 |
ตอนแรกว่าจะนอนตั้งแต่เที่ยงคืน พอดีเข้าพันทิบเจอกระทู้นี้ เลยนั่งอ่านจนหมดเลย
เมื่อ 6 ปีก่อน ผมก็เป็นคนนึงที่เลือกไปที่อเมริกา โดยตั้งใจแบบไปปักหลักอยู่แบบถาวร
โดยกะว่าเรียนไปด้วย (ช่วงแรก) และก็แอบทำงาน (ทุกอย่าง) ไปพร้อมกัน
ผมเรียนจบป.โทโดย ณ เวลานั้นผมเงินเดือน 4 หมื่นกว่า (เอกชน) ทำงานถือว่ามั่นคง
งานค่อนข้างสบายและได้ใช้ความรู้ความสามารถที่เรามีได้อย่างเต็มที่ แต่ชีวิตมันเหมือน
ขาดอะไรไปบางอย่าง เลยขอไปตามหาเอาที่นั่น
วันที่ผมไปสนามบิน พ่อ, แม่ และน้องสาวมาส่ง น้ำตาแตกครับ เพราะเขารู้ว่าเราอยากไปอยู่
ที่นู่นแบบถาวร ไม่รู้จะได้กลับมา (เที่ยว) เมืองไทยเมื่อไร ผมยังจำภาพนั้นได้ดี
งานที่นู่นผมทำเกือบทุกอย่าง เป็น Driver (ขับรถส่งอาหาร), Cheif, พนักงานเสริฟ, ทำครัว
อะไรที่ได้เงินยอมหมดอาทิตย์นึงทำ 6 วัน (ตอนแรกทำทุกวัน แต่ผ่านมาระยะนึงเริ่มไม่ไหว)
ผ่านไปได้ 5 เดือน ผมมีครบทุกอย่างแล้ว เช่าห้องเดี่ยวในอพาร์ทเม้น, รถมือสอง, เฟอร์นิเจอร์
ความสะดวกสบายต่างๆ ตอนนั้นเดือนนึงก็ได้เป็นแสน แต่มัวเมากับความเพลิดเพลินในการ
ชอปปิ้งมาก ซื้อของทางเน็ตนี่ชอบสุดๆ รู้ตัวอีกทีผ่านไปหลายเดือนแล้ว แต่ยังไม่เคยส่งเงิน
กลับบ้านให้พ่อกับแม่เลยซักครั้ง ทั้งที่ก่อนมาให้เงินแม่ได้ทุกเดือนสบายๆ
ชีวิตผมถึงจุดเปลี่ยนตรงที่ผมเจอผู้หญิงคนไทยคนนึงที่นู่นเมื่อครั้งผมไปเยี่ยมญาติต่างเมือง
เธอเพิ่งมาได้แค่ 3 วัน เรามีเวลาศึกษากันไม่ถึงเดือน แม่เธอที่เมืองไทยเริ่มกังวลเกี่ยวกับตัวผม
จึงสั่งให้เธอกลับเมืองไทยทั้งที่อยู่มาได้แค่เดือนกว่าๆ
ผมรู้ว่าเธอคนนี้เป็นคนน่ารัก แล้วก็เป็นแม่ของลูกผมได้แน่นอน หลังจากเธอกลับมาได้ไม่นาน
ผมเริ่มคิดเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ อนาคตผมจะเป็นอย่างไรที่นี่ ผมคุยกับพ่อแม่ที่เมืองไทยบ่อย
ผ่านทาง VDO CAM ภาพแม่ที่ผมเห็นนั้นแก่ลงไปมากเทียบกับวันสุดท้ายที่มาส่งผมที่สนามบิน
แล้วผมจะได้อยู่ทันดูใจวันสุดท้ายของพ่อกับแม่ไหม หลายๆ เรื่องทำให้คิดได้ และตัดสินใจ
กลับเมืองไทย โดยขายสิ่งของที่มีอยู่ทั้งหมด หักลบกลบหนี้แล้วเหมือนผมเอาเงินเก็บไปเที่ยว
ที่อเมริกาประมาณปีนึง กลับมาก็เหมือนจะเป็นศูนย์
ตอนนี้ผมกลับมาเมืองไทยได้ 4 ปีแล้ว ผมแต่งงานกับเธอคนนั้น เรามีลูกสาวที่น่ารักเพิ่งคลอด
ปีที่แล้ว 1 คน พ่อกับแม่ของผมกลับมาดูมีชีวิตชีวาเหมือนก่อนผมไปอเมริกา และได้มาเล่นกับ
หลานแทบทุกอาทิตย์ ผมสามารถให้เงินแม่ได้ทุกเดือนเหมือนเคย
ทุกวันนี้ก็ไม่เคยเสียใจที่ได้ไปที่นู่น เพราะผมได้ไปเปิดหูเปิดตา เรียนรู้สัจธรรมอะไรหลายๆ อย่าง
ได้เจอปัญหาสารพัดรูปแบบ แต่สุดท้ายก็คิดได้ว่าไม่มีอะไรมีความสุขเท่ากับการได้อยู่กับครอบครัว
| จากคุณ |
:
ตึกสูง 
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 มี.ค. 55 01:21:30
|
|
|
|
|
ต้องท่องเที่ยวให้น้อยลง จะได้ไม่เดือดร้อนอนาคตข้างหน้า
ขอค้นหาตัวเองก่อน2-3 ปีก่อนค่ะ
สวัสดีครับลุง........
มาช้า ดีกว่าไม่มา....
love
