 |
-`๏- น้ำมันแพงขึ้นเรื่อย ๆ บ้านก็ใกล้รถไฟฟ้า แต่ถ้าไม่มีรถคงไม่ได้แล้ว ทำไมเป็นแบบนี้หนอ ? -`๏-
ขอบ่นสักกระทู้
เมื่อก่อน, ผมไม่เข้าใจเท่าไรเลยว่าทำไมผู้หญิงอยากได้แฟนมีรถ คงเพราะบ้านผมใกล้ BTS มาก แค่ข้ามสะพานสาทรก็ถึง แถมอยู่ริมถนนด้วย
จนไปเจอสาวรายนึง บ้านลึกเข้าไปในซอยห้านาที ปากทางมีแต่ก่อสร้าง อีกรายอยู่หมู่บ้านแถวรังสิต รถเมล์หมดตั้งแต่หัวค่ำ
จะเข้าถึงตัวบ้าน ไม่รถ Taxi ก็ปากซอย มีวินมอ'ไซค์ ที่ไม่รู้จะฝากชีวิตไว้กับพวกนี้ได้แน่หรือเปล่า ?
สักวัน ใครจะรู้ว่าเพื่อนผม หรือแฟนผมจะไม่ถูกคนในระบบขนส่งมวลชนฉุดไปข่มขืนเข้า ?
อาทิตย์ก่อน, ผมรับงาน Staff ที่ ICT เพื่อนบอกให้นั่งรถไฟฟ้าไปต่อรถตู้ที่อนุสาวรีย์ชัยฯ พอเจอสภาพ... แอร์พัง เบาะสี่แถวนั่งแถวละสี่คน ประตูผุโย้เย้
ผมก็เลยต้องเรียก Taxi จากตรงนั้นไปแทน ห่วงชีวิตมากกว่าเงินร้อย - สองร้อย ตอนนี้ทำงานหาเงินให้แม่ใช้ด้วย เกิดตายไป เรียกร้องอะไรจากใครได้ ?
แต่อย่าหวังว่าเรื่องจะจบง่าย ๆ Taxi เดี๋ยวนี้หยิ่ง ฝนตกหน่อยก็เลือกลูกค้า จะเอาแต่ใกล้ ๆ กด Meter บ่อย ๆ พวกตายายวิ่งฝ่าฝนมาเรียก มันก็เฉย...
ปล่อยให้ตะแกทั้งคู่ที่ฝ่าฝนมาข้างทาง วิ่งกลับเข้าร่มไป สะพายของบนบ่า มองหารถคันหน้า
ต้องฝรั่ง ไม่ก็ลูกค้าผู้หญิงเปียกฝนนั่นแหละ มันถึงจะเอา ได้จังหวะฟันเห็น ๆ
แทนที่จะไปทันงานสบาย ๆ ปรากฏว่าออกเร็วเท่าไรก็ไม่พอ เพราะ Taxi เล่นตัวมาก กลับจากธุระตอนสี่ทุ่ม รถเมล์หมด... เรียก Taxi ก็ไม่ไป
ตกค้างอยู่ข้างทางอีกชั่วโมง... กว่าจะเจอ Taxi แก่ ๆ เก่า ๆ ยอมรับขึ้นรถ ตะแกบอกว่า "ขอแค่มีคนเรียกรถเก่า ๆ บ้างก็บุญแล้ว"
แต่ละวันที่เลือกขึ้น Taxi เพื่อไปงานให้ทัน และเพื่อกลับเร็ว ๆ จะได้ Clear งานอื่น ต้องเสียค่าเดินทางรวม 5xx บาท ค่าทางด่วนและความหงุดหงิดเวลารถ Taxi ไม่ไป...
สอง - สามปีก่อน, เรื่องของน้องเจี๊ยบมินิบัส ที่ถูกรถเมล์เขียวทับตัวเกือบขาดครึ่ง เกิดที่แยกห่างบ้านผมไปแยกเดียว
ปีที่ผ่านมา, มีเรื่องมอ'ไซค์ถูกรถเมล์เขียวขยี้แหลกเหลวคาสี่แยก เพราะรีบไม่ทันสังเกตรถคันหน้า นี่ก็แยกถัดไป
ไม่นานนี้, มีข่าวแขกสองคนถูกรถเมล์วิ่งมาทับบนฟุตบาท เรื่องนี้ห่างบ้านผมไม่ถึง 10 นาที
แม่ผม, ใกล้วันแม่แล้ว, อายุห้าสิบกว่า ไปไหนมาไหนยังขึ้นรถเมล์ บอกให้เรียก Taxi แล้วมาเอาเงินผมก็ไม่ยอม บอกว่าแกประหยัดดีกว่า ไม่ลำบากอะไร
ทุกสัปดาห์, แกจะไปบ้านอีกหลังแถวบางนา ขึ้นรถเมล์ตอนเช้า ลงปากซอยต่อรถมอ'ไซค์ซิ่ง เย็นอีกวันขึ้นรถเมล์กลับบ้าน แย่งกับพวกพนักงานออฟฟิส
เป็นแบบนี้อาทิตย์ละสองครั้ง
รุ่นน้องคนหนึ่งสมัยเรียน เลือกหาแฟนที่ขับรถเท่านั้น โชคดีที่น้องเขาหน้าตาดี หาแฟนมีรถไม่ยาก ตอนนั้นผมไม่เข้าใจ
แต่ตอนนี้คิดว่าเข้าใจได้ บางทีเราก็ว่าผู้หญิงที่คิดแบบนี้ว่าหน้าเงินไม่ก็วัตถุนิยม แต่บางครั้งมันมีอะไรมากกว่านั้น เพราะชีวิตที่พ่อแม่เลี้ยงมายี่สิบปี ไม่น่าไปเสี่ยงกับขยะในระบบขนส่งมวลชนฯ
ผมเริ่มเข้าใจว่าอยากมีรถไว้ส่งคน ตั้งแต่คุณแม่ เพื่อนผู้หญิง ไปจนถึงสักวันเมื่อมีลูกสาว ไม่ให้ไปเสี่ยงชะตากรรมเลว ๆ บนถนน
บ้านใกล้ ๆ รถไฟฟ้าของผม ที่จริงก็ไม่ได้ลำบากอะไรมาก ส่วนใหญ่เวลางานก็ทำที่บ้าน นอนเช้าตื่นบ่าย ไม่ได้รู้เลยว่าคนอื่น ๆ ในชีวิตปรกติลำบากแค่ไหน
น้ำมันแพงขึ้นเรื่อย ๆ ซื้อรถไปมีรายจ่ายจุกจิก มีแต่ค่าเสื่อมค่าซ่อม แต่คนก็ยังอยากได้ ไม่รู้จักคำว่าพอเพียง
บางที, สิ่งที่อาจจะสูญเสียไป ไม่มีวันได้คืนกลับมา หากคนแก่ที่เรารักตกรถเมล์ที่วิ่งกระชากห้อตะบึงแข่งกันแย่งเศษเงินสิบบาทจากลูกค้าป้ายหน้า
ยืนตากฝนจนป่วย แบกสัมภาระจะมาหาลูกหลาน วิ่งไปโบกรถแล้ววิ่งกลับมาหลบฝน ของหล่น วิ่งเปะปะเก็บ รถคันถัดไปกดแตรไล่
ผมเป็นคนใจไม้ไส้ระกำคนหนึ่ง แต่ทุกทีที่เห็นคนท้องไม่ก็ตายายแก่ ๆ พยายามยันตัวขึ้นรถเมล์บันไดสูง ๆ ผมอดถามตัวเองไม่ได้เลยว่า
"ทำไม ลูกหลานปล่อยให้เป็นแบบนี้ ?" ถึงในความเป็นจริง ผมอาจจะมีคำตอบในใจให้อยู่แล้ว
แต่หวังว่าเหยื่อรายต่อไปจะไม่ใช่แม่ผม น้องสาวหรือแฟนผม และไม่ควรจะเป็นเพื่อนและคนรู้จักคนไหน ๆ เลย
หวังว่าระบบขนส่งจะดีขึ้นกว่านี้,... ซึ่งที่จริงก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ทุกคนต้องเอาชีวิตในแต่ละวัน เดิมพันกับคนกลุ่มนี้ ?
คนขับรถเมล์เขียวที่ทับน้องเจี๊ยบ, ไม่มีใบขับขี่และบัตรประชาชน หลบหนีกลังจากก่อเหตุและถูกจับได้ ข้อหามียาบ้าในครอบครอง
ถูกจับขังคุก หลังจากนั้นไม่กี่ปี คงถูกปล่อยตัว ส่วนน้องเจี๊ยบ พิการท่อนล่างตลอดชีวิต หลังจากเรียนจบการเป็นผู้ช่วยแพทย์ วันนั้นกำลังจะไปกด ATM ให้แม่...
มาถึงบรรทัดนี้, เริ่มไม่รู้ว่าผมเขียนมาเพื่ออะไรเหมือนกัน อาจจะใกล้วันแม่แล้ว แต่ยังเห็นคนเป็นแม่หลาย ๆ คนต้องเสี่ยงกับคนที่ไม่คุ้นหน้า เจอแค่สิบนาทีแต่อาจเอาชีวิตเราไปทิ้ง
และไม่มีใครจะเข้ามาจัดการให้เป็นรูปธรรม ก็ไม่แปลก เพราะคนพวกนั้น คงไม่ได้ใช้ระบบขนส่งมวลชนฯ อยู่แล้ว
ใครที่ทนอ่านยืดยาวมาจนถึงบรรทัดนี้ได้, ผมขอบคุณจริง ๆ ที่เสียเวลากับกระทู้ไร้สาระอันนี้
กำลังลังเลเรื่องซื้อรถ ที่จริงก็คิดมานาน แต่ส่วนตัวยังดูไม่จำเป็นเท่าไร จนช่วงนี้, รู้สึกว่า กว่าจะรู้ตัวได้ว่ามันจำเป็น ก็อาจะเป็นเวลาที่เสียใครสักคนไปบนถนนกับเรื่องโง่ ๆ
แต่รายได้ที่รับก็มีปัญหานิดหน่อยอีก เพราะผมเป็น Freelance อย่างเดียว ไม่มี Slip เงินเดือนและหลักฐานการทำงานชัดเจนเลย
ดู ๆ มือสองไว้บ้างก็ไม่มีความรู้ มอง ๆ ไปก็เหมือนผลัดวันประกันพรุ่ง รอมีเหยื่อเป็นคนใกล้ตัวก่อนค่อยคิดได้ว่าสายไป
มีใครมีอะไรดี ๆ แนะนำบ้างไหมครับ ?
จากคุณ :
cookiecompany  
- [
8 ส.ค. 49 01:59:24
]
|
|
|
|
|
|
... เข้ามาดู