กรุงเทพ มันอยู่ไม่ได้แล้วหละครับ (ซึ่งผมขอพูดในฐานะบุคคลที่ 3 ที่เห็นใจคนที่ทำงานนอกบ้านนะ เพราะส่วนตัวทำงานที่บ้าน เลยสามารถหลีกปัญหารถติดได้เยอะ)
ปรกติเส้นทางเดิมๆ ใช้เวลา 15 นาที พอคนเลิกงาน ต้องใช้เวลา 1.30 ชม. บางครั้งระยะทางไม่ถึง 6 กิโล ใช้เวลา 1.30 ชม. !! จากพารากอนไปสาทรใช้เวลาเกือบๆ 2 ชม !! มันบ้าไปแล้ว
แต่เพราะพวกเราชิน จนกระทั่งไม่รู้ว่า ปัญหารถติดที่กรุงเทพ มันรุนแรง และทำร้ายชีวิตของเรามากๆ
ต่อไปอีกไม่นาน ไปทำงาน รถติดใช้เวลา 3ชม กลับอีก 3ชม รวมเป็น 6ชม (ซึ่งตัวเลขนี้กำลังจะใกล้เข้ามาแล้วหละครับ เพราะคนรอบข้างหลายๆคนใช้เวลาไปกลับ 2+2)
นั่นหมายความว่า 1 ใน 4 ของชีวิตพวกเรา อยู่บนท้องถนน เพราะรถติด !!!!! พวกเราเกิดมา ใช้เวลา 25% อยู่บนถนน รู้ตัวหรือไม่ !?
แทนที่เราจะต้องไปเสียเวลาชีวิต ไปให้กับรถติด ถ้าเราสามารถกู้เวลาตรงนี้คืนมาได้ ลูกเราจะได้กลับมาบ้านโดยไม่เหนื่อย อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา, ได้มีเวลานั่งสมาธิ มีเวลาไปนั่งเล่นเกมส์ พักผ่อน ทำการบ้าน พูดคุย เล่นกีฬา ฯลฯ
แต่ยิ่งนานวัน มันยิ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะกว่าจะกลับถึงบ้าน ก็เหนื่อย พลังชีวิตหมด ไม่มีกะจิตกะใจจะไปทำอย่างอื่นต่อแล้ว ไหนจะเครียด ทำให้อายุยิ่งสั้นเข้าไปอีก พอเครียด ปัญหาสุขภาพก็ตามมา ความสุขก็ค่อยๆหายไป
***************
รัฐบาล ยกปัญหารถติด มาเป็นนโยบายระดับประเทศเถอะครับ เพราะนี่ ไม่ใช่ปัญาเล็กๆแล้ว มันกัดกร่อนชีวิตของพวกเราโดยไม่รู้ตัว แต่พวกเราชินกับมันเกินไป จนกระทั่งเราคิดว่ามันเป็น "ปรกติ" ไปแล้ว คุณภาพชีวิตของลูกหลานเรา จะต่ำลงไปเรื่อยๆ