เมื่อวันเสาร์ที่ 13 ก.ย. ที่ผ่านมา ผมได้เดินทางไป จ. ปราจีนบุรี ไปหาลูกสาวครับ โดยใช้เส้นทาง 304 (รามอินทรา,สุวินทวงศ์) -> 3481 -> 3293
ปรากฏว่าในระหว่างทาง ผมกำลังวิ่งไปด้วยความเร็วราวๆ 70 - 80 (กะขับประหยัดน้ำมัน) ถนนตอนกลางคืนมันโล่งมากครับ แทบไม่มีรถ ก็ไปเรื่อยๆ ครับ จนถึง บริเวณ อ. บ้านสร้าง ก็มีหมาตัวนึงนอนอยู่กลางถนน
ปรากฏว่า พอมันเห็นรถผมใกล้เข้าไป มันหลบไปครับ... ซึ่งก็ทำให้อุ่นใจขึ้นมาได้แค่เสี้ยววินาที ไม่ณุ้มันตกใจหรือว่าคิดจะฆ่าตัวตาย มันวิ่งวกตรงกลับมายังที่รถผม ก็เลยชนมันเต็มๆ ครับ ผมก็เลยร่วงจากรถ ถูไถไปกับพื้นถนน ส่วนรถก็ไถลไปไกลราวๆ 20 กว่าเมตรไปหยุดที่ขอบถนนอีกฟากหนึ่ง
ส่วนหมามันวิ่งกะเผลกๆ พลางร้องเอ๋งๆ วนไปวนมาบนถนน เหมือนมึนงง แล้วมันก็โดนรถที่วิ่งตามหลังมาชนกระเด็นตกคูน้ำไปครับ แล้วก็ไม่ได้ยินเสียงมันร้องอีกเลย
ส่วนผมลุกขึ้นมาพยายามไปดึงรถขึ้่นมา ... แต่มันขี่ไม่ได้แล้วครับ ... แกนโช้คข้างหน้าคดงอเข้าไปหลายองศา พอดีเจอชาวบ้านแถวนั้นช่วยถอดบังโคลนหน้าออก และดัดโช้คให้นิดนึง ให้พอวิ่งต่อไปได้ (ตรงนั้นเป็นอู่ซ่อมรถพอดี)
พอถามถึงหมา เค้าบอกว่ามันเป็นหมาจรจัด มาอาศัยขอข้าวชาวบ้านกินแถวนี้ เฮ่อ...ไม่งั้นเจ้าของหมาซวยอีก
ช่วงที่ผมประคองรถจูงไปหาชาวบ้านที่ช่วยถอดบังโคลนหน้าและดัดแกนโช้คให้ ผมสังเกตุว่า มี งู อีกตัวหนึ่ง มารับกรรมกะผมด้วย เพราะโดนรถที่ไถลไปทับโดนมันตายคาที่
และมองไปใกล้ๆกัน ก็เจอมือถือเครื่องนึงที่พังแล้ว (ของผมเองแหล่ะ สงสัยหลุดตอนกระแทกพื้น) ก็เลยเก็บมาไว้ ทั้งที่ยังผ่อนไม่หมดเลย พังซะแล้ว
ผมก็ทนเจ็บนิดนึง ขี่มอไซค์ที่ไม่สมประกอบแล้ว ไปหาหมอ ที่ รพ.ฯอภัยภูเบศร์ อีกระยะทางราวๆ 20 กม.
วันจันทร์ ผมเอารถไปซ่อม เช็คค่าใช้จ่ายแล้ว... 3 พันกว่าๆ รวมกับค่ามือถืออีก 7 พันกว่าบาท แล้วก็ค่ารักษาพยาบาลอีก 200
ตัวผมก็ได้แผลมา 7 แผล...เคราะห์ดีที่ไม่มีอะไรหัก แล้วใส่หมวกกันน็อคไว้ ก็เลยไม่มีอะไรกระทบหัว แค่คอเคล็ดนิดหน่อย เป็นอุบัติเหตุครั้งร้ายแรงที่สุดอันดับ 2 เท่าที่เคยมีมา
เพราะหมาตัวเดียวจริงๆ
ปล. อุบัติเหตุครั้งแรก เกิดจาก ซ้อนท้ายมอไซค์รับจ้าง แล้ว พี่คนขับ แกพยายามขึ้นจากริมทางเข้าเลนซ้าย ปรากฏว่ามีรถกระบะสีขาว ยี่ห้ออีซูสุ จำทะเบียนไม่ได้มาชนเปรี้ยง แล้วขับหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว ส่วนตัวผมกับคนขับมอไซค์กระเด็นข้ามฟากถนนไป ผมแค่หัวแตกตรงปลายคิ้วขวา และหัวเข่าถลอกเท่านั้น ส่วนพี่คนขับขาหัก+แขนเดาะ ลุกไม่ขึ้น ส่วนผมลุกขึ้นยืนดูอยู่แถวนั้น จะไปช่วยพยุงคนขับก็กลัวว่าตัวเองจะเป็นไรเปล่า พอดีมีพี่แท็กซี่ใจดีพาส่ง รพ. ศิริราช อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ผมขยาดกับมอไซค์รับจ้าง ไม่กล้าัขึ้นอยู่หลายปีทีเดียว
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 51 23:44:10
จากคุณ :
ทัชชี่
- [
16 ก.ย. 51 23:26:23
]