ความคิดเห็นที่ 1 ขับรถใหม่ๆ ยังไม่เป็น เธอก็ไปกับผม ไม่บ่นซักคำ(แหงล่ะ รถมันไม่มีปากนี่เนาะ) ว่าจะกลัวเอาไปชนจนเธอยับเยิน เสียหาย ขับๆอยู่เกิดอาการแปลกๆ ต้องเอาเข้าโรงหมอ รักษาตามอาการ ทำให้ผมเข้าใจระบบต่างๆของรถได้ดีขึ้นมากมาย เป็นต้นกำเนิด กระทู้ DIY และซ่อมหลายครั้งหลายครา จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:35:13

ความคิดเห็นที่ 2 ใครไม่ชอบหรือรำคาญกระทู้แนวนี้ ย้ำอีกครั้งให้ผ่านไปนะครับ เพราะจะร่ายอีกยาว ฮ่าๆๆๆ แน่นอนซ่อมถึง การบำรุงต่างๆ ผมไม่ปล่อยผ่าน ล้างเอง ขัดเอง เคลือบเอง รวมถึงใข้คาร์แคร์บ่อยๆ จำได้แทบทุกผิวว่ามีริ้วรอยอะไรบ้าง เพื่อนๆหาว่าบ้า เพราะเสาร์อาทิตย์มันเอาแต่ซ่อมรถ ขัดรถ บ้ารึเปล่า??? จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:39:05

ความคิดเห็นที่ 3 ซ่อมถึง ดูแลถึงแล้ว ก็ต้องแต่งบ้างตามประสาคนชอบรถวัยคะนอง ทั้งภายใน ภายนอก ห้องเครื่อง แต่ทุกชิ้น ทุกรายการก็น้ำพักน้ำแรงตัวเองล้วนๆ ไม่เคยหยิบยืม แบมือขอใคร จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:41:45

ความคิดเห็นที่ 4 เคยเห็นหลายๆท่านตั้งกระทู้ ถึงรถตัวเอง ในวันสุดท้ายที่จะได้เป็นเจ้าของ ต้องยืนมองเจ้าของใหม่ขับออกไปต่อหน้า ช่างขมขื่น ไม่คิดว่าต้องเจอบ้างกับตัวเอง จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:45:22

ความคิดเห็นที่ 5 ฝากไว้กะพี่ก็ได้แคน  ปีเดียวเองอะ   จากคุณ : ~huiha 666~ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:45:51

ความคิดเห็นที่ 6 บอกตรงๆ ใครจะหาว่าประสาท ก็ไม่ว่ากันครับ เธอไม่เคยพาผมกินข้าวลิง ไม่เคยเสียในที่ลับตา กันดาร รู้สึกได้ว่าเธอพยาม...วิ่งต่อมาจนถึงจุดที่น่าจะมีคนช่วยเหลือเธอได้ แล้วเธอค่อยหยุด...เพื่อบอกว่าเธอไม่ไหวแล้ว เป็นอย่างนี้อยู่ 2-3 ครั้ง และทุกครั้งที่รู้สึกว่าโชคดีจริงๆ ที่มาเสียตรงนี้ ทุกครั้งที่ผ่านเหตุการณ์น่าหวาดเสียว แล้วรอดมาได้หวุดหวิด ทุกครั้งที่ผ่านจุดที่ไม่คิดว่า รถอย่างเธอจะวิ่งผ่านได้ เมื่อดับเครื่องจอดรถที่บ้านแล้ว จะถอนหายใจโล่งอก แล้วตบที่คอนโซลหน้า เบาๆ 2-3ครั้ง กล่าวคำว่า "ขอบใจนะ ที่พาเราถึงบ้านวันนี้" เหมือนบ้า แต่ว่าเป็นเรื่องจริง แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 53 22:54:40 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 53 22:54:09 จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:52:39

ความคิดเห็นที่ 7 ใจหายไปเลย หายไปในอากาศ จากคุณ : แค่มีเธอก็สุขใจ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 22:53:52

ความคิดเห็นที่ 8 พิมพ์กระทู้นี้ไป น้ำตาจะไหลง่ะ... ถ้าเธอจะจากผมไปจริงๆ คงจะดีไม่น้อย ถ้าได้ไปอยู่กับคนที่จะดูแลเธอ ได้ดีกว่า หรืออย่างน้อยก็เท่ากับผม ถ้าใครเอาไปแล้วเอาไปทำมิดีมิร้าย ปู้ยี่ปู้ยำ ถ้าผมรู้ คงเสียใจน่าดู (อยากทำอะไรบ้างแต่ก็รู้ว่าไม่สามารถทำอะไรเจ้าของใหม่ได้อยู่แล้ว) ไม่มีอะไรมาก แต่อยากสื่อว่า มีรถ หรือมีสิ่งที่รัก ให้ดูแลไว้ให้ดีครับ เมื่อเขา/มัน จากเราไป เราจะไม่เสียใจมาโทษตัวเองว่า... ตอนนั้นน่าจำ...อย่างนั้น อย่างนี้ ให้มันดีกว่านี้... น่าเสียดายนะที่ตอนนั้นไม่ได้...... สุดท้ายนี้อยากจะ กล่าวคำว่า "ขอบคุณ" เธออีกครั้งผ่านกระทู้(ไร้สาระ)นี้ "ขอบคุณจริงๆ" จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:03:20

ความคิดเห็นที่ 9 บ่นซะยังกะเลิกกับแฟน ฮ่าๆๆๆ ปล. นี่ไม่ใช่กระทู้ขายรถนะครับ โปรดอย่าลบ มันเป็นแค่กระทู้ระบายความในใจแค่นั้น ขอไว้กระทู้นึง จากคุณ : DarkBlueFlamingo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:06:18

ความคิดเห็นที่ 10 ขายไปเถอะครับน้องแคน อย่าไปยึดติดเลย ไม่ขายวันนี้ วันหน้าก็ต้องขายอยู่ดี ยกเว้นแต่ว่ามีเงินซื้อคันใหม่โดยไม่ขายคันเก่า กลับมาซื้อใหม่ เป็นไง ใจพี่เหี้ยมมั๊ย//ฮ่าฮ่า จากคุณ : เสือเล็ก (ฟาร์มมี่//) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:06:34

ความคิดเห็นที่ 11 เข้าใจความรู้สึกครับ ใช้รถเก่าๆ เท่ากัน (14 ปี) แต่เพิ่งได้จากคุณยายมาได้ประมาณ 6 ปี แล้วก็แต่งไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้ซ่อมมากกว่า หลังจบช่วง summer ตอนปี 3 เงินที่ได้จากการฝึกงานกลายสภาพเป็น skirt รอบคันไปได้ไงก็ไม่รู้ ^^ พอใจที่จะขับคันนี้ไปเรื่อยๆ รู้สึกเหมือนว่าเป็นส่วนหนึ่งของตัวตนเราไปแล้ว ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าต้องขายจะเศร้าขนาดไหน T_T จากคุณ : Monstruo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:07:41

ความคิดเห็นที่ 12 ผมเข้าใจความรู้สึกคุณดี ทุกวันนี้ขับรถยังรู้สึก ว่ามีอะไรบางอย่างที่บอกไม่ถูก ไม่ใช่ว่าสิ่งที่เราไม่เห็นจะไม่มี แต่สิ่งหนึ่งที่ ผมแน่ใจ คือ ความเข้ากันได้ระหว่าง คนกับ รถครับ ต้องเป็นรถของเราน่ะ ต่่อให้เป็นรุ่นเดียวกัน แต่เป็นของคนอื่น ขับแล้วก็ เผื่อน ๆน่ะ ทุกวันนี้ผมยังคิดถึงเจ้า บี14 อยู่เลย เป็นอย่างที่คุณว่าทุกอย่างแหระ ซ่อมไปแทบตาย สุดท้ายถูกขาย โดยที่เราทำไรไม่ได้ ได้แต่เก็บพวงกุญแจไว้ แล้วให้เค้าเจอเจ้าของใหม่ที่ดี ๆแล้วบอกเจ้าของใหม่เค้าด้วยว่า เตรียมตังเปลี่ยนโชค กระจกมันเสียน่ะข้างหลังคนขับอ่า แล้วก็อะไรอีกหลายอย่าง ช่วยไม่ได้เลยจริง ๆ เพราะผมกำลังเก้บตัวซ่อมของผมอยู่ แต่ดัน โดนคำสั่งขายไป โดยที่ผมทำไรไม่ไ่ด้ จากคุณ : JubuChic เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:08:07

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าใจความรู้สึกเลย ยิ่งรถคันแรก จะคิดถึงมากๆ จากคุณ : ลิงน้อยเจี๊ยกๆ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:13:08

ความคิดเห็นที่ 14 ปีเดียวไม่นานหรอกครับ  กลับมาก็บิ้วใหม่อีกสักรอบ  เต็มที่ก็เปลี่ยนแบต  ยาง ของเหลว ถ้ามีที่จอดไม่เกะกะก็เก็บไว้เถอะครับ จากคุณ : อาชาสีหมอก_offer เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:25:17

ความคิดเห็นที่ 15 เคยเป็นมาเหมือนกันครับ คันแรกที่ได้ครอบครอง พากันตะลอนไปทุกที่ทุกทาง ทั้งเป็นรถรุ่นที่ถูกใจด้วย (รอตั้งนานกว่าจะตกมาถึงมือตัวเอง) สุดท้ายพากันไปเกิดอุบัติเหตุหนัก แต่ซ่อมมาแล้วก็ยังใช้การได้ดีอยู่ งอแงบ้างเป็นบางครั้ง สุดท้ายก็ต้องขายไป ได้คันใหม่มา แต่ก็ยังรู้สึกไม่คุ้นมือเหมือนคันเก่า จากคุณ : mr.packman เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:31:41

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เคยมีรถครับ แต่เข้าใจความรู้สึกครับ   เหมือนถูกพลัดพรากจากกันครับ จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:33:00

ความคิดเห็นที่ 17 รูป สุด ท้าย เซล ทรัล ลาด พร้าววว ว วๆๆๆ    จิมิ คะ  ๕ ๕ จากคุณ : `aMiZpAnDa~* เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:34:40

ความคิดเห็นที่ 18 เข้าใจครับความรู้สึกนี้ T_T จากคุณ : ชายผู้ไร้ซึ่งความรัก เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:44:03

ความคิดเห็นที่ 19 เศร้าเลยครับพี่ หวังว่าจะได้ใช้รุ่นเดียวกันอีกนะครับ อิอิ ผมขอเป็น New Ford Focus นะพี่ จากคุณ : CD6 Mugen เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:56:20

ความคิดเห็นที่ 20 เข้าใจความรู้สึกดีครับ รถคันเก่าผมตอนนี้ลูกชายใช้อยู่จะครบ 20 ปีเดือนสิงหานี้ ตั้งใจว่าถ้าลูกชายซื้อคันใหม่ จะไม่ขายแต่จะให้ญาติที่ต่างจังหวัดไปใช้ มีความรู้สึกว่ามันเป็นตัวช่วยสำคัญในการสร้างเนื้อสร้างตัวของครอบครัวเรา ลูกชายนั่งตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนได้ขับไปเรียนมหาวิทยาลัย ทุกวันนี้ก็ยังขับไปทำงานอยู่ รถผมชื่อ "ไอ้ขาว" ครับ จากคุณ : splendour เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 00:10:37

ความคิดเห็นที่ 21 เข้าใจครับ เข้าใจ แต่อย่างว่า มีพบก็ต้องมีจาก เป็นของธรรมดาครับ... จากคุณ : Love...Story เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 02:37:30

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านไป ก็เศร้าไป..... จากคุณ : =Razzo= เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 06:53:29

ความคิดเห็นที่ 23 ทำเอาน้ำตาซึมเลยอ่ะ จากคุณ : หนอนผัก เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 07:05:58

ความคิดเห็นที่ 24 ของผมก็ ปาเข้าไป 17 ปี แล้ว  รุ่นก่อนเจ้าของกระทู้ อยากจะเก็บไว้ เพราะเป็นรถคันแรก  แต่งบน้อย อาจจะต้องเจอวันแบบ จขกท ดูแลดี ก็ไม่เคยน้อยใจ หรือ งอแง เหมือนกัน อิอิ จากคุณ : Aircondition เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 08:06:56

ความคิดเห็นที่ 25 เราว่าเราเข้าใจคุณนะคะ เราเองก็รู้สึกกับรถเราแบบนี้เหมือนกัน ความรู้สึกที่ไม่ได้มองรถเป็นแค่เหล็ก เป็นแค่พาหนะที่พาไปถึงที่หมาย แต่เรากลับมองรถเป็นเหมือนเพื่อนเรา เพื่อนที่ไปทุกทึ่ ทุกเวลากับเรา เพื่อนที่อยู่กับเราในวันที่เราไม่อยากเจอใคร เพื่อนที่ตั้งใจฟังทุกสิ่งที่เราระบายให้มันฟัง แถมยิ่งมันไม่เคยงองแง ไม่เคยไปเสียในที่ๆไม่ควรเสีย ไม่เคยทำให้เรารู้สึกขาดความมั่นใจในตัวมัน นั่นแหละ ยิ่งทำให้รักมันมากๆ แต่ชีวิตยังไงก็ต้องเดินไปข้างหน้า .... เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 08:44:01 จากคุณ : DuskyDuck เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 08:43:12

ความคิดเห็นที่ 26 "รักแรกพบ" มักจะเป็นที่จดจำ และทำให้เราระลึกถึงมันได้เสมอๆ ขายไปเถอะครับ ไว้พอคุณเจ้าของกระทู้ได้คันใหม่มา อาการเหล่านี้มันจะค่อยๆหายไป แต่รถคันแรก ที่เราได้เคยคลุกคลีกับมัน มันก็จะอยู่ในความทรงจำของเราไปอีกนาน จากคุณ : ลูกน้องเสือเล็ก (t_tanuch) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:07:13

ความคิดเห็นที่ 27   เอามาฝากผมก็ได้เดี่ยวช่วยติดเครื่องให้ทุกอาทิตย์ ล้างเดือนละครั้ง ก่อนเก็บวิ่งให้สะเด็ดน้ำ เดือนละ2000พอ จากคุณ : ฟาน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:53:56 A:115.87.107.43 X: TicketID:261660

ความคิดเห็นที่ 28 เข้าใจความรู้สึกเลยคับ......เพราะผมก็เป็นแบบนี้......รถคันนี้สำหรับผมมันไม่เหมือนรถคันอื่นทั่วไป  ผมรอเวลาที่จะได้ขับมันมาตั้งแต่เด็กๆ  ได้ซื้อมันเป็นรถคันแรกในชีวิต(และคิดว่าคงเป็นคันเดียวที่จะใช้ไปจนแก่) มันสอนให้ผมรู้จักอะไรหลายๆอย่าง  ได้เจอคนดีอีกหลายคน  ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ใช้มันพาคนเรารักไปไหนมาไหนด้วยกัน  ทุกๆเรื่องในชีวิตจะมีมันเป็นส่วนนึงเสมอ  สิ่งที่ผมคิดอยู่เสมอ  คือ   จะทำไงให้มันสวยขึ้น วิ่งดีขึ้น ............ สำหรับผม Galant VR-4 คันนี้เหมือนอวัยวะชิ้นที่ 33 ของผม..................... จากคุณ : MAKiNEN เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:55:12

ความคิดเห็นที่ 29 เข้าใจในความรู้สึก  เคยขายแอร์กี่ไป  คิดถึงมันเหมือนกัน จากคุณ : Rarin-รริญ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 10:01:09

ความคิดเห็นที่ 30 เข้าใจความรู้สึกครับ คิดถึงน้องไซจังเลย จากคุณ : M-force333 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 10:03:30

ความคิดเห็นที่ 31 วันที่ผมต้องขายคันแรกของผมไป หลังจากที่ผมยื่นกุญแจให้เจ้าของใหม่ น้ำตามันไหลออกมาเองเลยครับ โทรไปร้องไห้กับแฟนด้วย ร่วมทุกข์ สุข กันมามากมาย จากคุณ : Bassie เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 11:13:33

ความคิดเห็นที่ 32 ขายกับคนที่รู้จักได้มั๊ย เจะได้ยังเห็นคุณป้าอยู่ จากคุณ : นางฟ้าคล้ายนางมาร เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 12:25:02

ความคิดเห็นที่ 33   สวยจัง น่าเสียดาย ไม่อยู่แล้ว บ้านไม่มีคนอื่นอยู่เลยเหรอ ให้เค้าติดเครื่องให้ เดือนละสองครั้ง จากคุณ : kloyman เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 14:35:00

ความคิดเห็นที่ 34 ธรรมดาของคนรักรถครับ แม็กลายเดียวกับ 3 ห่วงผมเลย แต่ของผมไม่ใหม่เท่าเพราะซื้อมือ 2 มา 55 (เกลือขึ้นอีกต่างหาก) จากคุณ : noserius เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 14:36:28

ความคิดเห็นที่ 35 จะร้องเลย พึ่งผ่านพ้นมา จากคุณ : pick_nicky เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 15:59:26

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณทุกท่านที่เข้าใจและให้กำลังใจมากๆครับ ยังไงก็คงต้องเดินต่อไปเหมือนหลายๆท่านว่า ถึงจะขายไปผมก็ยังเหลือแต่ความทรงจำดีๆทั้งนั้น อาจจะแค่ได้คิดถึงก็สุขใจก็พอ ก็เป็นได้ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับผม จากคุณ : จขกท. (DarkBlueFlamingo) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 20:37:23

ความคิดเห็นที่ 37 พอเข้าใจความรู้สึกครับ น้ำตามันจะไหล ตอนผมตัดสินใจมาอยู่ต่างประเทศยาวก็ลงขายรถไว้ แต่พอคนเริ่มมาดูรถผมเริ่มทำใจไม่ได้ เลยเปลี่ยนใจ รักมันมากครับ ทุกวันนี้จอดไว้2ปีกว่าแล้วครับ นานๆกลับไทยทีได้ใช้ไม่กี่วัน สภาพก็แย่ลงเรื่อยๆ ตอนนี้แอร์ไม่เย็นแล้ว เกียร์ก็เริ่มมีปัญหา ช่วงล่างไม่ต้องพูดถึง ตอนนี้เก็บเงินไปเรื่อยๆรอเวลาเจอกันอีกครั้ง จะชุบชีวิตมันใหม่ตอนกลับไปครับ จากคุณ : kuerer01 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 23:37:13

ความคิดเห็นที่ 38 เห็นแล้ว คิดถึงตัวเอง เมื่อ 2 ปีก่อน ขาย AE111 ก้แทบคลั่ง จนวันนี้ มีรถใหม่มาทดแทนด้วย ยังคิดถึง ไม่หาย จากคุณ : maxoutda เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 13:06:41