มีใครรู้สึกใจหวิว ๆ เวลากำลังจะขายรถคันเก่าแบบผมบ้างครับ
|
|
ตอนนี้ผมกำลังจะขายรถคันเก่า ที่เป็นรถคันแรกในชีวิตของผม ย้อนกลับไปเกือบ 7 ปีที่แล้ว ผมเพิ่งจะเรียนจบแล้วทำงาน คิดว่าอยากได้รถคนเล็ก ๆ ซักคัน จนกระทั่งตัดสินใจซื้อ Vios เพราะคันเล็ก ขับในเมืองเป็นหลัก ประหยัดน้ำมัน ผ่อนมา 5 ปี ตอนที่รับรถครั้งแรก เป็นความรู้สึกยินดีปลาบปลื้มมาก พอใบแจ้งหนี้งวดสุดท้ายส่งมาที่บ้าน ผมตะโกนด้วยความดีใจ ไชโย ในที่สุดก็เป็นไทซักที ภูมิใจในตัวเองที่ได้เป็นเจ้าของรถซักที
ระหว่างที่ใช้อยู่ ขับวันนึงเกิน 100 โล ช่วงน้ำมันกำลังขึ้นเยอะ ๆ ก็ไปติดแก๊ส ยิ่งประหยัดเข้าไปใหญ่ จากเดือนนึงจ่ายค่าน้ำมัน 8 พันกว่าบาท เหลือแค่ค่าแก๊ส+น้ำมัน ไม่เกิน 3 พันบาท จากนั้น ขับไปตจว. ล่องเหนือ ล่องใต้ ดูแลรักษาก็แบบลวก ๆ ไม่ค่อยเอาใจใส่เท่าไร เผลอแป๊บเดียวขับไปจะ 200,000 โลแล้ว ยังนิ่งอยู่เลย ไม่เคยงอแง
ตอนนี้ครอบครัวมีสมาชิกเพิ่ม มีเหตุที่ต้องใช้รถใหญ่ขึ้น ใจจริงก็อยากเก็บคันเดิมไว้ ถ้าไม่ขายก็ไม่มีเงินดาว์นคันใหม่ ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่พอใกลัจะถึงวันที่เขามารับรถเราไป ใจมันหวิว ๆ นอนไม่ค่อยหลับ คิดถึงเวลาขับมันไปไหนต่อไหน น้ำตาจะไหล (ไม่ได้เวอร์นะครับ) เพราะมันผูกพันกับมันมาก เรียกได้ว่าใช้เวลาอยู่กับรถ มากกว่าอยู่กับบ้านอีก
สุดท้ายยังไงก็ต้องจากกันอยู่ดี ถึงจะได้คันใหม่มาก็ยังไงก็คงไม่ลืมคันเก่าแน่ ไม่ทราบว่ามีใครเป็นแบบผมบ้างครับ
จากคุณ |
:
ก๋วยเตี๋ยวเนื้อไม่ใส่เส้น
|
เขียนเมื่อ |
:
8 พ.ย. 53 21:39:39
|
|
|
|