เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเช้าเลยครับประมาณ8.00น. ช่วงเวลารถติด บริเวณลงจากสะพานนวลฉวี มุ่งหน้าแยกสวนสมเด็จ
ผมได้ขับรถลงจากสะพานนวลฉวีก็เป็นจังหวะที่รถติดได้สังเกตเห็นรถตู้คันหนึ่งสภาพเก่าๆไม่เปิดแอร์(เพราะเค้าเปิดกระจกเลยรู้ว่าไม่เปิดแอร์)อยู่ห่างไปข้างหน้าซัก5-6คันในเลนข้างๆ ได้โยนก้อนกระดาษทิชชู่ออกมากลางถนน ในใจเราก็คิดว่าทำไมนิสัยแย่จัง ถ้าได้ไปจอดข้างๆนะจะต่อว่าซักหน่อย พอรถขยับอีกทีคราวนี้เหมือนสวรรค์รู้ ผมได้มาจอดติดข้างกับรถตู้คันนี้เลย ก็คิดว่าพระเจ้าคงแกล้งเราแน่เพราะเราก็ไม่กล้าจะไปกล้าว่าใครกลางถนนหรอก นิสัยคนเราชอบทำเป็นเก่งเวลาปัญหาอยู่ไกลตัว พอเอาเข้าจริงเราก็ไม่กล้าไปว่าเค้า คิดยังไปทันจบดีสะดุ้งเลยครับ มันทิ้งมาอีกแล้ว คราวนี้มันทิ้งกระดาษรองไก่ทอดแผ่นใหญ่ๆ แต่ขย้ำๆทิ้งลงมา เราก็มองเลย มันก็มองหน้าเรานะ ผมก็จ้องหน้ามัน มันก็ทำเป็นไม่สน ที่พูดถึงนี่ส่วนโดยสารด้านหลังรถนะครับ ผมก็ชั่งใจจะเอาไงดีวะไม่เคยต้องว่าอะไรใครกลางถนนด้วยประมาณว่าไม่กล้าด้วย อีกแล้วครับคราวนี้เป็นถุงน้ำจิ้ม ผมเหลืออดครับเป็นไงเป็นกัน คิดว่าทำความดีมันคงไม่ยากเกินไปหรอก ก็เปิดกระจกแล้วตะโกนเรียก
ผม - คุณ!!!
รถตู้ - เงียบ
ผม -คุณ (ดังกว่าเมื่อกี้ประมาณตะคอก แล้วหลังจากนี้ผมเสียงดังตลอด ฟิวขาดแล้ว)
รถตู้ - เออ (ตะคอกกลับ คงรู้ตัว)
มีผู้ชายท่าทางโทรมๆยื่นหน้าออกมา จากด้านโดยสารหลังรถหน้ากวนๆ ก็ไอ่คนที่ทิ้งแล้วมองหน้าผมน่ะแหละ
ผม -คุณทิ้งขยะลงมาแบบนี้ได้ยังไง คุณเห็นมั้ยว่านี่มันถนน ไม่ใช่ถังขยะ ทำอย่างนี้ได้ยังไง
มันมองผมเคืองๆ แล้วหุบหน้าไปแล้วพึมพำๆ แต่ผมได้ยินมันพูดว่า
มัน - แล้วมันเสือกอะไรด้วยวะ
ผม - คุณทำอย่างนี้ผมแจ้งความจับคุณได้นะ คุณเห็นบ้างมั้ยคนอื่นเค้าเห็นที่คุณทำหมด ทำอย่างนี้หัดมีสำนึกบ้าง
มันก็ยังไม่สน แต่มีคนอื่นในรถตู้ออกมามองผม ผมก็จ้องหน้ามัน มันก็มองไปทางรถคันอื่นแต่ก็หลบตา
ผมโมโหมากเลยหากล้องในรถแล้ว ถ่ายรูป พอดีกับสัญญาณไฟเขียวพอดี มันเลยรีบไปเลย
เท่าที่เล่ามาผมสังเกตเห็นรถคันอื่นก็ไม่ชอบใจเหมือนกัน แต่ทุกคนได้แต่มองตาปริบๆ จริงแล้วตอนที่ผมด่ารถตู้ ผมอยากได้ เสียงจากรถคันอื่นมาช่วยผมซักหน่อยก็คงดี แต่นี่เหมือนผมเป็นคนบ้าพิทักษโลกอยู่คนเดียว น้อยใจจัง
จากคุณ :
read only
- [
20 มิ.ย. 49 18:28:14
]