ความคิดเห็นที่ 33
ผมบอก แต่แรกแล้วงัยครับ ว่า ผมไม่ได้ พูด ในประเด็นว่า คุณรัตนา ได้รับค่าเยียวยา เหมาะสม หรือไม่
แต่ประเด็นที่ผมพูดถึง ก็คือ ทำไมบ้านนี้เมืองนี้ เมื่อประชาชน โดนรัฐ รังแก จะต้องทำการเรียกร้อง ให้เป็นที่สนใจ ของสื่อ ของประชาชนเท่านั้นหรือ ถึงจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี
ผมอยากถามหา ถึงบรรทัดฐาน ในการชดเชยความเสียหาย ที่รัฐร่วม ก่อ
คุณลองคิดดูสิครับ กรณีของคุณ รัตนา แม้ถูกรัฐรังแก ย่ำยี หัวจิตหัวใจ แต่ แกยังสามารถประกอบอาชีพ ทำมาหากิน ได้ แต่กับน้องเจี๊ยบ หรือ ผู้ประสบภัยทำนองนี้คนอื่นๆ เค้าได้เท่าไหร่ น้องเจี๊ยบ กับแค่ นั่ง ก็ยังเจ็บแล้ว
นี่ไม่นับรวมไปถึง กรณีนี้ น้องเจี๊ยบ ต้องเรียกร้องเอง ต้องฟ้องร้อง เอาเองน่ะครับ ถึงได้มา 3 ล้านเนี๊ยะ เพราะ จริงๆแล้ว ประกันจะจ่าย ให้เธอเพียง 10,000 บ. เนื่องจากเธอไม่ได้เสียชีวิต (เสียชีวิต ได้ 100,000 บ.)
ย้ำอีกครั้ง ว่า ผมไม่ได้ต้องการวิจารณ์ ว่า คุณรัตนาได้รับการเยียวยาที่เหมาะสม หรือไม่ แต่ผมถามถึง กรณีน้องเจี๊ยบ น้องเค้าได้รับการเยียวยาที่เหมาสมหรือไม่ต่างหาก
ขออภัยที่เอาเคสบ้านสีดำ มาเปรียบเทียบ เพราะ ผมรู้สึกว่า เธอ ได้รับการชดเชยน้อยเกินไป ไม่ได้จะถกเรื่องใครผิด ไม่ได้ถกว่าทำไม คนนี้ มาก คนนี้น้อย อยากเรียกร้อง หาความเท่าเทียมกัน มากกว่า
ผมยกย่องคุณ รัตนา ที่ไม่ยอมแพ้ ต่ออำนาจเถื่อน อำนาจรัฐ ที่เข้ารังแก อย่างไม่ยุติธรรม จำนวนเงินที่เธอได้ ผมก็ว่าเธอได้รับอย่างเหมาะสมและเป็นธรรม
แต่ทำไม ในกรณีของน้องเจี๊ยบ บุคคลที่แทบจะไม่ได้อยุ่บนหน้าหนังสือพิมพ์ ทีวี หรือสื่อ อื่นๆ กลับได้รับการชดเชย ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง ที่เธอเรียกร้องไป อะไรคือตัวตัดสินของคำว่า เหมาะสม ของรัฐ
หาก การชดเชย คุณรัตนา เกิดจาก ระบบราชการ/เจ้าหน้าที่รัฐ ทำร้าย/รังแก ประชาชน
แล้วทำไม ในกรณี น้องน้องเจี๊ยบ ศาลได้พิพากษา ว่า ขสมก. ซึ่งเป็นองค์กรของรัฐ มีความผิดร่วม เหตุใดเธอ จะไม่ได้รับการชดเชยที่เท่าเทียมกันบ้าง
จากคุณ :
Gump  
- [
4 ม.ค. 49 17:10:49
]
|
|
|
... เข้ามาดู
