นั่งคุยกะ น้อง ๆ ใน msn ครับ แล้วอยากเอาออกมา สอบถามหนุ่ม ๆท่านอื่นบ้างว่าคิดเหมือนกันไหม
คุยกันกับน้องน้องเรื่อง "เลือกรถ กะ เลือกผู้หญิง" คล้าย ๆ กัน.
ตอนเราเริ่มจะเลือกรถคันแรกในชีวิต . เรามักจะมองแต่ รถสปอร์ต คันเล็ก ๆ เหมาะมือ สีสดหน้าตา ปากดี เสียงดัง สวยปิ้ง หุ่นเพรียวลม ปราดเปรียว บังคับยาก แต่นั่งไม่สบาย ไม่นุ่มนิ่ม แข็งกระด้าง ไม่ตามใจเรา ขัดขืนใจตลอด เข้าโค้งก็ดิ้น ออกตัวแรงก็ล้อฟรี ไม่ได้ดั่งใจ แถมเห็นแก่ตัว ใจแคบ ไปกันได้ไม่กี่คน ค่าตัวก็แพง อะไหล่เทียมก็ใช้ไม่ได้ ต้องของแท้ ต้องแม๊ก-ยางขอบ 21 - 22 ชุดละเป็นแสน ต้อง หลุยส์วิคตอง โรเล๊กซ์ฝังเพชร ต้องใส่สเกิตชุดเป็นหมื่น เวลากินก็ต้องของแพง 95 เท่านั้น ไอ้เรื่องจะกินของถูก ๆ อย่างแก๊ซโซฮอล์ "ไม่มีทาง" เริ่มจะไม่เข้าท่า พอเริ่มเข้าใกล้ เริ่มรู้จัก ก็จะเริ่มเห็นสัจธรรมกับความที่จริง ว่า รถสปอร์ต "ไม่ฉลาด" ไม่มีระบบสารพัด ช่วยทำมาหากินก็ไม่ได้ ไปเจอใครก็พาแต่จะคอย "เสียหน้า" ด้วยความที่ "คิดว่าสวย" แต่หยาบกระด้าง เจอญาติผู้ใหญ่ .. ใครก็ไม่ชอบ . เพราะมันคับแคบ ขึ้นลงลำบาก. กระด้างเถียงเก่ง กินน้ำเงิน + น้ำมันสุดยอด แต่เวลาจะใช้ต้องคิดหนัก เพราะเรื่องเยอะปัญหาแยะ แถมเวลาจะจอดที่ไหนก็กลัวถูกขโมย. กลัวถูกเจาะยาง ถูกทุบกระจก ถูกสะกิด ถูกตีท้ายครัว+ท้ายรถ หรือมีเสี่ยชวนไป "เลี้ยง" สำคัญที่สุด คืออะไรก็เป็นเงินไปหมด ด้วยความที่มัน "สวย" จับนิดจับหน่อย ทำอะไรมีแต่เสียตัง. จนจะ "หมดตัว" สรุป.. เอามาใช้งานในชีวิตประจำวันไม่ได้ ได้แค่ โชว์...
พอเริ่มรู้อยู่ด้วย ใช่ได้แค่ไม่นานก็จะเริ่ม "ตีจาก" มามอง รถเก๋ง 4 ประตู โดยเฉพาะบรรดาหนุ่มออฟฟิศที่แทบจะ "หมดตัว" ก็จะเริ่มหันมามองรถขนาดกลาง หรือ รถขนาดประหยัด. อย่าง วิออส แจ้ส ยาริส หรือถ้ามีงบ ก็จะเป็น อันติ้ด ซีวิซ เริ่มคิดเป็น เลือกมากกว่าแค่คำว่า "ชอบ" เริ่มมองความสวยเป็นเรื่องรอง มองที่ความสบายคุยกันรู้เรื่อง กินน้ำมันไม่มาก เหมาะสมกับตัวเอง เหมาะสมกับฐานะ มาก่อน ความสวยที่ตะก่อนเคยคิดว่าเอาไปไหนให้คนชม.. ก็เริ่มเปลี่ยนเป็น ไปไหนก็อยากให้คนบอกว่า "ฉลาดเลือก" แทน ไปไหนใครก็รัก ใครก็ชอบ โดยเฉพาะ "พ่อ - แม่" หรือ ญาติพีน้อง คุยกันถูกคอ ไม่ขวางคลอง ไม่เสียงดัง ปากดี เถียงตลอด ไปไหนด้วยกันไม่ใช่เป็นคนที่ญาติระอา มักเป็นรถที่ "สวยน้อยหน่อย" แต่ก็ยังมีหน้าตาเป็นอาวุธ. เริ่มเปลี่ยนจากขนาดกระทัดรัด เป็นขนาดที่ "ใหญ่ - อวบ" ขึ้นมาหน่อย. อะไหล่หาง่าย ไม่จุกจิก ไม่ต้อง "ฟิลลิปปาเต๊ะ โลเล๊กซ์ ลองยิ่น ปราด้า เฟอรากาโม่. ฯลฯ หรือ ต้อง โนเกียซีรีส์ล่าสุดเท่านั้นถึงจะใช้" เริ่มใช้อะไหล่เทียบ อะไหล่เทียมได้ในบางส่วน. ค่าใช้จ่ายเริ่มน้อยลง เริ่มเป็น "มาตรฐานชีวิตมากขึ้น" ไม่ใช่แค่เอาไว้โชว์ แต่เอาไว้ใช้... ค่าโสหุ้ย ที่ตะก่อนจะเอาไว้ "แต่ง" เอาไว้ "ใช้" เอาไว้ "ผลาญ" ก็เริ่มจะเป็นเงินเก็บ สำหรับอุปกรณ์เสริม เช่น เก้าอี้เด็ก หรือ โรงจอดรถ.. ไม่ใช่ หมดไปกับค่า เธค ค่า ผับ ค่าของแต่ง.. ค่ายาง ค่าบำรุงรักษา ไม่ให้ไปหา"เสี่ย"
แต่ถ้า.. เป็นคนทำงานส่วนตัว ที่ไม่ใช่ หนุ่มออฟฟิศ ก็เริ่มจะมองหาไซส์ใหญ่ หรือพวก ที่ช่วยทำมาหากินได้ อาจจะไปมอง พวก แคมรี่ พวก แอคคอร์ด หรือไม่ก็เป็น พวกกระบะ 4 ประตู ที่ ทน. อวบอั๋น เต็มไม้เต็มมือ อึด ทำได้ทุกอย่าง บรรจุได้เยอะ วิ่งได้ยาว ๆ โดยไม่ต้องซ่อมบำรุง ช่วยมีส่วนทำมาหากิน. ไม่มองแล้วที่ความสวย หรือหน้าตา. มองที่ "ความเข้ากันได้" และ ช่วยกันทำมาหากินเป็นหลัก เพราะคิดได้ในอีกแบบ..ว่า "สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง แต่ตังในกระเป๋าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับอนาคต" ถอยเอามาช่วยกันทำมาหากิน แล้ว "รถ" พวกนี้อึดมาก ๆ ครับ วิ่งกันข้ามวันข้ามคืน ช่วยกันทำมาหากินไม่มีบ่น ไม่มีมาร้อง ต้องการชุดแต่ง ใส่สปอยเลอร์ ใส่สเกิต ..หรือ ใช้ๆ ไปโอเวอร์ฮีท... ถอยออกมาส่วนใหญ่ เดิมสนิท ออกจากห้างยังไง ใช้แบบนั้น.
เฮ้อ พิมพ์ไปคิดไป จะโดนด่าซักกี่ความคิดเห็นน๊า.. แต่อยากโพสครับ. ใครว่า มันแรงไป เรียนเชิญแจ้งลบ..
อ้อลืมบอก.. ข้อแตกต่างระหว่าง "รถ" กับ "หญิง" คือ..
รถ เวลาเราใช้ แล้วเราต้อง "ล้างเอง." ส่วนหญิง..............(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)
จากคุณ :
Mr-32 
- [
23 ก.ย. 51 08:45:01
]
เค้าว่า เลือกรถ เหมือนเลือกผู้หญิง คุณว่าจริงไหม (กระทู้ 18+ เฉพาะสุภาพบุรุษเท่านั้น สุภาพสตรีห้ามเข้า)
- [
23 ก.ย. 51 08:55:07
]
ขอโทษนะคะคุณ จขกท.
