ปกติผมใช้ชีวิต ทำมาหากินอยู่ จ.สมุทรปราการ
พักหลังมานี้ผมมีธุระต้องขี่มอไซค์เข้ากรุงเทพบ่อย ๆ
ก็เลยได้รู้ว่าทำใมคนกรุงเทพถึงเกลียดตำรวจราจร
ตั้งด่านถี่มาก ๆ แถมโหดสุด ๆ เอาทุกข้อหา ไร้ความปราณี ดักจับโดยไม่ต้องตั้งด่าน
ไม่เหมือนตำรวจตามภูธรเลย ขอให้ใส่หมวก ท่อไม่ดัง มีป้าย พี่แกไม่มายุ่งแล้ว
แต่ ตร.กรุงเทพนี่ ทั้งที่หมวกกันน็อคก็ใส่ รถก็เดิม ๆ เอกสารครบ
(ไปกับเพื่อนน่ะครับซ้อนกันไป)
เพียงแต่ว่าเป็นรถใหม่ ยังไม่มีป้าย
อ่ะไม่ว่ากันผิดจริงขี่กลางคืน ก็จ่ายค่าปรับที่ สน.ไป
(ตั้งด่านตอนพ้นโค้งซะด้วย กะไม่ให้หลุดรอดเลยรึไง อันตรายหรือไม่ถ้าขี่มาเร็ว ๆ)
ใบเสร็จก็เอาเก็บไว้ แล้ววันต่อมาก็โดนอีก คราวนี้กลางวัน
จ่าแกไม่ยอมบอกว่าผิด (ทั้ง ๆ ที่กลางวันอนุโลมขี่ได้ไม่ใช่เหรอครับ)
เอาใบเสร็จให้แกดูว่าเพิ่งไปเสียค่าปรับมา แกก็ไม่ยอมบอกไม่เกี่ยวคนละท้องที่
ว่าเสร็จแกก็แง้มสมุดใบสั่งออกมาเป็นสัญญาณให้รู้ว่าจะเอาเงิน
ผมกับเพื่อนก็เลยถวายแกไป 100 นึงตัดความรำคาญ
ที่นี้...
พอตกดึก ๆ ขับ ๆ ไปก็เจออีก จะไปราม 1 เข้าทางพัฒนาการ ลอดอุโมงค์
ขึ้นอุโมงค์มาก็เจอเลย ด่านอีกแล้ว เล่นตั้งกันแบบนี้เลยหรือ ??
หึยยยยยยยย โมโหแล้วนะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พ่อตั้งด่านกันอยู่ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่มีอะไรจะทำแล้วรึไงงงงงงง ย้ากกกกกกกกกกกส์ ๆๆๆๆๆ
ผมตะโกนบอกเพื่อนทันทีที่เห็นด่านอยู่ข้างหน้า
"เฮ้ย เข้าซ้าย จอด ๆ เว่ย"
"เฮ้ย จอดทำใมวะ"
"เออ จอดเหอะ กุมีวิธี"
เพื่อนผมจึงตีซ้ายเข้าจอด เมื่อรถจอดเสร็จแล้ว..
"ตรงนี้ไม่มีตีเส้นแดงห้ามจอด แล้วล็อคคอรถเมิงซะเลย!"
"เออ ๆ (กุกกัก ๆ)"
"เร็ว ๆ เว้ย ไอพวกอาสามันออกมาจากพุ่มไม้แล้ว!"
"เสร็จแล้วเอาไงต่อวะตะเกียบ"
"ลงจากรถ !เดินหนีเลย จอดรถไว้เงี้ยแหละสา@ เร็ว !"
ผมกับเพื่อนรีบเดินออกไปจากรถที่จอดล็อคคอไว้อย่างนั้น
แป๊บเดียวอส.ที่ซุ่มอยู่ก็ขับรถมอไซค์มาตะโกนโวยวาย
"เฮ้ย ! จอดทำใมวะ ทำใมไม่ขี่ไปเข้าด่าน ! ขี่ไปเข้าด่านเดี๋ยวนี้เลยโว่ยย !!"
"เฮ้ยตะเกียบ เอาไงดี"
"ช่างมัน กุไม่สน !"
"เฮ้ยจะดีเรอะ"
" พวกนี้ก็เก่งแต่ปาก ไม่กล้าทำอะไรหรอก พวกมันก็เป็นประชาชนเหมือนกับเรานี่แหละทำเป็นมากร่าง ทุเรศ กลัวทำใม ขอแค่อย่าไปคุยกะมัน
รีบเดินเข้า ๆ"
"แล้วรถกุล่ะ"
"มันไม่กล้ายุ่งกะรถเมิงหรอก ไปหลบที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างหน้าก่อน เร็ว"
"เออ ๆ"
ผมกับเพื่อนไปนั่งร้านก๋วยเตี๋ยวบริเวณนั้น
สั่งก๋วยเตี๋ยวมากิน สักพักมันก็ ว. เรียกพวกให้มาดูรถเพื่อนผม
เดินวน ๆ เอาไฟฉายส่องไปส่องมา เป็นอะไรของมัน ส่องหาแย้รึไง
"เดี๋ยวมันจะยกรถกุไปมั้ยเนี่ย"
"ก็ลองดูดิ"
"เฮ้ย"
"มันไม่กล้ายกไปหรอก"
"เฮ้ยจริงดิ"
"ถ้ามันยกนะ เมิงไปแจ้งความถูกจารกรรมรถได้เลย"
"เอางั้นเลยเรอะ"
"อ้าว ก็เมิงคิดดูดดีดี เราขี่รถมา จอดทำธุระ จะธุระอะไรมันก็เรื่องของเรา
ที่ที่เราจอดก็ไม่ได้ตีเส้นแดง สามารถจอดได้ แล้วเราทำอะไรผิด ? พ.ร.บ.จราจร
ข้อใหนเอารถมาจอดกินก๋วยเตี๋ยวข้างทางนี่เป็นความผิด ? ลองมายกดูดิ
เจอกุแจ้งความแน่"
"อืม ก็เค้ามีสิทธิ์ตรวจค้นไม่ใช่เหรอไงวะ"
"แล้วขออนุญาตเจ้าของรถรึยังล่ะ พวกมันจะมาทำอะไรกะรถเรา
ถ้าเราไม่รู้ไม่อนุญาต ก็ไม่มีสิทธิ์มาเคลื่อนย้ายไปใหนโดยที่ไม่ได้ทำความผิด
กุถึงบอกให้เมิงเดินหนีออกมาไง
ผมไม่รู้ล่ะพวกคุณจะมาทำอะไรกับรถผม ผมไม่ได้ทำอะไรผิดและผมไม่อนุญาตให้เคลื่อนย้ายทรัพย์สินของผม ถ้าคุณมาเคลื่อนย้ายไปเจอแจ้งความกลับแน่"
พวกมันมาเดินวน ๆ รอบรถสักพักแล้วก็มองมาที่พวกผมที่นั่งอยู่ร้าน
ก๋วยเตี๋ยว พวกมันซุบซิบอะไรกันไม่ทราบ แล้วก็กลับไปซุ่มหลังพุ่มไม้เหมือนเดิม
ผมกับเพื่อนนั่งกินก๋วยเตี๋ยวรอจนด่านเลิก
ก็สามารถขับไปต่อได้อย่างปลอดภัย ?
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5
ถ้าไม่จำเป็นผมก็คงไม่อยากจะเอามอไซค์มากรุงเทพหรอกครับ..
แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 52 20:39:06
แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 52 19:37:09
จากคุณ :
จอมยุทธตะเกียบคู่ 
- [
25 มี.ค. 52 19:29:25
]
ตั้งด่านกันอยู่ด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อย่างนี้ต้องเกลือจิ้มเกลือ.... [D.I.Y.ลองทำดู คุณทำได้...หึหึ...]
เห็นตาม คห.25 ครับ ไม่ว่าจะหน้าที่ใด สมควรที่จะได้รับการตำหนิหรือชื่นชมอย่างเท่าเทียม ตามสภาพที่กระทำ
