ความคิดเห็นที่ 1 ***อ่ะ เอามาให้ดูครับ สวัสดีสมาชิกทุกท่าน ผมเองเพิ่งเป็นสมาชิก หยุดขี่รถมอไซด์แรง ๆ มาหลายปี สุดท้ายก็โหยหาอัตราเร่งดี ๆ ที่เทียบเท่า 150 cc สองจังหวัดสมัยก่อนไม่ได้สักที แต่ก็รอ เวลาเหมาะ ๆ ที่จะรอช้อนรถสวย ๆ สักคันเมื่อพร้อม ก่อนนี้ ผมเองก็ขี่รถมาหลายคัน ใส่ยางมาหลายรุ่น  มีเรื่องที่ถามกันบ่อย ก็คือเรื่องยาง และป๋าและสมาชิกเองก็ได้ให้ความรู้เรื่องของคุณภาพยาง ความกว้างล้อแม็กที่เหมาะสมกับขนาดของยาง วันนี้ก็เลยเขียนเรื่องของ “บุคลิกของยาง” ที่ผมเองยังไม่พบในกระทู้ของพวกเรากันเลยก่อนเข้าเรื่องก็ขอเกริ่นก่อนว่า ผมเองไม่มีความรู้เรื่องยาง “อะไรเลย !! “ สิ่งที่จะเขียนต่อไปนี้ก็เป็นเพียงความรู้สึกที่สัมผัสได้ ของการใส่ยางลักษณะบุคลิกต่าง ๆ กัน ไม่เกี่ยวกับ คุณภาพเนื้อยาง จะกี่คอมปาวน์ จะแข็งในนุ่มนอก อย่างไรนะครับ แต่ที่แน่ ๆ ท่านที่ใส่ยางดี ๆ (นอกจากยาง standard ) มาแล้ว เมื่อก้มมองดู ก็อาจจะรู้สึกเหมือนที่ผมกำลังจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้   ก่อนอื่นใด ขอให้ชมรูปกันก่อน จากคุณ : monoport เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 05:58:20

ความคิดเห็นที่ 2 จากภาพ ตัวอย่าง มียางสามแบบ A B และ C เส้นสีแดง หมายถึงมุมองศาที่จะสามารถเลี้ยวได้สูงสุดจนแก้มยางแปะพื้น กรอบสี่เหลี่ยมด้านล่าง หมายถึง หน้ายางที่สัมผัสพื้นในขณะยางตั้งตรง (กรอบซ้าย) และ ขณะเลี้ยวสูงสุด (ขวา) สีภายใน สีส้มหมายถึง สัมผัสพื้นน้อยมาก การยึดเกาะต่ำ สีน้ำเงิน ยึดเกาะสูงรับน้ำหนักได้มาก สีเขียว คือระหว่างสองสีที่กล่าวไปข้างต้นครับ บางท่านเห็นภาพแล้ว ก็แทบจะไม่ต้องอ่านต่อกันแล้วครับว่ายางแบบใหนมันเหมาะกับการขี่อย่างไร แต่..สิ่งที่จะเขียนเป็นบทความสั้น ๆ นี้เป็นความรู้สึกหลังการใส่ยางแบบต่าง ๆ นั่นเองครับ ที่นักซิ่งหน้าใหม่ ไม่ทราบเลยว่าหลังจากซื้อมาจะใส่แล้วควรเป็นแบบใด และหลังจากซื้อมาแล้ว ต้องทนขี่มันไปจนกว่ายางจะหมดไปข้างนึง ก็เป็นปี แบบ A เป็นทรงยางแบบ racing แน่นอนครับหน้ายางเกือบจะเป็นตัว V กันอยู่แล้ว ให้ความรู้สึกอยู่ในโค้งได้แบบ มั่นใจมาก ๆ แน่นอนว่าจะไม่หลุดโค้ง (ถ้า แบนสุด และพื้นสะอาด) เนื่องจากยางออกแบบมาให้มีหน้ายางแปะพื้นมากขึ้นเมื่อทำการเอียงรถ ยอดแก้มยางอยู่สูงจากพื้นมาก ทำให้เอียงมีองศาได้มาก มีข้อดีมากมาย ปลอดภัยแน่นอนสำหรับขาซิ่ง ข้อเสียหละ ..หมดไว...   !!    อ้าว จะหมดไวได้ไง ก็หน้าสัมผัสมันตั้งเย้อะ  นี่นา บอกแล้วว่าบทความนี้ไม่เกี่ยวกับความนิ่มเนื้อยาง แต่เกี่ยวกับหน้าสัมผัสนั่นไง ถ้าเราเอายางแบบนี้มาวิ่งเล่น ๆ บนถนน ด้วยความที่หน้าสัมผัสน้อยเมื่อรถตั้งตรง ตรงตามกรอบสี่เหลี่ยมด้านซ้าย ที่อยู่ด้านล่างของยาง A ท่านจะเห็นว่า ด้วยว่ามันสัมผัสพื้นถนนน้อย เวลาเบรก(ยางหมดล้อหน้า) หรือออกตัวมี ทอร์คแรง ๆ หรือทำ เอนจิ้นเบรกด้วย (ยางหมดล้อหลัง)  พวกนี้ ยางจะหัวล้านอย่างรวดเร็ว และเร็วกว่า แบบ C เกิน 2 เท่า  แต่...  ก็โชคดีที่ ยางแบบนี้ จะมีเนื้อยางที่ยัง “นิ่มอยู่มาก” เมื่อเทียบกับแบบ B และ C ซึ่งแข็งกว่ามาก ก็ทำให้ชดเชยเรื่องของความปลอดภัยได้มากทีเดียว (อ้าว...ใหนว่าจะไม่พูดถึงเนื้อยางยังไงหละ) ความรู้สึกเมื่อขับขี่ :  ยางลักษณะนี้ มีอาการไวมาก ด้วยหน้าสัมผัสน้อย รถจะมีแรงเฉีอยใหลได้ไกลกว่า และใช้แรงในการออกตัวน้อยกว่าแบบอื่น ๆ แต่ก็ทำให้หยุดยาก และหากยางแบบ A อยู่ในตำแหน่งล้อหลังด้วย จะทำให้ล้อล๊อกเร็วมากเวลาเบรก เมื่อออกต้วแรง ล้อจะฟรีทิ้งมากกว่าจะยกล้อ (กรณีพื้นลาดยาง หรือซีเมนหมดสภาพ) ขณะทำการเลี้ยว เมื่อเริ่มเลี้ยว รถจะ...   พับ! ลงมาอย่างรวดเร็วจนกว่าแก้มยางจะแปะพื้น ซึ่งเมื่อแปะพื้น แล้ว หากอยากโน้มลงมาอีก ยางจะขืน ทำให้ต้องออกแรงหรือทำ counter steer เพิ่ม (บังคับล้อออกนอกโค้งเพื้อให้รถพับลงมาในโค้ง)  แต่ คงไม่ทำกันแล้วหละ เพราะที่มุมนั้น.. หัวเข่า สะโพก ข้อศอก จะชิดพื้นอยู่แล้ว หากขืนไปอีก ก็ จะมี “หู” เช็ดพื้นตามไปติด ๆ ซึ่งกว่ายางจะเริ่มขืน ก็ “แสดงว่าเลี้ยวจนหมดหน้ายางแล้ว” ยางบุคลิกนี้ เมื่ออยากจะเลี้ยวนิ๊ดเดียว รถก็พาลจะพับลงให้สุดเสมอ ทำให้ ผู้ขับ (ผมเอง) เหวอไปบ่อย ๆ ว่าเหมือนมันจะล้ม ทำไมขับรถเพื่อนไม่เห็นมันเป็นอย่างนี้เลย (สมัยนั้น เพื่อนใช้ bt 39 ผมใช้ IRC ยางแข่งนะ irc เนี้ย) แต่.... ด้วยที่เป็นรถเล็กกระท้ะก็เล็ก จึงใช้ยางหน้า ในทั้งล้อหน้าและล้อหลัง 90/80/17 irc มีทรงยางแบบ A แต่จะชันกว่ามาก ในขณะที่ bt39 ให้ทรงยางแบบ B (แต่ชันกว่าเล็กน้อย) สมัยนั้น (สิบปีแล้วเหมือนกันนะเนี้ย) รถแข่งมียางเพียงสามรุ่นที่ใช้งานกัน มี bt39 มิชลิน และ irc  บริจสโตน bt39 จะใช้กับทีมที่ “มีเงิน” หน่อย ส่วน ปีนั้น yamaha ได้สปอนเซอร์ เป็น มิชลินก็จำเป็นต้องใช้แต่แล้วคว่ำหมด ทั้ง ๆ ที่ เบอร์ยางเท่ากันกับ bt39 ทรงยางก็คล้าย ๆกัน ออกจะชันกว่าด้วยซ้ำ จึงหันมาใช้ bt39 แทนในปีถัดมา (ช.เจริญยนต์ หรือเฮียชิ้ง บางพลัดเป็นคนทำทีม โรงงาน yamaha และทำได้เพียงสองปี ก็กลับมา honda เหมือนเดิม) ส่วน irc เป็นยางสำหรับทีมทุนน้อยครับ ผมเป็นหนึ่งในนั้น หละ ส่วนยางอีกสองรุ่นที่แพงกว่า ทีมจะขายให้หลังจากแข่งเสร็จแล้วเส้นละ 1000 บาท ด้านข้างพร่องไปเกิน 40% โดยเฉพาะด้านขวา หมดเกิน 50% แต่ตรงกลาง .... เต็ม เราก็สอยมาแข่งต่อได้จนถึงสะพานยาง  นอกเรื่องอีกแล้วครับ... จากคุณ : monoport เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 05:58:52

ความคิดเห็นที่ 3 (ต่อ) สรุป  ยางแบบนี้ เหมาะจะไปซัดในสนามมาก ๆ เพราะเมื่อกำหนดจุดเลี้ยวแล้ว จะใช้เวลา น้อยที่สุดในการแบ้ง  จากรถตั้งตรงลงไปพับจนสุดหน้ายาง ออกแรงเพื่อเลี้ยวน้อยที่สุด โดยไม่ต้องทำ conter steer เลย  รถพับเร็ว ...   เร็วจนน่าตกใจ ไม่เหมาะขับบนถนน แน่นอน แบบ B เป็นทรงยางแบบ sport และ/หรือ sport touring  ยางทรงนี้เป็นทรงกลาง ๆ มีขายในท้องตลาดมากที่สุดราคาไม่แพงมาก จริง ๆ ยางแบบ b และ c ราคา อาจจะไล่ ๆ กัน แต่ แบบ a จะแพง คงเพราะเนื้อยางและเบอร์ยางมากกว่า  ยางแนว ๆ นี้จะให้ความรู้สึกเท่า ๆ กัน ในขณะวิ่งทางตรงและเข้าโค้ง คือหน้าสัมผัสยางจะคงที่ หรือ เพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเข้าโค้ง ทรงยางแบบ B นี้ ถ้านำไปวิ่งในสนาม แข่งจะพับตามคันหน้าไม่ทัน กรณีคันหน้าใช้ ยาง A  (แต่ไม่เสมอไปต่อให้คันหน้าใช้ slick แต่ท่านเพิ่งเริ่มเก็บประสบการณ์) แต่เมื่อท่านนั้นเก่งแล้ว น่ากลัวแน่ ๆ จากการใช้ยาง ชัน ๆ แบบ A  แต่ถึงอย่างไร ความรู้สึกขณะเริ่มพับจนถึงพับสุด รถจะมีแรงขืนตลอดเวลา ทำให้เรารู้สึก... ปลอดภัย ว่ารถมันจะไม่พับลงพื้นไปเลยเหมือนแบบ A แต่มันจะค่อย ๆพับลงไป พับลงไป ช้า ๆ หากต้องการพับรวดเร็ว ต้องทำ conter steer มากกว่าแบบ A (แบบA นั้นขณะเข้าโค้งแทบไม่ต้องทำ conter steer เลย ความรู้สึกเหมือนจะ(ดูด)พับลงไปเลยจนไปหยุดตรงตำแหน่งที่สุดแก้มยาง ) ทรงยางแบบ B นี้นั้นจะมีองศาการเอียงสูงสุดน้อยกว่า แบบ A แต่จะให้ความรู้สึกมันใจขณะเข้าโค้ง แบบไม่สุด อยู่มาก  (สมมุติองศาพับรถสูงสุดแบบ b อยู่ที่ 40องศา การเลี้ยวที่ช่วง สัก 60-70 องศาจะให้ความรู้สึกที่ ต้องขืนรถ ให้ลงพื้น เพราะรถจะพยายามตั้งอยู่ตลอด ในขณะที่ทรงยางแบบ A เมื่อเลี้ยวที่องศาเดียวกัน รถจะไม่พยายามตั้งตรง แต่ตรงกันข้าม มันพยายามพับลงพื้นทำให้ขับยาก)  “แต่บางคนก็ชอบนิ ขอแค่อย่าหลอกตัวเองเหมือนผมสมัยนั้น คิดว่า นี่หละ ยอดยาง.... ที่ใหนได้ พอมาใช้แบบ B แล้ว กลับรู้สึกสบายกว่า ไม่เหนื่อยเหมือนแบบ A” ด้วยความที่หน้าสัมผัสพื้นแตกต่างกันน้อยมากระหว่าง ยางตั้งตรงและขณะเลี้ยว ทรงยางชนิดนี้หัวจะโล้นยากกว่าอีกเล็กน้อย และให้ความมั่นใจในล้อหลังขณะเบรกมากกว่า เพราะล้อจะล๊อกยากกว่าเนื่องจากหน้าสัมผัสขณะตั้งตรงมีมากกว่าแบบ A  เหมาะกับการใช้งานบนถนนมากกว่า เพราะโอกาสที่จะเลี้ยวพับสุดนั้นมีน้อย แต่อย่างไรก็ดี ยางทรงนี้ยังมีองศาเอียงสุดได้มากกว่า 45องศา ผมคิดว่า “น้อย” ที่จะมีพื้นสะอาด ๆ ในกรุงเทพ ที่ไร้ทราย หรือ พื้นยางมะตอยราดใหม่ ๆ ดำ ๆ ที่ไม่ขึ้นเงาจนเห็นแสงสะท้อนจากไฟท้ายคันหน้าบนพื้น จนทำให้เราอยากจะ.... แบนนโค้งจนสุดหน้ายาง สิ่งที่เกือบจะเป็นข้อเสียสำหรับทรงยางแบบนี้ก็คือ ด้วยหน้าสัมผัสที่แทบไม่แตกต่างกันระหว่างตั้งตรงและการพับสูงสุด จึงไม่มีตัวที่จะบอกได้เลยว่า .....”ตอนนี้ มรึงได้พับจนกูสุดแล้ว” และบ่อยครั้ง ผมเลี้ยวเพลินเพราะความที่ “รถมันขืนตั้งแต่แรกพับ” ทำให้สร้างความมั่นใจตั้งแต่ เริ่มเลี้ยว จนเมื่อถึงกลางโค้ง เรายังคงเอียงเพลิน จนพ้นจุดสัมผัสพื้นสูงสุดที่แก้มยาง แล้วผมก็ เอาหูครูดพื้นไป........  (เหตุเกิดในสนามนะครับมิใช่ถนน) ทำให้ผมคิดว่า ยางทรงนี้ เหมาะสมกับผู้เริ่มต้นในสนาม แต่ ไม่เหมาะกับ ผู้ที่พ้น...  จากคำว่า ธรรมดาไปแล้ว ด้วยเหตุฉะนี้ จึงมีทรงยางที่ตลาดได้แบ่งส่วนเอาไว้ให้ที่เรียกว่า “ยางแบบ สปอร์ท หรือ สปอร์ท ทัวริ่ง” นั่นเอง จากคุณ : monoport เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 05:59:26

ความคิดเห็นที่ 5 กระทู้ดี เก็บเข้าคลัง อิอิอิ จากคุณ : monoport เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 06:03:35