยะ ประเพณีไม่เปลี่ยนหรอกครับ คนต่างหากที่เปลี่ยน
จากคุณ :
จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร
- [
16 พ.ย. 48 09:49:58
]
|
|
|
|
|