เวลาที่เราเดินช้า ... มักจะมองหาความสุขได้ง่ายเสมอ
คืนที่ผ่านมาก็เช่นกัน ฉันออกเดินเลาะเลียบฝั่งแม่ปิง จากสะพานนวรัตน์ไปถึงสะพานจันทร์สม (ขัวแขก)
ห้วงช่วงนี้มีงานฉลองศาลเจ้าปุ่งเถ่ากง ถนนเส้นนี้จะปิดให้คนเดินตอนค่ำ
ฉันเดินช้าๆ ดูร้านรวง เรื่องราว ผู้คน ที่มีอะไรให้น่าสนใจอยู่เสมอ
นายดาบตำรวจสองคนนี้ก็เช่นกัน ที่ออกมาเล่นกีต้าร์เปิดหมวกอยู่เชิงขัวแขก
เปิดหมวกเพื่อหาทุนการศึกษาให้เด็กดอย
...ธรรมดาเราคงไม่เห็นตำรวจออกมาเล่นดนตรี โดยเฉพาะดนตรีข้างถนน
และยิ่งไม่ธรรมดาไปใหญ่เมื่อเป็นการเล่นเพื่อการกุศล ไม่ใช่หลบมุมดักจับรถหาลำไพ่พิเศษ
... ฉันยิ้มให้กับพี่ตำรวจใจดีทั้งสอง ขออนุญาตถ่ายรูป และร่วมบริจากให้เด็กดอย
ก่อนที่จะเดินต่อ พร้อมกับรอยยิ้มเปื้อนหน้า
***
เวลาที่เราเดินช้า มักจะหาความสุขได้ง่ายเสมอ
...เชื่อเถอะว่าถ้าเพียงนั่งรถผ่าน ฉันคงไม่มีเวลามามองเห็นความงาม
***
: หมีสัญจร