กระทู้สารภาพบาป หรือว่ากระทู้ทำความดีก็แล้วแต่เพื่อนร่วมบอร์ดจะคิดเห็นกันนะครับ ผมคนหนึ่งที่เห็นรถติดแล้วปวดอกปวดใจ ยิ่งรู้ว่ารถติดเพราะอะไรโมโหและเกลียดคนที่ทำผิดมากๆ ด้วยความรู้สึกที่ว่าบ่นร้อยครั้งไม่เท่าร้องเรียนครั้งเดียว!!! มันติดสมองมาตั้งแต่สมัยอยู่บ้านนอกคอกนา ท้าวความนิดหนึ่งสมัยอยู่บ้านนอก(ตอนนี้ก็ยังอยู่แต่มาทำมาหากินใน กทม.) รถทางเข้าหมู่บ้านเป็นถนนลูกรังมานานแสนนานตั้งแต่สมัยพระเจ้าสามเหา รถวิ่งผ่านทีไรผมกลายเป็นสีแดงด้วยฝุ่นทุกที ชาวบ้านที่ถนนผ่านประมาณ7 หมู่บ้านก็ไม่ได้เรียกร้องสิทธิอะไรเลย (หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร) ผมก็เลยเขียนจดหมายไปข่มขู่ผู้ว่าให้รีบมาทำถนนลาดยางซะ แล้วก็ผ่านไป 1 ปีไม่มีแมวสักตัว ก็เลยเขียนจดหมายร้องเรียนไปที่สื่อต่างๆ เกือบสิบฉบับสื่อก็ช่วยกันออกข่าวให้ผมด้วย ได้ผลแฮะเพราะถัดจากนั้นไม่ถึงปียังกับเนรมิตรถนนลูกรังกลายเป็นถนนลาดยางมะตอยภายใน 1 ปีงบประมาณถัดมา ขอบคุณมากๆ โดยเฉพาะ ช่อง 7 มติชน ข่าวสด และเดลินิวส์
เข้าเรื่องแล้วกันนะครับ สำหรับท่านที่ใช้บริการรถประจำทางหากท่านเคยรอรถหน้าห้าง MBK ช่วงหลัง 2 ทุ่มหรือว่าวันอาทิตย์ทั่งวัน ท่านจะเห็นว่ารถตุ๊กๆ และรถแท๊กซี่จะยึดครองถนนจำนวนสองช่องจราจรไป และแล้วรถเมล์ที่ท่านรอนานแสนนานก็จะเข้าจอดชิดด้านซ้ายไม่ได้ โซเฟอร์บาทาผีบางคันก็ไม่เข้าป้ายซะงั้น และผู้โดยสารที่รอมานานก็ไม่ได้ขึ้นต้องลุ้นคันถัดไป และต้องลุ้นว่าจะได้ไปอีกหรือเปล่า ผมก็เป็นคนหนึ่งที่โดนแบบนี้ประจำ ก็เลยทนไม่ไหวหลายครั้ง (ความอดทนต่ำหรือเปล่า? แต่ว่ารถแฟนรอกิ๊กสามชั่วโมงทนได้...อิอิ) ผมก็เลยอยากแก้แค้นพวกรถแท๊กซี่และรถตุ๊กๆ ที่จอดไม่เป็นที่เป็นทาง ทำให้ผมไม่ได้กลับบ้าน เลยเดินไปที่ป้อมตำรวจไปดูหมายเลขหมวก จำมาสัก 2 อัน แล้วก็เดินเข้าตู้โทรศัพท์โทรไป 1197 ศูนย์ควบคุมจราจร แต่โทรไม่ได้อะ อย่างเซ็งครับกลัวว่าเขาจะบันทึกว่าผมเป็นคนร้องเรียน และทดลองทุกตู้ที่อยู่หน้า MBK ไม่ได้เลย สุดท้ายเลยต้องใช้มือถือตัวเอง คิดเสียว่าคนที่รอรถเมล์อีก 50 คนจะได้ประโยชน์ร่วมกันกับเรา พอกด 1197 จะมีสาวๆ เสียงหวานรับโทรศัพท์พูดจา และสอบถามข้อมูลจากเราดีมาก (อันนี้ขอชมจากใจจริง ฝากท่าน ผบตร. ด้วยครับ แต่ไม่รู้ว่าเป็นตำรวจหญิงหรือเปล่า) ข้อมูลที่ผมบอกไปได้แก่จุดที่ทำให้เกิดการจราจรติดขัด สาเหตุ และวิธีแก้ไข โดยผมบอกว่ามีตำรวจจราจรใส่หมวกเบอร์อะไรทำหน้าที่อยู่ใกล้จุดนั้นด้วย และแล้วก็ยืนลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น (ทั้งๆ ที่รถเมล์ที่ตัวเองรอมาแล้วก็ไม่ยอมขึ้น)
ผ่านไปประมาณ 5 นาทีพี่จ่าที่ผมบอกหมายเลขหมวกก็มาครับ แล้วก็แจกครับ ใบสั่ง ผมยืนดูและนับได้ประมาณ 20 ใบครับแทกซี่ ตุ๊กๆ โดนกันระนาวบางคันผมนึกในใจว่าโดนเถอะ...ไม่ออกสักที ก็โดนเข้าเต็มเปา รถแตกฮือ ยังกะมดแตกรัง ถนนที่รถติดมากๆ โล่งยังกับตอนตีสี่ รู้สึกสะใจ แต่ก็รู้สึกผิด และสงสารพี่โซเฟอร์เหล่านั้นเหมือนกัน แต่ก็บอกกับตัวเองว่า ...........ทำถูกแล้ว
จากคุณ :
เสี่ยหมี
- [
21 มิ.ย. 50 20:20:18
]