PANTIP.COM : V7559678 ๐๐๐๐๐ แม่จ๋า.....หนูขอโทษ (คำสารภาพจากลูกคนนึงที่ไม่ได้เรื่อง)๐๐๐๐๐๐ []

๐๐๐๐๐ แม่จ๋า.....หนูขอโทษ (คำสารภาพจากลูกคนนึงที่ไม่ได้เรื่อง)๐๐๐๐๐๐

คุณ หลงลืม ไม่ใส่ใจ คนที่คุณรัก หรือคนที่รักคุณไปหรือป่าว

.............เหตุเกิดเมื่อคืนนี้.................

แม่โทรศัพท์มาหา ตอนเวลา 23.30 น. ไอซ์พึ่งจะเลิกงาน กลับบ้านยังไม่ได้อาบน้ำเลย

แม่ "เค้าเจ็บแขนมากเลย ตัวมารับเค้ากลับบ้านหน่อยสิ"

ไอซ์ " หืมมมมม เค้าพึ่งเลิกงานเมื่อกี้เอง พายุหิมะก็ ยังไม่หยุด ตัวเอง เป็นอะไร เจ็บมากหรือ ไปทำไรมา มันดึกแล้ว กลับพรุ่งนี้ได้ไหม พ่อคงมารับได้พรุ่งนี้เช้า ถนนคงเกลียแล้ว

ด้วยความที่พายุหิมะเข้า แม่จึงนอนที่ทำงานนะค่ะ เพือความปลอดภัยในการเดินทาง ไม่ต้องให้พ่อขับรถไปมารับส่ง ส่วนไอซ์ก็ไม่ไปไหน นอนที่ทำงานอย่างเดียวบ้าน กลับเฉพาะวันหยุด

และช่วงนี้ไอซ์งานยุ่ง ทำงานตั้งแต่ แปดโมงเช้า ถึงห้าทุ่มเกิอบทุกวัน พัก 2-3 ชม ตอนกลางวัน วันหยุดก็ไม่ได้หยุดมาหลายอาทิตย์แล้ว ช่วงนี้ ทำแต่งาน ๆ ๆ

พอถึงเวลาพักซึ่งมีอยู่น้อยนิดทำให้ไม่อยากไปไหน ไม่อยากทำอะไร อยากจะ ralex อย่างเดียว อยากพักผ่อน เล่นคอมไปตามเรื่อง ไม่ก็นอน พร้อมลุยงานตลอดเวลา

พอแม่โทรมา ให้ไปรับตอน ห้าทุ่ม เลยเริ่ม งอแง เหนือยบ้าง หิมะบ้าง ถนนไม่สะอาด ลื่นบ้าง พายุบ้าง ก็มันเหนือยนินา คิดไปอีก พายุเข้าขนาดนี้ ถ้าไปรับแม่ ต้องลงไปขุดรถตอนห้าทุ่มครึ่ง ไหนจะนั่งพันโซ่อีก ใช้เวลาน่าจะเกิน 1 ชม ทรมาณเหลือเกิน แถมระยะทางจากที่ทำงานไอซ์ ไปรับแม่กลับบ้าน รวมแล้วน่าจะเกิน 30 km ไปกลับ 60 km ฝ่าหิมะ ใครที่ยังไม่เคยเห็นหิมะออสเตรีย ว่ามันโหดร้ายขนาดไหน ตามดูได้จากกระทู้นี่หน่ะค่ะ

http://www.pantip.com/cafe/ratchada/topic/V7538020/V7538020.html

เลยบอกแม่ไป " ตัวเอง เจ็บมากไหม ถ้าเจ็บไม่มากทนเอาหน่อยได้ไหม"
แม่ก็ไม่ว่าอะไร บอกแต่เพียงว่า พรุ่งจะไปหาหมอ

วันรุ่งขึ้นไอซ์เริ่มงานแต่เช้า ไม่ได้ติดใจอะไร เวลาทำงาน สมาธิมันจะพุ่งไปที่งานอะค่ะ มันยุ่ง ๆ ทำงานแข่งกับเวลา มันลืมไปหมดหน่ะ เลยไปถึงเที่ยงนู่น กว่าจะได้โทรหาแม่ว่าเป็นไง

คำตอบออกมาแทบซ๊อค แม่กระดูกหัวไหล่เลื่อน ต้องเข้าเผือก สามอาทิตย์

พอรู้สาเหตุ ยิ่ง ช๊อคกว่า เพราะ แม่โดนผลักล้ม

เห้ยยยยยยยย ใครมันช่างกล้า มาผลักแม่กรูล้ม หัวไหลเคลื่อนฟระ จะไปตบมันเดี๋ยวนี่แระ ตัวก็เล็กกระปิ๊ดริ๊ด ทำเก่งจะไปตบเค้า -_-" เพือน ๆที่ทำงานมันเห็นไอซ์โวยวาย วีนแตกพวกมันเลยบอกเดี๊ยว ต้องสอบถามก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น

ผลคือว่า แม่เข้าไปสอนงาน นักเรียนฝึกหัดที่โรงแรม เพราะมันทำงานผิด เกิดมีปากเสียงกันเข้า ไอ้เด็กเวงนั้นมันไม่ฟัง ไม่พอใจ พลักแม่ไอซ์ล้ม หงายหลัง เอาแขนลง แม่ไอซ์ จะ หกสิบ แล้วนะ ไอ้เด็กเปร ตตตตตตต มานผลักคนแก่งี้ได้ไง ตูจะฆ่ามานเดี๋ยวนี้แระ

เพือน ๆ มันห้ามเอาไว้ เรื่องนี้ยังไงถึงตำรวจแน่นอน แกไม่ต้องไปตบมันหรอก ลองแม่ไปใส่เผือกที่โรงพยาล ยังไง ๆ ทางโรงบาลต้องส่งเรื่องไปทางตำรวจ เค้าจัดการกันเอง แกรอดู เถอะ สังคมจะลงโทษมันเอง

เหอะ ๆ แต่ไอซ์หน่ะ สภาพจิตใจมานแย่ไปแล้ว

ทำไม เมื่อคืนแม่โทรมาว่าเจ็บแขน ทำไมไม่ฉุกคิด ทำไมไม่ใส่ใจ แม่จะโทรมาทำไมตอนห้าทุ่ม

ทำไม ต้องอ้างนู่น อ้างนี้ ว่าเหนือย ว่าหิมะ ว่าพายุเข้า แค่ลงไปขุดรถ พันโซ่ เหนือยอีกนิดหน่อย ทำไม ทำไม่ได้หรือ

ทำไม ปล่อยให้แม่นอนเจ็บอยู่ทั้งคืน

ทำไม เราถึงดูแลแม่ไม่ดี มีแม่อยู่คนเดียว แม่เจ็บขนาดนี้ ไม่มีปัญญาพาแม่ไปหาหมอ ปล่อยให้คนมาทำร้าย มันเจ็บใจ

ทำไมเวลามีเวลาทำงาน หามรุ่งหามค่ำ ไม่เหน็ดไม่เหนือย แต่แค่แม่ขอให้พากลับบ้าน ไปหาหมอ ทำไมอ้างว่าเหนือย ทำไมได้

ถ้ารู้ว่า เจ็บขนาดนี้ไม่ว่าจะพายุ หรืออะไรก็ตามยังไงก็จะพาไป ทำไมเราไม่แอะใจ แม่ไม่บอกว่าเจ็บมาก เพราะแม่รู้ว่า ไอซ์กลัวการขับรถบนหิมะ แม่เลยเลือกนอนทนเจ็บจนถึงเช้า มากกว่าที่จะให้ไอซ์ขับ เค้าห่วงเรา แต่เราสิกลับไม่ทันคิด แม่เค้าก็นึกเอาว่า คงไม่เป็นอะไร คงไม่ถึงกระดูกเคลือน

ทำไมพายุหิมะต้องเข้าด้วย ทำไมมานไม่หยุดสักที ตกอยู่ได้ เดือดร้อนกันไปหมดแล้ว

แม่จ๋า...... หนูขอโทษ ที่เค้าไม่ได้ดูแลตัวเองให้ดีพอ ไอซ์นี่มันไม่ได้เรื่องจริง ๆ

คุณ......... เอาใจใส่ คนที่รักคุณเพียงพอหรือยังค่ะ อย่าที่จะต้องมานั่งเสียใจเหมือนไอซ์

ปล.... เค้า กับ ตัวเอง เป็น การเรียกแทนตัวเองของไอซ์กับแม่หน่ะค่ะ มันดูแปลก ๆ แต่เราก็คุยกันอย่างนี้จริง ๆ นะ

จากคุณ : eissee - [ 24 ก.พ. 52 06:47:08 ]