เริ่มจากหนึ่ง...กลายเป็นสอง...สาม-สี่-ห้า จนกลายเป็นคนบ้า--ในสายตาคนบ้า... ใครที่ไม่รู้ว่าทำไม...เราจึงออกมาใช้จักรยาน...
เพราะบรรยากาศของการปั่นจักรยานได้ คืนความเป็นมนุษย์ให้เรา ฟิ้นความทรงจำในอดีตและนำสิ่งมีค่ากลับคืนสู่ชีวิตของเรา...
เราจะไม่ขังตัวเองอยู่ในเหล็กติดเครื่องทำความเย็น... เราจะไม่อั้น...หนัก...อั้นเบา...เพราะ เรามีอิสระ เราไม่คิดมากว่าจะต้องวนกี่รอบเพื่อหาที่จอดจักรยาน แล้วไปซัดของอร่อยๆ ให้เต็มคราบ..
เรามีความสุขกับเหงื่อที่ผุดซึมตามหน้า แขน ขา ทั่วทั้งตัว... เรามีความสุขที่ให้กำลังใจ...เพื่อนร่วมทางที่คิดว่า...ไม่ไหว ให้สู้ต่อไป..
เราดีใจที่การที่พวกเราเลือกใช้จักรยาน... เราดีใจที่สามารถมีชีวิตและสุขภาพแข็งแรง เราดีใจที่ได้อยู่กับคนที่รักไปนานกว่าอีกหลายล้านคน...
นอกเหนือจากที่อ้างมา คือ เราอยากให้คนที่คิดว่า รถติดอีกแล้ว... ได้คิดถึงสุขภาพของตัวเองว่า ทำงาน หาเงินมาตลอดชีวิต เพื่ออะไร?
ท่านเก็บเงินไว้สำหรับจ่ายค่าหมอ กระนั้นหรือ เวลานี้ยังไม่สาย... ที่จะหันกลับมา คิด รักตัวเอง... สุขภาพดี ไม่มีขาย ซื้อประกันสุขภาพ หรือประกันชีวิต...แล้วจะไม่เจ็บไม่ตาย เผลอๆ ประกันไม่จ่ายอีก
ใครอยากไปก็ไป... อย่าลีลาหรือลังเล โดดงานได้ก็โดดเถอะ ข้ออ้างว่าติดงาน..ไม่มีคุณสักวัน...บริษัท คงไม่ล้มละลาย ถ้าให้ดีบอกเจ้านายไปปั่นด้วย... ทำ PR ของบริษัท ฉลาดหน่อยแล้วจะรุ่ง...
จากคุณ |
:
mrkopiko
|
เขียนเมื่อ |
:
17 ก.ค. 55 23:14:39
|
|
|
|